Ο Μαυροκεφαλίδης στο Sport24.gr
Ο Λ. Μαυροκεφαλίδης λέει στο Sport24.gr ότι οι συμπαίκτες του είναι ευλογία και κάνει όνειρα για το F4
-Πώς θα μπορούσες να εξηγήσεις αυτό το φαινόμενο; Υπάρχουν ματς που έχεις σκοράρει 10 πόντους σε ισάριθμα λεπτά συμμετοχής, όπως με αντίπαλο τη Χίμκι στο ΣΕΦ ή σε 13 λεπτά στο Ζάγκρεμπ. Να υποθέσουμε ότι είναι θέμα συγκέντρωσης;
«Οταν παίζω δεν σκέφτομαι τους πόντους. Βρίσκομαι, άλλωστε, σε μια ομάδα με πολλά πρωτοκλασάτα ονόματα, οπότε ο δικός μου ρόλος είναι δευτερεύων και αυτό δεν είναι καθόλου υποτιμητικό. Κοιτάζω, λοιπόν, να βοηθήσω στην άμυνα παρά στο σκοράρισμα. Σαφώς και είναι θέμα συγκέντρωσης, όπως είπατε, αλλά το να πετύχω πόντους δεν υπάρχει ως σκέψη στο μυαλό μου. Θα έλεγα, μάλιστα, ότι η άμυνα είναι ένα κομμάτι του παιχνιδιού μου που χρειάζεται βελτίωση, οπότε και υποσυνείδητα τα δίνω όλα στα μετόπισθεν».
-Πόσο μεγάλη ευλογία είναι να συνεργάζεσαι με κορυφαίους πασέρ όπως είναι ο Θοδωρής Παπαλουκάς;
«Δεν είναι απλά μεγάλη, αλλά απίστευτη ευλογία το γεγονός ότι βρίσκομαι στην ίδια ομάδα με παίκτες που διαβάζουν τους χώρους και πασάρουν με φοβερή ακρίβεια. Δεν είναι μόνο ο Παπαλουκάς, αλλά και ο Βούιτσιτς και ο Τεόντοσιτς, οι οποίοι είναι χαρισματικοί στο κομμάτι που λέγεται πάσα. Με αυτούς συμπαίκτες όχι δέκα πόντους μπορώ να βάλω σε δέκα λεπτά, αλλά δέκα πόντους σε πέντε λεπτά, ίσως και σε λιγότερα»...
-Μιας και αναφερθήκαμε στην πάσα, θεωρείς ότι αποτελεί το δεύτερο κομμάτι, στο οποίο χρειάζεσαι βελτίωση;
«Θεωρώ ότι η πάσα δεν είναι θέμα τεχνικής ή δουλειάς. Οι συγκεκριμένοι παίκτες έχουν το χάρισμα να σκανάρουν όλο το γήπεδο και αυτό οφείλεται στη μεγάλη κλάση τους. Ισως η πάσα να βελτιώνεται και με την εμπειρία, με τους αγώνες και με τα χρόνια. Στο σύγχρονο μπάσκετ, πάντως, είναι βασικό και για έναν ψηλό να είναι καλός πασέρ και προσπαθώ να το βελτιώσω».
-Οι συμπαίκτες σου και οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργάζεσαι καθημερινά αναφέρονται σε σένα λέγοντας ότι είσαι ένας ήσυχος τύπος, αλλά πολύ πεισματάρης και δουλευταράς στην προπόνηση. Και ότι το τελευταίο «χόμπι» σου είναι οι ελεύθερες βολές! Αλήθεια, πώς εξηγείται να σουτάρεις με 88% στην Α1 και με... 52% στην Ευρωλίγκα;
«Οποιος σας το είπε αυτό, είναι αλήθεια. Με ενοχλεί αυτό το ποσοστό στην Ευρωλίγκα και προσπαθώ να το βελτιώσω μέσα από ατομικές προπονήσεις. Θεωρώ, πάντως, επειδή κατά καιρούς και για διάφορους παίκτες έχουν ακουστεί πολλά για τις βολές, ότι δεν είναι θέμα συγκέντρωσης, αλλά αυτοπεποίθησης και ψυχολογίας. Εγώ έτσι το βλέπω»...
