Ο "μικρός" Στιβ Μπαρτ στο δρόμο του ΠΑΟΚ

Ο Steve Burtt ο 1ος ήταν ένας αθλητής που έγραψε μεγάλη καριέρα τις δεκαετίες του ’80 και του ’90, περνώντας και από τη χώρα μας για λογαριασμό του Ηρακλή. Ο γιος του, Steve Burttj Junior, δεν μπορούσε να μην ακολουθήσει τα βήματά του. Διαβάστε το γιατί.

Δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιος γιος ενός αθλητή ακολουθεί τα βήματα του πατέρα του. Σε αυτή την κατηγορία βρίσκεται και η οικογένεια Burtt. Για την ακρίβεια, ο Steve Burtt ξεκίνησε την καριέρα του από το ΙΟΝΑ College και αγωνίστηκε μέχρι το 2000, φορώντας την φανέλα της Σάσαρι. Πρόλαβε, ωστόσο, να αγωνιστεί και στο ΝΒΑ, καθώς έπαιζε για λογαριασμό των Golden State Warriors, Los Angeles Clippers, Phoenix Suns και Washington Bullets.

Μέσα σ’ όλα, το 2007 ανακηρύχθηκε κορυφαίος ξένος παίκτης που φόρεσε τη φανέλα της Maccabi Rishion LeZion. Στην ομάδα του Ισραήλ, μάλιστα, αγωνίστηκε μόλις μία σεζόν (1993-94).

Αφού η καριέρα του έφτασε στο τέλος της, φρόντισε να «κάνει χώρο» για τον διάδοχο, τον Steve Burtt junior. Με αφορμή, λοιπόν, την αναμέτρηση του ΠΑΟΚ με την Zielona Gora, για την δεύτερη αγωνιστική του Eurocup, το Sport24.gr κάνει μια αναδρομή στη ζωή και στην καριέρα του 30χρονου προικισμένου σκόρερ από τη Νέα Υόρκη.

Τα χρόνια του κολεγίου και η τιμή

Του Στιβ Μπαρτ τζούνορ δεν του πήρε πολύς καιρός για να καταλάβει πως έχει κλίσει στο μπάσκετ. Έπρεπε να περάσουν μόνο έξι χρόνια από την γέννησή του (7 Μαρτίου 1984) για να καταλάβει πως αυτό είναι το άθλημα που του αρέσει. Φρόντισε, μάλιστα, να ακολουθήσει επακριβώς τα βήματα του πατέρα του.

Όπως ο Steve Burtt, έτσι και ο γιος του έκαναν τα πρώτα τους –μπασκετικά- βήματα στο IONA College. «Ήταν πολύ καλό για μένα, γιατί το κολέγιο είναι κοντά στο σπίτι. Έτσι, οι γονείς και οι φίλοι μου θα έρχονται για να με βλέπουν να παίζω», είχε δηλώσει παλιότερα.

Όπως ήταν αναμενόμενο, οι προσδοκίες ήταν υψηλές προς το πρόσωπό του. Όλοι έβλεπαν στο πρόσωπο του βραχύσωμου γκαρντ έναν νέο λαμπρό αστέρι. Ωστόσο, ο ίδιος, έχοντας τις κατάλληλες συμβουλές, φρόντισε να αποφορτιστεί από το άγχος. Ο άνθρωπος που τον βοήθησε σε όλο αυτό ήταν ο πατέρας του. « Με συμβούλεψε να χτίσω την δική μου κληρονομιά και να μην επηρεάζομαι από το τι λένε οι άλλοι. Πάντα με τον πατέρα μου είχα μια ιδιαίτερη επικοινωνία. Πάντα μου έλεγε να παίζω σκληρά, ανεξάρτητα από το τι έχω κάνει μέχρι τώρα. Ήταν ένας θρυλικός παίκτης και ήταν ο άνθρωπος που με είπε να χτίσω τον δικό μου χαρακτήρα».

Τα πατρικά λόγια ήχησαν σαν μελωδία στα αυτά του. Αυτό γιατί στα τέσσερα χρόνια που αγωνίστηκε στο Κολέγιο έπαιξε εξαιρετικό μπάσκετ. Κατάφερε να σκαρφαλώσει στη δεύτερη θέση των κορυφαίων σκόρερς του Κολεγίου του, με 2.054 πόντους, πίσω μόνο από τον πατέρα του. Αθροιστικά, οι πόντοι του Steve Burtt και του Steve Burtt junior είναι 4.568 και αποτελούν ρεκόρ στο NCAA για πόντους που πετυχαίνουν πατέρας και γιος.

Το 2006, μάλιστα, φρόντισε να βοηθήσει την ομάδα του να φτάσει στην κατάκτηση του πρωταθλήματος της περιφέρειάς της (MAAC), με τον ίδιο να αναδεικνύεται MVP. Ήταν το επιστέγασμα των προσπαθειών του τα τέσσερα χρόνια που βρέθηκε στο Κολέγιο.

Η προσφορά του δεν άργησε να αναγνωριστεί από το IONA. Μόλις έξι χρόνια μετά την αποφοίτησή του, στις 4 Ιουνίου του 2012, μπήκε στο Hall of Fame του Κολεγίου, με τον πατέρα του να τον προλογίζει. Όπως δήλωσε μετά το τέλος της τελετής «Ήταν μια μνημειώδης περίσταση για μένα, την οικογένειά μου και ειδικά τον πατέρα μου, Steve Burtt sr., που είναι κι αυτός μέλος του Hall of Fame και ο μοναδικός ο οποίος βρίσκεται μπροστά μου στον πίνακα των σκόρερ. Ήταν τόσο περήφανος και είμαι πολύ χαρούμενος που κατάφερα να τον κάνω να νιώσει έτσι».

