Τον Μάρτιο του 2015 ο Γιώργος Μπαρτζώκας πήρε ένα βίντεο από τον δημοσιογράφο Νίκο Παπαϊωάννου, ζητώντας τη γνώμη για ένα 19χρονο γκαρντ που έπαιζε με το γυμνάσιο Maranatha. Ο Έλληνας κόουτς που τότε έψαχνε να βρει τον επόμενο σταθμό της καριέρας του μετά την πρώτη του θητεία στον Ολυμπιακό, εντυπωσιάστηκε και σύμφωνα με τον Παπαϊωάννου είχε πει "αν αυτό το παιδί βγάλει διαβατήριο θα γίνει ο πιο ολοκληρωμένος Έλληνας γκαρντ. Δεν έχω δει άλλον 19χρονο να είναι τόσο δουλεμένος μπασκετικά".

Ο 19χρονος ήταν ο Τάιλερ Ντόρσεϊ για τον οποίο ο δημοσιογράφος είχε μάθει ότι είναι ελληνικής καταγωγής λίγες μέρες νωρίτερα όταν έτρωγε με τους προπονητές του Όρεγκον, που είχαν κάνει ρικρούιτινγκ στον παίκτη έχοντας έτοιμη μια θέση για αυτόν στους Ducks και βρίσκονταν στην Ελλάδα για να ακτινογραφήσουν τον Γιώργο Παπαγιάννη. "Ξέρεις θα έχουμε ένα δικό σας στην ομάδα" είπε στον Παπαϊωάννου ο κόουτς Άλτμαν, αποκαλύπτοντας τις ελληνικές ρίζες του Τάιλερ, από την πλευρά της μητέρας του Σάμια Κωνσταντινίδη.

Καθώς βρισκόμασταν παραμονές και του παγκοσμίου πρωταθλήματος νέων ανδρών που θα φιλοξενούταν στην Κρήτη, ο Παπαϊωάννου έχοντας σαν εχέγγυο και τη γνώμη του Μπαρτζώκα, ειδοποίησε τον Παναγιώτη Φασούλα, που τότε ήταν ακόμη ενεργός στην ομοσπονδία μπάσκετ. Με τις δικές του ενέργειες παρακάμφθηκαν ένα σωρό εμπόδια για την έκδοση διαβατηρίου, με αποτέλεσμα ο Ντόρσεϊ να στελεχώσει την Εθνική Ελλάδος, όπως ήταν και η επιθυμία της μητέρας του. Ο Ηλίας Παπαθεοδώρου έτριβε τα χέρια του και η Εθνική Νέων έφτανε μέχρι τους "4" του τουρνουά, με τον νεαρό να κάνει πράγματα και θαύματα, μπαίνοντας στην κορυφαία πεντάδα της διοργάνωσης.

Ο Μπαρτζώκας, λοιπόν, ήταν ο πρώτος προπονητής που είδε ένα βίντεο με τα πεπραγμένα του Ντόρσεϊ και εκτίμησε το ταλέντο του. Έξι χρόνια μετά ήταν η βασική επιλογή του για τον Ολυμπιακό της φετινής σεζόν και ο... τελευταίος που αποκτήθηκε, αφού ο Τάιλερ ήθελε να εξαντλήσει όλα τα περιθώρια για να επιστρέψει στο ΝΒΑ, όπου αγωνίστηκε τρία χρόνια (Ατλάντα Χοκς και Μέμφις).

Προφανώς ο Ντόρσεϊ δεν είναι πια ένα ταλέντο υπό διαμόρφωση, αλλά ένας 25χρονος γκαρντ που έχει ήδη 104 αγώνες του ΝΒΑ στην πλάτη του, δυο σεζόν στη Μακάμπι Τελ Αβίβ και νωρίτερα (στο τέλος της διετούς κολεγιακής του καριέρας) ένα φάιναλ-φορ με το Όρεγκον (το δεύτερο στην ιστορία του κολεγίου, μετά το νικηφόρο του 1939) όπου η ήττα από το Νορθ Καρολάινα με 77-76 του στέρησε το δικαίωμα να παίξει στον τελικό. Για τον ίδιο, πάντως, οι 21π που είχε πετύχει σε εκείνο τον ημιτελικό και συνολικά οι εμφανίσεις του στην τελική φάση του NCAA (23.8π, 4.4ρ σε εφτά ματς) ήταν το διαβατήριο για την επαγγελματική του καριέρα.

Ο Ολυμπιακός του δίνει φέτος την ευκαιρία να ανέβει ένα ακόμη σκαλί, παίζοντας στο κορυφαίο επίπεδο του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ήδη αφήνει τα πρώτα δείγματα γραφής, ανεβάζοντας στροφές, καθώς "καθάρισε" στο δεύτερο ημίχρονο με τη Ρεάλ Μαδρίτης (επικεφαλής στο ξέσπασμα του δευτέρου ημιχρόνου), ενώ στη χορταστική νίκη επί του Λαυρίου αναδείχθηκε MVP του αγώνα με 3/4δ, 4/5τρ, 4/4β μόλις σε 17:35 λεπτά συμμετοχής. Παρεμπιπτόντως αυτό ήταν το πρώτο επίσημο ματς του Ολυμπιακού, όπου ο τίτλος του καλύτερου παίκτη... δεν πήγε στον Σάσα Βεζένκοφ.

