-Είσαι έτοιμος, λοιπόν, για τη δεύτερη… back to back διοργάνωση μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου; Και κάτι άλλο, είχες αγωνία ώσπου ο κόουτς Καζλάουσκας να σε επιλέξει στην τελική δωδεκάδα;

"Πρέπει να σας πω ότι δεν θεωρούσα καθόλου δεδομένη τη συμμετοχή μου στο Ευρωμπάσκετ, επειδή είχα κληθεί στην προετοιμασία της Εθνικής. Από την πρώτη μέρα που μαζευτήκαμε, προσπάθησα να διεκδικήσω μια θέση χωρίς να πιστεύω ότι η περυσινή εμπειρία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου θα μου παρείχε και εγγυήσεις ότι θα είμαι και στην Πολωνία. Χαίρομαι πολύ που βρίσκομαι μεταξύ των δώδεκα παιδιών που ταξιδέψαμε εδώ, κυρίως γιατί θα έχω την ευκαιρία να βοηθήσω την Εθνική με όλες μου τις δυνάμεις".

-Θα μπορούσες να μας περιγράψεις τη στιγμή κατά την οποία «κλειδώθηκε» η συμμετοχή σου στη δωδεκάδα;

"Κάναμε σουτ στο βοηθητικό γήπεδο του ΟΑΚΑ. Όταν ο κόουτς ήλθε και πήρε τον Τσαλδάρη και τον Παπανικολάου, δεν ήμουν μπροστά. Στη συνέχεια ήλθε ο Δημήτρης (Τσαλδάρης) και μας χαιρέτισε. Ηταν μια δύσκολη στιγμή.

Εκείνη την ώρα εκτιμάς την προσπάθεια που έκαναν αυτά τα παιδιά, που κάναμε όλοι μας από την πρώτη μέρα της προετοιμασίας. Ημασταν μαζί σαράντα μέρες και όπως είναι λογικό δένεσαι με τους συμπαίκτες σου, με αυτούς που προσπαθείς και κυνηγάς τον ίδιο στόχο".



-Δεν ξέρω αν συμφωνείς, αλλά το εφετινό θα πρέπει να είναι ίσως το σημαντικότερο καλοκαίρι της καριέρας σου.

"Είναι αλήθεια ότι αυτό το καλοκαίρι κατάφερα να εκπληρώσω δύο μεγάλους στόχους. Ηθελα να υπογράψω σε ομάδα που αγωνίζεται στην Ευρωλίγκα και ο Ολυμπιακός μου παρέχει τις καλύτερες συνθήκες για να δουλέψω σκληρά.

Επιπροσθέτως, αισθάνομαι ότι επιβραβεύτηκε μια προσπάθεια χρόνων και όχι μόνο μιας καλής αγωνιστικής περιόδου. Χαίρομαι γιατί κατάφερα να βελτιωθώ, να γίνω καλύτερος και να κερδίσω μια θέση στη δωδεκάδα που θα εκπροσωπήσει τη χώρα μου στο Ευρωμπάσκετ".



-Πίεση αισθάνεσαι;



"Δεν αισθάνομαι καμία πίεση! Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να κάνω καλά στο γήπεδο αυτά για τα οποία μου έδειξαν εμπιστοσύνη οι προπονητές της Εθνικής. Ούτε ο περίγυρος μπορεί να με επηρεάσει, ούτε κανείς. Ο στόχος μου είναι όταν ο αγώνας τελειώνει να ξέρω ότι έκανα ό,τι περνούσε από το χέρι μου για να κερδίσει η ομάδα".

-Όταν συζητάς με τον εαυτό σου, υπάρχουν στιγμές που σκέφτεσαι ότι άξιζε τον κόπο όλη αυτή η περιπέτεια στις ΗΠΑ τη διετία 2005-07; Όλα αυτά τα ταξίδια με πούλμαν στις πόλεις που διεξάγεται το NBDL;

"Αν το καλοσκεφτείτε, μέσα σε δύο χρόνια είχα παίξει σε έξι διαφορετικές ομάδες, ήμουν μεταξύ NBA και ΝΒDL και μάλιστα χωρίς εγγυημένο συμβόλαιο. Δεν αντιμετωπίζω, πάντως, εκείνη τη διετία ως κάτι κουραστικό, ως αγγαρεία. Ηταν μια τεράστια εμπειρία, η οποία με βοήθησε μάλιστα να βλέπω τώρα τα πράγματα πιο ήρεμα".



