Ονάν: "Φίδι ο Σπανούλης"

Ο Τούρκος γκαρντ χαρακτήρισε μεταξύ άλλων τον "Kill Bill"... φίδι, ενώ παράλληλα αναφέρθηκε στη φετινή διοργάνωση της Ευρωλίγκα που κρύβει πολλές εκπλήξεις, αλλά και "παγίδες" ενόψει συνέχειας.

Παράλληλα αποκαλύπτει και το "μυστικό" της ομάδας του, που κερδίζει -μέχρι στιγμής- τον τίτλο της "έκπληξης της χρονιάς".

-Το περασμένο καλοκαίρι στην Κωνσταντινούπολη είχες εκφράσει τον σεβασμό σου προς τον Δημήτρη Διαμαντίδη και τις αμυντικές αρετές του. Θυμάσαι; Τώρα που αντιμετώπισες με αρκετά μεγάλη επιτυχία τον Βασίλη Σπανούλη τι έχεις να πεις;

«Πώς δεν θυμάμαι; Και χάρηκα που είχαμε πιάσει το κομμάτι της άμυνας, το οποίο συνήθως χάνει τη δόξα από το σκοράρισμα. Τι να σας πω για τον Σπανούλη; Είναι ένα φίδι, που στριφογυρίζει ώσπου να σε πνίξει! Πηγαίνει γύρω – γύρω, κουλουριάζεται γύρω από τον αντίπαλό του και περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να εξαπολύσει το δηλητήριο. Είτε με διείσδυση, είτε με σουτ, είτε με τη λεγόμενη έξτρα πάσα».

-Δεδομένου ότι οι περισσότεροι προπονητές σού αναθέτουν δύσκολες αμυντικές αποστολές, ποιον θεωρείς πιο επικίνδυνο παίκτη; Τον Σπανούλη ή τον Μίλος Τεόντοσιτς;

«Νομίζω ο Σπανούλης, γιατί είναι πιο γρήγορος και μπορεί να σου προκαλέσει περισσότερα προβλήματα. Ο Τεόντοσιτς θεωρώ πως έχει το μυαλό του περισσότερο στο σουτ. Ο Σπανούλης είναι πιο επικίνδυνος γιατί τα κάνει όλα και έχει πολύ υψηλό επίπεδο αποτελεσματικότητας, ενώ έχει και μεγαλύτερες ευθύνες».

-Ποιο ήταν το μυστικό της Φενέρμπατχσε/Ούλκερ στο ΣΕΦ; Ποιο ήταν το στοιχείο που ξεκλείδωσε τη νίκη;

«Είναι ξεκάθαρο ότι καταφέραμε να σταματήσουμε το ‘pick and roll’ του Ολυμπιακού. Είδαμε προσεκτικά το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, αλλά εμείς κάναμε κάτι διαφορετικό από τον Παναθηναϊκό και αυτό το πιστώνεται ο κόουτς Σπάχια. Στείλαμε το τεσσάρι μας για να κλείσει τους διαδρόμους μέσα στη ρακέτα και ρισκάραμε το σουτ από το δικό τους τεσσάρι. Δεν γίνεται να τα έχεις όλα. Κάτι δίνεις στον αντίπαλο για να μπορέσεις να κερδίσεις κάτι και εμείς πήραμε κάτι πολύ σημαντικό φεύγοντας από το ΣΕΦ».

-Είναι προφανές ότι ρισκάρατε το μακρινό σουτ, προκειμένου να καταστρέψετε το «pick and roll» του Ολυμπιακού. Στο ντέρμπι με τον ΠΑΟ ο Ράσο Νεστέροβιτς είχε 17 πόντους και απέναντι στην άμυνά σας μόλις 2...

«Μα, αυτό ήταν το κόλπο. Στο ελληνικό ντέρμπι ο Ολυμπιακός σκότωσε τον Παναθηναϊκό με τη δημιουργία του Σπανούλη και τους πόντους του Νεστέροβιτς. Εμείς στο δεύτερο ημίχρονο σταματήσαμε τη δημιουργία του Σπανούλη και μετά ήταν εύκολο να κερδίσουμε».

-Πόσο διαφορετική είναι η ζωή σας μετά την προσθήκη του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους;

«Αρκετά. Ο Σάρας είναι πολύ έμπειρος και βοηθάει όλη την ομάδα, σε όλους τους τομείς. Είναι ηγέτης, ένας από τους καλύτερους γκαρντ που έχουν παίξει μπάσκετ στην Ευρώπη. Σαφώς και δεν είναι ο ίδιος παίκτης που ήταν πριν από 7-8 χρόνια, αλλά δεν παύει να είναι μια τεράστια προσωπικότητα και το βασικότερο; Ξέρει το μπάσκετ όσο ελάχιστοι παίκτες».

