Ο Μίλαν Τόμιτς στο SPORT24: "Στο έβδομο τρίποντο, ο Πρέλεβιτς βγήκε μόνος του από το γήπεδο"
Ένα τέταρτο του αιώνα κράτησε το ρεκόρ του Μίλαν Τόμιτς με τα περισσότερα τρίποντα σε ένα ματς του Ολυμπιακού. Λίγες ώρες μετά τα 8 τρίποντα του Αιζέα Κάναν, ο μεγάλος αρχηγός των "ερυθρολεύλων" μιλάει στο SPORT24 για το περίφημο 7/7 εναντίον της ΑΕΚ και όχι μόνο.
Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν 25 χρόνια, για να πέσει ένα ιστορικό ρεκόρ του Ολυμπιακού, που κρατούσε ο Μίλαν Τόμιτς. Ο Αϊζέα Κάναν έβλεπε το καλάθι της ΑΕΚ σαν κοφίνι και τελείωσε το ματς με 8/10 τρίποντα, τα περισσότερα δηλαδή από παίκτη των "ερυθρολεύκων" σε ένα παιχνίδι.
Ήταν 15 Μαΐου του 1998 όταν ο Ολυμπιακός υποδέχθηκε την ΑΕΚ στον τρίτο μικρό τελικό του πρωταθλήματος. Οι "ερυθρόλευκοι" είχαν αποκλειστεί από τους τελικούς με το τρίποντο σοκ του Πέτζα Στογιάκοβιτς στην εκπνοή του τρίτου ημιτελικού στο ΣΕΦ και για πρώτη φορά μετά από μια πενταετία δεν θα διεκδικούσαν τον τίτλο!
Έχοντας χάσει όλου τους στόχους, ο Ολυμπιακός του Ντούσαν Ίβκοβιτς, που είχε ξεκινήσει με ένα εντυπωσιακό 16-0 σε Ελλάδα και Ευρώπη, αλλά ταλανίστηκε από σοβαρούς τραυματισμούς σε όλη τη χρονιά, έπρεπε να περιοριστεί στο μίνιμουμ. Τη νίκη δηλαδή στη σειρά των μικρών τελικών και την εξασφάλιση της συμμετοχής στην EuroLeague, που έδινε τότε η τρίτη θέση της ελληνικής Α1.
Απέναντί του βρισκόταν η ΑΕΚ του Γιάννη Ιωαννίδη που λίγο νωρίτερα είχε παίξει στο φάιναλ-φορ της Βαρκελώνης, φτάνοντας μέχρι τον τελικό, όταν έχασε από την Κίντερ Μπολόνια (του νεαρού Έτορε Μεσίνα). Ο Ολυμπιακός βρισκόταν υπό πίεση, με πολύ άσχημη ψυχολογία από το τρίποντο του Στογιάκοβιτς και λίγο έλειψε να πάθει τα ίδια από τον Νίκο Χατζή στην εκπνοή του πρώτου αγώνα στο ΣΕΦ.
Ο Μάικλ Χόκινς είχε διαμορφώσει το 72-71, ο Χατζής έκανε την προσπάθεια (αλά Στογιάκοβιτς) η μπάλα όμως δεν του έκανε το χατίρι και ο Ολυμπιακός έπαιρνε μια βαθιά ανάσα κάνοντας το 1-0, με την "'Ένωση" μάλιστα να χάνει διπλή ευκαιρία αφού πριν το νικητήριο καλάθι των "ερυθρολεύκων" ο Ιάκωβος Τσακαλίδης είχε αστοχήσει σε δυο ελεύθερες βολές.
Η δεύτερη μονομαχία στο ΟΑΚΑ, κατέληξε σε μια παράσταση της ΑΕΚ -στο δεύτερο ημίχρονο- η οποία παρά την απουσία του τραυματία Γουίλι Άντερσον, ισοφάρισε τη σειρά σε 1-1, με το καθαρό 75-61. Ο Ολυμπιακός έπρεπε να αντιδράσει για να μη χάσει τα πάντα.