-Με δεδομένο, λοιπόν, ότι έχεις «περπατήσει» σε αρκετά αμερικανικά μονοπάτια, μπήκες στη λογική που έχουν χαράξει και άλλα παιδιά με σκοπό να βοηθήσουν τους δύο «ρούκις» Νικ Καλάθη και Κώστα Κουφό;

"Ολοι προσπαθούμε να τους μεταδώσουμε κάποιες εμπειρίες. Εχοντας ζήσει μόνος μου στις ΗΠΑ και μάλιστα για αρκετό καιρό, μπορώ και εγώ να τους δώσω μια συμβουλή, να κάνω μια παρατήρηση, πάντα καλοπροαίρετα. Είναι παιδιά με προσόντα και σε μια καινούργια προσπάθεια παίζει πολύ σημαντικό ρόλο η προσαρμογή".

-Ένα από τα ενθαρρυντικά στοιχεία αυτής της ομάδας είναι ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεται – ειδικά τις τελευταίες ημέρες - τις απουσίες σημαντικών παικτών. Παρακολουθώντας τις δηλώσεις που κάνετε εσείς οι παίκτες, αντιλαμβάνεται κανείς ότι οι απαιτήσεις και οι φιλοδοξίες παραμένουν αρκετά υψηλές…

"Οι απουσίες δεν αλλάζουν τους στόχους μιας ομάδας που ξέρει να πρωταγωνιστεί τα τελευταία χρόνια. Αν το καλοσκεφτείτε, είναι και δύσκολο στο σύγχρονο μπάσκετ, έτσι όπως έχουν απογειωθεί οι ρυθμοί και οι υποχρεώσεις, να εμφανίζει μια ομάδα το ίδιο ρόστερ σε διαδοχικές διοργανώσεις.

Υπάρχουν τραυματισμοί, οι παίκτες μεγαλώνουν. Είναι λογικό, λοιπόν, να υπάρχουν απουσίες και εμείς φροντίσαμε να μάθουμε να ζούμε χωρίς αυτές τις σημαντικές μονάδες. Οσοι είμαστε εδώ, θα πολεμήσουμε για το καλύτερο".



-Στο δικό σου το μυαλό, τι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα;


"Ο μοναδικός στόχος πρέπει να είναι ο αγώνας που υπάρχει μπροστά σου. Αν θέλεις να κτίσεις μια ομάδα και εννοώ τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά της, δεν πρέπει να σκέφτεσαι μακροπρόθεσμα, αλλά να προσπαθείς να βελτιώνεσαι παιχνίδι με παιχνίδι. Και ο καλύτερος τρόπος, με δεδομένο ότι σε μια σύντομη διοργάνωση δεν μπορείς να διορθώσεις, πόσο μάλλον να αλλάξεις ένα αποτέλεσμα, είναι να ξεχνάς το ένα βράδυ –είτε νίκησες είτε έχασες- και να προετοιμαστείς για το επόμενο".



-Τι είναι αυτό που σε ενθουσιάζει και τι αυτό που σε φοβίζει στην εφετινή Εθνική;


"Με ενθουσιάζει η διάθεση που δείχνουν όλα τα παιδιά από την πρώτη μέρα της προετοιμασίας. Η όρεξη για σκληρή δουλειά και η δίψα για διάκριση. Ειλικρινά, δεν με φοβίζει κάτι. Αλλωστε, όταν μπαίνεις σε μεγάλες διοργανώσεις, πρέπει να περιμένεις και την επιτυχία και την αποτυχία.

Πρέπει να μάθεις να διαχειρίζεσαι και τη νίκη και την ήττα. Για δύο πράγματα μόνο είμαι σίγουρος. Για την αισιοδοξία και την πίστη μου ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε!".