Κίνηση πολλαπλής σημασίας

Η απόκτηση του Ντόρσεϊ συν την προσθήκη του Τόμας Γουόκαπ, έφτιαξε την εικόνα της περιφερειακής γραμμής που εμφανίζει από το ξεκίνημα της σεζόν, ο Ολυμπιακός. Αν υποθέσουμε ότι ο Γουόκαπ, ένας σπουδαίος οργανωτής, που πάνω στο γήπεδο λειτουργεί σαν κομπιούτερ, πήρε τη θέση του Τσαρλς Τζένκινς, ο Ντόρσεϊ αντικατέστησε στη θεωρία τον Άαρον Χάρισον επί της ουσίας, όμως, φοράει τα παπούτσια του Βασίλη Σπανούλη (και εκείνα του Χάρισον, με βάση και όπως εξελίχθηκε πέρσι η σεζόν πήγαν δικαιολογημένα στον Γιαννούλη Λαρεντζάκη).

Εντάξει, δεν περιμένει κανείς να δει έναν καινούργιο... Σπανούλη, δε γίνεται άλλωστε, βλέπουμε, όμως, σιγά-σιγά τον Ντόρσεϊ.

Ένα εκρηκτικό ψηλό γκαρντ (1.96) με εξαιρετικές επιδόσεις στο αμυντικό ριμπάουντ, που μπορεί να πάει στο ένας εναντίον ενός, να εκτελέσει μετά από σκριν και πάσα, να δοκιμάσει μόνος του από μακριά, να προσφέρει βοήθειες στην άμυνα και υπό προϋποθέσεις να βοηθήσει στην οργάνωση. Δεν είναι άλλωστε κακός πασέρ, κάθε άλλο.

Ο Ολυμπιακός έκανε μια κίνηση ματ. Πήρε έναν Έλληνα μπασκετμπολίστα υψηλού επιπέδου, που ταιριάζει στα θέλω του προπονητή για την περιφερειακή γραμμή, εξοικονομώντας μια θέση ξένου, την οποία ακόμη δεν την έχει χρειαστεί, αλλά αποτελεί πάντοτε μια σπουδαία λύση-επιλογή σε μια έκτακτη περίπτωση.

Συν τοις άλλοις οι "ερυθρόλευκοι" έφεραν στα πάτρια εδάφη έναν γκαρντ που... πολύ θα ήθελε να έχει η Εθνική Ομάδα, εν όψει των επόμενων διοργανώσεων. Μαθαίνοντας ελληνικά και δηλώνοντας διαθέσιμος για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα εν όψει Ευρωμπάσκετ, η Ελλάδα (και ο Ολυμπιακός) μοιάζει με ένα ιδανικό τόπο παραμονής για τον Ντόρσεϊ, έστω κι αν η μονοετής συμφωνία του με τους Πειραιώτες προδιαθέτει για ένα νέο κυνήγι του NBA dream...

Το ζήτημα της σταθερότητας

Παίζοντας στη Μακάμπι ο Ντόρσεϊ φανέρωσε όλα τα στοιχεία που τον κάνουν απαραίτητο σε μια ομάδα Euroleague, από την άλλη όμως έδειξε ότι υπάρχει και ένα ζήτημα σταθερότητας στην απόδοσή του. Σε κάποια ματς χανόταν, σε κάποια άλλα "πετούσε" πάνω στο παρκέ. Αυτό ίσως να οφειλόταν και στην περιφέρεια της Μακάμπι, όπου η προσωπικότητα και κυρίως ο τρόπος με τον οποίο παίζει ο Σκότι Γουίλμπεγκιν δεν επιτρέπει στους υπόλοιπους να είναι... σταθεροί πρωταγωνιστές.

Υπήρχε επίσης και ο Ελάιτζα Μπράιαντ (μέχρι να αποχωρήσει για τους Μπακς) και ο Ντόρσεϊ ερχόταν συνήθως από τον πάγκο ψάχνοντας να βρει το ρόλο του, έχοντας όμως αυτά τα σκαμπανεβάσματα που τον χαρακτήριζαν σε όλη τη διετία του στο Τελ Αβίβ (όπου πάντως είχε διψήφιο αριθμό πόντων και καλά ποσοστά ευστοχίας.

Σίγουρα είναι παίκτης ψυχολογίας, αφού αν του μπουν τα δυο πρώτα σουτ, μπορεί να ευστοχεί όλο το βράδυ, ωστόσο στον Ολυμπιακό μπορεί να μην παίζει περισσότερο σε απόλυτο χρόνο, μοιάζει όμως πιο απαραίτητος και πιο βασικός απ' ό,τι στη Μακάμπι. Αυτό, ενδεχομένως να του ανεβάζει και την αυτοπεποίθηση, να του δίνει ένα κίνητρο για να γίνει πράγματι καλύτερος και στο τέλος της χρονιάς να έχει ανεβάσει τις μετοχές του, ακόμη περισσότερο.

Και γι' αυτόν και για ολόκληρο τον Ολυμπιακό ισχύει ότι "ακόμη βρισκόμαστε στην αρχή", όμως το δείγμα γραφής είναι εξαιρετικό. Η φρεσκάδα, η ενέργεια και η αποφασιστικότητα που τον διακρίνουν κυρίως στην επίθεση είναι στοιχεία που θα κάνουν τους "ερυθρόλευκους" ακόμη καλύτερους. Ο Τάιλερ μοιάζει να παίρνει την ευκαιρία που του έδωσε ο Ολυμπιακός και να θέλει να τη δικαιώσει απόλυτα.