-Αλήθεια, πόσο σε ευεργέτησε η περυσινή παραχώρησή σου στο Μαρούσι;
«Αναμφισβήτητα με βοήθησε πάρα πολύ. Με την ευκαιρία που μου δίνετε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους ιατρούς Δημήτρη Τσούκα και Νίκο Πισκοπάκη, καθώς και τον φυσικοθεραπευτή Γιάννη Μακρογιαννάκη, οι οποίοι ασχολήθηκαν πάρα πολύ με το γόνατό μου και έκαναν τα πάντα για την τέλεια αποκατάσταση. Στο αγωνιστικό κομμάτι με βοήθησε πάρα πολύ ο Σούλης Μαρκόπουλος, ο οποίος με ήξερε από τον ΠΑΟΚ και πίστεψε πολύ σε μένα. Γενικά, η περυσινή χρονιά στο Μαρούσι ήταν καθοριστική».
-Θα συμφωνούσες αν σου λέγαμε ότι η ευρωπαϊκή περιπέτειά σου στη Λοτομάτικα Ρόμα και στην Παμέσα Βαλένθια την περίοδο 2006-07 σε έφερε κάπως πίσω;
«100%! Τώρα που έχω μεγαλύτερη εμπειρία, μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι έκανα βλακεία που έφυγα από τη Ρόμα. Με οδήγησαν, όμως, σε αυτή την απόφαση κάποιοι εξωαγωνιστικοί λόγοι, που δεν θα ήθελα να αναλύσω αυτή τη στιγμή. Αν έπρεπε σήμερα να αποφασίσω, δεν θα έκανα το ίδιο λάθος. Δεν είχα, όμως, την εμπειρία και άφησα το τρειτές συμβόλαιο της Ρόμα, όπου έπαιζα και καλά, για να πάω στην Ισπανία».
-Μίλησέ μας για τον ανταγωνισμό που υπάρχει στις προπονήσεις του Ολυμπιακού. Με τόσους ψηλούς πρέπει να γίνεται μάχη κάθε μέρα...
«Ο ανταγωνισμός είναι πολύ σκληρός και πιστεύω ότι έχουμε από τους καλύτερους ψηλούς στην Ευρώπη. Και σε δύναμη και σε ταχύτητα και σε τεχνική το ένα παιδί είναι καλύτερο από το άλλο. Για μένα είναι πολύ σημαντικό το ότι πολλές φορές στις προπονήσεις κυνηγάω τον Κλέιζα, που είναι εκρηκτικό τεσσάρι. Ολο αυτό με βοηθάει να βελτιώνω τις αδυναμίες μου και να γίνομαι καλύτερος σε αυτή τη θέση, που είναι και η θέση μου».
-Επεται ο αγώνας με τον Πανιώνιο στο ΣΕΦ και την ερχόμενη Τρίτη θα υποδεχτείτε την Πρόκομ στην πρεμιέρα των πλέι οφ της Ευρωλίγκας. Ποια εικόνα έχεις σχηματίσει για την πρωταθλήτρια Πολωνίας;
«Για να είμαι ειλικρινής, στην κανονική περίοδο δεν είχα πολλές ευκαιρίες να την παρακολουθήσω. Στο Top16, όμως, έκανε αισθητή την παρουσία της κατακτώντας δύο σημαντικές νίκες επί της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και επί της Μάλαγα. Ειδικά εκείνο το 50-70 στην έδρα της Μάλαγα ήταν καμπανάκι για όλους και φυσικά για εμάς, που την αντιμετωπίζουμε στα πλέι οφ».
-Σε μια πρόσφατη τοποθέτησή σου υποστήριξες ότι μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος ο Ολυμπιακός αποτίναξε από πάνω του την πίεση που συσσώρευε όλα αυτά τα χρόνια. Αυτή η κατάσταση θα μπορούσε να είναι οδηγός μέχρι το Φάιναλ Φορ;
«Δεν χρειάζεται να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Εφυγε ένα βάρος από πάνω μας. Η ομάδα δέχτηκε τρομερή ψυχολογική τόνωση, όχι μόνο γιατί κατέκτησε το Κύπελλο, αλλά γιατί κέρδισε τον βασικότερο αντίπαλο που είναι ο Παναθηναϊκός. Εκτοτε, ο Ολυμπιακός παρουσιάζεται πιο ήρεμος και πιο υπομονετικός στο παιχνίδι του και μακάρι αυτή η κατάσταση να αποτελέσει οδηγό μέχρι το Παρίσι».
