Ο Ολυμπιακός στα καλύτερά του

Η μεγαλύτερη ευλογία για έναν προπονητή είναι να μπορεί να πάρει το βέλτιστο από όλους τους παίκτες του. Είτε ένας παίκτης αγωνιστεί πέντε λεπτά, είτε σαράντα, αν δώσει το 100%, ο προπονητής του είναι ευτυχισμένος. Αυτό ακριβώς πρέπει να αισθάνθηκε ο Κεστούτις Κεμζούρα μετά τη νίκη του Ολυμπιακού επί της Αρμάνι.

Σε ένα παιχνίδι κόντρα σε μία ομάδα που δείχνει πιο σοβαρή από ποτέ, που ερχόταν με φόρα στο ΣΕΦ, ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με 0/9 τρίποντα. Πριν από ένα μήνα αυτό το ξεκίνημα θα σήμαινε αυτόματα... κατηφόρα στην συνέχεια. Ο Ολυμπιακός του Νοεμβρίου όμως δεν είναι ο Ολυμπιακός του Οκτωβρίου. Είναι μία διαφορετική ομάδα, που έχει αρχίσει να βρίσκει πατήματα και να αποκτά αρχές και – κυρίως – αυτοπεποίθηση. Κάτι που φαίνεται από το γεγονός ότι μπορεί το ροτέισον να είναι εντελώς διαφορετικό από ότι μία εβδομάδα νωρίτερα, αλλά παρόλα αυτά να μην έχει καμία σημασία.

Ο Ολυμπιακός παρατάχθηκε κόντρα στην Αρμάνι με έξι γκαρντ στην 12αδα και χωρίς τον back up σέντερ του (Ριντ). Άλλαξε το ροτέισον σε όλες τις θέσεις πλην αυτής του σμολ φόργουορντ, όπου έπαιζαν εναλλάξη οι Παπανικολάου και Πολ. Κι όμως, με κάποιο τρόπο αυτό δεν είχε καμία σημασία κόντρα στην Αρμάνι, με όλους τους παίκτες να δίνουν κάτι.

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΣΤΟΝ ΣΕΡΧΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΕ... ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ

Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε το παιχνίδι έχοντας στο μυαλό του δύο πράγματα στην άμυνα: 1. Να αποξενώσει τελείως τον Σέρχιο Ροντρίγκεθ από την υπόλοιπη ομάδα. 2. Να εξαλείψει όσο γίνεται την απειλή από το περιφερειακό σουτ των Ιταλών, προκειμένου να μην ανοίξει το σκορ και βρουν ρυθμό οι σουτέρ τους. Κατάφερε να πάρει άριστα και στους δύο στόχους του, δείχνοντας πόσο διαβασμένος ήταν.

Οι “ερυθρόλευκοι” αποφάσισαν να καλύψουν με διαφορετικό τρόπο τον Ροντρίγκεθ σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους περιφερειακούς των Ιταλών. Άλλαξαν πάνω του τρεις παίκτες (κατά σειρά, Κόνιαρης, Τσέρι, Μπάλντγουιν) και αποφάσισαν να του προκαλέσουν ασφυξία σε κάθε Πικ που έστελνε, με τον γκαρντ που τον μάρκαρε να μένει στον γοφό του και τον ψηλό να μένει πάντα ανάμεσα στον Σέρχιο και τον ψηλό που έκανε το σκριν. Οι “ερυθρόλευκοι” ήθελαν να αποτρέψουν τον Σέρχιο από το να δημιουργήσει ανισορροπία, για αυτό και δεν έκαναν αλλαγές πάνω του στα σκριν, αφού ξέρουν ότι θα τα διάβαζε όλα. Αυτό οδήγησε σε πολλά μαρκαρισμένα σουτ από μέση απόσταση και μόλις 3 ασίστ από τον Σέρχιο (season low), που δεν βρήκε χώρους.

