"Η επιθυμία σας έγινε πραγματικότητα. Και μαζί υλοποιήθηκε και μία σκέψη που εδώ και πολύ καιρό, υπήρχε στο μυαλό του Γιάννη. Ο Θοδωρής Παπαλουκάς τα είπε όλα, γιατί και ο Γιάννης Γιαννούλης τα ρώτησε όλα, στην πρώτη του συνέντευξη σε ρόλο δημοσιογράφου.

Ο Γιάννης ήταν οργανωμένος και πήρε πολύ σοβαρά το ρόλο του. Και ο Θοδωρής όμως λειτούργησε επαγγελματικά και απάντησε σε όλα. Με το Lap Top σε θέση μάχης, το φωτογραφικό φακό να αποθανατίζει τους δύο πρωταγωνιστές (αλλά και τον συμπαθέστατο Πειρατή, το σκύλο του Θοδωρή) την ώρα της συνέντευξης και το δημοσιογραφικό κασετοφωνάκι να γράφει ακατάπαυστα.

Για 42 λεπτά, ο Γιάννης ρωτούσε, ο Θοδωρής απαντούσε και το αποτέλεσμα μπορείτε να το διαβάσετε στη συνέχεια"



γράφει το προσωπικό site του Γιάννη Γιαννούλη.

Αναλυτικά οι απαντήσεις:

Έχεις υπογράψει στη ΤΣΣΚΑ και καθώς πηγαίνεις στην πρώτη συγκέντρωση της ομάδας, υπάρχει κάτι που σου προκαλεί σοκ;



"Δεν είχα υπογράψει ακόμη όταν πήγα για πρώτη φορά στην ΤΣΣΚΑ. Έφυγα από την Ελλάδα, πήγα στη Σερβία, τους βρήκα εκεί κι έκανα 3 εβδομάδες προπονήσεις. Υπέγραψα μετά από καιρό. Η ομάδα ήταν εντελώς ανοργάνωτη και βρισκόταν σε διαδικασία ανασύνταξης.

Πολύ σύντομα η ομάδα δούλευε ρολόι. Τα πράγματα στην αρχή δεν ήταν θετικά, αλλά η βελτίωση που είδα από εκεί και πέρα ήταν απίστευτη. Υπήρχαν τα χρήματα και οι άνθρωποι, όπως ο Κούσενκο που είχε και όραμα και διάθεση και δούλεψε πολύ, οπότε ήταν θέμα χρόνου να καταλάβουν πως λειτουργούν οι μεγάλες ομάδες. Κι έκαναν θαύματα..."





Τι έμαθες μένοντας τόσα χρόνια στο εξωτερικό;



"Έμαθα να σκέφτομαι περισσότερο. Όταν είσαι εξωτερικό και περνάς πολλές ώρες μόνος, αρχίζεις και ψάχνεσαι. Το ίδιο ισχύει και για όλους που έχουν παίξει έξω και γνωρίζουν ότι είναι πολύ σημαντικό να συναναστρέφεσαι με διαφορετικές κουλτούρες".

Είχες προτάσεις από ομάδες του ΝΒΑ. Προσωπικά πιστεύω ότι σου άξιζε να πας, αλλά επειδή πήρες μία συγκεκριμένη απόφαση, μήπως έχεις μετανιώσει;


"Είναι πολύ σημαντικό να έχεις ευκαιρίες, αλλά και τα χρήματα είναι σημαντικά. Επειδή η ΤΣΣΚΑ με ήθελε πολύ και μου έκανε πολύ καλή προσφορά. Ξέρεις ότι τα τελευταία χρόνια της καριέρας πάντα είναι σημαντικά και η προσφορά από τις ΗΠΑ καθυστερούσε να έρθει όπως την ήθελα και λόγω σάλαρι καπ ήταν υποδεέστερη κατά πολύ από αυτήν της ΤΣΣΚΑ. Νομίζω ότι έκανα την καλύτερη επιλογή".


