Ένας Σέρβος και ένας Έλληνας σε μία γερμανική πόλη. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, ο Νίκος Ζήσης βρέθηκε την σεζόν 2018/19 με τον Στέβαν Γέλοβατς στην Μπάμπεργκ, μία ομάδα που τότε είχε παίκτες από ΗΠΑ, Εσθονία, Λιθουανία και Αυστραλία. Και είχαν τις δικές τους στιγμές.

Η είδηση του θανάτου του Στέβαν Γέλοβατς σόκαρε τον μπασκετικό - και όχι μόνο - κόσμο. Το χαμόγελο ενός παιδιού 32 ετών έσβησε και μαζί έσβησε και το χαμόγελο όσων τον έζησαν. Ένας από αυτούς ήταν και ο Νίκος Ζήσης, στην τέταρτη και τελευταία του σεζόν στην Μπάμπεργκ, πριν ακολουθήσει η Μπανταλόνα και μετά το κλείσιμο της καριέρας του στην αγαπημένη του ΑΕΚ. Οι δυο τους συνυπήρξαν για σχεδόν 6 μήνες πριν ο Γέλοβατς αποχωρήσει με προορισμό την Γκαζιαντέπ στα μέσα της σεζόν. Ήταν όμως 6 μήνες που αποδείχθηκαν αρκετοί για να προλάβει ο Νίκος Ζήσης να πάρει κάτι από τον Γέλοβατς.

Οι πρώτες ατάκες ήταν και οι πιο δύσκολες. Η ανάμνηση του Γέλοβατς είναι πρόσφατη, η εικόνα του να τρέχει πάνω-κάτω το γήπεδο παραείναι νωπή ακόμα. Και αυτό φάνηκε και στα πρώτα λόγια του Νίκου Ζήση: “Είναι πάρα πολύ λυπηρό. Συγκλονιστικό. Είναι μία τραγωδία. Μόνο να πεις ‘κουράγιο και δύναμη’ στους ανθρώπους του, την σύντροφό του, την οικογένειά του μπορείς να πεις. Είναι απίστευτο να χάνεται ένας νέος άνθρωπος τόσο ξαφνικά”.

Το χαμόγελο, ο χαβαλές και η δική τους ρουτίνα

Το κουβάρι των αναμνήσεων δεν ήθελε και πολύ για να αρχίσει να ξετυλίγεται. Ένα παιδί όπως ο Γέλοβατς άφησε το σημάδι του όπου πήγε, για όσο καιρό κι και αν έμεινε. Το ίδιο έγινε και στην Μπάμπεργκ, παρά το βραχύβιο πέρασμά του.

“Ημασταν στην ίδια ομάδα έξι μήνες. Ήταν ένα πάρα πολύ καλό παιδί. Ένα χαμογελαστό παιδί, το οποίο είχε πάντα θετική ενέργεια” θυμήθηκε για χάρη του SPORT24 ο τζένεραλ μάνατζερ της Εθνικής Ανδρών, για να προσθέσει: “Του άρεσε πολύ να κάνει χαβαλέ και πλάκες στα αποδυτήρια. Ήταν πολύ κοινωνικός. Ξέρεις, σε ένα σύνολο με πολλές προσωπικότητες, όπου ο καθένας έχει τα δικά του προβλήματα, τέτοιοι άνθρωποι όπως ο Γέλοβατς ξεχωρίζουν”.

Σε ένα σύνολο που ο καθένας έχει τα δικά του προβλήματα, άνθρωποι όπως ο Γέλοβατς ξεχωρίζουν

Οι Σέρβοι παραδοσιακά ταίριαζαν με τους Έλληνες. Ο Γέλοβατς αγαπήθηκε στην ΑΕΚ και το ίδιο ίσχυσε και στην Μπάμπεργκ: “Το γεγονός ότι οι Σέρβοι ταιριάζουν σαν κουλτούρα με εμάς τους Έλληνες πιστεύω ότι έπαιξε ρόλο στο να αγαπηθεί τόσο γρήγορα στην ΑΕΚ” ανέφερε ο Νίκος Ζήσης, για να προσθέσει:

“Γενικά, δεν είναι τυχαίο ότι όλοι έχουν να πουν μόνο καλά λόγια για τον Στέβαν. Εγώ τον έζησα σε ένα άλλο περιβάλλον, μία γερμανική ομάδα με παίκτες από όλο τον κόσμο, αλλά ήταν ίδιος τύπος. Επειδή είχε ταξιδέψει και είχε αγωνιστεί σε πολλές χώρες και ήταν έμπειρος, μπόρεσε ακόμα και σε αυτό το περιβάλλον να είναι ο εαυτός του”.

Μπορεί να χαμογελούσε συχνά, αλλά στην προπόνηση ο Γέλοβατς “κλείδωνε”. Είχε την δική του ρουτίνα. Και ήταν μία ρουτίνα που έμελλε να “κολλήσει” και στον Νίκο Ζήση, ο οποίος την… έκλεψε και την χρησιμοποιούσε έκτοτε μέχρι το τέλος της καριέρας του, σε μία ιστορία που μοιράστηκε στο κλείσιμο της συζήτησης.

“Όταν έμαθα τι συνέβη, το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν η ρουτίνα που είχαμε. Είναι η πρώτη ιστορία που μου έρχεται στο μυαλό” ανέφερε αρχικά ο Νίκος Ζήσης, για να προσθέσει στην συνέχεια:

“Ήταν ένας αυθεντικός σουτέρ, με εξαιρετική επαφή με το καλάθι, ένας γεννημένος σκόρερ. Μου είχε μάθει δύο ασκήσεις, δύο shooting drills τα οποία κάναμε. Ήταν δικές του πατέντες. Κάναμε συγκεκριμένες στατικές ασκήσεις που περιελάμβαναν αρκετά τρίποντα και πολλά συνεχόμενα σουτ. Ήταν η ρουτίνα μας, την οποία κάναμε αν όχι σε κάθε προπόνηση, τότε ανά 2-3 μέρες.

Ήμασταν μαζί μόνο για 5-6 μήνες, ωστόσο ήταν κάτι που στην συνέχεια πήρα σαν στοιχείο και το χρησιμοποιούσα από τότε. Το χρησιμοποίησα τόσο στην Μπανταλόνα όσο και στην ΑΕΚ στην συνέχεια”.