Ο Γιόκιτς άλλαξε την ιστορία των Νάγκετς, αλλά πρώτα "έφαγε πάγκο" για ένα μήνα

Ντένβερ, 12 Νοεμβρίου 2016. Οι Νάγκετς υποδέχονται τους Πίστονς και γνωρίζουν την ήττα με 95-106 στον 9ο αγώνα της σεζόν. Ο Νίκολα Γιόκιτς ήρθε από τον πάγκο σε αυτό το παιχνίδι, έχοντας 6 πόντους σε 20 λεπτά συμμετοχής. Ο μήνας που θα άλλαζε την ιστορία του Ντένβερ μόλις ξεκινούσε.

Ο Νίκολα Γιόκιτς είναι ο MVP της σεζόν 2020/21 στο ΝΒΑ. Είναι το χαμηλότερο ντραφτ πικ στην ιστορία του ΝΒΑ (Νο41) που πήρε το σχετικό βραβείο. Το βράδυ της 12ης Νοεμβρίου 2016 όμως δεν έμοιαζε με έναν από τους επόμενους MVP της λίγκας. Το βράδυ της 12ης Νοεμβρίου 2016 φαινόταν να είναι απλώς ένας ταλαντούχος παίκτης στην δεύτερη σεζόν του στο ΝΒΑ, που ακόμα έψαχνε πατήματα.

Ο κόσμος δείχνει να το έχει ξεχάσει και να μένει στην όμορφη ιστορία του υπέρβαρου παιδιού που έγινε σταρ. Η αλήθεια ωστόσο είναι ότι υπήρξε μία (μικρή) περίοδος που ακόμα και οι Νάγκετς φαινόταν να μην πιστεύουν ότι ο Σέρβος σέντερ θα μπορούσε να κάνει την διαφορά. Και φάνηκε να το δείχνουν αυτό το βράδυ της 12ης Νοεμβρίου 2016, όταν άφησαν στην άκρη το πείραμα με την ταυτόχρονη χρησιμοποίηση των Γιόκιτς και Γιουσούφ Νούρκιτς στην αρχική πεντάδα, στέλνοντας τον Σέρβο στον πάγκο.

Οι 14 αγώνες που άλλαξαν την ιστορία του Ντένβερ

Τον Νοέμβριο του 2016 ο Γιόκιτς δεν ήταν ακόμα Ο ΓΙΟΚΙΤΣ. Το Ντένβερ πίστευε σε αυτόν, αλλά δεν μπορούσε να βρει τρόπο να τον χωρέσει στην ίδια πεντάδα με τον Νούρκιτς, τον οποίο είχε επιλέξει στο ίδιο ΝΒΑ Draft (2014) με τον Γιόκιτς. Ενώ όμως ο Σέρβος είχε επιλεγεί στο Νο41, ο Νούρκιτς είχε επιλεγεί στο Νο16 και βρισκόταν στην τρίτη του σεζόν στο ΝΒΑ, ενώ ο Γιόκιτς στην δεύτερη. Ο Βόσνιος είχε προτεραιότητα και έπειτα από 8 αγώνες που μοιράζονταν το παρκέ, το Ντένβερ αποφάσισε να σταματήσει τα πειράματα με την ταυτόχρονη παρουσία δύο σέντερ όταν όλο το ΝΒΑ έπαιζε small ball.

Από τις 12 Νοεμβρίου μέχρι τις 12 Δεκεμβρίου 2016, ακριβώς για έναν μήνα δηλαδή, ο Νούρκιτς ξεκινούσε βασικός και ο Γιόκιτς ερχόταν από τον πάγκο. Σε αυτούς τους 14 αγώνες ο Νούρκιτς είχε 8.5 πόντους, 6.6 ριμπάουντ, 1.6 ασίστ και 0.8 κοψίματα μέσο όρο σε 20 λεπτά συμμετοχής. Ο Γιόκιτς είχε 11.6 πόντους, 7.9 ριμπάουντ, 3.4 ασίστ και 0.9 κοψίματα μέσο όρο σε 24 λεπτά συμμετοχής.

Στις 12 Δεκεμβρίου 2016, έπειτα από 5 σερί παιχνίδια με διψήφιο αριθμό πόντων, ο Γιόκιτς είχε 27 πόντους με 10/12 δίποντα, 7/7 βολές και 11 ριμπάουντ σε 26 λεπτά συμμετοχής στην ήττα από τους Μάβερικς στο Ντάλας με 112-92. Τρεις ημέρες αργότερα, στις 15 Δεκεμβρίου 2016, ο Γιόκιτς ήταν βασικός στην νίκη των Νάγκετς με 132-120 επί των Μπλέιζερς, έχοντας 13 πόντους με 5/6 σουτ, 4 ριμπάουντ και 5 ασίστ σε 19 λεπτά συμμετοχής. Έκτοτε δεν έχει βγει από την βασική πεντάδα του Ντένβερ.