Ποιες ομάδες από το ΝΒΑ σου έκαναν πρόταση; Μήπως στην απόφαση σου έπαιξε ρόλο και η πόλη στην οποία είχε την έδρα η ομάδα; Μου έχει πει και ο Στογιάκοβιτς ότι η πόλη παίζει σημαντικό ρόλο...


"Δεν με ενδιαφέρει εμένα. Όταν έχει να κάνει με δουλειά... Η ζωή είναι πολύ σημαντική, ο Πέτζα το έχει βιώσει και ξέρει, αλλά για μένα θα ήταν μία μοναδική ευκαιρία και για αυτό η πόλη θα ήταν το τελευταίο που θα με ενδιέφερε.

Το Τορόντο, που τους ενδιαφέρει το Ευρωπαϊκό μπάσκετ, είχε δείξει ενδιαφέρον. Και ήταν μία εποχή που είχε εκφράσει ενδιαφέρον η Βοστόνη. Ηθελαν όμως εκείνο το διάστημα να πάρουν τον Γκαρνέτ, και δεν μπορούσαν να δημιουργήσουν άλλον χώρο στο σάλαρι καπ για μένα. Φυσικά εγώ ήμουν ο τελευταίος που θα μπορούσε να τους ενδιαφέρει εκείνη την στιγμή.

Ταυτόχρονα είχα καλή πρόταση από Ρωσία, ήθελαν να κάνουν τον προγραμματισμό τους από την ΤΣΣΚΑ, με ήξεραν, τους ήξερα και νομίζω ότι τελικά έκαναν την καλύτερη επιλογή".







Μήπως θα έπρεπε να πας όμως. Μήπως το μετανιώσεις μετά από μερικά χρόνια;


"Το πιο σημαντικό είναι να κρίνεις μία απόφαση με τα δεδομένα εκείνης της στιγμής. Και με αυτά που ίσχυαν τότε έκαναν το καλύτερο. Είμαι από τους τυχερούς πάντως, γιατί και στην Ευρώπη που έμεινα, έπαιξα σε ομάδες υψηλού επιπέδου, που πρωταγωνιστούν και αυτό είναι σημαντικό.

Δεν θα μπορούσα να πάω σε μία ομάδα που θα χάνει συνέχεια. Ξέρεις πολύ καλά κι από τον Πέτζα ακόμη ότι υπάρχουν ομάδες που χάνεις και μετά όλοι κανονίζουν να βγουν έξω. Εγώ δεν είμαι έτσι. Έχω, πρόβλημα εάν θέλεις χαρακτήρισέ το, επειδή μου αρέσει να κερδίζω. Θα δημιουργούσα πρόβλημα σε αυτούς που δεν θα στεναχωριόνταν όταν θα χάναμε".




Μήπως η απόφαση σου, το να γυρίσεις στην Ελλάδα ήταν γιατί άρχισες να σκέφτεσαι και διαφορετικά για το μέλλον σου; Έχεις σκεφτεί τον εαυτό σου με οικογένεια;


"Η οικογένεια είναι πολύ σημαντικό κομμάτι, αλλά γύρισα γιατί κουράστηκα από το χειμώνα της Μόσχας. Οι συνθήκες ήταν ιδανικές για μένα, η επιστροφή μου στον Ολυμπιακό δεν θα γινόταν εάν δεν υπήρχαν οι αδερφοί Αγγελόπουλοι, που είχαν το όραμα να πάνε τον Ολυμπιακό ξανά ψηλά, έχουν χρήματα.

Επιχειρηματικά είναι ίσως η ισχυρότερη οικογένεια στην Ελλάδα. Το τελευταίο που θα τους ενδιέφερε είναι να προβληθούν. Είναι καθαρά μπασκετικοί και μου θυμίζουν την ΤΣΣΚΑ, με το πώς η ομάδα ξεκινά την προσπάθειά της.

