O Nίκος Ζήσης στο Sport24.gr
Ο Νίκος Ζήσης μιλάει στο Sport24.gr για τη Σιένα και τον 2ο τελικό, Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός
-Πώς ήταν η επιστροφή σου στο Τρεβίζο για τους αγώνες της προημιτελικής σειράς με την Μπενετόν; Συνάντησες παλιούς φίλους από τη διετία 2005-07;
«Ηταν ωραία γιατί κερδίσαμε και μάλιστα μια ομάδα εντελώς μεταλλαγμένη μετά τον ερχομό του κόουτς Ρέπεσα. Θέλω να πω ότι για όγδοη ομάδα των πλέι οφ ήταν πάρα πολύ καλή και τους αγώνες τους ευχαριστηθήκαμε. Οσο για φίλους; Η Μπενετόν έχει αλλάξει ολοκληρωτικά το ρόστερ της και έτσι οι μόνοι που έχουν διατηρηθεί στις θέσεις τους ήταν ο ιατρός και ο φροντιστής. Εχουν έλθει καινούργιοι παίκτες και προπονητές, έχει αλλάξει το μάνατζμεντ του συλλόγου, τα πάντα είναι διαφορετικά».
-Να μην το γρουσουζέψουμε, αλλά η εικόνα σου στα πλέι οφ, αλλά και γενικότερα στο μεγαλύτερο κομμάτι της σεζόν, είναι μια χαρά!
«Ξέρετε τι συμβαίνει; Γουστάρω απίστευτα αυτά τα πλέι οφ. Είχα τρία χρόνια να παίξω σε αυτές τις φάσεις. Θα θυμάσαι την τιμωρία που είχε επιβληθεί στην ομάδα μου τον δεύτερο χρόνο που αγωνιζόμουν στην Μπενετόν, ενώ τα πλέι οφ του ρωσικού πρωταθλήματος δεν ήταν… πλέι οφ, αλλά μονόλογος της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, όπου ο ρόλος μου ήταν πολύ περιορισμένος. Οπότε, καταλαβαίνετε»…
-Ακούγεσαι όχι απλά ικανοποιημένος, αλλά ενθουσιασμένος από την εφετινή χρονιά στη Σιένα…
«Είμαι! Η Σιένα με έκανε να ξανανιώσω πραγματικά! Τα δύο προηγούμενα χρόνια στη Μόσχα αισθανόμουν ότι είχα σκουριάσει. Δεν είχα σταθερό χρόνο συμμετοχής, έπαιζα πολύ για δύο μήνες και τους επόμενους ελάχιστα, ούτε ρυθμό μπορείς να βρεις έτσι, ούτε ψυχολογία. Δεν σου κρύβω ότι στη Σιένα ξαναβρήκα τον εαυτό μου».
-Τι το ξεχωριστό έχει η πρωταθλήτρια Ιταλίας, ώστε να σε έχει συνεπάρει τόσο;
«Είναι πολύ καλή ομάδα, έχει ωραίο σύστημα. Και όταν λέω ωραίο, εννοώ ότι γουστάρεις να παίζεις στη Σιένα, γιατί η φιλοσοφία της είναι να τρέχει στο ανοικτό γήπεδο και να αγωνίζεται μονίμως σε υψηλό ρυθμό. Όχι μόνο στους αγώνες, αλλά και σε κάθε προπόνηση. Επίσης είναι φοβερό το κλίμα στην ομάδα. Ο κόσμος αγαπάει τη Μοντεπάσκι, το γήπεδο γεμίζει, η ατμόσφαιρα στα πλέι οφ είναι απίστευτη».
-Πώς διαχειρίστηκε η διοίκηση του συλλόγου τον πρόωρο αποκλεισμό στην Ευρωλίγκα;
«Κακά τα ψέματα, η ομάδα κτίστηκε για να πάει στο Φάιναλ Φορ του Παρισιού, αλλά το ντεφορμάρισμα που είχαμε, ήλθε την πιο ακατάλληλη στιγμή, στο Top 16. Σε έναν πολύ αμφίρροπο όμιλο, χάρη στο τρίποντο και φάουλ του Γιουλ, χάσαμε για έναν πόντο τη δεύτερη θέση από τη Ρεάλ και αποκλειστήκαμε. Βέβαια, ακόμη και αν προκρινόμασταν, θα αντιμετωπίζαμε την Μπαρτσελόνα, ωστόσο αν τα καταφέρναμε, ουδείς γνωρίζει πώς θα είχε εξελιχθεί η σειρά των πλέι οφ. Προφανώς, μας έλειπε το κάτι παραπάνω και για αυτό δεν εκπληρώσαμε τον ευρωπαϊκό στόχο. Για να απαντήσω στην ερώτησή σας, η περίοδος που ακολούθησε δεν ήταν εύκολη για μας. Υπήρχε δυσαρέσκεια. Η διοίκηση, ο κόσμος, όλοι μας, ήθελε πολύ να φτάσουμε στο Φάιναλ Φορ».
