Ο σφιγμένος Γιόνας, που προσέχει μια-μια τις κουβέντες του, δεν μιλάει πολύ για τους αντιπάλους επειδή φοβάται μήπως στους δημοσιογράφους που τον ακούνε βρίσκεται κανένας "κατάσκοπος", μπορούσε να ησυχάσει.
Αν για την Εθνική ομάδα αυτό το Ευρωμπάσκετ ήταν μια δοκιμασία, για τον Λιθουανό έμοιαζε δυο φορές πιο δύσκολο. Ερχόμενος στην Αθήνα για να αποδεχθεί την πρόταση της ελληνικής ομοσπονδίας ήταν δεδομένο ότι άλλα είχε στο μυαλό του κι άλλα του προέκυψαν.

Ξαφνικά έμαθε ότι στη Πολωνία δεν θα έρχονταν τέσσερα βασικά στελέχη της ομάδας, έπρεπε να υπολογίζει-έτσι κι αλλιώς- σε δυο άπειρους ελληνοαμερικανούς και ήταν υποχρεωμένος να συνεχίσει την πορεία μιας ομάδας που από το 2005 βρίσκεται στην κορυφή του παγκόσμιου μπάσκετ.

Ο γεννημένος το 1954, πρώην μπασκετμπολίστας της Στατίμπα Βίλνιους και σίγουρα ο πιο επιτυχημένος Λιθουανός προπονητής όλων των εποχών δεν είναι κάποιος τυχαίος. Μπορεί στην Ελλάδα να έχουμε την ευχέρεια να αμφισβητούμε τους πάντες, το χάλκινο μετάλλιο, πάντως, που φόρεσε στο στήθος του, δεν είναι ο μοναδικός τίτλος που υπάρχει στο παλμαρέ του.

Πρωταθλητής Ευρώπης με την Ζαλγκίρις το 1999, με την οποία ένα χρόνο πριν είχε κατακτήσει και το Σαπόρτα, πήρε έξι πρωταθλήματς Λιθουανίας, το κύπελλο της Βαλτικής και όχι μόνο. Σαν προπονητής της Εθνικής Λιθουανίας πήρε το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ, ενώ με την Κίνα πήρε τον τίτλο και του πρωταθλητή Ασίας.

Λίγο μετά τη λήξη του Ευρωμπάσκετ, ο Γιόνας ήταν έτοιμος να κάνει ένα μίνι-απολογισμό και να μιλήσει με τα καλύτερα λόγια για τους παίκτες, την ομάδα, αλλά και τον κόσμο που βρέθηκε κοντά στην Εθνική.

" Μπορεί να μην είχαμε στη διάθεσή μας κάποιους παίκτες, αλλά πρέπει να ξέρετε ότι προσωπικά δεν έχασε ποτέ την πεποίθησή μου για τη δυναμική του ελληνικού μπάσκετ" ήταν η πρώτη του φράση με τα ιδιότυπα αγγλικά του. Οι Λιθουανοί ρεπόρτερ τον περίμεναν υπομονετικά, αλλά ως όφειλε, έπρεπε να μιλήσει πρώτα στους Έλληνες.



- Λοιπόν, κόουτς τελικά υπήρχε δυναμική...

"Ναι, γιατί όπως σας είπα, ήξερα ότι είχαμε σπουδαίο υλικό. Εξαιρετικούς παίκτες, που μπορούσαν να κρατήσουν την παράδοση μιας ομάδας, η οποία συνηθίζει, όλα αυτά τα χρόνια, να διακρίνεται στις μεγάλες διοργανώσεις. Όλα αυτά αποδείχθηκαν στη Πολωνία. Θέλαμε να διακριθούμε, θέλαμε να πάρουμε ένα μετάλλιο και αυτό έγινε".