Ο Μίλαν Τόμιτς δεν είχε αγωνιστεί στο δεύτερο παιχνίδι, λόγω ενοχλήσεων στη μέση, επέστρεψε στο τρίτο ματς και έδωσε ρεσιτάλ. Το τελικό +30, που ήρθε με το εντυπωσιακό 90-60, οφείλεται κατά κύριο λόγο στον οίστρο του αρχηγού. Πήρε το όπλο του και δεν σταμάτησε να πυροβολεί, ολοκληρώνοντας το ματς με 7/7 τρίποντα και 23 πόντους!
Οι δημοσιογράφοι που είχαν στήσει καραούλι έξω από τα αποδυτήρια του Ολυμπιακού, άκουσαν έκπληκτοι τον Μίλαν να απαντάει στο "τι έγινε σήμερα" με τη ρήση του αρχαίου νομοθέτη Σόλωνα: "Μηδένα προ του τέλους μακάριζε..."
Πριν οι συνάδελφοι καταλάβουν τι εννοούσε ο ποιητής, ο Τόμιτς που πάντα έβρισκε τρόπο να αποφεύγει μικρόφωνα και κασετόφωνα, είχε εξαφανιστεί χαμογελώντας! Λίγο πριν βγει από την έξοδο των αθλητών του ΣΕΦ, έπεσε πάνω στον Γιάννη Ιωαννίδη: "Μπράβο ρε μάγκα" του' πε ο ξανθός, αναγνωρίζοντας το μπασκετικό ρεσιτάλ, ενός παίκτη, που όταν τον πρωτοείδε-όπως έχει εκμυστηρευτεί- του θύμιζε τον εαυτό του.
Αυτό το ρεκόρ με τα περισσότερα τρίποντα σε ένα ματς, έμεινε στα χέρια του Μίλαν 23 χρόνια. Ο ίδιος επιχείρησε να το σπάσει άλλες τρεις φορές, ισοφαρίζοντας το, καθώς είχε:
- 7/12 εναντίον του Άρη στο 113-84 στις 5/5/2001, στο ΣΕΦ
- 7/9 κόντρα στην Ολύμπια στη Λάρισα στο 105-104 υπέρ των "ερυθρολεύκων" στην παράταση στις 23/2/2003
- και 7/12 στη Λιουμπλιάνα, με την γηπεδούχο Ολύμπια (72-74) για την Ευρωλίγκα, στις 27/2/2003 (τέσσερις μέρες μετά δηλαδή)
Κανείς δεν μπόρεσε να φτάσει τον Μίλαν (οι περισσότεροι σταματούσαν στα έξι) κι ας πέρασαν ήδη 19 χρόνια από την τελευταία του εμφάνιση με τηην "ερυθρόλευκη" φανέλα. Ούτε ο Έντι Τζόνσον, ούτε ο Βασίλης Σπανούλης, ούτε ο Σάσα Βεζένκοβ, έφτασαν ποτέ τα εφτά εύστοχα τρίποντα σε ένα ελληνικό ή ευρωπαϊκό παιχνίδι του Ολυμπιακού. Όλοι πλην του Τάιλερ Ντόρσεϊ, που στις αρχές της προηγούμενης σεζόν (22/10/2021) είχε σαρώσει την άμυνα της ΤΣΣΚΑ με 7/10 τρίποντα (και συνολικά 32π) σε ένα ματς, πάντως, που ο Ολυμπιακός είχε χάσει με 88-82.
Ο Μπάνε ζήτησε αλλαγή...
Μέχρι που ήρθε ο Κάναν και με τα 8 εύστοχα τρίποντα (σε δέκα προσπάθειες) έσπασε ένα αραχνιασμένο όσο και θρυλικό ρεκόρ του Τόμιτς. Ένα τέταρτο του αιώνα, αργότερα! "Ε, καιρός δεν ήταν; Τα ρεκόρ γίνονται για να πέφτουν και δείχνουν ότι η ιστορία συνεχίζεται. Αλλά και το ότι έμεινε τόσο καιρό, δείχνει επίσης ότι ήταν πολύ σημαντικό, ειδικά για την εποχή που σημειώθηκε" δήλωνε το πρωί της Τρίτης στο SPORT24 ο Μίλαν.