-Εχεις καλό προαίσθημα;
«Το θέμα δεν είναι αν έχω προαίσθημα. Βλέπω ότι έχουμε πολύ καλή ομάδα και λέω μέσα μου... γιατί όχι; Γιατί να μην φτάσουμε στο Φάιναλ Φορ και γιατί να μην κατακτήσουμε το τρόπαιο; Εχουμε τα φόντα»...
«Οταν παίζω δεν σκέφτομαι τους πόντους. Βρίσκομαι, άλλωστε, σε μια ομάδα με πολλά πρωτοκλασάτα ονόματα, οπότε ο δικός μου ρόλος είναι δευτερεύων και αυτό δεν είναι καθόλου υποτιμητικό. Κοιτάζω, λοιπόν, να βοηθήσω στην άμυνα παρά στο σκοράρισμα. Σαφώς και είναι θέμα συγκέντρωσης, όπως είπατε, αλλά το να πετύχω πόντους δεν υπάρχει ως σκέψη στο μυαλό μου. Θα έλεγα, μάλιστα, ότι η άμυνα είναι ένα κομμάτι του παιχνιδιού μου που χρειάζεται βελτίωση, οπότε και υποσυνείδητα τα δίνω όλα στα μετόπισθεν».
-Πόσο μεγάλη ευλογία είναι να συνεργάζεσαι με κορυφαίους πασέρ όπως είναι ο Θοδωρής Παπαλουκάς;
«Δεν είναι απλά μεγάλη, αλλά απίστευτη ευλογία το γεγονός ότι βρίσκομαι στην ίδια ομάδα με παίκτες που διαβάζουν τους χώρους και πασάρουν με φοβερή ακρίβεια. Δεν είναι μόνο ο Παπαλουκάς, αλλά και ο Βούιτσιτς και ο Τεόντοσιτς, οι οποίοι είναι χαρισματικοί στο κομμάτι που λέγεται πάσα. Με αυτούς συμπαίκτες όχι δέκα πόντους μπορώ να βάλω σε δέκα λεπτά, αλλά δέκα πόντους σε πέντε λεπτά, ίσως και σε λιγότερα»...
-Μιας και αναφερθήκαμε στην πάσα, θεωρείς ότι αποτελεί το δεύτερο κομμάτι, στο οποίο χρειάζεσαι βελτίωση;
«Θεωρώ ότι η πάσα δεν είναι θέμα τεχνικής ή δουλειάς. Οι συγκεκριμένοι παίκτες έχουν το χάρισμα να σκανάρουν όλο το γήπεδο και αυτό οφείλεται στη μεγάλη κλάση τους. Ισως η πάσα να βελτιώνεται και με την εμπειρία, με τους αγώνες και με τα χρόνια. Στο σύγχρονο μπάσκετ, πάντως, είναι βασικό και για έναν ψηλό να είναι καλός πασέρ και προσπαθώ να το βελτιώσω».
-Οι συμπαίκτες σου και οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργάζεσαι καθημερινά αναφέρονται σε σένα λέγοντας ότι είσαι ένας ήσυχος τύπος, αλλά πολύ πεισματάρης και δουλευταράς στην προπόνηση. Και ότι το τελευταίο «χόμπι» σου είναι οι ελεύθερες βολές! Αλήθεια, πώς εξηγείται να σουτάρεις με 88% στην Α1 και με... 52% στην Ευρωλίγκα;
«Οποιος σας το είπε αυτό, είναι αλήθεια. Με ενοχλεί αυτό το ποσοστό στην Ευρωλίγκα και προσπαθώ να το βελτιώσω μέσα από ατομικές προπονήσεις. Θεωρώ, πάντως, επειδή κατά καιρούς και για διάφορους παίκτες έχουν ακουστεί πολλά για τις βολές, ότι δεν είναι θέμα συγκέντρωσης, αλλά αυτοπεποίθησης και ψυχολογίας. Εγώ έτσι το βλέπω»...
-Αλήθεια, πόσο σε ευεργέτησε η περυσινή παραχώρησή σου στο Μαρούσι;
«Αναμφισβήτητα με βοήθησε πάρα πολύ. Με την ευκαιρία που μου δίνετε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους ιατρούς Δημήτρη Τσούκα και Νίκο Πισκοπάκη, καθώς και τον φυσικοθεραπευτή Γιάννη Μακρογιαννάκη, οι οποίοι ασχολήθηκαν πάρα πολύ με το γόνατό μου και έκαναν τα πάντα για την τέλεια αποκατάσταση. Στο αγωνιστικό κομμάτι με βοήθησε πάρα πολύ ο Σούλης Μαρκόπουλος, ο οποίος με ήξερε από τον ΠΑΟΚ και πίστεψε πολύ σε μένα. Γενικά, η περυσινή χρονιά στο Μαρούσι ήταν καθοριστική».
