Είναι σεμνός, ταπεινός, πειθαρχημένος. Έχει και προσωπικότητα. Εντός και εκτός παρκέ. Αυτό που ενδεχομένως να μη ξέρετε για τον Bryant Dunston, τον MVP των τρίτων αγώνων των play offs στη Euroleague, είναι πως έχει διακριθεί και σε άλλον χώρο. Αυτόν των video games!

Δεν είναι απλά παίκτης. Είναι μετρ του είδους. Για να καταλάβετε, οι εταιρίες του στέλνουν κάθε δύο εβδομάδες νέες παραλαβές, με παιχνίδια που δεν έχουν κυκλοφορήσει στην αγορά, για να τα δοκιμάσει και να πει την άποψη του. Μετά, κινούνται αναλόγως! Αυτό είναι μόνο μια πλευρά του Αμερικανού. Έχει κι άλλες. Τις βρήκαμε και σας τις παρουσιάζουμε.

Μεγάλωσε στο Queens, στη LeFrak City, ένα τεράστιο μπλοκ είκοσι κτιρίων (με 16 πατώματα το κάθε ένα), που εκτείνονται σε 161.874 τετραγωνικά μέτρα και στεγάζουν 14.000 ανθρώπους. Οικοδομήθηκαν από το 1960 έως το 1969, αρχικά για την εργατική και μέση τάξη που ενδιαφερόταν να ζήσει σε σύγχρονες εγκαταστάσεις, αλλά δεν "άντεχε" το κόστος ενός σπιτιού στο Μanhattan. Είναι ανιψιός του πρώην επαγγελματία στο baseball, Shawon Dunston (Νο1 επιλογή στο draft του Major League Baseball, το 1982) και θυμάται να πηγαίνει στο γήπεδο με τον πατέρα και τον παππού του, για να δουν τον θείο να αγωνίζεται με τους New York Mets. Γιατί δεν έπαιξε baseball; Διότι του άρεσε περισσότερο το άθλημα που ασχολήθηκε ο πατέρας και η αδελφή του: το μπάσκετ

LaFrak City

Η Ekeythia Dunston είναι αδελφή του Bryant, υπήρξε οκτώ χρόνια αστυνομικός στη Νέα Υόρκη, ώσπου μια αποφράδα ημέρα, τον Αύγουστο του 2010 -ενώ ήταν εκτός υπηρεσίας- πυροβόλησε -θανάσιμα- φίλη της "ενώ ήμουν σε αυτοάμυνα" δήλωσε στο δικαστήριο, που την καταδίκασε σε επτά χρόνια φυλάκισης. "Αν δεν είχε κάνει κάτι, πιθανότατα τώρα να ήταν εκείνη νεκρή" δήλωσε ο πατέρας Bryant Dunston, στρατιωτικός στο επάγγελμα, όπως και η σύζυγος του. Ας επιστρέψουμε όμως, στο θέμα μας.

Ο Bryant πήγε στο σχολείο της γειτονιάς του, το ιδιωτικό καθολικό St. John's Ρrepatory, που βρίσκεται στην Astoria και εκεί άρχισε να κάνει αισθητή την παρουσία του (ηγήθηκε της διαδρομής έως το τέλος της διαδρομής, το 2004 -οπότε τερμάτισε στην τρίτη θέση). Για τις σπουδές του επέλεξε το Fordham University (δεν πήγε πολύ μακριά, στη Νέα Υόρκη έμεινε -στο Bronx), το οποίο προτίμησε από εκπροσώπους της Big East (St. Johns και Providence).

Από την πρώτη σεζόν, έγινε ο λόγος για να πηγαίνουν οι φαν στο γήπεδο. Χαρακτηρίστηκε μάλιστα, η κορωνίδα της παρέας, γιατί ήταν ο εκτελεστής. Εκτός παρκέ, ήταν ο θρίαμβος του ντροπαλού, λιγομίλητου παιδιού. Στα μέσα της σεζόν, στα 18 του, έγινε το Νο8 στη λίστα με τους σκόρερ της Atlantic 10, με 14.6 π., ανά αγώνα, ο πέμπτος ριμπάουντερ (7.8) και ο πέμπτος σε ποσοστό στα εντός παιδιάς (47.9%). Ήταν και στο Νο2 της κατηγορίας "μπλοκέρ", με 2.67 κατά μ.ο.

Φυσικά, ήταν ο μόνος ρούκι που ήταν στις καλύτερες δεκάδες τόσων λιστών, ενώ αναδείχθηκε τρεις φορές "καλύτερος παίκτης της Α-10". Κέρδισε μια θέση στην "Α-10 rookie of the year" (μόλις τρεις Rams είχαν ζήσει την εμπειρία), ενώ τον προτίμησαν για καλύτερο ρούκι οι αθλητικοί συντάκτες του Metropolitan. Είχε σκοράρει 431 πόντους, τους δεύτερους περισσότερους που είχε δώσει ποτέ πρωτοετής και ήταν ηγέτης και στα ριμπάουντ.

