Ο Μάριο Χεζόνια στο SPORT24: "Αποδοκιμασίες; Είναι σκληρή η αγάπη, έπρεπε να παίξω την άμυνα στον Παπαπέτρου"

"Έτσι είναι η αγάπη, φίλε. Σκληρή, αλλά αγάπη". Αυτές τις λέξεις χρησιμοποίησε ο Μάριο Χεζόνια για να περιγράψει τις σκέψεις που έκανε, μετά την -όχι και τόσο αποθεωτική- υποδοχή που του επιφύλαξαν οι φίλοι του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ, στον αγώνα της 9ης αγωνιστικής της EuroLeague με την Ούνικς Καζάν.

Ο 26χρονος φόργουορντ πάτησε για πρώτη φορά το παρκέ του ΟΑΚΑ ως αντίπαλος (από την στιγμή που ολοκληρώθηκε η περσινή μίνι θητεία του), αντιλαμβανόμενος πως κάθε φορά που μπαίνει στο συγκεκριμένο γήπεδο ως μέλος των... απέναντι, τα πράγματα δεν θα είναι ευχάριστα για τον ίδιο.

Κι αν άπαντες περίμεναν να χειροκροτηθεί θερμά από το πράσινο φίλαθλο κοινό, στην πράξη μόνο αυτό δεν έγινε. Με εξαίρεση μια μερίδα του κόσμου που τον υποδέχθηκε με χειροκρότημα κατά την παρουσίαση της δωδεκάδας της Ούνικς Καζάν, ο Μάριο Χεζόνια πέρασε το υπόλοιπο της αναμέτρησης ως persona non grata για τους φίλους του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ.

Όχι ότι είναι, απλά -όπως και να το κάνουμε- οι αποδοκιμασίες σε κάθε περίπτωση που ερχόταν σε επαφή με την μπάλα ήταν κάτι που προκάλεσε εντύπωση.

"Είναι αγάπη αυτό, αλλά είναι σκληρή αγάπη! Όπως είπα, αυτό σου αξίζει ως αντιμετώπιση όταν παίζεις αντίπαλος με τον Παναθηναϊκό σε αυτό το γήπεδο. Ανεξαρτήτως ποιος είσαι. Ξέρω πως είμαι από αυτούς που φέρνουν πιο κοντά τους φιλάθλους μεταξύ τους, είτε για καλό είτε για κακό. Άξιζα όμως αυτή την αντιμετώπιση (από τον κόσμο). Αυτοί οι τύποι (οι οργανωμένοι) είναι πολύ κοντά σε μένα, όπως κι εγώ είμαι πολύ κοντά τους. Δεν έχω άσχημα συναισθήματα, ούτε είμαι πληγώθηκα από κάτι. Υπάρχουν πολλοί άλλοι παίκτες που έρχονται εδώ και έχουν την ίδια αντιμετώπιση από τον κόσμο. Δεν έχω κάποιο πρόβλημα με όλο αυτό λοιπόν" ανέφερε στην αρχική του τοποθέτηση στο SPORT24 ο Μάριο Χεζόνια, για να ερωτηθεί κατόπιν τούτου αν όλο αυτό ήταν κάτι που βρισκόταν στο μυαλό του εκ προοιμίου.

"Όχι, σε καμία περίπτωση. Έχω συναισθήματα αγάπης για την ομάδα και τον κόσμο της. Κάνω τη δουλειά μου στο γήπεδο. Αλλά δεν κάθισα να ασχοληθώ πιο πριν με αυτό το θέμα. Όλα είναι καλά, όλα είναι φυσιολογικά για μένα" απάντησε κατηγορηματικά.

Μετά κι από αυτό, κατάλαβες στην πράξη πώς είναι να βρίσκεσαι στην απέναντι πλευρά της όχθης;

"Ίσως, μόνο στο 2% του πράγματος. Γιατί όταν περάσει όλο αυτό με τον κορονοϊό και το ΟΑΚΑ είναι πάλι γεμάτο, η ατμόσφαιρα θα είναι ακριβώς όπως πρέπει. Για όλους. Τόσο για τους παίκτες του Παναθηναϊκού όσο και για τους αντιπάλους".

Αποθέωση στο ΣΕΦ; Με τίποτα!

