" Είμαι ακόμη μικρός για να συγκριθώ με τον Ράτζα ή τον Ρέμπρατσα. Και μόνο η αναφορά με γεμίζει υπερηφάνεια, αλλά η δική μου δουλειά είναι να δουλεύω σκληρά, ώστε να κάνω καλύτερη την ομάδα μου", εκμυστηρεύτηκε ο Μαυροβούνιος αποκαλύπτοντας ποιος από τους Ερυθρόλευκους ψηλούς τον δυσκόλεψε περισσότερο…

-Θα γνωρίζεις φυσικά ότι οι αθλητικοί συντάκτες σε ανέδειξαν πολυτιμότερο παίκτη της αγωνιστικής…



" Αυτό που με χαροποιεί ιδιαίτερα είναι η σπουδαία νίκη επί του Ολυμπιακού και όχι η ανάδειξή μου σε MVP. Ειλικρινά, ας πηγαίνει καλά η ομάδα και ας παίρνω τη λιγότερη δόξα. Είναι κάτι που με αφήνει αδιάφορο, αφού η δική μου δουλειά από την ώρα που άρχισα να παίζω μπάσκετ είναι να κάνω καλύτερη την ομάδα μου".

-Θα μπορούσες να περιγράψεις την πρώτη εμπειρία σου σε ένα ντέρμπι Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού; Είναι βέβαιον ότι έζησες την αντιπαλότητα μεταξύ Παρτιζάν Βελιγραδίου και Ερυθρού Αστέρα, αλλά δεν είναι το ίδιο…

" Χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω αυτά που έζησα στη Σερβία, ναι είναι το μεγαλύτερο ντέρμπι στην καριέρα μου. Όχι ο μεγαλύτερος αγώνας, αλλά το μεγαλύτερο ντέρμπι. Τέτοιο πάθος στις εξέδρες δεν έχω ξαναδεί, ήταν απίστευτο".

-Πώς προετοιμάστηκες για αυτή την πολυδιαφημισμένη αναμέτρηση; Είχες την απορία να συζητήσεις με κάποιους από τους παλαιότερους παίκτες του Παναθηναϊκού σχετικά με τις συνθήκες ενός κλασικού ντέρμπι "αιωνίων";

" Δεν χρειάστηκε να το κάνω γιατί ήξερα ότι θα αντιμετώπιζα κάτι πολύ ξεχωριστό και πίστεψέ με ήμουν πανέτοιμος να παίξω και να βοηθήσω τον Παναθηναϊκό να πάρει τη νίκη. Από την πρώτη στιγμή που πάτησα το παρκέ, αισθανόμουν υπερβολικά άνετα".

-Αλήθεια, πώς περιμένεις την ατμόσφαιρα που θα αντικρίσεις στον αγώνα του δεύτερου γύρου στο ΣΕΦ;

" Όταν αντιμετώπισα τον Ολυμπιακό με την Παρτιζάν Βελιγραδίου στο ΣΕΦ η ατμόσφαιρα ήταν εξαιρετική και θέλω να πιστεύω ότι και στο ματς του δεύτερου γύρου θα είναι σπουδαία. Πάντα, όμως, σε κόσμιο πλαίσιο. Δεν είναι ωραίο οι οπαδοί όλων των αποχρώσεων –και οι δικοί μας και του Ολυμπιακού- να ξεφεύγουν".

-Κατά τη γνώμη σου πού κρίθηκε το πρώτο μεγάλο ντέρμπι της χρονιάς;

" Θεωρώ ότι είχαμε ξεκάθαρη στρατηγική σχετικά με το πώς έπρεπε να αντιμετωπίσουμε τον Ολυμπιακό. Κλειδί για τη νίκη ήταν η άμυνά μας, που δεν άφησε περιθώρια στα σημαντικά επιθετικά ατού των αντιπάλων μας να κάνουν το παιχνίδι τους. Πιστεύω ότι από την άμυνα ξεκίνησαν όλα…"

-Ποιος από τους ψηλούς του Ολυμπιακού σε δυσκόλεψε περισσότερο;

" Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σκέψη. Ο Σχορτσανίτης! Ο τύπος είναι τεράστιος, πολύ δυνατός και έχει φοβερό εκτόπισμα…"

-Αναρωτήθηκες γιατί δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου στο δεύτερο ημίχρονο;

" Δεν είμαι εγώ αρμόδιος για να κρίνω κάτι τέτοιο, αλλά οι προπονητές του. Δεν σκέφτομαι καν γιατί δεν έπαιξε στο δεύτερο ημίχρονο. Η δική μου έγνοια αφορά μόνο στην ομάδα μου. Με ενδιαφέρει το πώς θα παίξουμε καλά και πώς θα κερδίσουμε τον κάθε αντίπαλο".