-Στην Ελλάδα πολλοί βρήκαν ομοιότητες στον αποκλεισμό της Σιένα και του Παναθηναϊκού, υπό την έννοια ότι δεν είναι εύκολο κάθε χρόνο να διατηρήσει μια ομάδα υψηλό κίνητρο...
«Το έχω ακούσει και εγώ αυτό και το έχω σκεφτεί. Και ο Παναθηναϊκός πέρασε το ντεφορμάρισμά του τη χειρότερη περίοδο χάνοντας τρεις φορές στην έδρα του. Κάλλιστα θα μπορούσε να έχει φτάσει ως τον τελικό της Ευρωλίγκας και να διεκδικήσει το τρόπαιο. Ετσι είναι, όμως, το μπάσκετ. Δύο – τρεις κακές εβδομάδες μπορεί να στοιχίσουν έναν ολόκληρο στόχο. Όπως μπορεί να συμβεί και το άλλο. Μια ομάδα να μην την υπολογίζει κανείς στην αρχή της σεζόν και να φτάσει στο Φάιναλ Φορ. Θυμηθείτε τη Σιένα, που πήγε στο Φάιναλ Φορ της Μαδρίτης το 2008 και το πώς έχασε στον ημιτελικό από τη Μακάμπι, μολονότι είχε προηγηθεί ακόμη και με 18 πόντους. Κανείς δεν την πίστευε στην αρχή της χρονιάς»…
-Πες μας κάτι. Παρακολούθησες τον πρώτο τελικό της Α1 μεταξύ Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ;
«Φυσικά και το είδα. Ο Παναθηναϊκός ήταν πραγματικά πολύ καλός, είχε φοβερό κίνητρο και με εντυπωσίασε. Όχι ότι δεν περιμένεις ένα τόσο ολοκληρωτικό παιχνίδι από μια τέτοια ομάδα, αλλά ήταν πραγματικά εξαιρετικός. Από την άλλη, ο Ολυμπιακός ήταν αγνώριστος, αλλά είμαι 100% σίγουρος ότι την Κυριακή (30/5) θα αντιδράσει. Η εικόνα που έδειξε στο ΟΑΚΑ δεν αξίζει σε αυτή την ομάδα. Ξέχωρα από το 0/23 τρίποντα, που πρέπει να αποτελεί ρεκόρ Γκίνες, ο Ολυμπιακός αγωνιζόταν λες και δεν έπαιζε σε τελικό. Στο ΣΕΦ δεν πρόκειται να συμβεί το ίδιο. Θα δούμε διαφορετικό παιχνίδι».
-Νίκο, σε ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σου εν μέσω πλέι οφ. Ευχόμαστε και με την… κούπα του πρωταθλητή Ιταλίας για δεύτερη φορά (πέμπτη συνολικά) στην καριέρα σου.
«Να είστε καλά. Θα τα ξαναπούμε»…
«Ηταν ωραία γιατί κερδίσαμε και μάλιστα μια ομάδα εντελώς μεταλλαγμένη μετά τον ερχομό του κόουτς Ρέπεσα. Θέλω να πω ότι για όγδοη ομάδα των πλέι οφ ήταν πάρα πολύ καλή και τους αγώνες τους ευχαριστηθήκαμε. Οσο για φίλους; Η Μπενετόν έχει αλλάξει ολοκληρωτικά το ρόστερ της και έτσι οι μόνοι που έχουν διατηρηθεί στις θέσεις τους ήταν ο ιατρός και ο φροντιστής. Εχουν έλθει καινούργιοι παίκτες και προπονητές, έχει αλλάξει το μάνατζμεντ του συλλόγου, τα πάντα είναι διαφορετικά».
-Να μην το γρουσουζέψουμε, αλλά η εικόνα σου στα πλέι οφ, αλλά και γενικότερα στο μεγαλύτερο κομμάτι της σεζόν, είναι μια χαρά!
«Ξέρετε τι συμβαίνει; Γουστάρω απίστευτα αυτά τα πλέι οφ. Είχα τρία χρόνια να παίξω σε αυτές τις φάσεις. Θα θυμάσαι την τιμωρία που είχε επιβληθεί στην ομάδα μου τον δεύτερο χρόνο που αγωνιζόμουν στην Μπενετόν, ενώ τα πλέι οφ του ρωσικού πρωταθλήματος δεν ήταν… πλέι οφ, αλλά μονόλογος της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, όπου ο ρόλος μου ήταν πολύ περιορισμένος. Οπότε, καταλαβαίνετε»…
-Ακούγεσαι όχι απλά ικανοποιημένος, αλλά ενθουσιασμένος από την εφετινή χρονιά στη Σιένα…
«Είμαι! Η Σιένα με έκανε να ξανανιώσω πραγματικά! Τα δύο προηγούμενα χρόνια στη Μόσχα αισθανόμουν ότι είχα σκουριάσει. Δεν είχα σταθερό χρόνο συμμετοχής, έπαιζα πολύ για δύο μήνες και τους επόμενους ελάχιστα, ούτε ρυθμό μπορείς να βρεις έτσι, ούτε ψυχολογία. Δεν σου κρύβω ότι στη Σιένα ξαναβρήκα τον εαυτό μου».
