O Παπαλουκάς στο SPORT 24
Ο αρχηγός του ΟΣΦΠ, Θ. Παπαλουκάς, μιλάει στο SPORT 24 και εξηγεί ότι είναι υποχρέωσή του να δείχνει το δρόμο προς τη νίκη. Πλέον πρέπει να δείξει και το δρόμο προς το Βερολίνο (video)
Μόναχο, 20-22 Απριλίου 1999... Ο Ολυμπιακός συμμετέχει στο Φάιναλ Φορ για τέταρτη φορά, χωρίς επιτυχία, δύο χρόνια μετά την κατάκτηση του τροπαίου στη Ρώμη. Εκείνες τις ημέρες, ο Θοδωρής Παπαλουκάς φοράει ακόμη (για λίγους μήνες) τη φανέλα της Δάφνης και ετοιμάζεται για τη μεταγραφή του στον Πανιώνιο το καλοκαίρι του ίδιου έτους. Ήταν μόλις 22 ετών.
Από τότε άλλαξαν και έγιναν πολλά. Ο Ολυμπιακός δεν πήγε ποτέ ξανά σε Φάιναλ Φορ, αλλά ο Θοδωρής αφού πέρασε από τη Νέα Σμύρνη, τον Πειραιά και εν τέλει τη Μόσχα, έβαλε στο βιογραφικό του έξι συμμετοχές σε Φάιναλ Φορ Ευρωλίγκα και δύο τρόπαια, στα οποία έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Το προηγούμενο καλοκαίρι, επέστρεψε στον Ολυμπιακό και το πρώτο πράγμα που όλοι έσπευσαν να του "φορτώσουν" ως υποχρεώση ήταν να δείξει το δρόμο και τον τρόπο προς το Φάιναλ Φορ.
Και αφού πέρασε το στάδιο (επανα)προσαρμογής στον Ολυμπιακό, αφού επικρίθηκε για τις μέτριες (ή και κακές) εμφανίσεις του από τον Οκτώβριο μέχρι τον Ιανουάριο και αφού "κατηγορήθηκε" ότι... ασχολείται με πολλά την ώρα ενός αγώνα, εκτός από το μπάσκετ, κάνει πλέον αυτό που ξέρει καλύτερα από τον καθένα: μαθαίνει στους υπόλοιπους τον ορισμό της λέξης "νικητής".
" Δεν το κάνω μόνος μου και δεν το βλέπω ως βάρος. Κακά τα ψέματα, τόσο εγώ, όσο και ο Νίκολα (Βούιτσιτς) ή ο Γιοτάμ (Χαλπερίν) έχουμε πολύ μεγάλη εμπειρία από δύσκολα ευρωπαϊκά ματς, έχουμε παίξει πολλά χρόνια μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο και σε ομάδες που έκαναν πρωταθλητισμό στην Ευρώπη και ξέρουμε τι χρειάζεται για να παίρνεις τέτοιες νίκες" λέει στο SPORT 24 για το μεγάλο διπλό του Ολυμπιακού στη Βιτόρια από την Τάου.
Μια νίκη που δίνει στην ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη το πλεονέκτημα έδρας στη φάση των 8 με αντίπαλο τη Ρεάλ Μαδρίτης και το δικαίωμα να στοχεύει στο Βερολίνο. Στη Γερμανία, εκεί όπου... άφησε και συγχρόνως ξέχασε για τελευταία φορά ο Ολυμπιακός τα ευρωπαϊκά διαπιστευτήριά του και τώρα θέλει να επιστρέψει για να τα πάρει πίσω.
Μπορεί; " Κοίτα, το είχαμε ξανασυζητήσει και το έχω ξαναπεί. Έπρεπε να κάνουμε μια μεγάλη εκτός έδρας νίκη, αν θέλαμε να λέμε ότι έχουμε στόχο το Φάιναλ Φορ του Βερολίνου. Και την κάναμε! Μέσα στην Ισπανία, εναντίον της Τάου που δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα. Τώρα, έχουμε απέναντί μας την Ρεάλ Μαδρίτης και οφείλουμε να κερδίσουμε τα παιχνίδια στο ΣΕΦ, για να πάρουμε την πρόκριση και το εισιτήριο για το Βερολίνο".
