Ο Τομάς Ερτέλ απάντησε σε μια σειρά ερωτήσεων στο eurobasket.com, που δεν επικεντρώθηκαν στη μετακόμιση του από τη Λαμποράλ Κούτσα στην Αναντολού Εφές. Τι είπε ο Γάλλος για τους προπονητές με τους οποίους έχει δουλέψει, ποια είναι τα δυνατά του σημεία, η αδυναμία που έχει, το είδωλο των παιδικών χρόνων, αλλά και πιο δύσκολος προσωπικός αντίπαλος.

Μπορείς να μας μιλήσεις για την προσωπικότητα σου; Σε έχουμε δει στο παρκέ, ως ήρεμο, πειθαρχημένο παίκτη. Είσαι έτσι και στη ζωή;

"Ναι και εκτός γηπέδου είμαι ήρεμος και χαλαρός τύπος".

Ποια είναι τα χόμπι σου;

" Δεν έχω κάποια ιδιαίτερα χόμπι, αλλά μου αρέσει η αμερικανική και η γαλλική μουσική, όπως και οι ταινίες. Μου αρέσει επίσης, να πηγαίνω με φίλους και την οικογένεια μου σε καλά εστιατόρια και να απολαμβάνω το χρόνο μου μαζί τους".

Είχες χρόνο να κάνεις το γύρο της Κωνσταντινούπολης; Να πιεις τουρκικό καφέ, να φας τοπικές σπεσιαλιτέ;

"Όχι ακόμα, αλλά είμαι πολύ περίεργος να γυρίσω αυτήν την υπέροχη χώρα, να δω τα μνημεία. Παρεμπιπτόντως, αυτό που έχω δοκιμάσει είναι ο μπακλαβάς και μπορώ να πω ότι το λάτρεψα".

Πώς ξεκίνησες να παίζεις μπάσκετ και ποιο ήταν το είδωλο σου;

"Ξεκίνησα να ασχολούμαι σε μια μικρή πόλη, τη Berzies στη νότια Γαλλία, γιατί ο πατέρας μου ήθελε να ασχοληθώ με τα σπορ. Δοκίμασα το μπάσκετ και το αγάπησα. Το είδωλο μου ήταν ο Άλεν Άιβερσον".

Το πιο σημαντικό τουρνουά της καριέρας του, ήταν το Eurobasket 2009 U20, της Ελλάδας. Η Γαλλία πήρε το αργυρό και εσύ ήσουν εξαιρετικός. Ήταν η διοργάνωση που άλλαξε την καριέρα σου;

"Ναι, ομολογώ ότι ήταν καλό τουρνουά για εμένα και την ομάδα μου, αλλά δεν καταφέραμε να νικήσουμε στον τελικό. Γενικά όμως, ήταν μια πολύ καλή εμπειρία".

Μετά την καλή σεζόν που είχες στην Ορτέζ (2008-09), αναδείχθηκε ο Rising Star στη Γαλλία και πήρες μεταγραφή για τη Βιλερμπάν, που εν συνεχεία σε έδωσε δανεικό στην Στρασμπούρ. Εκεί έζησες την πρώτη ευρωπαϊκή εμπειρία, στο Eurochallenge. Μπορείς να μας μιλήσεις για εκείνη την περίοδο;

"Από την Ορτέζ έχω μόνο καλές αναμνήσεις. Ήταν η πρώτη μου εμπειρία ως επαγγελματίας και θέλω να πω "ευχαριστώ" ξανά σε όσους με πίστεψαν και μου έδωσαν την ευκαιρία. Η Στρασμπούρ ήταν διαφορετική κατάσταση, αλλά επίσης καλή. Ήταν λίγο πιο δύσκολη".

Το 2010 ξεκίνησε η καριέρα σου στην Ισπανία, με την Αλικάντε. Ήσουν μόλις 21. Ποιες ήταν οι δυσκολίες;

"Η πρώτη μου σεζόν μακριά από τη Γαλλία ήταν πολύ θετική. H ACB είναι πραγματικά πολύ καλή λίγκα, αλλά είχα κάποιες δυσκολίες σε ό,τι αφορά το χρόνο μου στα ματς, ενώ είχα και σκαμπανεβάσματα. Αλλά ένιωθα καλά. Μου άρεσαν όλα. Η πόλη, οι άνθρωποι, ο σύλλογος. Όλα".

Τη σεζόν 2011-12 εμφανίστηκες στο πρώτο σου παιχνίδι στη Euroleague με τη Λαμποράλ Κούτσα. Τι θυμάσαι από εκείνο το ματς;

"Τα πάντα. Ήταν εναντίον της Φενέρμπαχτσε. Ένιωθα πολύ νευρικός, αλλά παράλληλα ενθουσιασμένος. Δεν έπαιξα πολύ".

