Ο Κ. Τσαρτσαρής στο SPORT 24
"Με κεκτημένη ταχύτητα από πέρυσι συνεχίζει ο ΠΑΟ" δηλώνει στο SPORT 24 ο Τσαρτσαρής
-Η ανακοίνωση που είχε εκδώσει στις 6 Οκτωβρίου η ΚΑΕ Παναθηναϊκός ανέφερε ότι "σε περίπου δύο μήνες" θα ήσουν σε θέση να επιστρέψεις στις... προπονήσεις της ομάδας. Και όμως, σε ακριβώς ενάμιση μήνα αγωνίστηκες σε επίσημο αγώνα...
"Δόξα τω Θεώ, η ταλαιπωρία τελείωσε, το κόκαλο κόλλησε σωστά και επέστρεψα επιτέλους στη δράση. Πέρασα μια τραγική περίοδο. Στο αριστερό χέρι είχε τοποθετηθεί γύψος, οπότε ήμουν αναγκασμένος να κάνω όλες τις καθημερινές δουλειές με το ένα χέρι. Εξυπακούεται ότι ήταν αδύνατο να προπονηθώ, να σηκώσω βάρη, να κάνω βασικά πράγματα όχι μόνο στο μπάσκετ, αλλά και στη ζωή μου"...
-Παρ' όλα αυτά στην αναμέτρηση με τον Πανελλήνιο έδειξες να βρίσκεις γρήγορα τα πατήματά σου.
"Οπως και να ’χει, ένας τέτοιος τραυματισμός σε φέρνει πίσω και σε δύναμη και σε όγκο και σε ανάσες. Το καταλάβαινα κατά τη διάρκεια του αγώνα. Δουλέψαμε σκληρά, όμως, με τον γυμναστή μας Σάββα Αρώνη και μπορώ να πω ότι αυτό που πέρασα τον τελευταίο ενάμιση μήνα ήταν πολύ χειρότερο από τη θερινή προετοιμασία.
Πρωί – βράδυ τρέξιμο, στο μεσοδιάστημα έκανα βάρη μόνο στα πόδια, γενικά επιλέξαμε όσες ασκήσεις μπορούσαν να γίνουν χωρίς το ένα χέρι που ήταν στον γύψο. Θα συμφωνήσω, πάντως, ότι όταν μπήκα στις προπονήσεις με την ομάδα το περασμένο Σάββατο, ένιωσα καλά"
.
-Η επιστροφή η δική σου και του Μάικ Μπατίστ έρχεται σε κομβικό σημείο για τον Παναθηναϊκό δεδομένου ότι επίκειται (29/11) το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό...
"Δεν θα μιλήσω για τον εαυτό μου, αυτό μπορούν να το κάνουν άλλοι. Η επιστροφή του Μπατίστ, όμως, είναι πολύ σημαντική για την ομάδα. Κακά τα ψέματα, πίσω από τον Πέκοβιτς είχαμε μόνο τον Σερμαντίνι, ο οποίος είναι άπειρος για αυτά τα ματς.
Ο Μάικ, όμως, αποτελεί τεράστιο κεφάλαιο για τον Παναθηναϊκό. Δεν είναι τυχαίο ότι αγωνίζεται για έβδομη χρονιά στην ομάδα και κάθε χρόνο είναι καλύτερος. Πέρυσι είχε εκπληκτική παρουσία βάζοντας τη σφραγίδα του και στα τρία τρόπαια"
.
-Αλήθεια, όλο αυτό το διάστημα, πόσο κοντά ήλθατε με τα άλλα δύο παιδιά που ήταν τραυματίες, τον Μπατίστ και τον Γιασικεβίτσιους;
"Η τετράδα ήταν Μάικ, Σάρας, Τσαρτσαρής, Αρώνης στην αίθουσα με τα βάρη. Κάθε μέρα μαζί, κάθε μέρα έβλεπες τις ίδιες φάτσες. Ειδικά όταν έλειπε η ομάδα σε κάποιο εκτός έδρας παιχνίδι, ξυπνάγαμε για να πάμε στο γήπεδο και μόλις ανταμώναμε, λέγαμε ο ένας στον άλλο... ‘πάλι τη μουτσούνα σου βλέπω πρωί-πρωί’; Ηταν λογικό να έλθουμε πολύ κοντά ο ένας στον άλλο, γιατί όταν είσαι τραυματίας, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα και από τις πέντε διαβολοβδομάδες της προετοιμασίας στα βουνά του Ζλάτιμπορ".
