Ο Τζάκι Μουν δεν είναι κάτι λιγότερο από ένα τοτέμ του αμερικάνικου μπάσκετ που οι αστέρες του ΝΒΑ λατρεύουν παθολογικά. Για ό,τι κουβαλά και πρεσβεύει.

Ο εμβληματικός χαρακτήρας που υποδύθηκε ο Ουίλ Φέρελ στο Semi-pro του 2008, ένα κωμικό φιλμ για την περίοδο της συγχώνευσης των δύο βασικών πρωταθλημάτων του αμερικάνικου μπάσκετ, δεν είναι μια υπαρκτή περσόνα, αλλά μέσα από τους ίδιους τους παίκτες ζωντανεύει πολύ συχνά. Ίσως να 'ναι εκείνη η ακατάσχετη αυτοπεποίθηση που εξέπεμπε, μαζί με την άγνοια κινδύνου που τη συντρόφευε σε κάθε πράξη της που την κάνει τόσο αγαπητή.

Ο Κλέι Τόμπσον ήταν ο τελευταίος χρονικά που επικαλέστηκε τον κινηματογραφικό ήρωα. Σ' ένα καλοκαίρι που δουλεύει με τον εαυτό του για να επανέλθει υγιής, ο σουτέρ των Γουόριορς έχει αρκετές στιγμές χαλάρωσης και τις εκμεταλλεύεται ανάλογα. Μ' ένα μαλλί που φέρνει ολίγον τι στον ανυπέρβλητο Τζάκι, θέλησε να υιοθετήσει και να εξελίξει το ανυπέρβλητο στιλ του. Γύρισε πλάτη στο καλάθι, πήρε την μπάλα στο δεξί και μ' ένα τυφλό σουτ-κουτάλα την έστειλε εντός στόχου, αναφερόμενος στο ίνδαλμά του.

Στο φιλμ ο Τζάκι είχε αστοχήσει στη δεύτερη και κρισιμότερη βολή του αγώνα, πριν ο Μόνιξ (Γούντι Χάρλεσον) αρπάξει το επιθετικό ριμπάουντ και σκοράρει για τη νίκη, αλλά σίγουρα θα 'ταν περήφανος για την κληρονομιά κι ένα από τα δημιουργήματά του.