Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή (των τελικών Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ – Εφές Πίλσεν). Δεδομένου ότι οι δύο ομάδες μοιράζονταν από μια νίκη στην κανονική περίοδο του τουρκικού πρωταθλήματος, η σειρά άρχισε από το μηδέν και το σύστημα ήταν ως εξής: Δύο αγώνες στην έδρα της Φενέρ που είχε το πλεονέκτημα, δύο στην έδρα της ομάδας του Κακιούζη Εφές Πίλσεν και εν συνεχεία εναλλάξ, ώσπου ο ένας από τους δύο φιναλίστ να φτάσει τις τέσσερις νίκες.
Για την Εφές Πίλσεν η σειρά ξεκίνησε κατά διαόλου. "Η Φενέρ όχι μόνο είχε το πλεονέκτημα της έδρας, αλλά ήλθε στο σπίτι μας και αφού μας υπνώτισε έκανε το 0-2 χωρίς να πάρουμε είδηση τι μας είχε χτυπήσει. Εν τάξει, χρειάστηκε να μπει ένα απίθανο σουτ του Μρσιτς στο τέλος του δεύτερου τελικού για να μας κερδίσουν, αλλά κάναμε και εμείς ανόητα λάθη, για να μην πω τίποτα χειρότερο, που μας στέρησαν τη νίκη.

Είμαστε καλύτερη ομάδα, όμως, και το αποδείξαμε στη συνέχεια των τελικών"

, σχολίασε ο Μιχάλης Κακιούζης εξηγώντας το πώς άλλαξε το momentum και η Εφές Πίλσεν έφτασε στην επική ανατροπή, από 0-2 σε 4-2!

"Πεισμώσαμε. Είπαμε... δεν γίνεται ρε γαμώτο να μας διασύρουν. Το να χάσεις από μια καλύτερη ομάδα πάει κι έρχεται. Οχι όμως με αυτό τον τρόπο, τόσο άδοξα. Είμαστε καλύτεροι από αυτούς και έπρεπε να το αποδείξουμε.
Ο πληγωμένος εγωισμός μας λειτούργησε ευεργετικά και πήγαμε στην έδρα τους για να ισοφαρίσουμε τη σειρά, όπως και έγινε, έστω και αν στον τρίτο τελικό χρειάστηκε να παίξουμε παράταση. Η αυτοπεποίθηση επέστρεψε στην ομάδα και στα επόμενα παιχνίδια δεν τους αφήσαμε περιθώρια.

Είμαστε πρωταθλητές και μάλιστα για την Εφές Πίλσεν αυτό είναι πολύ σημαντικό, καθώς είχε να πάρει τον τίτλο από το 2005, γεγονός που είχε δημιουργήσει τεράστια πίεση στην ομάδα"


, υπενθυμίζει ο Μιχάλης, ο οποίος, όπως οι περισσότεροι συμπαίκτες του, τα... χρειάστηκε στον έκτο τελικό.

"Οι οπαδοί είναι... κάπως άγριοι"

"Η προκήρυξη του τουρκικού πρωταθλήματος επιτρέπει μετακίνηση οπαδών, συνεπώς σε όλους τους τελικούς υπήρχαν οπαδοί και των δύο ομάδων. Μόνο που αρκετοί προέρχονται από το ποδόσφαιρο και είναι κάπως άγριοι!", μας αιφνιδίασε ο φόργουορντ της Εφές Πίλσεν και όταν τον πιέσαμε, προχώρησε στο παρασύνθημα.

"Μετά το τέλος του τελικού μας κυνηγούσαν στα αποδυτήρια να μας δείρουν. Πέσανε αρκετές ψιλές, χοντρές, ούτε που θυμάμαι. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Απονομή, όμως, έγινε και μάλιστα μέσα στην έδρα τους, αφού πρώτα αποχώρησαν οι οπαδοί και στο γήπεδο είχαν μείνει οι συμπαίκτες μου και οι αντίπαλοί μας"...

