Δύο χρόνια παρά τρεις ημέρες κράτησε η απουσία του Πανιωνίου από τα μεγάλα σαλόνια. Από εκείνο το απόγευμα της 9ης Μαΐου 2015, που ήρθε η εντός έδρας ήττα από την Κηφισιά, για να γράψει τον οριστικό επίλογο στον υποβιβασμό του Πανιωνίου μέχρι την στιγμή που ακούστηκε η κόρνα της λήξης στο ντέρμπι με τον Δούκα έχει περάσει... μια ζωή για τους "κυανέρυθρους".

Μία διετία, το μίνιμουμ δηλαδή, που συνοδεύτηκε από αβεβαιότητα, νέο επενδυτή, αλλαγές προπονητών και έναν υψηλό -για τα δεδομένα της δεύτερης κατηγορίας- προϋπολογισμό. Επειδή όμως αυτό που έχει σημασία είναι το φινάλε και όχι τι μεσολάβησε, στη Νέα Σμύρνη έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν με την ψυχή τους από χθες (6/5) το απόγευμα την επιστροφή της αγαπημένης τους ομάδας στη Stoiximan.gr Basket League.

Κάτι που πιθανότατα δεν υπολόγιζαν πως θα συμβεί τόσο γρήγορα όταν επισφραγίστηκε ο διπλός υποβιβασμός των "κυανέρυθρων", από την Α1 στη Β' Εθνική. Χωρίς κάποιον ισχυρό επενδυτή, χωρίς προπονητή και χωρίς παίκτες.

Από το "θα δούμε" στο "πάμε"

Το καλοκαίρι του 2015, το "Αρτάκης" ήταν άδειο -επί της ουσίας. Χρειάστηκε να περάσει αρκετός καιρός και να φτάσουμε στο "παρά πέντε" της έναρξης του πρωταθλήματος της Β' Εθνικής έως ότου να βρεθεί ο άνθρωπος που θα αναλάβει την πιο δύσκολη αποστολή. Να "χτίσει" ένα ρόστερ από το "μηδέν", δίχως μεγάλο προϋπολογισμό, δίχως να υπάρχουν πολλές λύσεις στην αγορά.

Ακόμη κι έτσι όμως, ο Κώστας Σορώτος κατάφερε να βάλει τις βάσεις για την, όπως αποδείχθηκε, αστραπιαία επιστροφή του Πανιωνίου στην πρώτη κατηγορία. Παρότι δεν ολοκλήρωσε το έργο που ανέλαβε, τα θεμέλια ήταν γερά και επέτρεπαν χαμόγελα. Τόσο γιατί το ρόστερ απαρτιζόταν από ένα κράμα έμπειρων και νεαρών παικτών, που διψούσαν για διάκριση, όσο και γιατί η παρουσία του Νίκου Μίχαλου έφερνε την απαραίτητη ηρεμία εντός της ομάδας.

Είχε βέβαια δίπλα του ως θεματοφύλακες τους Γιώργο Τσιάκο και Νίκο Κόκκαλη , που έβαλαν κι αυτή το χεράκι τους ώστε η ομάδα να βαδίσει σε μονοπάτια όσο το δυνατόν πιο ασφαλή.

Με τον Βαγγέλη Ζιάγκο να διαδέχεται γρήγορα τον Κώστα Σορώτο, οι "κυανέρυθροι" κατάφεραν στο τέλος εκείνης της χρονιάς να πανηγυρίσουν την κατάκτηση του τίτλου στον Νότιο Όμιλο της Β' Εθνικής. Έστω κι αν χρειάστηκε να μείνουν κλεισμένοι στα αποδυτήρια για περίπου ένα τέταρτο, έως ότου ξεσπάσουν σε χαμόγελα. Ο Ιωνικός Νικαίας είχε επικρατήσει του Πανιωνίου στο ντέρμπι της τελευταίας αγωνιστικής, αποτέλεσμα που έφερνε τον "Ιστορικό" στη δεύτερη θέση, εφόσον ο Αμύντας πέρναγε από την έδρα του Κρόνου Αγ. Δημητρίου. Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε, με τους "πορτοκαλί" να γνωρίζουν την ήττα στην παράταση και τη Νέα Σμύρνη να χαμογελά -έστω και με μερικά λεπτά καθυστέρηση.

Το καλοκαίρι των μεγάλων αλλαγών

Με την ψυχολογία στην Πλατεία να είναι πολύ καλύτερη πλέον και την επιστροφή στα μεγάλα σαλόνια να μοιάζει αρκετά κοντά, ο Βαγγέλης Ζιάγκος δεν πρόλαβε πάντως να "χτίσει" την ομάδα, όπως την είχε στο μυαλό του. Λίγες μόλις εβδομάδες μετά το φινάλε της σεζόν στη Β' Εθνική, ο μέχρι τότε "ισχυρός άνδρας" του Ιωνικού Νικαίας, Ίωνας Βαρουξάκης, κάνει κίνηση για την εμπλοκή του στον Πανιώνιο .

Παίζοντας επί της ουσίας χωρίς αντίπαλο, "μπαίνει" στην ομάδα με συνοπτικές διαδικασίες και αλλάζει τα πάντα. Από τον τρόπο λειτουργίας των ακαδημιών μέχρι τον προπονητή της ανδρικής ομάδας, αφού στο πλάνο του δεν χωρούσε ο Βαγγέλης Ζιάγκος, παρά μόνο ο Νίκος Οικονόμου.