Βλέπω το ίδιο πάθος και όραμα για διάκριση κι ελπίζω να μας πάρει λιγότερο χρόνο για να φτάσουμε στις επιτυχίες της ΤΣΣΚΑ. Κάποια στιγμή θα κάνω κι εγώ οικογένεια. Δεν είμαι όμως ακόμη έτοιμος να δημιουργήσω οικογένεια. Θέλω τα δικά μου παιδιά να τα δω να μεγαλώνουν".






Σε ποια ομάδα και ποια χρονιά πιστεύεις ότι πέρασες καλύτερα από οπουδήποτε αλλού. Δεν ρωτάω μόνο για το μπάσκετ, αλλά και το κλίμα, την παρέα...

"Αυτή την κουβέντα είχα με τον Βαν Ντε Σπίγκελ μετά το δεύτερο παιχνίδι με τη Ρεάλ και λέγαμε πόσο ωραία περνούσαμε στην ΤΣΣΚΑ. Ο χειμώνας είναι πολύ δύσκολος, με το κρύο και όλα αυτά, έχουν διαφορετική νοοτροπία από μας, αλλά περνούσαμε πολύ καλά.

Και με τον Ιβκοβιτς και με τον Μεσίνα, αλλά νομίζω ότι με το που πήραμε την πρώτη Ευρωλίγκα, τα τελευταία χρόνια ήταν απίστευτα. Ο πρώτος μισός χρόνος με τον Μεσίνα ήταν δύσκολος, ήταν αναγνωριστικός, αλλά μετά ήταν απίστευτα και δεν ήταν μόνο οι επιτυχίες, αλλά και το κλίμα της ομάδας.

Είναι σημαντικό ότι οι πιο πολλοί ήμασταν ξένοι. Εκεί είχαμε έναν κύκλο, αλλά βασικά κινούμασταν μεταξύ μας. Ηταν και η ποιότητα των παικτών. Οι μεγάλες ομάδες διαλέγουν πλέον καλούς παίκτες, αλλά που έχουν και καλό χαρακτήρα".






Εμείς οι αθλητές αρκετές φορές έχουμε δώσει συνεντεύξεις μέσα στο μυαλό μας. Ποια είναι η ερώτηση που περιτριγυρίζει στο μυαλό σου κι ακόμη δεν σου την έχουν κάνει. Το ρωτάω, γιατί εγώ δεν έχω μόνο μία, αλλά πολλές...


"Ειλικρινά αυτό δεν το έχω σκεφτεί ποτέ... "


Θέλω να μου πεις ένα τραγούδι το οποίο κάθε φορά που το ακούς σου έρχονται σκέψεις στο μυαλό και σου φτιάχνει την διάθεση;


"Θα σου πω ένα τραγούδι, ένα τραγούδι που το έχω συνδέσει με την Εθνική, είναι το "όνειρο ζω" του Χατζηγιάννη. Ταίριαζε πάρα πολύ με την Εθνική κι εκεί που λέει "μην με ξυπνάτε τώρα"..."


Ποια είναι η πιο σπαστική ερώτηση πού σου έχουν κάνει;


"Με ενοχλεί ότι κρίνονται όλα από το σήμερα, το τώρα. Δηλαδή παίζουμε έναν παιχνίδι καλά και είμαστε οι Θεοί και μετά από ένα παιχνίδι που δεν παίζουμε καλά είμαστε οι τραγικές φιγούρες. Πρέπει να τα βλέπουμε όλα διαχρονικά. Περισσότερο με προβληματίζει για την ομάδα αυτό, γιατί τα δικά μου μπορώ πλέον και τα διαχειρίζομαι.

