Χθες που ήταν των Παμμεγίστων Ταξιαρχών γιόρταζε -με διεσταλμένη έννοια- και ο παμμέγιστος ο... Μιχάλης Ιορδανίδης, όπως έλεγε και έγραφε κάποτε τον Μάικλ Τζόρνταν, ο Κώστας Παπαδάκης στο "Τρίποντο"! Με την ίδια λογική ο Λούκα Ντόντσιτς γιόρταζε στις 18 Οκτωβρίου, αλλά με τη φόρα που έχει πάρει θαρρώ πως ελόγου του γιορτάζει κάθε μέρα.

Any given day, που λένε και στο χωριό του, στο Ντάλας!

Δεν με κυρίευσε ξαφνικά η καψούρα για τον λεγάμενο, αλλά όντως τα μέχρι τούδε κατορθώματα του είναι εορταστικά και κατατείνουν σε μια πρόωρη, αλλά κατά το μάλλον ή ήττον πιθανή να πραγματοποιηθεί πρόβλεψη. Ο μπαγάσας μπορεί να γίνει ο πρώτος Ευρωπαίος, που θα αναδειχθεί πρώτος σκόρερ στα χρονικά του NBA.

Η σκυτάλη από τον Εμπίντ

Δεν θα είναι βεβαίως ο πρώτος μη Αμερικανός, διότι τον πρόλαβε πέρυσι ο Καμερουνέζος Ζοέλ Εμπίντ (30.6) που επέζησε του σκληρού ανταγωνισμού απέναντι στον Γιάννη Αντετοκούνμπο (29.9) και στον ΛεΜπρόν, ο οποίος αποσύρθηκε νωρίτερα και δεν μπήκε στη λίστα, μεριάζοντας για να διαβούν με την ίδια επίδοση (28.4) ο Ντόντσιτς και ο Τρε Γιανγκ.

Για να διαψεύσω τον εαυτό μου, ο μορφονιός από τη Λιουμπλιάνα μπορεί να λογίζεται, αλλά ίσως δεν είναι κιόλας ο πρώτος Ευρωπαίος που ενδέχεται να κατακτήσει τον τίτλο! Το γράφω αυτό διότι ο Μαξ Ζασλόφσκι, που βγήκε πρώτος σκόρερ τη σεζόν 1947-48 με τους Σικάγο Σταγκς, ήταν γιος Ρώσων εμιγκρέδων, αλλά γεννήθηκε στο Μπρούκλιν, οπότε δεν πιάνεται ως εξαίρεση στον κανόνα.

Ο Εμπίντ, ναι, με τα τσαρούχια του κιόλας.

Η πρωτοκαθεδρία του Τζόρνταν και η κόντρα του Γιάννη

Με τα τσαρούχια του βγήκε δέκα φορές πρώτος σκόρερ και ο Τζόρνταν, αφήνοντας ξοπίσω του τον Γουίλτ Τσάμπερλεν (με επτά τίτλους) και πιο κάτω τον Τζορτζ Γκέρβιν, τον Κέβιν Ντουράντ, τον Άλεν Αϊβερσον (με τέσσερις), ενώ ακολουθούν (με τρεις) ο Τζέιμς Χάρντεν, ο Νιλ Τζόνστον, ο Μπομπ ΜακΑντου και ο Τζορτζ Μάικαν.

Απόψε το βράδυ στην Οκλαχόμα Σίτι θα βρεθούν ενώπιος ενωπίω, όπως συνέβη και τις προάλλες στο Μιλγουόκι, οι Θάντερ και οι Μπακς, παρόντος αυτή τη φορά και του Γιάννη Αντετοκούνμπο, που απουσίασε από το προηγούμενο ματς.

Αυτό το ματς σηματοδοτεί την αναμέτρηση δυο από τους πρώτους έξι σκόρερς της εφετινής σεζόν: ο Greek Freak είναι τρίτος με μέσο όρο 31.8 πόντους (αλλά με λιγότερο χρόνο συμμετοχής σε σχέση με τα υπόλοιπα μέλη του κλαμπ) και ο Σαι Γκίλτζιους-Αλεξάντερ έκτος με 30.8.

Στο Νο 5 βρίσκεται ο Κέβιν Ντουράντ με 31.0, στο Νο 4 ο Ντόνοβαν Μίτσελ με 31.2, στο Νο 2 ο Στεφ Κάρι με 32.6 και στο Νο 1 απλώνει την αρίδα του και θρονιάζεται ο πρωταθλητής Ευρώπης τόσο με τη Ρεάλ, όσο και με την Εθνική Σλοβενίας με 36.0.

Το debate με τον Γιανγκ και η βιασύνη του Κόμπε

Ο "Younh Phenom", όπως αποκλήθηκε στην παρθενική σεζόν του στο ΝΒΑ εισέβαλε σαν ταύρος εν υαλοπωλεία στο ΝΒΑ το 2018 κι ενώ εξελισσόταν το debate και οι εμπειρογνώμονες πλακώνονταν εάν ορθώς επελέγη στο Νο 3, εάν αδικήθηκε έναντι του ΝτιΑντρε Έιτον και του Mάρβιν Μπάγκλεϊ και εάν ήταν φρόνιμη η απόφαση των Μάβερικς να τον αρπάξουν το ίδιο βράδυ στην ανταλλαγή με τον Τρε Γιανγκ.

