"Είσαι ο... και λέγεσαι..." όπως λένε και στο στρατό... Eίναι λοιπόν ο Λουκ Κλέιτον Σίκμα του Ολυμπιακού: ο Λουκ, όχι ο Τζακ όπως τον μπέρδεψα τις προάλλες στη διάρκεια της τηλεοπτικής μετάδοσης στη Λευκωσία, έχοντας πάντοτε στο μυαλό μου τον μπαμπά του που ήταν μεγάλος και τρανός στο ΝΒΑ.

Είναι επίσης ο Σίκμα και όχι ο Βεζένκοβ!

Συνέντευξη στον Βασίλη Σκουντή

Η προβοσκίδα του Βεζένκοβ

Είναι άνθρωπος και όχι... ελέφαντας, όπως πρέπει να το αποδεικνύει, έστω κι αν στο παρκέ και στα αποδυτήρια του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας και απανταχού της ευρωπαϊκής μπασκετικής γης σέρνεται η μεγάλη προβοσκίδα που άφησε ο Σάσα!

Έχει μαλλιάσει η γλώσσα του ιδίου και του Γιώργου Μπαρτζώκα να δηλώνουν εμφατικά πως ο Σίκμα δεν είναι ο καινούργιος Βεζένκοβ και επειδή ακριβώς πρόκειται για διαφορετικούς παίκτες κάθε σύγκριση όχι μονάχα πάσχει, αλλά καθίσταται και άδικη.

Πάμε πάλι, λοιπόν: έτερον ο Βέζενκοφ, καλή του ώρα στο Σακραμέντο, εκάτερον ο Σίκμα, μολονότι μοιάζουν σε μερικά πράγματα...

Είναι και οι δυο ξανθομάλληδες, οι μπαμπάδες τους έπαιξαν μπάσκετ και έγραψαν ιστορία ο καθένας στη χώρα του, τους συνδέει πλέον ο Ολυμπιακός και basta cosi!

Βεβαίως για να λέμε και του στραβού το δίκιο, με τόση πρεμούρα που κυρίευσε τους Πειραιώτες από τη στιγμή που ο MVP της περυσινής EuroLeague πήρε τα συμπράγκαλα του και μετώκησε στην πρωτεύουσα της Καλιφόρνια, λογικό ήταν να αναζητούν την κόπια του, permare, perterram...

Ούτε ελέφαντας στον κόρφο του!

Για να βάλω και μια ευτράπελη πινελιά σε αυτή την υπόθεση και επειδή ο καθένας αφουγκράζεται το λαϊκό αίσθημα, δεν θα ‘θελα να είμαι ούτε ψύλλος στην κόρφο του!

Ούτε ψύλλος, πόσο μάλλον ελέφαντας!

Με τον ελέφαντα, παρντόν, με τον Σίκμα ήθελα να γράψω, συναντηθήκαμε το περασμένο Σάββατο μεσημέρι στο... ανακριτικό γραφείο του σαλονιού του ξενοδοχείου Hilton στη Λευκωσία, απ’ όπου στο παρελθόν έχουν περάσει ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης, ο Τόρνικε Σενγκέλια και ο Αϊζέια Κάναν.

Ο νέος Ντόρσεϊ, ο νέος Βεζένκοβ!

Έχει το χάζι της η σύμπτωση, καθόσον τον Σεπτέμβριο του 2022 καθόταν ακριβώς στην ίδια θέση ο Κάναν που τόνιζε ότι δεν είναι ο νέος Ντόρσεϊ και έναν χρόνο αργότερα κόλλησε η βελόνα στο στόμα του Σίκμα...

«Δεν είμαι ο νέος Βεζένκοβ»!

Σαν το ανέκδοτο με τον γρύλο ένα πράγμα!

Για να του απαλύνω τον πόνο και για να δημιουργήσω ευχάριστα vibes στην κουβέντα μας, μόλις καθίσαμε δίπλα δίπλα, έβγαλα από το αρχείο μου και του έδειξα το εξώφυλλο της εφημερίδας «Φως των Σπορ», στις 14 του περασμένου Ιουλίου...

Το κομπλιμέντο του "Αρτίστα"

Την προηγούμενη ημέρα ο Ολυμπιακός είχε ανακοινώσει την απόκτηση του Σίκμα και στο πρωτοσέλιδο εμφανίσθηκε η αφεντομουτσουνάρα του με τον τίτλο «ΑΡΤΙΣΤΑΣ»…

-Bεζένκοβ μπορεί να μην είσαι, αλλά και το «Αρτίστας» ΄δεν ακούγεται άσχημα...