Ο Ολυμπιακός επί βασκικού εδάφους, πραγματοποίησε το καλύτερο πρώτο ημίχρονο... των τελευταίων ετών, παρουσιάστηκε απόλυτα συγκεντρωμένος, με σαφή στρατηγική και ξεκάθαρες προπονητικές οδηγίες, είχε παίκτες με το μυαλό τους προσηλωμένο στο στόχο και τις απαιτήσεις του αγώνα και αφού προηγήθηκε με 17 πόντους, κατάφερε να πάρει τη νίκη, έστω και αν στο δεύτερο ημίχρονο δυσκολεύτηκε.
" Το σημαντικό είναι ότι δείξαμε χαρακτήρα, όταν έπρεπε και όταν τα πράγματα έγιναν δύσκολα. Παίξαμε σκληρές άμυνες στα κρίσιμα, σημεία, πετύχαμε μεγάλα σουτ, μείναμε συγκεντρωμένοι" σχολιάζει ο αρχηγός του Ολυμπιακού, την ώρα που από το πούλμαν που μεταφέρει την ομάδα στο αεροδρόμιο για επιστροφή στην Αθήνα, ακούγεται το πιο... υγιές κλίμα, αποτέλεσμα της πρώτης θέσης στην κανονική περίοδο του πρωταθλήματος και της πρώτης θέσης στον όμιλο του top 16. Να τα εκλάβουμε αυτά ως... απαντήσεις προς κάθε επικριτή (ακόμη και προς τον υπογράφοντα);
" Απαντήσεις; Σε ποιον; Όχι, δεν έχουμε κάνει τίποτα ακόμη, παρά μόνο ένα βήμα το οποίο πρέπει να συνεχίσουμε και να προχωρήσουμε. Γι αυτό και οι πανηγυρισμοί πρέπει να τελειώσουν με το που πατήσουμε το πόδι μας στην Αθήνα. Δεν πρέπει να μείνουμε στη νίκη της Τάου, γιατί από μόνη της δεν μπορεί να μας δώσει τίποτα. Η... απάντηση που μου λες, μπορεί να δοθεί μόνο στο Βερολίνο!".
Στη συνέχεια του υπενθυμίζω ότι στα τελευταία παιχνίδια του Ολυμπιακού, ο ίδιος (εκτός όλων των άλλων που κάνει μέσα στο γήπεδο) παίζει και εξαιρετικές προσωπικές άμυνες, με μεγάλη διάρκεια και απέναντι σε δύσκολους αντιπάλους, όπως αυτήν πάνω στον Μάικλ ή την αμυντική απόδοση που είχε κόντρα στον Παναθηναϊκό στον αγώνα του ΣΕΦ. Στοιχείο που στα 32 του και με ισάριθμα περίπου λεπτά συμμετοχής, μοιάζει αξιοσημείωτο. Η απάντησή του, ταυτόσημη με τον χαρακτήρα του: αποστομωτική.
" Μάλλον εσείς δεν πιστεύατε ότι μπορώ να παίξω άμυνα!" λέει γελώντας και αμέσως σοβαρεύεται για να συνεχίσει: " Κοίτα, εγώ κάνω ό,τι μπορώ και περνάει από το χέρι μου για να κερδίζει ο Ολυμπιακός. Είτε αυτό λέγεται άμυνα, ασίστ, καλάθι, είτε πρέπει να βγάλω πάθος, εμπειρία ή να πω κάτι στον συμπαίκτη μου. Αλλά το σημαντικό είναι ότι όλοι πλέον έχουμε αρχίσει και βρίσκουμε το ρόλο μας στην ομάδα. Με την Τάου, όσοι έπαιξαν προσέφεραν. Ο Τσίλντρες ήταν απών για μεγάλο διάστημα και ήταν θετικός, ο Πάργκο εξαιρετικός για όσα λεπτά έπαιξε, ο Έρτσεγκ ή ο Βουγιούκας έδωσαν πολύτιμες βοήθειες. Ξέραμε τι θέλουμε μέσα στο γήπεδο, το πιστεύαμε και το δείξαμε".