Το μπάτζετ εκτοξεύεται στα ύψη, με αποτέλεσμα παίκτες -που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν απλησίαστοι- όπως ο Μιχάλης Πελεκάνος, ο Νίκος Μπάρλος, ο Φάχρο Αλίχοντζιτς, ο Μάριος Ματαλών κι ο Βαγγέλης Σακελλαρίου να μετακομίζουν στο "Αρτάκης". Όσο για την -όχι και τόσο- παλιά φρουρά; Ο Νίκος Μίχαλος ήταν ο μοναδικός που συνέχισε, για να θυμίζει την ομάδα που ξεκίνησε από το μηδέν την προσπάθεια για επιστροφή του Πανιωνίου στην πρώτη κατηγορία.

Το φινάλε δικαίωσε τους πάντες

Παρότι η κατάκτηση της πρωτιάς και η απευθείας άνοδος θα μπορούσαν να είχαν επιτευχθεί πολύ πιο εύκολα (σ.σ.: αν ο Πανιώνιος δεν κατέρρεε στο +17 με τον Ηρακλή στο Ιβανώφειο), η ουσία είναι πως οι "κυανέρυθροι" πέτυχαν τον στόχο τους, κερδίζοντας στον "τελικό" της τελευταίας αγωνιστικής τον Δούκα. Ένα παιχνίδι που είχε τον χαρακτήρα του ντέρμπι, αλλά ουδέποτε αποδείχθηκε κάτι τέτοιο στην πράξη.

Η ομάδα τερμάτισε στην πρώτη θέση της κατάταξης, έχοντας το πάνω χέρι στην ισοβαθμία με τον Ηρακλή. Κι έτσι αφενός πανηγύρισε την επιστροφή της στην πρώτη κατηγορία, αφετέρου απέβαλε όλο το βάρος και την πίεση που θα συνόδευαν τη συμμετοχή της στα playoffs του πρωταθλήματος.

Με όλη τη δουλειά να έχει γίνει στο παρκέ από προπονητές και παίκτες, ο Πανιώνιος ετοιμάζεται πλέον να ξαναζήσει έντονες στιγμές στη Stoiximan.gr Basket League, με την ευχή όλων να αφορά στο να μην γίνει ξανά η διαδρομή προς τα κάτω. Για να καταφέρει βέβαια ο "Ιστορικός" να επανεμφανιστεί στα μεγάλα σαλόνια, θα πρέπει να ολοκληρωθεί με επιτυχία η εκκαθάριση της ΚΑΕ Πανιώνιος, κάτι που δείχνει πως θα συμβεί -με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.

Χρειάζονται λεπτοί χειρισμοί

Πέραν φυσικά του οικονομικού, υπάρχει κάτι ακόμη που χρειάζεται πολλή δουλειά για να γίνει σωστά. Κι αφορά στο συναισθηματικό κομμάτι. Ο Ίωνας Βαρουξάκης πιστώνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό την άνοδο της ομάδας, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως παραβλέπονται κάποιοι λανθασμένοι χειρισμοί σε ό,τι αφορά τη σχέση του με τη βάση του συλλόγου και τους παίκτες, με τους οποίους -η αλήθεια είναι ότι- δεν βρίσκεται κοντά.

Όπως, για παράδειγμα, η τοποθέτησή μετά το τέλος της αναμέτρησης με τον Δούκα, όταν -μεταξύ άλλων- ανέφερε σε γραπτή του δήλωση (σ.σ.: αυτή την περίοδο βρίσκεται για επαγγελματικούς λόγους στις ΗΠΑ) πως "δ ικαίως πανηγυρίζουν σύσσωμοι οι φίλοι της ομάδας, παρόντες στον τελευταίο αγώνα ο οποίος έκρινε και το αποτέλεσμα του πρωταθλήματος, μετά από την συστηματική τους απουσία από το γήπεδο κατά την διάρκεια όλης την σεζόν, συνεπικουρούμενοι μάλιστα στους πανηγυρισμούς τους από όλους αυτούς που, όλο αυτό το διάστημα, ασκούσαν δριμεία και κακόβουλη κριτική".

Μετά απ' όσα έχει περάσει τα τελευταία χρόνια, ο Πανιώνιος δεν αντέχει να διαχειριστεί (και) εσωτερικά ζητήματα. Πόσω μάλλον αυτά να δημοσιοποιούνται και να χρησιμοποιούνται με δηκτικό τρόπο για να αποτυπωθεί η όποια δυσφορία (ή ενόχληση) για κάποια θέματα. Αν στη Νέα Σμύρνη δεν λύσουν πρώτα τα "δικά τους" προβλήματα και δεν πορευτούν όλοι (διοίκηση, παίκτες, κόσμος) ενωμένοι με στόχο να ξαναγίνει το "Αρτάκης" πονοκέφαλος για κάθε ομάδα, τότε η δουλειά θα έχει γίνει μόνο κατά το ήμισυ και σε βάθος χρόνου ο σύλλογος θα ξαναζήσει δύσκολες καταστάσεις και αβέβαιες συνθήκες επιβίωσης.