Τεσσεράμισι χρόνια αργότερα ο Ντόντσιτς δεν έχει στεφθεί πρωταθλητής, ούτε αναγορεύθηκε MVP, αλλά, διάβολε, στα 23 χρόνια του δεν είχε πάρει τίτλο ούτε ο Γιάννης, ούτε ο ΛεΜπρόν, ούτε ο... ακατονόμαστος!

Μοναχά ο Κόμπε βιάστηκε και ανέβηκε στο θρόνο στα 22 του, αλλά δυστυχώς αυτός βιαζόταν πάντοτε και σε όλα του... Βιαζόταν να παίξει στο ΝΒΑ, βιαζόταν να δρέψει τίτλους, βιαζόταν να φύγει από τη ζωή.

Οι εννέα τριαντάρες και ο Τσάμπερλεν

Το βράδυ της Δευτέρας κόντρα στους Νετς, τους οποίους οι Μάβερικς νίκησαν in extremis με 96-94, ο Ντόντσιτς σκόραρε 36 πόντους, συνεχίζοντας τον χαβά του και επεκτείνοντας το σερί του στις εννέα τριαντάρες σε ισάριθμα ματς.

Κατά σειρά έχει "γράψει" 35 - 32 - 37 - 41 - 31 - 44 - 33 - 35 - 36 και χάρη σε αυτό το κρεσέντο του μπήκε στην ίδια πρόταση με τον μυθικό Γουίλτ Τσάμπερλεν, με τις περισσότερες τριαντάρες στην εκκίνηση μιας σεζόν.

Στην αρχή της περιόδου 1959-60 ο "Big Dipper" σκόραρε οκτώ διαδοχικές τριαντάρες, αλλά τρία χρόνια αργότερα το τερμάτισε και το... ξεφτίλισε με 23 από δαύτες στην εκκίνηση! Τη σεζόν 1961-62 ο συχωρεμένος ο Τσάμπερλεν σκόραρε πάνω από 30 πόντους σε 65 αγώνες, ενώ το δεύτερο μεγαλύτερο σερί (άλλου παίκτη) ανήκει στον Τζέιμς Χάρντεν με 32 διαδοχικές τριαντάρες τη σεζόν 2002-03.

Ακολουθούν σε αυτή τη λίστα ο Κόμπε Μπράιαντ με 16 (περίοδος 2002-03), ο Τρέισι ΜακΓκρέιντι με 14 (2002-03), ο Μόουζες Μαλόουν με 13 (1981-82), ο Κέβιν Ντουράντ με 12 (2013-14), ο Σακίλ Ο’ Νιλ με 11 (2000-01), ο Μάικλ Τζόρνταν με 11 (1986-87) και ο Στεφ Κάρι επίσης με 11 (2020-21).

H λίμπιντο του "Big Dipper"

Υπάρχει εδώ μια λεπτομέρεια, που συνιστά και καλό οιωνό για την οποία ματαιοδοξία μπορεί να καλλιεργεί ο Ντόντσιτς ώστε να βγει πρώτος σκόρερ: από τους εννέα προαναφερθέντες οι έξι βγήκαν πρώτοι σκόρερς τη συγκεκριμένη σεζόν, ενώ αστόχησαν ο Μπράιαντ, ο Μαλόουν και ο Νιλ.

Στο αποκορύφωμα της λίμπιντο του (sic) o Τσάμπερλεν τη σεζόν 1961-62 στην οποία πέτυχε κιόλας την κατοστάρα στο ματς των Γουόριορς με τους Νικς, έβγαλε μέσο όρο 50.4 πόντους! Την επόμενη περίοδο η απόδοση του έπεσε κατακόρυφα και έβγαλε μέσο όρο μόλις 44.8!

Σε ό,τι αφορά τα σερί με τις τριαντάρες ο "Wilt The Stilt" κατέχει τα τέσσερα από τα μακρύτερα πέντε με 65, 31, 25 και 20, ενώ παρεισφρέει ο Χάρντεν με 32. Από τις επτά σεζόν που ο Τσάμπερλεν βγήκε πρώτος σκόρερ, στις πέντε είχε μέσο όρο πάνω από 36 πόντους (50.4, 44.8, 38.4, 37.6 και 36.9).

Όταν βύζαινε ο Τζόρνταν

Υπήρξε όντως ασταμάτητος και εφιάλτης για κάθε ομάδα, κάθε άμυνα, κάθε προπονητή και κάθε αντίπαλο. Σκόραρε για τελευταία φορά πάνω από 36 πόντους (36.9) τη σεζόν 1963-64, όταν δηλαδή βύζαινε το γάλα της μάνας του αυτός που επέπρωτο να βαδίσει στα χνάρια του...

Ο επόμενος παίκτης ο οποίος τελείωσε μια σεζόν σε τέτοια επίπεδα ήταν ο Τζόρνταν με 37.1 την περίοδο 1986-87. Χρειάστηκε να περάσουν άλλα 32 χρόνια για να χωθεί δίπλα τους ο Χάρντεν με 36.1 τη σεζόν 2018-19. Και να που τώρα ιδού ο Ντόντσιτς έρχεται εν τω μέσω της νυκτός!