Και στην Ελλάδα οι περισσότεροι δεν έχουμε μπασκετική παιδεία, έχουμε οπαδική παιδεία. Και στην Ελλάδα δεν εκτιμούν το μπάσκετ όπως πραγματικά του αξίζει. Δηλαδή, μπασκετικά, είχα περισσότερη αναγνώριση στο εξωτερικό από ότι στην Ελλάδα".




Τι απαντάς σε όλη αυτή την προσπάθεια σύγκρισης σου με το Μήτσο το Διαμαντίδη;


"Στην Ελλάδα έχουμε μπει σε μία διαδικασία, που δεν υπάρχει αλλού. Στην Ισπανία κανείς δεν λέει εάν είναι καλύτερος ο Ναβάρο ή ο Καλντερόν. Είναι και οι δύο παίκτες υψηλού επιπέδου. Το να έχεις παίκτες υψηλού επιπέδου που διακρίνονται σε Ελλάδα και εξωτερικό είναι σημαντικό και θετικό. Και τώρα, είναι η καλύτερή τους που είμαστε ο ένας στον Ολυμπιακό και ο άλλος στον Παναθηναϊκό.

Δεν έχουν εμφανιστεί πολλές φουρνιές Ελλήνων παικτών που να υπάρχουν 5-6 πρωτοκλασάτοι. Η Ελλάδα συντηρήθηκε μπασκετικά κυρίως από την Εθνική ομάδα. Αυτή τους έκανε να ακολουθήσουν το μπάσκετ σε δύσκολες εποχές. Αυτά πρέπει να βλέπουμε".




Εσύ από ποιον θα ήθελες να πάρεις συνέντευξη και γιατί;



"Από τον Πούτιν. Βασικά δεν θα ήθελα να πάρω συνέντευξη, αλλά θα ήθελα να κουβεντιάσω μαζί του..."



Υποθετική ερώτηση, αλλά πιστεύω ότι έχει ενδιαφέρον… Γυρίζεται μία ταινία με θέμα την ζωή σου. Ποιο θα ήθελες να ήταν το τελευταίο πλάνο ή το τέλος της ταινίας;


"Γενικότερα στη ζωή μου, μου αρέσει να κρύβομαι. Θα με ενδιέφερε να είναι αποκλειστικά με θέμα το μπάσκετ αυτή η ταινία. Θα μου άρεσε να τελειώνει η καριέρα μου και να έχει κερδίσει η ομάδα μου έναν τίτλο, να πάρω τα παπούτσια μου και να τα κρεμάσω. Λυπήθηκα για παράδειγμα που τελείωσε έτσι ο Ζιντάν.

Ενας παίκτης αυτού του επιπέδου, να έχουν γυριστεί τόσα ντοκιμαντέρ για αυτόν και κάποιοι που δεν τον έχουν δει και πιο πριν, να έχει μείνει η εικόνα με τον Ματεράτσι. Φαντάσου πόσο διαφορετικό θα ήταν να είχε τελειώσει η καριέρα του μετά τον τελικό με τη Βραζιλία. Γενικά όμως, όταν όλοι σκεφτόμαστε σενάρια θέλουμε να είναι ιδανικά..."




Ποιο παιδικό σου όνειρο, που να δεν έχει σχέση με το μπάσκετ, δεν το έχεις πραγματοποιήσει;


"Είναι κάτι που το προγραμματίζω. Να πάρω το αυτοκίνητο, φίλους μου, σκυλιά εάν μπορούμε και να κάνουμε το γύρο της Ευρώπης. Όπως ξέρεις με τα αεροπλάνα δεν έχω την καλύτερη σχέση, οπότε θα γίνει με το αυτοκίνητο. Θα το κάνω σίγουρα".


Και ήθελα να το ρωτήσω αυτό. Τι φοβάσαι πραγματικά από τα αεροπλάνα;


"Αυτό δεν το έχω ψάξει. Ισως είναι και θέμα ψυχολόγου. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που φοβάμαι, αυτό βγαίνει από μέσα σου, αλλά τώρα τελευταία που έχω μπει πριν πετάξει το αεροπλάνο στο κοκ πιτ, το αντιμετωπίζω καλύτερα. Νιώθω πιο ασφαλής. Με φοβίζουν οι αναταράξεις, όχι η απογείωση και η προσγείωση".