Προπονητής, πλέον, περιμένει την επόμενη στάση της καριέρας του, αλλά δεν αρνήθηκε να γυρίσει πίσω τη μνήμη του: "Νομίζω ότι είχα βάλει και σε ένα άλλο ματς 7/9, αλλά εν πάση περιπτώσει εμπιστεύομαι την επίσημη στατιστική. Θυμάμαι πάντα το ματς με την ΑΕΚ γιατί βρισκόμασταν υπό πίεση, είχαμε χάσει από τον ΠΑΟΚ και θέλαμε οπωσδήποτε τη νίκη στον μικρό τελικό για να μην χάσουμε την συμμετοχή μας στην Ευρωλίγκα...."
- Και έβαλες 7/7. Ο Μπάνε Πρέλεβιτς είχε πει μετά το ματς ότι "σήμερα η ΑΕΚ έπαιζε εναντίον του Τζόρνταν"
"Με έπαιζε άμυνα σε όλο το ματς. Στο έβδομο σουτ, πήγα στην αρχή να κάνω πάσα, μου έφυγε λίγο η μπάλα αλλά με κάποιο τρόπο, κατάφερα να σουτάρω και να ευστοχήσω. Γυρίζει ο Μπάνε, με βλέπει σχεδόν απεγνωσμένος και μου λέει: "Εντάξει, δεν παίζεσαι σήμερα. Φεύγω μόνος μου..." και ζήτησε αλλαγή. Ε, τον κυνηγούσα κι εγώ στην δική μου άμυνα (γέλια)..."
- Ήταν από τα βράδια που λες ότι η μπάλα δεν σου χαλάει χατίρι;
"Πάντα το σουτ είναι και θέμα ψυχολογίας. Βάζεις το πρώτο, βάζεις το δεύτερο, ε στο τρίτο, βλέπεις το καλάθι σαν βαρέλι. Ό,τι σουτάρεις πάει μέσα. Δεν είναι εύκολο, βέβαια, να έχεις 7/7, αλλά αν σουτάρεις με μεγάλη αυτοπεποίθηση, καταλαβαίνεις πλέον ότι δεν πρόκειται να χάσεις κανένα..."
- Εσύ από μικρός, πάντως, είχες το τρίποντο στο αίμα σου κι ας μην ήταν η εποχή όπως τώρα, που τα μακρινά σουτ πέφτουν βροχή...
"Κατά τη γνώμη μου τον μεγαλύτερο ρόλο παίζει το ταλέντο. Θυμάμαι σε ένα ματς εφηβικού πρωταθλήματος στη Σερβία, παίζοντας με τη Ραντνίσκι είχα βάλει δέκα τρίποντα. Δέκα στα δεκαπέντε, αν δεν κάνω λάθος. Σίγουρα η προπόνηση βελτιώνει κάποιον που δεν σουτάρει καλά, αλλά αυτός που θα ξεχωρίσει, πρέπει να το έχει και μέσα του. Ξέρεις ποιος είναι ο καλός σουτέρ; Αυτός που έχει σε μια φάση της χρονιάς 20%, αλλά ο αντίπαλος προπονητής δεν τον αφήνει ελεύθερο, γιατί ξέρει ότι κάποια στιγμή θα βρει το χέρι του..."
- Έκανες αυτό το ρεκόρ σε ένα μπάσκετ που δεν ευνοούσε πολύ το τρίποντο...
"Δεν υπήρχε αυτή η φιλοσοφία, που βλέπουμε τώρα στο μπάσκετ με τα πολλά σουτ. Πολλές φορές οι ομάδες σουτάρουν περισσότερα τρίποντα από δίποντα. Τότε είχαμε άλλη λογική. Οι προπονητές ήθελαν να περνάει η μπάλα στο καλάθι, όπου υπήρχαν πολλοί παίκτες που μπορούσαν να κινηθούν με πλάτη στο καλάθι. Στις μέρες μας οι περισσότεροι παίζουν με πρόσωπο. Και σουτάρουν. Είτε ψηλοί, είτε κοντοί..."