-Ομέρ, πώς καταφέρνεις τόσα χρόνια να ακροβατείς μεταξύ τόσων σταρ και στην Εθνική Τουρκίας και στους συλλόγους, όπου έχεις αγωνιστεί, στην Εφές Πίλσεν και στη Φενέρ; Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι;

«Ακούστε. Μπορεί να μην είμαι ο σουπερστάρ, μπορεί να είχα συμπαίκτες τον Χίντο (Τούρκογλου), τον Ιλιάσοβα ή τώρα τον Ούκιτς και τον Γιασικεβίτσιους, αλλά εδώ στη χώρα μου με σέβονται πολύ. Και ευχαριστιέμαι αυτό που κάνω στη Φενέρ από το 2004 και στην Εθνική. Οταν παίζω, φροντίζω να διασκεδάζω. Λατρεύω την άμυνα, αλλά όταν χρειαστεί σκοράρω κιόλας. Στο τουρκικό πρωτάθλημα έχω 16 πόντους μέσον όρο με 60% στα τρίποντα. Θέλω να πω ότι προσπαθώ να είμαι χρήσιμος στην ομάδα μου με οποιονδήποτε τρόπο. Δώσ’ μου 20-25 λεπτά. Και 5 πόντους να βάλω, θα είμαι ευτυχισμένος».

-Αισθάνεσαι ότι υπάρχει πίεση προς τους παίκτες της Φενέρ; Οτι όλοι έχουν την απαίτηση να τα καταφέρετε;

«Πολύ καλή ερώτηση. Αγγίζετε ένα πολύ λεπτό θέμα. Εγώ που έχω πάει δύο φορές σε φάιναλ φορ, χάνοντας και τις δύο φορές στον ημιτελικό από τον Παναθηναϊκό στη Θεσσαλονίκη το 2000 και στο Παρίσι το 2001, μπορώ να ξέρω πόσο δύσκολο είναι να φτάσεις ως εκεί. Ο κόσμος, όμως, δυσκολεύεται. Λένε, λοιπόν, οι οπαδοί μας: Α, κερδίσατε τον Ολυμπιακό με 14 πόντους στην έδρα του, θα πάτε σίγουρα στη Βαρκελώνη! Δεν είναι έτσι, καθόλου έτσι»...

-Και εσύ τι τους απαντάς;

«Τους απαντάω ότι όντως κερδίσαμε τον Ολυμπιακό με 14 πόντους, αλλά όπως το κάναμε εμείς, έτσι μπορούν και αυτοί στην έδρα μας, εάν δεν είμαστε συγκεντρωμένοι. Προσπαθώ να εξηγήσω σε συνεντεύξεις που έδωσα στα τουρκικά κανάλια ότι πρέπει να βαδίζουμε βήμα – βήμα. Παίξαμε με τον Ολυμπιακό, κερδίσαμε και τώρα προετοιμαζόμαστε για το παιχνίδι με τη Βαλένθια στην έδρα μας».

-Δεν συμφωνείς, όμως, ότι έχετε πιο εύκολο πρόγραμμα από τον Ολυμπιακό;

«Αυτό ακριβώς είπα στα παιδιά στα αποδυτήρια. Οτι το πρόγραμμά μας είναι κάπως πιο εύκολο και πρέπει να το εκμεταλλευτούμε. Αλλο πράγμα, όμως, είναι αυτό και άλλο ότι πήγαμε κιόλας στο φάιναλ φορ. Η γνώμη μου είναι η εξής: Για να πας στο φάιναλ φορ, πρέπει να είσαι σταθερά κάθε χρόνο στο Top16 και τουλάχιστον τρία χρόνια στα πλέι οφ. Δεν γίνεται να είσαι ασανσέρ. Πρέπει να έχεις συνέχεια και συνέπεια. Πέρυσι, χάσαμε και τα πέντε ματς του δεύτερου γύρου και δεν προκριθήκαμε καν στο Top16. Πρόπερσι φτάσαμε μέχρι το Top16, αλλά αποκλειστήκαμε, την προηγούμενη χρονιά χάσαμε 2-0 από τη Σιένα στα πλέι οφ. Το παν είναι η σταθερότητα και εμείς, με την εμπειρία που έχουμε, την αποκτάμε σιγά σιγά και απλά μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι. Ως εκεί όμως. Ο δρόμος είναι πολύ μακρύς»..