-Ξέρεις κάτι όμως; Παρά τις τρεις σοβαρές απουσίες (μόλις χθες μειώθηκαν κατά δύο) ο Παναθηναϊκός έπαιξε κατά διαστήματα εκπληκτικό μπάσκετ, ειδικά απέναντι στη Χίμκι και στους δύο αγώνες με τον Πανελλήνιο. Κάποιοι το αποδίδουν στο χρονοδιάγραμμα του προπονητή. Ποια είναι η δική σου αίσθηση;
"Εγώ θα το απέδιδα και κάπου αλλού. Η περυσινή χρονιά ήταν απίστευτη για τον Παναθηναϊκό, αφού καταφέραμε να κατακτήσουμε και τους τρεις τίτλους που διεκδικήσαμε. Αυτό το γεγονός απέβαλε μεγάλο άγχος από πολλούς παίκτες. Οι περισσότεροι έμειναν στην ομάδα, ενώ και αυτοί που αποκτήθηκαν, ο Τέπιτς και ο Καλάθης, είναι πάρα πολύ έξυπνοι και προσαρμόστηκαν γρήγορα στη φιλοσοφία της ομάδας.
Ο Μπόγρης είναι πιο μικρός, για αυτό δεν τον βάζω στην ίδια κατηγορία. Θεωρώ, λοιπόν, ότι η ομάδα έχει κεκτημένη ταχύτητα από πέρυσι. Απλά, βλέποντας τις δυσκολίες και τις στενοχώριες που προέκυψαν το 2008 μετά το πρώτο ‘Triple Crown’ αντιλαμβάνεται ότι τίποτα δεν έρχεται χωρίς να μοχθήσει πολύ"
.
-Εχεις αρχίσει να σκέφτεσαι καθόλου το πρώτο μεγάλο ντέρμπι της χρονιάς με τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ
"Ισως θεωρηθεί κλισέ, αλλά όχι, ακόμη δεν το σκέφτομαι, γιατί ειδικά εγώ που ήμουν τραυματίας τόσο καιρό, δεν έχω αυτή την πολυτέλεια. Αυτή τη στιγμή το βασικό μέλημά μου είναι να βρω τον ρυθμό μου, να ξαναγίνω ο εαυτός μου και αυτό θα επιτευχθεί αγώνα με τον αγώνα.
Μπροστά μας, λοιπόν, έχουμε την αναμέτρηση με το Μαρούσι στο ΟΑΚΑ και έπεται ο αγώνας με την Ολντενμπουργκ και αυτός στην έδρα μας. Το ντέρμπι θα αρχίσουμε να το σκεφτόμαστε από το βράδυ της Τετάρτης".
"Δόξα τω Θεώ, η ταλαιπωρία τελείωσε, το κόκαλο κόλλησε σωστά και επέστρεψα επιτέλους στη δράση. Πέρασα μια τραγική περίοδο. Στο αριστερό χέρι είχε τοποθετηθεί γύψος, οπότε ήμουν αναγκασμένος να κάνω όλες τις καθημερινές δουλειές με το ένα χέρι. Εξυπακούεται ότι ήταν αδύνατο να προπονηθώ, να σηκώσω βάρη, να κάνω βασικά πράγματα όχι μόνο στο μπάσκετ, αλλά και στη ζωή μου"...
-Παρ' όλα αυτά στην αναμέτρηση με τον Πανελλήνιο έδειξες να βρίσκεις γρήγορα τα πατήματά σου.
"Οπως και να ’χει, ένας τέτοιος τραυματισμός σε φέρνει πίσω και σε δύναμη και σε όγκο και σε ανάσες. Το καταλάβαινα κατά τη διάρκεια του αγώνα. Δουλέψαμε σκληρά, όμως, με τον γυμναστή μας Σάββα Αρώνη και μπορώ να πω ότι αυτό που πέρασα τον τελευταίο ενάμιση μήνα ήταν πολύ χειρότερο από τη θερινή προετοιμασία.
Πρωί – βράδυ τρέξιμο, στο μεσοδιάστημα έκανα βάρη μόνο στα πόδια, γενικά επιλέξαμε όσες ασκήσεις μπορούσαν να γίνουν χωρίς το ένα χέρι που ήταν στον γύψο. Θα συμφωνήσω, πάντως, ότι όταν μπήκα στις προπονήσεις με την ομάδα το περασμένο Σάββατο, ένιωσα καλά"
.
-Η επιστροφή η δική σου και του Μάικ Μπατίστ έρχεται σε κομβικό σημείο για τον Παναθηναϊκό δεδομένου ότι επίκειται (29/11) το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό...