Ο ξαφνικός θάνατος και η Πάτρα

Κι ενώ εκείνος ετοιμαζόταν για την πρώτη επαγγελματική σεζόν της καριέρας του, γεγονός το οποίο από μόνο του σήμαινε πολλά για τον ίδιο, η μοίρα φρόντισε να του παίξει ένα πολύ άσχημο παιχνίδι. Τον Ιούλιο του 2006 η γιαγιά του, ο άνθρωπος με τον οποίο είχε δεθεί όσο κανείς, έφυγε από την ζωή. «Ήταν τα πάντα για μένα. Σκεφτόμουν ακόμα και να τα παρατήσω» θα δήλωνε σε συνέντευξή του λίγο καιρό αργότερα.

Τι ήταν, όμως, αυτό που κράτησε τον Steve Burtt jr ζωντανό; Η επιθυμία της γιαγιάς του να μην εγκαταλείψει αυτό που κάνει. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά «Επειδή ξέρω πως η ίδια δεν θα ήθελε να σταματήσω το μπάσκετ, συνέχισα να παίζω. Ήταν κάτι που θα ήθελε κι εκείνη».

Κάπως έτσι, λοιπόν, και αφού στο NBA Draft δεν επιλέχθηκε από κάποια ομάδα, ο Αμερικανός έκανε το υπερατλαντικό ταξίδι για την Ευρώπη. Η νεοφώτιστη, τότε, στο πρωτάθλημα της Α1, Ολυμπιάδα Πάτρας και ο Νίκος Βουρνάς, προπονητής της ομάδας εκείνη την περίοδο, έπεισαν τον παίκτη να αφήσει την χώρα του και να ξεκινήσει την καριέρα του από το ελληνικό πρωτάθλημα

Ο ίδιος ήταν ο ηγέτης εκείνης της ομάδας, την οποία βοήθησε να κατακτήσει την παραμονή της εύκολα σχετικά, τερματίζοντας στην 10η θέση της βαθμολογίας, ενώ ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής στη μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία της ομάδας, με 68-67 επί του Παναθηναϊκού στο κλειστό «Δημήτριος Τόφαλος», πετυχαίνοντας 24 πόντους.

Η περιπλάνηση στην Ευρώπη και η ουκρανική υπηκοότητα

Μετά το πέρασμά του από την Ολυμπιάδα, ο Steve Burtt jr. Βάλθηκε να… γυρίσει την Ευρώπη. Δεν είναι τυχαίο πως από το 2007 μέχρι σήμερα έχει αγωνιστεί σε δέκα ομάδες σε οκτώ διαφορετικές χώρες. Από την Ισπανία και την Ρωσία, μέχρι την Κύπρο (Απόλλων Λεμεσού) και την Πορτογαλία, όπου φόρεσε τη φανέλα της Μπενφίκα.

Στη χώρα, όμως, που πέρασε καλύτερα –και λίγο περισσότερο καιρό από τις υπόλοιπες που ταξίδεψε- ήταν στην Ουκρανία. Εκεί αγωνίστηκε για 2,5 χρόνια περίπου. Αρχικά, στα μέσα του 2010 φόρεσε τη φανέλα της BC Ferro και εν συνεχεία πήρε μεταγραφή στην Dnipro.

Στην τελευταία, μάλιστα, πέρασε τόσο καλά που το καλοκαίρι του 2011 έγινε ο πρώτος Αμερικανός που έγινε κάτοχος ουκρανικού διαβατηρίου. Με το διαβατήριο αυτό αγωνίστηκε στο Eurobasket του 2011 στην Λιθουανία.

Πλέον, ανήκει στη Zielona Gora και έχει φροντίσει να αναλάβει εξ αρχής τον ρόλο του ηγέτη. Στα τρία πρώτα παιχνίδια του πολωνικού πρωταθλήματος (η ομάδα μετράει 2 νίκες και 1 ήττα) ο Burtt jr. Έχει 25 πόντους, 1,7 ριμπάουντ και 2,7 ασίστ κατά μέσο όρο, με καλύτερη επίδοση τους 28 πόντους που πέτυχε απέναντι στην MKS Dabrowa Gornicza.

O «MR.68»

Το μπάσκετ για τον Steve Burtt jr. δεν σταματάει ποτέ! Ο βραχύσωμος γκαρντ εκτός από το μπάσκετ των παρκέ, αγαπάει και το streetbasketball. Η αγάπη του είναι τέτοια που το 2007 φρόντισε να μείνει χαραγμένο το όνομά του σε όσους ασχολούνται με το μπάσκετ του δρόμου. Σε αγώνα της EBC (Entertainers Basketball Center) στο Rucker Park πέτυχε 68 πόντους, χαρίζοντας μια μοναδική παράσταση. Η επίδοση αυτή, μάλιστα, είναι η δεύτερη καλύτερη στην ιστορία (η κορυφαία είναι οι 74 πόντοι). Έτσι, πήρε το ψευδώνυμο «Mr.68», το οποίο τον ακολουθεί ακόμα και σήμερα.

Ο Steve Burtt junior μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον γεμάτο μπάσκετ. Μπορεί να «πάτησε» τα 30 του χρόνια, όμως το βέβαιο είναι πως θα συνεχίσει για πολύ καιρό ακόμα να ντριμπλάρει με την πορτοκαλή «θεά». Είναι στο DNA του...