Η Λαμποράλ είναι μια από τις πιο... πολυπολιτισμικές ομάδες της Ευρώπης. Ήσουν τυχερός που βρέθηκες εκεί και κέρδισες εμπειρίες από διαφορετικές κουλτούρες και δουλεύοντας με πολλούς προπονητές. Έχω δίκιο;

"Η αλήθεια είναι πως κέρδισα πολλές εμπειρίες με τη Λαμποράλ. Έζησα πολύ καλές στιγμές, αλλά και κακές. Αυτό που μπορώ να πω είναι πως η Λαμποράλ με έκανε τον παίκτη είμαι σήμερα, μέσω των όσων πέρασαν, όλων των ups and downs".

Έχεις δουλέψει με τους Μοπσούς, Σαρέ, Ιβάνοβιτς, Σκαριόλο, Κρέσπι και Ναβάρο. Ποιος ήταν ο πιο σημαντικός για την καριέρα σου; Τώρα έχεις τη δυνατότητα να παίξεις για έναν από τους καλύτερους όλων των εποχών: τον Ίβκοβιτς. Τι μπορείς να μας πεις για αυτόν;

"Ο πιο σημαντικός προπονητής που είχα ήταν ο Σκαριόλο, αλλά θα μπορούσα να πω και για τον Ιβάνοβιτς, γιατί ξεκίνησα με εκείνον, όταν πήγα στη Λαμποράλ. Όσο για τον Ίβκοβιτς, μετά τις πρώτες προπονήσεις και τα πρώτα ματς μπορώ να πω ότι είναι "μαέστρος" του μπάσκετ, με τεράστια εμπειρία".

Έχεις παίξει και με πολλούς ταλαντούχους παίκτες, όπως οι Ντάρντεν, Ντιγκμπό, Λάμπε, Χουέρτας, Τελέτοβιτς, Σαν Εμετέριο, Όλεσον, Νοτσιόνι, Ρότσεστι, Πλάις. Ποια συνύπαρξη απόλαυσες περισσότερο;

"Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον, γιατί διασκέδασα τη συνύπαρξη με όλους. Αν πρέπει να ξεχωρίσω κάποιυος, θα πω τους ψηλούς, όπως τον Λάμπε και τον Πλάις".

Το πρώτο σου παιχνίδι με την Εφές ήταν εναντίον της Λαμποράλ. Πώς ένιωσες;

"Ήμουν πολύ νευρικός, διότι ήμουν στην Εφές μόλις τέσσερις ημέρες. Ήταν καλή εμπειρία. Πήραμε καλή εκτός έδρας νίκη και αυτό είναι το πιο σημαντικό".

Πήρες μέρος στο ΝΒΑ draft του 2010, αλλά δεν έγινες πικ. Το συμβόλαιο σου με την Εφές είναι για 2,5 χρόνια, με ΝΒΑ out το 2016.

"Δεν σκέφτομαι το μέλλον μου. Μόλις υπέγραψα με την Εφές και θα δούμε τι θα συμβεί στη συνέχεια".

Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014, η Γαλλία ανέβηκε στο τρίτο σκαλοπάτι του βάθρου, χωρίς τον Τόνι Πάρκερ στο ρόστερ. Ήταν η πρώτη φορά που ήσουν ο starter πόιντ γκαρντ. Οι απαιτήσεις ήταν τεράστιες; Πιστεύεις πως ανταποκρίθηκες;

"Πιστεύω ότι ναι, έκανα καλή δουλειά και ανταποκρίθηκα σε αυτά που ήθελε ο κόουτς και η ομάδα. Πήραμε το χάλκινο μετάλλιο, πράγμα που αποδεικνύει πως κάτι έκανα σωστά. Όσο για τον Πάρκερ, έχω πολύ καλή σχέση μαζί του. Είμαστε φίλοι".

Ποια ήταν η πιο λυπηρή στιγμή της καριέρας σου;

"Η ήττα στον τελικό του Eurobasket U20, στην Ελλάδα. Έκανα κακό παιχνίδι και χάσαμε από την Ελλάδα".

Ποια είναι τα θετικά και ποια τα αρνητικά στοιχεία του παιχνιδιού σου;

"Είμαι καλός στο pick and roll και αποτελεσματικός σουτέρ. Η αρνητική πλευρά είναι η προσπάθεια στην άμυνα, αλλά δουλεύω επ' αυτού".

Ποιος είναι ο αγαπημένος Ευρωπαίος παίκτης στο ΝΒΑ;

"Δεν έχω κάποιον"

Ποιος θα είναι ο πιο δύσκολος προσωπικός αντίπαλος στο ΤΟΡ16;

"Ο Τεόντοσιτς. Είναι ο καλύτερος στη θέση του, στον όμιλο μας".