-(Γέλια) «Αρτίστας ε; Καλό είναι, μού αρέσει και θα προσπαθήσω να ανταποκριθώ σε αυτό το κομπλιμέντο»

- Σε ενοχλεί, σε αγχώνει ή σε αφήνει αδιάφορο όλο αυτό το... μπλα μπλα για εσένα και τον Βεζένκοβ;

«Κοίτα, είναι απολύτως φυσιολογικό να γίνεται αυτή η συζήτηση, η ακόμη και η σύγκριση. Το περίμενα, δεν ένιωσα κάποια έκπληξη, διότι ο Σάσα είναι ένας φοβερός παίκτης, ο οποίος κυριάρχησε πέρυσι στη EuroLeague και το πέρασμα του από τον Ολυμπιακό θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένο. Δεν είμαστε ίδιοι παίκτες, το επαναλαμβάνω διαρκώς αυτό και νομίζω ότι όλοι μπορούν να το αντιληφθούν».

"Εγώ είμαι αυτός που είμαι"

-Άρα λοιπόν;

«Άρα εγώ ήρθα στον Πειραιά για να είμαι εγώ! Να παίξω το παιχνίδι μου, να είμαι ο εαυτός μου, τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο. Αυτό άλλωστε είναι το μότο της ζωής μου, το “Be yourself”. Να είσαι ο εαυτός του, όχι κάποιος άλλος».

-Το λύσαμε αυτό, πάμε παρακάτω, λοιπόν. Τι ετικέτα θα έβαζες στον εαυτό σου, αν και οι θέσεις στο σύγχρονο μπάσκετ είναι πολύ σχετικές. Stretch-4, Play-forward ή μήπως ψεύτικο Stretch 5, άλλωστε ο πατέρας σου ήταν ο πρώτος που λάνσαρε αυτό τον ρόλο του πενταριού που βγαίνει στην περιφέρεια και σουτάρει;

«Όπως είπες και εσύ, όλα αυτά είναι πολύ σχετικά στην εποχή μας...

Το πεντάρι και ο Μπαρτζώκας

-Συγνώμη που σε διακόπτω, αλλά έχω φρέσκια την εικόνα σου στη θέση του σέντερ, εδώ στη Λευκωσία, όπου βεβαίως δεν έπαιξε ο Μουστάφα Φαλ...

«Αισθάνομαι άνετα και στο 4 και στο 5, δεν έχω τέτοια προβλήματα. Όταν ήρθα στην Ευρώπη, στη Λα Πάλμα και στην Μπούργος έπαιξα σέντερ και αυτή η θέση μού είναι οικεία. Θα παίξω όπου μου ζητήσει ο κόουτς Μπαρτζώκας και θα κάνω ό,τι χρειασθεί η ομάδα».

-Από την πρώτη στιγμή λέγεται και γράφεται στην Ελλάδα ότι ο Σίκμα είναι παίκτης που κουμπώνει στο στιλ του Ολυμπιακού και στη φιλοσοφία του Μπαρτζώκα; Το αισθάνεσαι αυτό;

«Το αγοράζω αυτό που λες, αλλά ρώτα τον κόουτς, αυτός σίγουρα θα δώσει την κατάλληλη απάντηση. Δεν το λέω για να τον κολακεύσω, αλλά μου αρέσει ο τρόπος δουλειάς του και η προσέγγιση του στο παιχνίδι».

Οι πάσες και ο Ρενέσες

-Έχεις το χάρισμα, μέσα από τη ρακέτα, είτε ως τεσσάρι, είτε ως πεντάρι να μοιράζεις πολύ καλά την μπάλα και να ανοίγεις το παιχνίδι. Βλέπεις ακόμη και πάσες που δεν υπάρχουν! Πώς καλλιέργησες αυτό το ταλέντο;

«Δεν μπορώ να το εξηγήσω! Εννοώ ότι δεν μου το έδειξε κάποιος, αλλά προέκυψε αυθόρμητα από τότε που αγωνιζόμουν στο λύκειο και εν συνεχεία στο κολέγιο. Το είχα μέσα μου αυτό το ταλέντο και προφανώς έχει παίξει σπουδαίο ρόλο την καριέρα μου. Είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να παίζεις τον ρόλο του δημιουργού μέσα από τη ρακέτα και να υποστηρίζεις το τρίπτυχο της κίνησης, της αντίδρασης και του σωστού timing».

-Ποιος προπονητής ή κάποιος άλλος έπαιξε τον ρόλο του μέντορα σου ή άσκησε μεγάλη επιρροή στην εξέλιξη σου;

«Έπαιξα επί έξι σεζόν στην Άλμπα Βερολίνου και επηρεάσθηκα πολύ από τον Ρενέσες. Ο Αίτο με έβαλε στο τριπάκι να κάνω κάποια πράγματα για πρώτη φορά στη ζωή μου. Στην πραγματικότητα είναι αυτός που με έκανε play maker και επίσης μού έδωσε την ελευθερία να κινούμαι όπως θέλω και όπως με βολεύει στο σετ παιχνίδι, αλλά και στο ανοιχτό γήπεδο».