Ο τίτλος κι η πονεμένη ιστορία

Τι μπορεί να σημαίνει αυτό το πρωτάθλημα για τον διεθνή φόργουορντ; "Ενα ακόμη πρωτάθλημα, το τρίτο στην καριέρα μου έπειτα από εκείνο που πήρα με την ΑΕΚ το 2002 και εκείνο που κατέκτησα με τη Σιένα δύο χρόνια αργότερα. Σημαίνει φυσικά και διάρκεια, καθώς και ότι θέλω να βρίσκομαι πάντα στο υψηλότερο επίπεδο.

Είναι σημαντικό να περνάς δέκα μήνες σε μια ομάδα και να τελειώνει η χρονιά με το νταμπλ, αφού με την Εφές Πίλσεν πήραμε και το κύπελλο. Αν δεν είχαμε αποτύχει στην Ευρωλίγκα, όλα θα ήταν ιδανικά. Αλλά αυτή είναι μια πονεμένη ιστορία..."

, εξομολογήθηκε ο Κακιούζης, ο οποίος μπήκε στη μηχανή του χρόνου και γύρισε μερικά χρόνια πίσω, στα δύο προηγούμενα πρωταθλήματα που είχε κατακτήσει στην Αθήνα και στη Σιένα.

"Κάθε πρωτάθλημα είχε τη δυσκολία του. Με την ΑΕΚ είχαμε μείνει πίσω 0-2 και δεν μας πίστευε κανείς. Κάναμε, όμως, την ανατροπή και πήραμε το πρώτο πρωτάθλημα έπειτα από 32 ολόκληρα χρόνια. Η σειρά των τελικών με τον Ολυμπιακό ήταν πολύ δύσκολη, κυρίως για όσα είχαν ειπωθεί δεξιά και αριστερά, αλλά στο τέλος δικαιωθήκαμε.

Το 2004 με τη φανέλα της Σιένα είχε προηγηθεί ο αποκλεισμός μας από τον τελικό του Φάιναλ Φορ στο Τελ Αβίβ. Είχαμε χάσει από τη Φορτιτούντο στην παράταση και έπρεπε να διαχειριστούμε όλο αυτό, με δεδομένο ότι την αντιμετωπίζαμε και στους τελικούς του ιταλικού πρωταθλήματος.

Σε εκείνα τα πλέι οφ, όμως, η Σιένα ήταν τρένο. Τους διαλύσαμε όλους και με διαδοχικά ‘sweep’



(3-0 τη Βαρέζε, τη Σκαβολίνι και τη Φορτιτούντο), κατακτήσαμε το πρωτάθλημα".



"Να γυρίσω σπίτι"

Αυτή τη στιγμή ο Μιχάλης ανυπομονεί για ένα πράγμα: "Να γυρίσω το Σάββατο σπίτι μου και να δω τη γυναίκα μου και τον γιο μου. Οπως και πέρυσι που έπαιζα στη Σεβίλλη, η Αναστασία είχε την εγκυμοσύνη και έλειπε, έτσι και φέτος τον περισσότερο καιρό ήμουν μόνος στην Κωνσταντινούπολη.

Μαζεύω, λοιπόν, τα πράγματά μου και επιστρέφω! Μην με ρωτήσεις πού θα αγωνίζομαι του χρόνου. Είναι ακόμη νωρίς. Θα εξετάσω όλες τις προτάσεις που θα μου γίνουν, θα το σκεφτώ και θα αποφασίσω χωρίς βιασύνες. Το συμβόλαιό μου με την Εφές Πίλσεν ήταν μονοετές"

...

"Έχω μεγάλη λαχτάρα για την Εθνική"

Υπάρχει, όμως, και η λαχτάρα για τη... δεύτερη οικογένειά του, την Εθνική Ομάδα! "Τι να πω για την Εθνική; Μόνο το αυτονόητο! Οτι είμαι στη διάθεση του προπονητή και ότι έχω μεγάλη λαχτάρα να δώσω το παρών στην προετοιμασία και στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας.

Εδώ πέρυσι, που κάναμε παιδί και ήθελα να τρέχω στο Πεκίνο! Τώρα δεν θα θέλω να βοηθήσω την Εθνική;"

, παραδέχθηκε με αφοπλιστική ειλικρίνεια ο Μιχάλης Κακιούζης, ο οποίος ετοιμάζεται για την επιστροφή στην "επίσημη αγαπημένη"...

Δείτε τι έγινε με τους οπαδούς στον τελικό της Εφές με τη Φενέρ