-Θα συμφωνούσες αν σου λέγαμε ότι η ευρωπαϊκή περιπέτειά σου στη Λοτομάτικα Ρόμα και στην Παμέσα Βαλένθια την περίοδο 2006-07 σε έφερε κάπως πίσω;
«100%! Τώρα που έχω μεγαλύτερη εμπειρία, μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι έκανα βλακεία που έφυγα από τη Ρόμα. Με οδήγησαν, όμως, σε αυτή την απόφαση κάποιοι εξωαγωνιστικοί λόγοι, που δεν θα ήθελα να αναλύσω αυτή τη στιγμή. Αν έπρεπε σήμερα να αποφασίσω, δεν θα έκανα το ίδιο λάθος. Δεν είχα, όμως, την εμπειρία και άφησα το τρειτές συμβόλαιο της Ρόμα, όπου έπαιζα και καλά, για να πάω στην Ισπανία».
-Μίλησέ μας για τον ανταγωνισμό που υπάρχει στις προπονήσεις του Ολυμπιακού. Με τόσους ψηλούς πρέπει να γίνεται μάχη κάθε μέρα...
«Ο ανταγωνισμός είναι πολύ σκληρός και πιστεύω ότι έχουμε από τους καλύτερους ψηλούς στην Ευρώπη. Και σε δύναμη και σε ταχύτητα και σε τεχνική το ένα παιδί είναι καλύτερο από το άλλο. Για μένα είναι πολύ σημαντικό το ότι πολλές φορές στις προπονήσεις κυνηγάω τον Κλέιζα, που είναι εκρηκτικό τεσσάρι. Ολο αυτό με βοηθάει να βελτιώνω τις αδυναμίες μου και να γίνομαι καλύτερος σε αυτή τη θέση, που είναι και η θέση μου».
-Επεται ο αγώνας με τον Πανιώνιο στο ΣΕΦ και την ερχόμενη Τρίτη θα υποδεχτείτε την Πρόκομ στην πρεμιέρα των πλέι οφ της Ευρωλίγκας. Ποια εικόνα έχεις σχηματίσει για την πρωταθλήτρια Πολωνίας;
«Για να είμαι ειλικρινής, στην κανονική περίοδο δεν είχα πολλές ευκαιρίες να την παρακολουθήσω. Στο Top16, όμως, έκανε αισθητή την παρουσία της κατακτώντας δύο σημαντικές νίκες επί της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και επί της Μάλαγα. Ειδικά εκείνο το 50-70 στην έδρα της Μάλαγα ήταν καμπανάκι για όλους και φυσικά για εμάς, που την αντιμετωπίζουμε στα πλέι οφ».
-Σε μια πρόσφατη τοποθέτησή σου υποστήριξες ότι μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος ο Ολυμπιακός αποτίναξε από πάνω του την πίεση που συσσώρευε όλα αυτά τα χρόνια. Αυτή η κατάσταση θα μπορούσε να είναι οδηγός μέχρι το Φάιναλ Φορ;
«Δεν χρειάζεται να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Εφυγε ένα βάρος από πάνω μας. Η ομάδα δέχτηκε τρομερή ψυχολογική τόνωση, όχι μόνο γιατί κατέκτησε το Κύπελλο, αλλά γιατί κέρδισε τον βασικότερο αντίπαλο που είναι ο Παναθηναϊκός. Εκτοτε, ο Ολυμπιακός παρουσιάζεται πιο ήρεμος και πιο υπομονετικός στο παιχνίδι του και μακάρι αυτή η κατάσταση να αποτελέσει οδηγό μέχρι το Παρίσι».
-Εχεις καλό προαίσθημα;
«Το θέμα δεν είναι αν έχω προαίσθημα. Βλέπω ότι έχουμε πολύ καλή ομάδα και λέω μέσα μου... γιατί όχι; Γιατί να μην φτάσουμε στο Φάιναλ Φορ και γιατί να μην κατακτήσουμε το τρόπαιο; Εχουμε τα φόντα»...