Είσαι μόνος σε ένα ερημικό νησί. Πες μου τρία πράγματα που θα έπαιρνες μαζί σου και γιατί;


"Τον Πειρατή σίγουρα... είναι απαραίτητος. Είναι ερώτηση παγίδα αυτή... Εάν επρόκειτο για διακοπές θα έπαιρνα επίσης το τζετ σκι και καλή παρέα".

Ποιο είναι το περίεργο πράγμα που σου ζήτησε ή σου έστειλε θαυμαστής ή θαυμάστρια;


"Δώρα, όπως κουκλάκια και τέτοια, μου έχουν στείλει πολλά. Το πιο περίεργο ήταν όταν ήμουν στη Μόσχα και μου έστελναν μηνύματα, που μου έλεγαν σε είδα εκεί, που πάρκαρες εκεί, με τον σκύλο σου ήσουν εκεί, και νόμιζα ότι με παρακολουθούν και φοβήθηκα λίγο είναι η αλήθεια.

Δεν είχα προβλήματα εκεί, αλλά όταν κάποιος παρακολουθεί τις κινήσεις σου και είσαι έξω, χωρίς να έχεις τους δικούς σου ανθρώπους που θα σε στηρίξουν αμέσως, αυτό σε φοβίζει".




Από την αρχή της καριέρας σου, ήθελες να παίξεις στον Ολυμπιακό και για αυτό από ότι ξέρω, είχες απορρίψει αρκετές ομάδες, προκειμένου να φορέσει; την ερυθρόλευκη φανέλα. Πως αισθάνθηκες όταν σου ανακοίνωσαν ουσιαστικά ότι θα έπρεπε να φύγεις από τον Ολυμπιακό, αλλά και τις έχεις να πεις τώρα που γύρισες ξανά έχοντας κατακτήσει τόσα με την ΤΣΣΚΑ, σε αυτόν που τότε σε ανάγκασε να φύγεις;


"Όταν με ανάγκασαν να φύγω, εμένα προσωπικά καλό μου έκαναν. Έφτιαξαν και την καριέρα μου, αλλά και χρήματα πήρα. Κι αν έμενα στην Ελλάδα δεν θα τα είχα κάνει όλα αυτά Στην Ελλάδα είμαστε και πραγματικά εδώ ξέρεις ότι είναι έτσι δομημένο το σύστημα, θέλει να σε ελέγχει. Κι αν πας να ξεφύγεις θα σε αποβάλει.

Ο κάθε άνθρωπος στη ζωή του βρίσκει αυτό που του αξίζει. Στη ζωή τίποτα δεν είναι τυχαίο. Αλλά χρειάζεται παρόλα αυτά χρειάζεται να είσαι και τυχερός. Μου είπε ένας φίλος μου ότι κανονικά θα πρέπει να ξυπνάς κάθε πρωί και να τους ανάβω ένα κερί στην εκκλησία, αυτούς που με έδιωξαν τότε από τον Ολυμπιακό.

Γιατί εάν είχα μείνει στην Ελλάδα δεν θα είχα αυτή την πρόοδο. Εσύ ειδικά ξέρεις ότι ήμουν πολύ στεναχωρημένος όταν έγινε, αλλά τελικά ουδέν κακόν αμιγές καλού".





Ποια είναι η μεγαλύτερη θυσία που έχεις κάνει για το μπάσκετ;


"Δεν έχω ζήσει τους ανθρώπους που είναι δίπλα μου όσο θα άξιζαν. Αλλά έχω πάρει τόσα πράγματα πίσω. Είναι φυσιολογικό όμως γιατί όποιος θέλει να πετύχει στην καριέρα του πρέπει να το κάνει. Έβλεπα την αδερφή μου, τον αδερφό μου, τους γονείς μου μετά από 5-6 μήνες και έβλεπα διαφορές που της είχα χάσει".