"Δεν θα μιλήσω για τον εαυτό μου, αυτό μπορούν να το κάνουν άλλοι. Η επιστροφή του Μπατίστ, όμως, είναι πολύ σημαντική για την ομάδα. Κακά τα ψέματα, πίσω από τον Πέκοβιτς είχαμε μόνο τον Σερμαντίνι, ο οποίος είναι άπειρος για αυτά τα ματς.
Ο Μάικ, όμως, αποτελεί τεράστιο κεφάλαιο για τον Παναθηναϊκό. Δεν είναι τυχαίο ότι αγωνίζεται για έβδομη χρονιά στην ομάδα και κάθε χρόνο είναι καλύτερος. Πέρυσι είχε εκπληκτική παρουσία βάζοντας τη σφραγίδα του και στα τρία τρόπαια"
.
-Αλήθεια, όλο αυτό το διάστημα, πόσο κοντά ήλθατε με τα άλλα δύο παιδιά που ήταν τραυματίες, τον Μπατίστ και τον Γιασικεβίτσιους;
"Η τετράδα ήταν Μάικ, Σάρας, Τσαρτσαρής, Αρώνης στην αίθουσα με τα βάρη. Κάθε μέρα μαζί, κάθε μέρα έβλεπες τις ίδιες φάτσες. Ειδικά όταν έλειπε η ομάδα σε κάποιο εκτός έδρας παιχνίδι, ξυπνάγαμε για να πάμε στο γήπεδο και μόλις ανταμώναμε, λέγαμε ο ένας στον άλλο... ‘πάλι τη μουτσούνα σου βλέπω πρωί-πρωί’; Ηταν λογικό να έλθουμε πολύ κοντά ο ένας στον άλλο, γιατί όταν είσαι τραυματίας, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα και από τις πέντε διαβολοβδομάδες της προετοιμασίας στα βουνά του Ζλάτιμπορ".
-Ξέρεις κάτι όμως; Παρά τις τρεις σοβαρές απουσίες (μόλις χθες μειώθηκαν κατά δύο) ο Παναθηναϊκός έπαιξε κατά διαστήματα εκπληκτικό μπάσκετ, ειδικά απέναντι στη Χίμκι και στους δύο αγώνες με τον Πανελλήνιο. Κάποιοι το αποδίδουν στο χρονοδιάγραμμα του προπονητή. Ποια είναι η δική σου αίσθηση;
"Εγώ θα το απέδιδα και κάπου αλλού. Η περυσινή χρονιά ήταν απίστευτη για τον Παναθηναϊκό, αφού καταφέραμε να κατακτήσουμε και τους τρεις τίτλους που διεκδικήσαμε. Αυτό το γεγονός απέβαλε μεγάλο άγχος από πολλούς παίκτες. Οι περισσότεροι έμειναν στην ομάδα, ενώ και αυτοί που αποκτήθηκαν, ο Τέπιτς και ο Καλάθης, είναι πάρα πολύ έξυπνοι και προσαρμόστηκαν γρήγορα στη φιλοσοφία της ομάδας.
Ο Μπόγρης είναι πιο μικρός, για αυτό δεν τον βάζω στην ίδια κατηγορία. Θεωρώ, λοιπόν, ότι η ομάδα έχει κεκτημένη ταχύτητα από πέρυσι. Απλά, βλέποντας τις δυσκολίες και τις στενοχώριες που προέκυψαν το 2008 μετά το πρώτο ‘Triple Crown’ αντιλαμβάνεται ότι τίποτα δεν έρχεται χωρίς να μοχθήσει πολύ"
.
-Εχεις αρχίσει να σκέφτεσαι καθόλου το πρώτο μεγάλο ντέρμπι της χρονιάς με τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ
"Ισως θεωρηθεί κλισέ, αλλά όχι, ακόμη δεν το σκέφτομαι, γιατί ειδικά εγώ που ήμουν τραυματίας τόσο καιρό, δεν έχω αυτή την πολυτέλεια. Αυτή τη στιγμή το βασικό μέλημά μου είναι να βρω τον ρυθμό μου, να ξαναγίνω ο εαυτός μου και αυτό θα επιτευχθεί αγώνα με τον αγώνα.
Μπροστά μας, λοιπόν, έχουμε την αναμέτρηση με το Μαρούσι στο ΟΑΚΑ και έπεται ο αγώνας με την Ολντενμπουργκ και αυτός στην έδρα μας. Το ντέρμπι θα αρχίσουμε να το σκεφτόμαστε από το βράδυ της Τετάρτης".
