Καταρχάς να πούμε πως στο Final Four της March Madness ο όρος του MVP (Most Valuable Player) αντικαθίσταται από αυτόν του MOP (Most Outstanding Player). Άλλη λέξη, ίδια σημασία. Υπάρχουν βέβαια περιπτώσεις που ο κορυφαίος παίκτης του Final Four δεν μπορεί να δικαιώσει τις προσδοκίες που υπάρχουν από αυτόν. Γιατί είναι σαφές πως όταν αναδεικνύεσαι ο κορυφαίος παίκτης στο κολεγιακό πρωτάθλημα, τότε έχεις ταλέντο.

Ο Luke Hancock αναδείχθηκε MOP στο Final Four του 2013, αλλά μόλις χθες (1/4) έγινε γνωστό πως δεν θα κάνει καριέρα στα παρκέ, αλλά στα γραφεία. Ο λόγος δεν είναι άλλος από την αλλαγή επαγγελματικού προσανατολισμού του απόφοιτου του Louisville, ο οποίος πλέον θα εργάζεται πλέον ως χρηματοοικονομικός σύμβουλος .

Με αφορμή αυτό το γεγονός, το Sport24.gr έψαξε και βρήκε τους MOP των Final Four της March Madness που δεν έκαναν καριέρα, στον βαθμό που προβλεπόταν με βάση την απόδοσή τους στο κολεγιακό πρωτάθλημα. Κι η έρευνα έδειξε πως πολλά από τα "χαμένα ταλέντα" του NCAA έχουν περάσει από τα μέρη μας.

Για παράδειγμα, ποιος δεν θυμάται την περίπτωση του Ed O'Bannon, ο οποίος κατέκτησε τον τίτλο με το UCLA το 1995 και αναδείχθηκε MOP εκείνου του Final Four. Μετά από αυτό όμως, τι; Αφού πέρασε τρία χρόνια μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας στο ΝΒΑ (με τους New Jersey Nets και τους Dallas Mavericks), αγωνίστηκε στο CBA, για να ακολουθήσει η περιπλάνησή του ανά τον κόσμο. Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του, βρέθηκε για "ένα φεγγάρι" στη χώρα μας, όπου φόρεσε τη φανέλα του Ηρακλείου (1999-2000). Για ένα παιχνίδι (στην πρεμιέρα με τον Ολυμπιακό), πριν αποχωρήσει για να πάρει τη θέση του ο Jimmy Oliver.

Αντίστοιχη περίπτωση είναι ο MOP του 1993, Donald Williams, που δεν κατάφερε να στεριώσει στο κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη, με αποτέλεσμα να περάσει τον Ατλαντικό για να παίξει στην Ευρώπη (στην πορεία βέβαια πήγε μέχρι τις Φιλιππίνες). Ο απόφοιτος του North Carolina πέρασε από τα μέρη μας, όπου φόρεσε τη φανέλα του Σπόρτιγκ (1997-'98), ενώ δύο χρόνια μετά αγωνίστηκε στην Κύπρο με τα χρώματα της ΑΕΛ. Παρεμπιπτόντως, δοκίμασε την τύχη του στη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία, με το μεσοδιάστημα να τον βρίσκει στους Harlem Globetrotters.

Πιο πρόσφατη είναι η περίπτωση του Mateen Cleaves, που αναδείχθηκε πρωταθλητής με το Michigan State το 2000. Παρότι άπαντες περίμεναν την "εκτόξευσή" του, στα χρόνια που ακολούθησαν δεν μπόρεσε να δικαιολογήσει τον "θόρυβο" που είχε δημιουργηθεί γύρω από το όνομά του. Επελέγη μεν στο Νο14 του draft εκείνης της χρονιάς, αλλά επί της ουσίας ποτέ δεν έδειξε πως έχει θέση στο ΝΒΑ (έπαιξε σε Detroit, Sacramento, Cleveland και Seattle), πριν αρχίσει να περνάει τα χρόνια του μεταξύ NBDL και Ευρώπης. Κάπου εκεί (το 2007-08) ήρθε στη χώρα μας, για λογαριασμό του Πανιωνίου. Όχι ότι έκανε κάτι αξιομνημόνευτο εδώ. Έπαιξε σε μόλις πέντε παιχνίδια, μετρώντας 2.8 πόντους και 1.6 ασίστ κατά μέσο όρο.

Η λίστα περιλαμβάνει ακόμη τους:

1. Miles Simon (MOP του 1997, με το Arizona), που έπαιξε σε Ιταλία (Λιβόρνο, Βαρέζε), Ισραήλ (Μακάμπι Ραανανά και Τουρκία (Τάμποργκ Πίλσενερ), πριν αποσυρθεί από τη δράση το 2005, για να αναλάβει πόστο ασίσταντ κόουτς στους "Wildcats". Στη συνέχεια εργάστηκε στο ESPN ως αναλυτής/σχολιαστής αγώνων του κολεγιακού πρωταθλήματος.

2. Jeff Sheppard (MOP του 1998, με το Kentucky), που έμεινε για ένα χρόνο στους Atlanta Hawks, με την καριέρα του να συνεχίζεται στην Ιταλία, όπου φόρεσε τη φανέλα των Μπενετόν Τρεβίζο, Ροζέτο και Ρόμα. Το 2001 αποφάσισε να βάλει πρόωρο τέλος στην καριέρα του, δηλώνοντας σοκαρισμένος από το τρομοκρατικό χτύπημα στους "Δίδυμους Πύργους" της Νέας Υόρκης. Πλέον ζει με τη γυναίκα του και τα δυο τους παιδιά στο Kentcuky.

3. Anderson Hunt (MOP του 1990, με το UNLV), που δεν έπαιξε ποτέ στο ΝΒΑ. Αντίθετα, αγωνίστηκε στο CBA, με την πορεία της καριέρας του να τον βρίσκει σε Τουρκία, Πολωνία και Γαλλία. Αφότου κρέμασε τη φανέλα του είπε να δοκιμάσει την επαγγελματική του ιδιότητα ως υπαλλήλου στο Imperial Palace Hotel and Casino του Las Vegas, ενώ πλέον συμμετέχει σε πρόγραμμα μπάσκετ για μικρές ηλικίες, με την ονομασία "4point4" Sports.

Η άλλη πλευρά

Επειδή όμως οι προαναφερθέντες αποτελούν την εξαίρεση του κανόνα, να αναφέρουμε πως οι περισσότεροι εξ όσων αναδείχθηκαν πολυτιμότεροι παίκτες σε κάποιο από τα Final Four της March Madness, κυριάρχησαν στο ΝΒΑ. Καλύτερα παραδείγματα από τους Kareem Abdul Jabbar (του UCLA), Bill Walton (επίσηυς, του UCLA), Magic Johnson (του Michigan State), του Isiah Thomas (του Indiana), του Hakeem Olajuwon (του Houston), του Patrick Ewing (του Georgetown) και του Tony Delk (του Kentucky) δεν υπάρχουν.