Πες μου τρία πράγματα που θα έκανες για το καλύτερο του μπάσκετ, αλλά και για να γεμίσουν τα γήπεδα


"Πρώτα από όλα, ιδιωτικά γήπεδα. Εάν το γήπεδο είναι δική τους περιουσία, θα το προσέξουν και θα εκμεταλλευτούν καλύτερα. Όποιες ομάδες έχουν δικό τους γήπεδο, προστατεύουν την περιουσία τους. Να αρχίσουν επίσης να τηρούνται και να εφαρμόζονται οι νόμοι. Γενικότερα και στην κοινωνία.

Όλη η κοινωνία έχει πρόβλημα. Δεν υπάρχουν ελεγκτικοί μηχανισμοί. Υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν, αλλά δεν τους αφήνουν να μιλήσουν να φανούν. Δεν τους αφήνει το σύστημα. Και να λυθεί το πρόβλημα του χουλιγκανισμού. Φανταζόσουν πριν 20 χρόνια ότι στην Αγγλία δεν θα υπήρχαν κάγκελα; Κι όμως το έκαναν.

Πας να δεις Μάντσεστερ - Λίβερπουλ και είναι ο οπαδός στα δύο μέτρα. Μπορεί να αντιδρά, αλλά δεν πρόκειται να χειροδικήσει. Ήταν έργο της Θάτσερ αυτό, που τους άφησε πέντε χρόνια εκτός Ευρώπης. Αφού άντεξε η Αγγλία, αντέχει και η Ελλάδα.

Πρέπει να πάρουν δραστικά μέτρα. Είναι δύσκολο αυτή την εποχή να δοθούν χρήματα, αλλά μ ία ομάδα θέλει έναν ισχυρό ιδιοκτήτη, για να μπορεί αυτός να προγραμματίσει όπως θέλει αυτά που θέλει και πρέπει να κάνει".









Εκτός από το να παίζεις μπάσκετ, τι άλλο κάνεις ή θα ήθελες να κάνεις και σε γεμίζει σαν άνθρωπο;


"Να προσπαθώ στην ομάδα να μεταδώσω την εμπειρία σε κάποιους νέους παίκτες, που είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως (γελάει). Δεν έχω πολύ χρόνο όμως για πολλά πράγματα. Περνάω κυρίως στο σπίτι, με φίλους, να δούμε ταινίες, έχω φτιάξει ένα δωμάτιο σαν μικρή αίθουσα προβολής. Παίζω και τάβλι και διδάσκω κάποιους συμπαίκτες μου..."


Λογικά θα πρέπει να έχεις παίξει πάνω από 400 παιχνίδια στην καριέρα σου και να έχεις κάνεις περίπου 7.000 προπονήσεις. Είναι εύκολο μετά από όλα αυτά να πας το καλοκαίρι και να παίξεις σε ανοικτό γήπεδο με τους φίλους σου;


"Είναι πολύ δύσκολο, αλλά αυτά είναι της στιγμής. Τώρα που το σκέφτομαι αποκλείεται. Το καλοκαίρι ξέρεις είμαι των θαλάσσιων σπορ. Δεν κολυμπάω πολύ όμως. Να το προγραμματίσω να παίξω μπάσκετ δεν θα το κάνω, αλλά να παίξουμε για στοίχημα ή επειδή μας ήρθε κάποια στιγμή, μπορεί να γίνει..."