Οι Νάγκετς πόνταραν πάνω του και δικαιώθηκαν

Έχουν περάσει 4.5 χρόνια από εκείνο το βράδυ που ο Γιόκιτς ξεκίνησε βασικός κόντρα στους Μπλέιζερς, στέλνοντας τον Νούρκιτς στον πάγκο και τελικά – μέσω ανταλλαγής – στους Μπλέιζερς. Σε αυτά τα 4.5 χρόνια ο Σέρβος έγινε κάτι παραπάνω από τον βασικό σέντερ της ομάδας. Έγινε ο απόλυτος ηγέτης της, ο άνθρωπος που άλλαξε την ιστορία της. Έγινε ο καλύτερος παίκτης στην ιστορία των Νάγκετς και ο πρώτος που αναδείχθηκε MVP φορώντας την φανέλα τους.

Ο Γιόκιτς είναι ψηλός και αργός. Υπήρξε υπέρβαρος. Πάλεψε με την βουλιμία του, με τις κακές του συνήθειες, με τα νεύρα του. Όποιος έχει παρακολουθήσει την ιστορία του ξέρει ότι ήρθε σχεδόν από το... πουθενά. Σίγουρα το ύψος βοήθησε να τον προσέξει ο κόσμος, αλλά αν κάποιος τον έβλεπε στην Μέγκα Σοκεμπέρτ (τότε Μέγκα Μπεμάξ) του Μίσκο Ραζνάντοβιτς δεν γινόταν να μην σκεφτεί “ταλαντούχος, πανέξυπνος, αλλά soft και υπέρβαρος”. Οι Νάγκετς, μία ομάδα που έχει ένα από τα καλύτερα τμήματα σκάουτινγκ στο ΝΒΑ, κάτι είδαν σε αυτόν. Ίσως ότι τον επόμενο MVP και ηγέτης τους, αλλά κάτι είδαν.

Το Ντένβερ άκουσε πολλά όταν αποφάσισε να ποντάρει στον Γιόκιτς. Άκουσε ότι δεν θα γίνει ποτέ σοβαρή ομάδα έχοντας έναν παίκτη που δεν μπορεί να αμυνθεί στο Πικ εν Ρολ λόγω κιλών και μέτριων πλάγιων βημάτων. Άκουσε ότι δεν γίνεται στην εποχή του small ball να στηρίξει όλο το παιχνίδι σε έναν σέντερ παλαιάς κοπής. Δεν επηρεάστηκε όμως. Αποφάσισε να τα παίξει όλα για όλα με την περίπτωσή του. Πόνταρε πάνω του, ασχολήθηκε με την διατροφή και την γυμναστική του, δεν προσπάθησε να τον βάλει σε καλούπι, του έδωσε απόλυτη ελευθερία κινήσεων. Και δικαιώθηκε.

Ένα μπασκετικό παράδοξο, μία μπασκετικό ιδιοφυΐα

Εν έτει 2021 ο Γιόκιτς είναι ο πιο πλήρης σέντερ στο ΝΒΑ και μαζί με τον Τζοέλ Εμπίντ οι καλύτεροι σέντερ στην λίγκα (ανάλογα με το ποιον συμπαθεί κάποιος περισσότερο). Μπορεί να ποστάρει, να σουτάρει από την περιφέρεια, να παίξει το Πικ εν Ρολ είτε ως χειριστής της μπάλας είτε ως σκρινέρ. Πασάρει καλύτερα από γκαρντ και είναι πιθανότατα ο καλύτερος ψηλός πασέρ στην ιστορία του ΝΒΑ, φτάνοντας να συγκρίνεται σε αυτό τον τομέα με τον τεράστιο Αρβίντας Σαμπόνις. Είναι ένα μπασκετικό παράδοξο, μία μπασκετιική ιδιοφυΐα.

Ο Γιόκιτς είχε φέτος 26.4 πόντους, 10.8 ριμπάουντ και 8.3 ασίστ μέσο όρο, καταφέρνοντας να γίνει μόλις ο τρίτος παίκτης στην ιστορία μετά τους Όσκαρ Ρόμπερτσον και Ράσελ Γουέστμπρουκ που έκλεισε σεζόν με +20 πόντους, +10 ριμπάουντ και +8 ασίστ. Είναι ο άνθρωπος που πήρε το Ντένβερ πέρυσι από το χέρι (μαζί με τον Τζαμάλ Μάρεϊ) και το έφτασε μέχρι τους τελικούς της Δύσης. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που – με τον Μάρεϊ εκτός λόγω τραυματισμού – έφερε το Ντένβερ στο Νο3 της Δύσης και στον δεύτερο γύρο των playoffs, αποκλείοντας τους Μπλέιζερς (του Νούρκιτς) στον πρώτο γύρο.

Η ιστορία του Γιόκιτς είναι πλέον γνωστή. Ήρθε από τα βάθη της Σερβίας, ήταν υπέρβαρος, νευρικός και ώρες-ώρες έμοιαζε να μην έχει κίνητρο, αλλά τα ξεπέρασε όλα αυτά και έγινε ο MVP του ΝΒΑ. Στην πραγματικότητα όμως, αυτή η πορεία του Γιόκιτς ξεκίνησε στις 12 Νοεμβρίου 2016, όταν οι Νάγκετς αποφάσισαν να τον στείλουν στον πάγκο. Έναν μήνα αργότερα ήταν ξανά βασικός. Και 4.5 χρόνια αργότερα είναι ένας από τους καλύτερους παίκτες του ΝΒΑ.