- Είναι πιο εύκολο για τον παίκτη;
"Όχι ακριβώς. Χρειάζεται πιο γρήγορη σκέψη. Εμείς παίζαμε στα 30 δευτερόλεπτα, πηγαίναμε από δω, πηγαίναμε από κει. Τώρα, όλα κρίνονται σε κλάσματα δευτερολέπτων. Ένα σκριν, ένα πικ εν ρολ και κατευθείαν εκτέλεση. Σίγουρα έχουν απελευθερωθεί οι παίκτες από πολύπλοκα συστήματα, αλλά από την άλλη πρέπει να σκέφτεσαι άμεσα, να μην κάνεις λάθος και να μη ... χάσεις, βέβαια, το σουτ".
- Πως κατάφερνες, λοιπόν, σε ένα μπάσκετ που υπήρχαν προκαθορισμένοι ρόλοι να κάνεις εφτά τρίποντα (και περισσότερα) σε ένα παιχνίδι.
"Νομίζω πως είχα την ελευθερία, ακόμη και από τον Ιωαννίδη, που ξέρετε ότι φώναζε σε όποιον σούταρε, ενώ το σύστημα απαιτούσε άλλο. Η μπάλα πήγαινε συνήθως σε Ζάρκο, Τάρπλεϊ, στους ψηλούς. Ήταν το παιχνίδι μου, όμως, τέτοιο που μου επιτρεπόταν να πάρω τέτοιες πρωτοβουλίες..."
- Στο τωρινό μπάσκετ θα τα βαζες;
"Δεν ξέρω, γιατί πρέπει να μεταφέρω τον εαυτό μου από το παρελθόν στο παρόν. Θα τα βαζα λες;"
- Μάλλον!
"Κι εγώ αυτό λέω (γέλια)"
- Εντάξει, εφτά τρίποντα σε ένα ματς, ακόμη και τώρα που όλοι σουτάρουν δεν είναι λίγα. Έχεις σουτάρει εκατοντάδες φορές από τα εφτά, οκτώ ακόμη κι από τα δέκα μέτρα. Ποιο είναι εκείνο το τρίποντο που σου έχει εντυπωθεί περισσότερο στο μυαλό;
"Δεν είναι ένα. Με τον Άρη, με τη Μπολόνια (σχεδόν από το κέντρο του γηπέδου), με τον Παναθηναϊκό στον δεύτερο ημιτελικό της Ευρωλίγκας το 1997, ή στην Σαραγόσα, όταν πήγαμε τη διαφορά στους 5π. Αυτά που κρίνουν τις νίκες είναι και τα καλύτερα απ' όλα"
- Τον Κάναν πως τον βλέπεις;
"Είναι παίκτης ρυθμού, θέλει τον χρόνο του κι αν ζεσταθεί σίγουρα έχει ... ζεστό χέρι. Φαίνεται το ταλέντο του, κι ας έχανε κάποια σουτ στην αρχή της χρονιάς..."
- Και πως αισθάνεσαι που έσπασε το ρεκόρ σου;
"Σου' πα, τα ρεκόρ γίνονται για να πέφτουν. Κάποια στιγμή θα έπεφτε κι αυτό, έχω πει ότι παίκτες και προπονητές έρχονται και παρέρχονται, ο Ολυμπιακός δεν τελειώνει ποτέ! Σίγουρα όμως το ότι πέρασαν 25 χρόνια κάτι λέει και για μένα, για το τι έκανα πάνω στο παρκέ..."¨
Η αλήθεια είναι ότι το ρεκόρ έπεσε στο πρώτο σκέλος. Ο Κάναν έφτασε τα οκτώ τρίποντα, αλλά σε δέκα προσπάθειες. Το απόλυτο 100% και το 7/7 παραμένει στα χέρια του Μίλαν Τόμιτς, το αποτύπωμα του οποίου έχει μείνει ανεξίτηλο στην ιστορία του "ερυθρόλευκου" μπάσκετ. Κι όσοι δεν τον πρόλαβατε "ζωντανό", πάρτε μια ιδέα