-Πριν από το Ευρωμπάσκετ, ακούσατε πολλά, αλλά είχατε πει ότι πρώτα έπρεπε να τελειώσει το Ευρωμπάσκετ και μετά να κριθεί η Εθνική. Το...μετά έφτασε

"Αν κάποιοι έλεγαν άσχημα πράγματα σκοπίμως ή όχι, δεν ξέρω, το ελληνικό μπάσκετ τους απέδειξε ότι μπορεί να παραμείνει, ακόμη και με τόσα προβλήματα, σε υψηλό επίπεδο. Είμαι ευτυχής, είμαι υπερήφανος για τους παίκτες και την ομάδα, γιατί δουλέψαμε και παρά το μικρό χρονικό διάστημα που είχαμε για την προετοιμασία μας, πετύχαμε τον στόχο μας"

- Τι μας έμαθε αυτό το Ευρωμπάσκετ;

" Πρέπει να καταλάβουμε ότι οι αποστάσεις ανάμεσα σε όλες τις ομάδες είναι πολύ μικρές. Θυμηθείτε ότι από τη μόνη ομάδα που χάσαμε με μεγάλη διαφορά ήταν η Ισπανία. Όπως ηττηθήκαμε, έτσι θα μπορούσαμε να κερδίσουμε Ρωσία και Γαλλία, ή να μη νικήσουμε την Σλοβενία. Δεν ήταν καθόλου εύκολο να πάρουμε αυτό το μετάλλιο. Υπάρχουν 7-8 ομάδες στην Ευρώπη που βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο και παλεύουν κάθε φορά για τη διάκριση. Αυτό είναι το ευρωπαϊκό μπάσκετ".

- Με το χέρι στην καρδιά, σας φόβισαν οι απουσίες της ομάδας;

"Από τη στιγμή που ξεκινήσαμε με αυτή την ομάδα ήμουν υποχρεωμένος να μη φοβηθώ. Δεν ξέρω τι θα κάναμε αν είχαμε όλους τους παίκτες. Ξέρω τι πετύχαμε με τη συγκεκριμένη ομάδα για την οποία δηλώνω και πάλι υπερήφανος".

- Η ομάδα έδειξε πολύ παθιασμένη, ειδικά στον μικρό τελικό

" Αν είχαμε ένα ρεπό πριν από τον ημιτελικό με την Ισπανία, ενδεχομένως να ...ήμασταν και προχθές το ίδιο παθιασμένοι. Θα σας πω κάτι όμως, που μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Πριν από το ματς, ήρθαν οι Έλληνες φίλαθλοι στο ξενοδοχείο για να μας εμψυχώσουν. Είδα πολλά παιδιά, μέσα στο πούλμαν να δακρύζουν. Το ίδιο και οι φίλαθλοι. Είναι απίστευτο. Όταν συμβαίνει, όμως, κάτι τέτοιο πως να μη βγάζει κανείς όλη του τη καρδιά μέσα στο γήπεδο;"

- Ήταν όμως και συγκλονιστικό το παιχνίδι...

"Ναι. Έγιναν και λάθη. Ποιος όμως δεν κάνει λάθη; Θέλαμε να εκμεταλλευτούμε όλα τα αδύνατα σημεία των Σλοβένων. Να αξιοποιήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τον Σοφοκλή..."

- Για τον οποίο είχατε πει ότι όταν είναι καλά κανείς δεν μπορεί να τον σταματήσει

"Νομίζω ότι είχα δίκιο..."

- Και τώρα τι σκέφτεστε για του χρόνου

"Προς το παρόν σκέφτομαι τις ...διακοπές μου. Θα πάω στην Αθήνα και μετά στη Λιθουανία για να δω τους συγγενείς μου. Εγώ θα ξεκουραστώ, αλλά οι παίκτες θα συνεχίσουν τη δουλειά με τις ομάδες τους. Ελπίζω να πάνε όλα καλά, να είμαστε υγιείς και να τα ξαναπούμε εν όψει του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος"

- Λέτε συχνά ότι φέτος η διάρκεια της προετοιμασίας ήταν μικρή. Αυτό σημαίνει ότι το εοπόμενο καλοκαίρι θα ζητήσετε περισσότερο χρόνο;

"Μα δεν είναι δικό μου θέμα μόνο. Δυστυχώς, το καλεντάρι είναι μια υπόθεση που δύσκολα μπορεί κανείς να βρει άκρη. Η FIBΑ πρέπει να φροντίσει για την υγεία και την ξεκούραση των παικτών. Τώρα το τι θα κάνουμε το επόμενο καλοκαίρι, έχουμε χρόνο να το δούμε".

- Θα αφιερώσετε κάπου το μετάλλιο;

"Ναι. Στην εγγονή μου, που είναι ενός έτους"

Να καμαρώνει για τον ...επιτυχημένο παππού