Τελευταία ερώτηση... Η διαρκής "επικοινωνία" του με τους φιλάθλους της Τάου ήταν χαρακτηριστική, με τον ίδιο να παθιάζεται και να "παίζει" μαζί τους. Υπήρχε λόγος; " Προηγούμενα υπήρχαν από τότε που έπαιζα στην ΤΣΣΚΑ και δεν ξέρω πως βγήκε αυτό μέσα από την τηλεόραση, αλλά υπήρχε ένταση από την αρχή του ματς, όχι μόνο στο περιστατικό με το αντιαθλητικό φάουλ που μου χρέωσαν οι διαιτητές. Όμως, όπως έχει... φανεί εδώ και χρόνια όταν παίζω, πάντα το... διασκεδάζω με το δικό μου τρόπο. Ειδικότερα όταν κερδίζω".
Ταού-Ολυμπιακός 80-88
Από τότε άλλαξαν και έγιναν πολλά. Ο Ολυμπιακός δεν πήγε ποτέ ξανά σε Φάιναλ Φορ, αλλά ο Θοδωρής αφού πέρασε από τη Νέα Σμύρνη, τον Πειραιά και εν τέλει τη Μόσχα, έβαλε στο βιογραφικό του έξι συμμετοχές σε Φάιναλ Φορ Ευρωλίγκα και δύο τρόπαια, στα οποία έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Το προηγούμενο καλοκαίρι, επέστρεψε στον Ολυμπιακό και το πρώτο πράγμα που όλοι έσπευσαν να του "φορτώσουν" ως υποχρεώση ήταν να δείξει το δρόμο και τον τρόπο προς το Φάιναλ Φορ.
Και αφού πέρασε το στάδιο (επανα)προσαρμογής στον Ολυμπιακό, αφού επικρίθηκε για τις μέτριες (ή και κακές) εμφανίσεις του από τον Οκτώβριο μέχρι τον Ιανουάριο και αφού "κατηγορήθηκε" ότι... ασχολείται με πολλά την ώρα ενός αγώνα, εκτός από το μπάσκετ, κάνει πλέον αυτό που ξέρει καλύτερα από τον καθένα: μαθαίνει στους υπόλοιπους τον ορισμό της λέξης "νικητής".
" Δεν το κάνω μόνος μου και δεν το βλέπω ως βάρος. Κακά τα ψέματα, τόσο εγώ, όσο και ο Νίκολα (Βούιτσιτς) ή ο Γιοτάμ (Χαλπερίν) έχουμε πολύ μεγάλη εμπειρία από δύσκολα ευρωπαϊκά ματς, έχουμε παίξει πολλά χρόνια μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο και σε ομάδες που έκαναν πρωταθλητισμό στην Ευρώπη και ξέρουμε τι χρειάζεται για να παίρνεις τέτοιες νίκες" λέει στο SPORT 24 για το μεγάλο διπλό του Ολυμπιακού στη Βιτόρια από την Τάου.
Μια νίκη που δίνει στην ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη το πλεονέκτημα έδρας στη φάση των 8 με αντίπαλο τη Ρεάλ Μαδρίτης και το δικαίωμα να στοχεύει στο Βερολίνο. Στη Γερμανία, εκεί όπου... άφησε και συγχρόνως ξέχασε για τελευταία φορά ο Ολυμπιακός τα ευρωπαϊκά διαπιστευτήριά του και τώρα θέλει να επιστρέψει για να τα πάρει πίσω.
Μπορεί; " Κοίτα, το είχαμε ξανασυζητήσει και το έχω ξαναπεί. Έπρεπε να κάνουμε μια μεγάλη εκτός έδρας νίκη, αν θέλαμε να λέμε ότι έχουμε στόχο το Φάιναλ Φορ του Βερολίνου. Και την κάναμε! Μέσα στην Ισπανία, εναντίον της Τάου που δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα. Τώρα, έχουμε απέναντί μας την Ρεάλ Μαδρίτης και οφείλουμε να κερδίσουμε τα παιχνίδια στο ΣΕΦ, για να πάρουμε την πρόκριση και το εισιτήριο για το Βερολίνο".
Ο Ολυμπιακός επί βασκικού εδάφους, πραγματοποίησε το καλύτερο πρώτο ημίχρονο... των τελευταίων ετών, παρουσιάστηκε απόλυτα συγκεντρωμένος, με σαφή στρατηγική και ξεκάθαρες προπονητικές οδηγίες, είχε παίκτες με το μυαλό τους προσηλωμένο στο στόχο και τις απαιτήσεις του αγώνα και αφού προηγήθηκε με 17 πόντους, κατάφερε να πάρει τη νίκη, έστω και αν στο δεύτερο ημίχρονο δυσκολεύτηκε.