Δεδομένου ότι εδώ (σ.σ.: στο ΟΑΚΑ) αποδοκιμάστηκες από τους φίλους του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ, έχεις σκεφτεί το ενδεχόμενο να αποθεωθείς από εκείνους του Ολυμπιακού στο ΣΕΦ;

(Γελάει) "Με τίποτα, με τίποτα! Ο Παναθηναϊκός είναι η ομάδα μου, παραμένει τέτοια, όχι ο Ολυμπιακός. Δεν με νοιάζει τι λένε και τι αισθάνονται. Είναι καλύτερα για μένα όπως έχει η κατάσταση. Με ενδιαφέρει μόνο... το πράσινο χρώμα".

Κατόπιν τούτων, κι αφού εξαντλήθηκε το συναισθηματικό κομμάτι της αναμέτρησης, η συζήτηση πήγε στην ουσία της. Ήτοι σε όσα έγιναν στο παρκέ του ΟΑΚΑ, με αποκορύφωμα το καλάθι του Λορέντζο Μπράουν στα 19.7'' για το τέλος και την εξαιρετική άμυνα που έβγαλε ο ίδιος πάνω στον Ιωάννη Παπαπέτρου, στο φινάλε του σαρανταλέπτου.

"Δεν ήξερα ποιος θα πάρει την απόφαση στο τέλος, ίσως ο Ντάριλ Μέικον γιατί κάνει σπουδαίες εμφανίσεις φέτος. Εν τέλει, την πήρε ο Ιωάννης Παπαπέτρου, τον οποίο ξέρω καλά από πέρσι. Είμαστε πολύ κοντά, είναι ένας από τους αγαπημένους παίκτες μου και εξαιρετικός χαρακτήρας. Δεν έχω ούτε μισή κακή λέξη να πω γι' αυτόν, είναι αδελφός μου. Πέρσι παίξαμε πολλές φορές προσωπικές φάσεις (one on one) στις προπονήσεις, οπότε για μένα ήταν μια τέτοια φάση. Σαν τις προπονήσεις του Παναθηναϊκού την περσινή σεζόν" σχολίασε για την τελευταία κατοχή του αγώνα, που έκρινε το αποτέλεσμα, πριν προσθέσει:

"Έπρεπε να παίξω καλή άμυνα στο τέλος. Ήξερα πως θα ήταν ένα δύσκολο βράδυ, γιατί πέρα από το αγωνιστικό υπήρχε επίσης το συναισθηματικό. Όπως και να έχει, έπρεπε να παραμείνω ψύχραιμος και απαθής για όλα αυτά, να κάνω τη δουλειά μου, όπως σε κάθε αγώνα. Είναι δύσκολο όμως, αντικειμενικά, να παίζεις εναντίον της ομάδας που υποστηρίζεις. Ανεξάρτητα του ποιος είσαι και τι πιστεύεις. Κάποια στιγμή με επηρέασε αυτό, αλλά πολύ γρήγορα το σκέφτηκα καλά και άλλαξα τα σημεία στα οποία έδινα σημασία. Δεν ήθελα να είμαι εγωιστής και να πάρω τρελά σουτ, αλλά να κάνω πράγματα που θα βοηθούσαν επί της ουσίας την ομάδα μου: να παίξω μια καλή άμυνα, να πάρω ένα ριμπάουντ".

Η επανεμφάνιση του Μάριο Χεζόνια στο ΟΑΚΑ καταγράφηκε λοιπόν στα... πρακτικά. Ο τρόπος με τον οποίο κύλησε η βραδιά δεν ήταν ο απόλυτα αναμενόμενος, από την στιγμή που ο ίδιος το διαχειρίστηκε με τον δέοντα τρόπο όμως, τα υπόλοιπα περισσεύουν. Όπως τόνισε επανειλημμένως άλλωστε, τα συναισθήματα είναι τόσο έντονα και ξεκάθαρα, που δεν μπορούν ούτε να επισκιαστούν ούτε να αμφισβητηθούν από το οτιδήποτε.

Εκείνος (θα) εξακολουθεί να δηλώνει πιστός οπαδός του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ, με την ελπίδα πως αργά ή γρήγορα θα γυρίσει στο ΟΑΚΑ. Όχι ως αντίπαλος όμως.