Όταν έφυγε (το 2008), αφενός είχε πτυχίο επί των ηλεκτρονικών υπολογιστών και εκ των καλύτερων ψηλών, στην ιστορία του κολεγίου. Είχε αγωνιστεί και στα 120 ματς, της τετραετούς φοίτησης, ήταν starter στα 118, είχε γίνει ο δεύτερος σκόρερ, στην ιστορία του πανεπιστημίου (1832π.), τρίτος ριμπάουντερ (993 ριμπ.) και πρώτος στις τάπες (294). Για αυτό και το 2014 ήταν μεταξύ των ονομάτων που έκαναν την είσοδο τους στο Hall of Fame -του κολεγίου.

Το 2008 δήλωσε συμμετοχή στο ντραφτ, αλλά για τους λόγους που δεν αξιοποιήθηκε ιδιαίτερα ο Kyle Hines (undersized) και γιατί η παρέα του αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο των play offs, δεν έγινε pick. Kαι αν προπονήθηκε με τους Lakers, συμβόλαιο δεν βρήκε, οπότε κοίταξε την επόμενη επιλογή: να παίξει εκτός συνόρων. Για αρχή, διάλεξε τη Mobis Phoebus της Νότιας Κορέας, όπου σχεδόν δυο χρόνια (είχε 15.3π., 8.2 ριμπ., 2.3 τάπες, κατά μ.ο. σε 64 ματς, με την ομάδα του να κατακτά ένα πρωτάθλημα και μια πρόκριση στην postseason, την ερχόμενη χρονιά). Έως τις 27 Ιανουαρίου του 2010, όταν ανακοινώθηκε από τον Άρη.

Για κάποιο λόγο, πέραν του Sharon Drucker που τον επέλεξε, δεν τον θυμάται κάποιος άλλος. Ήταν αθόρυβος, συναντούσε τους συμπαίκτες του στις προπονήσεις και μετά εξαφανιζόταν. Ο Ντρούκερ επέμενε πως είναι πολύ εργατικός και ότι χρειάζεται λίγο χρόνο, οι των "κίτρινων" όμως, δεν πίστεψαν πως θα προσαρμοστεί ποτέ στα δεδομένα των ψηλών, στην ελληνική λίγκα, ούτε ότι θα πάψει να φορτώνεται γρήγορα με φάουλ και τον άφησαν να φύγει, τον Φεβρουάριο του 2011. Πού πήγε; Στην πατρίδα του Drucker και για την ακρίβεια στην Bnei Hasharon (ο Ισραηλινός κόουτς τον έστειλε εκεί) έως το καλοκαίρι του 2011. Είχε 9.2 πόντους και 5.2 ριμπ., αλλά μικρό χρόνο συμμετοχής γιατί οι θέσεις ήταν "κλεισμένες".

Ο Dan Shamir έφυγε από τη Χασαρόν το καλοκαίρι του 2011 και πήγε στη Hapoel Holon, για να πάρει μαζί του και τον Dunston, για να γίνει ο πολυτιμότερος της λίγκας (με ranking 24.7, που είχε 15π. κατά μ.ο., 9.4 ριμπ., 1.8 τάπες). Μετά την ολοκλήρωση της αγωνιστικής περιόδου 2011-2012, ενημέρωσε ότι " έκανα την καλύτερη σεζόν της καριέρας μου", με τον Shamir να δηλώνει οπαδός του " για το εργατικό πνεύμα που έχει. Θα ήθελα να είμαστε μαζί σε όλες μου τις ομάδες. Δεν θα τον δείτε ποτέ εκνευρισμένο. Δεν τον νοιάζει ο εαυτός του, μόνο τι μπορεί να κάνει για να βοηθήσει την ομάδα. Είναι εργάτης". Ειρήσθω εν παρόδω, μαζί πήραν τον τίτλο στην ισραηλινή λίγκα.

Ατυχώς για τον Shamir, η ευχή του δεν πραγματοποιήθηκε. Ο Dunston δέχθηκε την πρόταση της Varese (2012-2013), αφού προηγουμένως έφτασε πολύ κοντά στο να υπογράψει εγγυημένο συμβόλαιο με τους Brooklyn Nets, αλλά τελικά αυτό δεν συνέβη.

Ουδέν κακόν αμιγές καλού, καθώς με τους Ιταλούς είχε 15.1 π., ανά αγώνα, 7.7 ριμπ., 2.5 κλεψ. και 2.2 τάπες, σε 30.1'' συμμετοχής ανά αγώνα. Δηλαδή, ήταν ένας true star. Για αυτό του χτύπησε την πόρτα η Αρμάνι, αλλά... έπαιξε και έχασε. Βλέπετε, είχε προηγηθεί ο Ολυμπιακός, με τον οποίον είχε δεσμευθεί ο Αμερικανός. Και ο λόγος του είναι πολύ πιο ισχυρός από το συμβόλαιο.