Την ίδια στιγμή που στο μαρκάρισμα του σταρ της Αρμάνι γινόταν σκυταλοδορμία, η αμυντική φιλοσοφία της ομάδας πάνω στους άλλους περιφερειακούς ήταν ξεκάθαρη: Αλλαγές σε όλα τα σκριν πάνω στη μπάλα. Ο Ολυμπιακός θέλησε να κάνει τους Μίτσοβ, Νέντοβιτς, Ρολ και Μακ (στον οποίο ενίοτε η άμυνα άλλαζε) να σκεφτούν περισσότερο από ότι συνήθως. Να λειτουργήσουν με το ένστικτο και να εκτελέσουν αντί να δημιουργήσουν. Σε αυτό σίγουρα έπαιξε ρόλο ότι η Αρμάνι πόσταρε ελάχιστα στο παιχνίδι, με την απουσία του Γκουντάιτις να παίζει ρόλο. Κάπως έτσι, οι Ρολ και Νέντοβιτς βρήκαν σουτ, αλλά οι πόντοι τους δεν πόνεσαν τον Ολυμπιακό, αφού την ίδια στιγμή η Αρμάνι τελείωσε τον αγώνα με 8 ασίστ και 13 λάθη.

ΤΑ ΟΧΤΩ ΖΕΥΓΑΡΙΑ ΣΤΑ ΓΚΑΡΝΤ

Ο Κεστούτις Κεμζούρα φαινόταν να έχει καθιερώσει δύο ξεκάθαρα δίδυμα στις θέσεις των γκαρντ: Ξεκινούσε με τους Κόνιαρη-Σπανούλη και συνέχιζε με τους Ρότσεστι-Μπάλντγουιν. Αυτά τα ζευγάρια έμοιαζαν να έχουν “κλειδώσει”. Κόντρα στην γεμάτη περιφέρεια της Αρμάνι όμως, αυτά τα δίδυμα κάθε άλλο παρά κλειδωμένα δεν ήταν, με τον Λιθουανό τεχνικό να αλλάζει οχτώ διαφορετικά δίδυμα στα γκαρντ!

Ο Κεμζούρα ξεκίνησε με τους Κόνιαρη-Σπανούλη, ωστόσο η πρώτη αλλαγή του ήταν ο – εκτός 12αδας στα προηγούμενα παιχνίδια – Τσέρι αντί του πρώτου. Το δίδυμο Τσέρι-Σπανούλη όμως ήταν μόνο η πρώτη αλλαγή στο ροτέισον, αφού ακολούθησαν στην συνέχεια τα εξής δίδυμα: Τσέρι-Πάντερ, Ροτσέστι-Μπάλντγουιν, Σπανούλης-Ρότσεστι (ελάχιστα), Μπάλντγουιν-Σπανούλης, Τσέρι-Μπάλντγουιν και, στο φινάλε, Κόνιαρης-Τσέρι!

Ο Κεμζούρα ήθελε φρεσκάδα στις θέσεις των γκαρντ προκειμένου να κυνηγάει (αρχικά) τον Σέρχιο και κατόπιν όλους τους άλλους γκαρντ της Αρμάνι. Και αυτήν ακριβώς είχε για 40 λεπτά, με τους έξι γκαρντ της ομάδας να προσφέρουν ο καθένας τον οβολό του. Από την πίεση στην μπάλα των Κόνιαρη και Τσέρι, στην δημιουργία και εκτέλεση του Σπανούλη, στην δημιουργία του Ρότσεστι και την εκτέλεση του Πάντερ (στην πρώτη περίοδο) και του Μπάλντγουιν (σημάδεψε τον Σέρχιο στην τρίτη περίοδο).

Ο ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ, Ο ΜΙΛΟΥΤΙΝΟΒ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΣΤΟΝ ΣΚΟΛΑ

Όλα αυτά που έκανε ο Ολυμπιακός βέβαια δεν θα είχαν συμβεί αν ο Κώστας Παπανικολάου και ο Νίκολα Μιλουτίνοβ δεν έδιναν πράγματα που οι “ερυθρόλευκοι” έχουν πάντα ανάγκη από αυτούς. Ο μεν πρώτος ήταν το ξυπνητήρι της ομάδας στην αρχή με την ενέργεια που έβγαλε, ο δεύτερος ήταν αυτός που φόρτωσε με φάουλ τον Ταρζέφσκι και ακολούθως έκανε πάρτι κάτω από τα καλάθια.