" Το σημαντικό είναι ότι δείξαμε χαρακτήρα, όταν έπρεπε και όταν τα πράγματα έγιναν δύσκολα. Παίξαμε σκληρές άμυνες στα κρίσιμα, σημεία, πετύχαμε μεγάλα σουτ, μείναμε συγκεντρωμένοι" σχολιάζει ο αρχηγός του Ολυμπιακού, την ώρα που από το πούλμαν που μεταφέρει την ομάδα στο αεροδρόμιο για επιστροφή στην Αθήνα, ακούγεται το πιο... υγιές κλίμα, αποτέλεσμα της πρώτης θέσης στην κανονική περίοδο του πρωταθλήματος και της πρώτης θέσης στον όμιλο του top 16. Να τα εκλάβουμε αυτά ως... απαντήσεις προς κάθε επικριτή (ακόμη και προς τον υπογράφοντα);
" Απαντήσεις; Σε ποιον; Όχι, δεν έχουμε κάνει τίποτα ακόμη, παρά μόνο ένα βήμα το οποίο πρέπει να συνεχίσουμε και να προχωρήσουμε. Γι αυτό και οι πανηγυρισμοί πρέπει να τελειώσουν με το που πατήσουμε το πόδι μας στην Αθήνα. Δεν πρέπει να μείνουμε στη νίκη της Τάου, γιατί από μόνη της δεν μπορεί να μας δώσει τίποτα. Η... απάντηση που μου λες, μπορεί να δοθεί μόνο στο Βερολίνο!".
Στη συνέχεια του υπενθυμίζω ότι στα τελευταία παιχνίδια του Ολυμπιακού, ο ίδιος (εκτός όλων των άλλων που κάνει μέσα στο γήπεδο) παίζει και εξαιρετικές προσωπικές άμυνες, με μεγάλη διάρκεια και απέναντι σε δύσκολους αντιπάλους, όπως αυτήν πάνω στον Μάικλ ή την αμυντική απόδοση που είχε κόντρα στον Παναθηναϊκό στον αγώνα του ΣΕΦ. Στοιχείο που στα 32 του και με ισάριθμα περίπου λεπτά συμμετοχής, μοιάζει αξιοσημείωτο. Η απάντησή του, ταυτόσημη με τον χαρακτήρα του: αποστομωτική.
" Μάλλον εσείς δεν πιστεύατε ότι μπορώ να παίξω άμυνα!" λέει γελώντας και αμέσως σοβαρεύεται για να συνεχίσει: " Κοίτα, εγώ κάνω ό,τι μπορώ και περνάει από το χέρι μου για να κερδίζει ο Ολυμπιακός. Είτε αυτό λέγεται άμυνα, ασίστ, καλάθι, είτε πρέπει να βγάλω πάθος, εμπειρία ή να πω κάτι στον συμπαίκτη μου. Αλλά το σημαντικό είναι ότι όλοι πλέον έχουμε αρχίσει και βρίσκουμε το ρόλο μας στην ομάδα. Με την Τάου, όσοι έπαιξαν προσέφεραν. Ο Τσίλντρες ήταν απών για μεγάλο διάστημα και ήταν θετικός, ο Πάργκο εξαιρετικός για όσα λεπτά έπαιξε, ο Έρτσεγκ ή ο Βουγιούκας έδωσαν πολύτιμες βοήθειες. Ξέραμε τι θέλουμε μέσα στο γήπεδο, το πιστεύαμε και το δείξαμε".
Τελευταία ερώτηση... Η διαρκής "επικοινωνία" του με τους φιλάθλους της Τάου ήταν χαρακτηριστική, με τον ίδιο να παθιάζεται και να "παίζει" μαζί τους. Υπήρχε λόγος; " Προηγούμενα υπήρχαν από τότε που έπαιζα στην ΤΣΣΚΑ και δεν ξέρω πως βγήκε αυτό μέσα από την τηλεόραση, αλλά υπήρχε ένταση από την αρχή του ματς, όχι μόνο στο περιστατικό με το αντιαθλητικό φάουλ που μου χρέωσαν οι διαιτητές. Όμως, όπως έχει... φανεί εδώ και χρόνια όταν παίζω, πάντα το... διασκεδάζω με το δικό μου τρόπο. Ειδικότερα όταν κερδίζω".
Ταού-Ολυμπιακός 80-88
