Πριν από περίπου ένα μήνα, η Γκραν Κανάρια ενημέρωσε πως ο Κάιλ Κούριτς δεν θα αγωνιστεί στο παιχνίδι με τη Λαμποράλ Κούτσα. Η αιτία δεν ήταν κάποιος τραυματισμός, αλλά κάτι πολύ πιο σοβαρό. Ο 26χρονος γκαρντ είχε έντονους πονοκεφάλους, με αποτέλεσμα να υποβληθεί άμεσα σε εξετάσεις. Τα αποτελέσματά τους έφεραν το πρώτο σοκ: όγκος στον εγκέφαλο.

Οι ημέρες που ακολούθησαν ήταν πολύ δύσκολες για τον ίδιο και την οικογένειά του. Κανείς όμως δεν έχασε την πίστη του. Ο απόφοιτος του Λούιβιλ ξεκίνησε άμεσα τον σημαντικότερο αγώνα της ζωής του, κερδίζοντας την πρώτη μάχη στις 6 Νοεμβρίου . Στο διάστημα που ακολούθησε, υποβλήθηκε σε δύο ακόμη επεμβάσεις, αφήνοντας οριστικά πίσω του το πρόβλημα υγείας. Πλέον, γύρισε στα Κανάρια Νησιά, όντας έτοιμος να συνεχίσει τη μάχη και να επιστρέψει στη δράση, με τη φανέλα της Γκραν Κανάρια.

" Θέλω να ευχαριστήσω πολύ κόσμο. Η στήριξη όλων ήταν απίστευτη και είμαι πραγματικά ευγνώμων για ό,τι έγινε. Δεν μου άρεσε ο τρόπος που έφυγα και ήθελα πολύ να γυρίσω. Μου έλειπαν οι άνθρωποι της πόλης, το φαγητό, η κουλτούρα, το να είμαι κοντά στην ομάδα, οι προπονητές, οι άνθρωποι του συλλόγου. Όλοι. Ήθελα να βρίσκομαι εδώ για την ανάρρωσή μου, νομίζω πως αυτό είναι το καλύτερο", ήταν οι πρώτες του κουβέντες, σε ειδική press conference που έγινε για την επιστροφή του.

Όταν κλήθηκε να μιλήσει για τον τελευταίο μήνα, τον πιο δύσκολο της ζωής του, είπε πως " υπήρχαν πολλές δύσκολες στιγμές στη διάρκεια όλου αυτού. Υπήρχαν πολλές ημέρες που δεν μπορούσα να φροντίσω ούτε τον εαυτό μου, αλλά τώρα μπορώ επιτέλους να περπατήσω χωρίς να κουράζομαι υπερβολικά. Δεν μπορώ να τρέξω ακόμη, αφού οι μύες μου δεν είναι σε καλή κατάσταση", για να προσθέσει αναφερόμενος στην ημερομηνία της επιστροφής του στη δράση:

" Υπήρχαν δύο τάσεις. Η μία έλεγε να μείνω εκτός μέχρι το καλοκαίρι και να επιστρέψω από τη νέα αγωνιστική περίοδο, στην πορεία όμως μου είπαν να δω πως θα εξελιχθεί η αποθεραπεία και ότι μπορεί να παίξω τον Μάιο. Ελπίζω να αρχίσω τα βάρη σε μερικές εβδομάδες, κι από εκεί θα δούμε τι θα γίνει. Ίσως να μπορώ να προπονηθώ σε ένα με δύο μήνες. Ποιος ξέρει;".

Πριν κλείσει, είπε κάτι ακόμη. Σοκαριστικό αφού αποκάλυψε πως μετά το πρώτο χειρουργείο δεν μπορούσε να " να αναγνωρίσω την οικογένειά μου μετά την πρώτη εγχείρηση. Ήταν δύσκολο που δεν μπορούσα να παίξω και να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για την ομάδα, το να αποδεχθώ όλα αυτά".