Ο Παπανικολάου είχε απέναντί του έναν βαρύ Μίτσοβ και είχε ξεκάθαρη εντολή να τον χτυπήσει στα πόδια, ανοίγοντας συχνά τον αιφνιδιασμό, εξού και οι μαζεμένοι πόντοι του στην αρχή που του έδωσαν αυτοπεποίθηση. Παράλληλα, ο Ολυμπιακός είχε βάλει ξεκάθαρα σημάδι τον Σκόλα, είτε μέσω καταστάσεων Πικ εν Ρολ είτε με τον Πρίντεζη να παίρνει επιθέσεις πάνω του. Η ανάγκη της Αρμάνι να καλύψει τον Αργεντινό έφερε αργές περιστροφές και τελικά αρκετά φάουλ στο πρώτο ημίχρονο, με σημαντικότερο πρόβλημα τα δύο του Ταρζέφσκι. Στο ξεκίνημα του τρίτου δεκαλέπτου η κολώνα των Ιταλών χρεώθηκε με τρίτο φάουλ. Και τότε ξεκίνησε το πάρτι του Μιλουτίνοβ.

Με την Αρμάνι να αναγκάζεται να ρίξει πάνω στον Σέρβο τους Σκόλα, Μπιλίνγκα, ο Μιλουτίνοβ καθόρισε τις ισορροπίες. Η κυριαρχία του κάτω από το καλάθι, οι φάσεις που τελείωνε, τα double-team που διάβαζε γρήγορα και πάσαρε στην περιφέρεια, όλα αυτά έπαιξαν ρόλο στο να ρολάρει ακόμα καλύτερη η επίθεση του Ολυμπιακού. Δεδομένου λοιπόν ότι την ίδια στιγμή η ενέργεια που έβγαζαν οι γκαρντ της ομάδας είχε αρχίσει να κουράζει τον Σέρχιο και τους άλλους γκαρντ της Αρμάνι, το παιχνίδι πήρε τον δρόμο του.

Ο ΚΕΜΖΟΥΡΑ ΕΦΕΡΕ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ

Ο Ολυμπιακός είχε δείξει ενθαρρυντικά σημάδια από την προηγούμενη εβδομάδα στους δύο αγώνες που έδωσε στην Γερμανία κι ας ηττήθηκε από την Μπάγερν πριν νικήσει την Άλμπα Βερολίνου. Οι “ερυθρόλευκοι” δείχνουν να πατάνε καλά στα πόδια τους, έχουν βρει τους ρόλους τους, ξέρουν τι πρέπει να κάνουν και αυτό πιστώνεται στον Κεμζούρα, που φαίνεται ότι έχει κερδίσει τους παίκτες του, παίρνοντας το 100% και από τους 12 που χρησιμοποιεί σε κάθε παιχνίδι.

Ο Λιθουανός είναι δίκαιος και δίνει ευκαιρίες σε όλους. Δεν γίνεται να μην του πιστωθεί η απόδοση των παραγκωνισμένων Μπάλντγουιν και Τσέρι, η είσοδος του Βεζένκοβ και του Κόνιαρη στο ροτέισον, η βελτίωση των Σπανούλη, Πρίντεζη και Μιλουτίνοβ, που παίζουν λιγότερο από ότι στο ξεκίνημα της σεζόν και είναι πιο αποδοτικοί.

Ο Ολυμπιακός δείχνει να βρίσκεται στην καλύτερή του φάση από το ξεκίνημα της σεζόν. Βγάζει συνεργασίες στο παρκέ, διαβάζει καλύτερα το παιχνίδι, αποκτά μία χημεία. Σε μερικές ημέρες θα πάει στο ΟΑΚΑ όπου και θα αντιμετωπίσει έναν Παναθηναϊκό που επίσης δείχνει να βρίσκεται στην καλύτερη κατάστασή του από το ξεκίνημα της σεζόν. Οι δύο “αιώνιοι” βρίσκονται στο πικ τους και τίθενται αντιμέτωποι. Το μεταξύ τους παιχνίδι θα έχει πολύ ενδιαφέρον.