-Τι το ξεχωριστό έχει η πρωταθλήτρια Ιταλίας, ώστε να σε έχει συνεπάρει τόσο;
«Είναι πολύ καλή ομάδα, έχει ωραίο σύστημα. Και όταν λέω ωραίο, εννοώ ότι γουστάρεις να παίζεις στη Σιένα, γιατί η φιλοσοφία της είναι να τρέχει στο ανοικτό γήπεδο και να αγωνίζεται μονίμως σε υψηλό ρυθμό. Όχι μόνο στους αγώνες, αλλά και σε κάθε προπόνηση. Επίσης είναι φοβερό το κλίμα στην ομάδα. Ο κόσμος αγαπάει τη Μοντεπάσκι, το γήπεδο γεμίζει, η ατμόσφαιρα στα πλέι οφ είναι απίστευτη».
-Πώς διαχειρίστηκε η διοίκηση του συλλόγου τον πρόωρο αποκλεισμό στην Ευρωλίγκα;
«Κακά τα ψέματα, η ομάδα κτίστηκε για να πάει στο Φάιναλ Φορ του Παρισιού, αλλά το ντεφορμάρισμα που είχαμε, ήλθε την πιο ακατάλληλη στιγμή, στο Top 16. Σε έναν πολύ αμφίρροπο όμιλο, χάρη στο τρίποντο και φάουλ του Γιουλ, χάσαμε για έναν πόντο τη δεύτερη θέση από τη Ρεάλ και αποκλειστήκαμε. Βέβαια, ακόμη και αν προκρινόμασταν, θα αντιμετωπίζαμε την Μπαρτσελόνα, ωστόσο αν τα καταφέρναμε, ουδείς γνωρίζει πώς θα είχε εξελιχθεί η σειρά των πλέι οφ. Προφανώς, μας έλειπε το κάτι παραπάνω και για αυτό δεν εκπληρώσαμε τον ευρωπαϊκό στόχο. Για να απαντήσω στην ερώτησή σας, η περίοδος που ακολούθησε δεν ήταν εύκολη για μας. Υπήρχε δυσαρέσκεια. Η διοίκηση, ο κόσμος, όλοι μας, ήθελε πολύ να φτάσουμε στο Φάιναλ Φορ».
-Στην Ελλάδα πολλοί βρήκαν ομοιότητες στον αποκλεισμό της Σιένα και του Παναθηναϊκού, υπό την έννοια ότι δεν είναι εύκολο κάθε χρόνο να διατηρήσει μια ομάδα υψηλό κίνητρο...
«Το έχω ακούσει και εγώ αυτό και το έχω σκεφτεί. Και ο Παναθηναϊκός πέρασε το ντεφορμάρισμά του τη χειρότερη περίοδο χάνοντας τρεις φορές στην έδρα του. Κάλλιστα θα μπορούσε να έχει φτάσει ως τον τελικό της Ευρωλίγκας και να διεκδικήσει το τρόπαιο. Ετσι είναι, όμως, το μπάσκετ. Δύο – τρεις κακές εβδομάδες μπορεί να στοιχίσουν έναν ολόκληρο στόχο. Όπως μπορεί να συμβεί και το άλλο. Μια ομάδα να μην την υπολογίζει κανείς στην αρχή της σεζόν και να φτάσει στο Φάιναλ Φορ. Θυμηθείτε τη Σιένα, που πήγε στο Φάιναλ Φορ της Μαδρίτης το 2008 και το πώς έχασε στον ημιτελικό από τη Μακάμπι, μολονότι είχε προηγηθεί ακόμη και με 18 πόντους. Κανείς δεν την πίστευε στην αρχή της χρονιάς»…
-Πες μας κάτι. Παρακολούθησες τον πρώτο τελικό της Α1 μεταξύ Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ;
«Φυσικά και το είδα. Ο Παναθηναϊκός ήταν πραγματικά πολύ καλός, είχε φοβερό κίνητρο και με εντυπωσίασε. Όχι ότι δεν περιμένεις ένα τόσο ολοκληρωτικό παιχνίδι από μια τέτοια ομάδα, αλλά ήταν πραγματικά εξαιρετικός. Από την άλλη, ο Ολυμπιακός ήταν αγνώριστος, αλλά είμαι 100% σίγουρος ότι την Κυριακή (30/5) θα αντιδράσει. Η εικόνα που έδειξε στο ΟΑΚΑ δεν αξίζει σε αυτή την ομάδα. Ξέχωρα από το 0/23 τρίποντα, που πρέπει να αποτελεί ρεκόρ Γκίνες, ο Ολυμπιακός αγωνιζόταν λες και δεν έπαιζε σε τελικό. Στο ΣΕΦ δεν πρόκειται να συμβεί το ίδιο. Θα δούμε διαφορετικό παιχνίδι».
-Νίκο, σε ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σου εν μέσω πλέι οφ. Ευχόμαστε και με την… κούπα του πρωταθλητή Ιταλίας για δεύτερη φορά (πέμπτη συνολικά) στην καριέρα σου.
«Να είστε καλά. Θα τα ξαναπούμε»…