Οι γυναίκες τι ρόλο παίζουν στη ζωή σου. Θέλεις να ξέρουν από μπάσκετ ή προτιμάς να μην καταλαβαίνουν και πολλά;



"Δεν με ενδιαφέρει εάν ξέρουν ή όχι. Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να μην εκφράζουν άποψη. Ειδικά μετά από ήττα. Οι γυναίκες είναι σημαντικός παράγοντας για τους περισσότερους άντρες. Και στην εξέλιξή μου σαν άνθρωπος και στην καριέρα μου, υπήρχαν άτομα που με βοήθησαν και το αναγνωρίζω.

Πάντα είχα ανθρώπους που με στήριξαν και χωρίς αυτούς κανείς δεν μπορεί να προχωρήσει. Το βασικό είναι να ξέρει ο άλλος να συναναστραφεί μαζί μου. Να ξέρει πως θα με βοηθήσει να ξεπεράσω τη στεναχώρια μου και να είναι μαζί και στην χαρά".



Πως θα ήθελες να σε θυμούνται μετά από δέκα χρόνια;


"Ξέρεις τι με φοβίζει; Θέλω να φύγω από το μπάσκετ στα καλά μου. Παίζει ρόλο σε τι κατάσταση αποχωρείς. Θέλω να φύγω με ψηλά το κεφάλι. Αυτό θέλω. Να θυμούνται ότι έφυγα με ψηλά το κεφάλι και Δόξα τω Θεό πιστεύω ότι έχω την πολυτέλεια να το κάνω".



Που ξοδεύεις τα περισσότερα από τα χρήματά σου; Πες μου κάτι δηλαδή που μπορεί και να είναι σπατάλη, αλλά το γουστάρεις που το κάνεις; Ένα ακριβό χόμπι για παράδειγμα...

"Δεν κάνω πολλές σπατάλες. Μετά από 6 χρόνια στη Μόσχα, στην Ελλάδα δεν είναι τίποτα σπατάλη. Εκτός έτσι θεωρείται το να πάρω ένα αυτοκίνητο ή ένα τζετ σκι"
.

Όταν θα σταματήσεις να παίζεις επαγγελματικά μπάσκετ, σκέφτεσαι να συνεχίσεις να παίζεις σε μία ερασιτεχνική ομάδα, έτσι για να γυμνάζεσαι; Το ρωτάω, γιατί σκέφτομαι να κάνω μία τέτοια ομάδα. Θα κατέβεις να βοηθήσεις;


"Αν είναι στην Αθήνα πολύ ευχαρίστως. Όχι όμως στην Καρδίτσα. Φαντάζομαι ότι θα μαζευόμαστε με φίλους μου και θα παίζουμε. Όσο κι αν μας κουράζει, είναι αρρώστια. Αλλά δεν πιστεύω ότι θα παίξω σε ομάδα".


Ποια συμβουλή που σου έχουν πει την έχεις κρατήσει;


"Μην σταματάς να δουλεύεις θα πας μπροστά, αν πραγματικά το αξίζεις"
.

Ποιος θα περάσει στο φάιναλ φορ; Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός ή και οι δύο μαζί;


"Μετά τα δύο πρώτα παιχνίδια, για τον Παναθηναϊκό είναι δύσκολα τα πράγματα, ενώ ο Ολυμπιακός έχει τον πρώτο λόγο. Εχουμε δύο εκτός έδρας παιχνίδια κι ένα στην έδρα μας. Και ο Παναθηναϊκός όμως έχει την εμπειρία, είναι μεγάλη ομάδα και πρέπει να κλέψει ένα παιχνίδι στη Σιένα".



Φαντάζεσαι ντέρμπι αιωνίων στο Βερολίνο; Σε τρομάζει αυτή η ιδέα, με όλα όσα έχουν γίνει με τους φιλάθλους των δύο ομάδων;


"Αν ήταν Αθήνα θα προβληματιζόμουν, στη Γερμανία όμως δεν θα γίνει τίποτα. Και να γίνει οι δυνάμεις καταστολής θα το σταματήσουν αμέσως. Εσύ που έχεις παίξει εξωτερικό ξέρεις".