Το ΝΒΑ και ο Γουόκαπ

-Έχεις απωθημένα με το ΝΒΑ, προσωπικά ή ακόμη και λόγω του ενδόξου πατρός σου;

«Όχι, τα ξεπέρασα πολύ νωρίς. Όπως κάθε παιδί και λόγω του πατέρα μου είχα το όνειρο του ΝΒΑ, αλλά δεν μού έκατσε! Μετά τις πρώτες δυο σεζόν μου στην Ευρώπη, έλαβα μέρος σε κάποια Summer League, αλλά δεν προέκυψε».

-Προέκυψε όμως τώρα ο Ολυμπιακός. Τι σού έκανε κλικ όταν δέχθηκες την πρόταση;

«Ο Ολυμπιακός είναι μια μεγάλη, ιστορική και παραδοσιακή ομάδα και η πρόταση μου ήταν εξόχως τιμητική, οπότε δεν είχα να σκεφθώ πολλά πράγματα. Συμφώνησα, υπέγραψα και είμαι εδώ για να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου και να διεκδικήσουμε όλους τους τίτλους που μπορούμε. Τα προηγούμενα δυο χρόνια η ομάδα έπαιξε στο Final 4 της EuroLeague και θα κάνω ό,τι μπορώ για να ταξιδέψουμε στο Βερολίνο και να κατακτήσουμε τον τίτλο».

-Τι ρόλο έπαιξε ο Γουόκαπ στο να πεις το «ναι» στην πρόταση του Ολυμπιακού;

«Με τον Τόμας είχαμε σχέση από τότε που αγωνιζόταν στη Λούντβιχσμπουργκ. Εκείνη τη σεζόν (ΣΣ: 2017-18) ήμασταν συμπαίκτες στο All Star Game, γνωρισθήκαμε και γίναμε φίλοι, οπότε μπορούσα να εμπιστευθώ τη γνώμη του».

Ο Σίβα, ο Γκεντράιτις, ο Μίροτιτς και ο Μπερντ

-Μιας και το ‘φερε η κουβέντα στον Γουόκαπ, ποιος είναι ο καλύτερος συμπαίκτης που είχες ποτέ στην καριέρα σου;

«Είχα κάμποσους συμπαίκτες με τους οποίους επικοινωνούσα με κλειστά μάτια. Ξεχωρίζω τέσσερις: στην Τενερίφη τον Ρικάρντο Ουρίθ, στη Βαλένθια τον Ράφα Μαρτίνεθ και στην Άλμπα τον Ρόκας Γκεντράιτις και τον Πέιτον Σίβα (ΣΣ: Παναθηναϊκός 2021-22). Τώρα περιμένω να δω με ποιον θα κολλήσω περισσότερο στον Ολυμπιακό».

-Διάλεξε και μερικούς ζόρικους αντιπάλους...

«Ο Νίκολα Μίροτιτς, ο Γουίλ Τόμας και ο Βλάντιμιρ Λούτσιτς».

-Με ποιο μπασκετικό είδωλο μεγάλωσες;

«Είμαι μεγάλος και διαχρονικός θιασώτης του Λάρι Μπερντ».

Ο γιος του Σίκμα και το καταφύγιο

-Τι ρόλο έπαιξε ο πατέρα σου στην καριέρα σου;

«Δεν με πίεσε ποτέ για να παίξω μπάσκετ και να βαδίσω στα χνάρια του. Όλα συνέβησαν φυσιολογικά. Προφανώς από τη στιγμή που αποφάσισα να παίξω μπάσκετ, υπήρχαν μεγάλες απαιτήσεις και προσδοκίες από τον περίγυρο και έπρεπε να ανταποκριθώ στην πρόκληση. Δεν ήμουν απλώς ο Λουκ Σίκμα, αλλά ο γιος του Τζακ Σίκμα, έστω κι αν δεν σουτάρω όπως αυτός»!

-Υπάρχει κάποια συμβουλή που σού έδωσε και την κρατάς σαν φυλακτό;

«Πάντοτε μου έλεγε ότι πρέπει να προσπαθώ να στέκομαι όρθιος όποιες αντιξοότητες κι αν συναντώ και επίσης να απολαμβάνω το παιχνίδι και να διαχειρίζομαι τις προσδοκίες, τις απαιτήσεις και την πίεση του περιβάλλοντός μου. Μου έλεγε επίσης ότι είναι μεγάλη υπόθεση να βρίσκω πάντοτε ένα καταφύγιο μέσα στη σκληρή καθημερινότητα».

Master Chef, γιατί όχι;

-Έχεις σκεφθεί τι θα γινόσουν, εάν δεν έπαιζες μπάσκετ;

«Ναι αμέ! Μου αρέσει να μαγειρεύω, άλλωστε είμαι εργένης και πρέπει να φροντίζω να τρώω όποτε βρίσκομαι στο σπίτι».

-Master chef, λοιπόν!

«Λες; Γιατί όχι; Θα μπορούσα ίσως να ασχοληθώ επαγγελματικά με τη μαγειρική. Βασικά είμαι καλός ψήστης και τώρα που ήρθα στην Ελλάδα θα προσπαθήσω να μάθω και τις δικές σας συνταγές»!