-Η πρόσφατη ήττα από τον Πανελλήνιο πλήγωσε τον εγωισμό σας;

" Κάθε ήττα πληγώνει τον εγωισμό μιας ομάδας και το δικό μας στοίχημα ήταν να αποδώσουμε με συγκέντρωση για σαράντα και όχι για είκοσι ή τριάντα λεπτά. Πιστεύω ότι αυτό το στοίχημα το κερδίσαμε απέναντι στον Ολυμπιακό και με το παραπάνω, γιατί ο Παναθηναϊκός δεν άφησε ούτε μια μπάλα να πάει χαμένη χωρίς να την κυνηγήσει βουτώντας στο παρκέ…"

- Πριν από μερικές εβδομάδες ο Μάικ Μπατίστ περιέγραψε το μεγάλο χάρισμα του να γίνεσαι αποδέκτης της μπάλας λέγοντας ότι "ο Πέκοβιτς μπορεί να πιάσει σφαίρα στον αέρα". Με δεδομένο, όμως, ότι είσαι μόλις 22 ετών, ποια στοιχεία του παιχνιδιού σου πιστεύεις ότι χρειάζονται βελτίωση;

(γελάει) " Ετσι είπε ο Μάικ; Καλό, δεν το έχω ξανακούσει! Οσο για τα στοιχεία που χρειάζονται βελτίωση, δεν μπορώ να σου τα απαριθμήσω, αλλά πάντοτε ένας παίκτης πρέπει να βελτιώνεται. Ετσι και εγώ, δεν σταματάω να δουλεύω με τους προπονητές μου για να γίνομαι καλύτερος. Μην ξεχνάς ότι άρχισα αργά να παίζω μπάσκετ…"

-Σε ποια ηλικία ξεκίνησες να ενδιαφέρεσαι για το άθλημα και εφόσον το επισημαίνεις πώς γίνεται να μην σε είχε ανακαλύψει κανείς νωρίτερα;

" Αρχισα να παίζω σε ηλικία 15 ετών. Τα προηγούμενα χρόνια ψάρευα! Δεν ξέρω πώς έγινε, απλά ήταν γραφτό. Ποιος ξέρει;…"

-ΟΚ, τότε θα μπορούσες να αποκαλύψεις ποιον μεγάλο σέντερ θαύμαζες όταν ήσουν μικρός; Κάποιες από τις κινήσεις σου και κυρίως τις προσποιήσεις σου στο ντέρμπι θύμιζαν… Χακίμ Ολάζουον!

" Για να είμαι ειλικρινής, δεν είχα κάποιο είδωλο. Όπως σας εξήγησα νωρίτερα, όταν ήμουν μικρός δεν είχα μεγάλο ενδιαφέρον για το μπάσκετ. Αργότερα, έζησα σε ένα περιβάλλον όπου κυριαρχούσαν μεγάλοι παίκτες όπως ο Ντίβατς, ο Σάβιτς, ο Ρέμπρατσα. Όταν, όμως, άρχισα να παίζω μπάσκετ, δεν ήθελα να μοιάσω σε κάποιον και αυτό που εξακολουθώ να θέλω είναι να είμαι ο εαυτός μου, να είμαι εγώ!".

-Μπορεί να μην είχες κάποιο πρότυπο, ωστόσο οι οπαδοί του Παναθηναϊκού ήδη υποστηρίζουν ότι έπειτα από αρκετά χρόνια βρέθηκε τόσο στιβαρός σέντερ για να συνεχίσει το έργο του Βράνκοβιτς, του Ρέμπρατσα, του Ράτζα…

" Τέτοιου είδους παραλληλισμοί με γεμίζουν υπερηφάνεια, αλλά δεν πρέπει να γίνονται. Είμαι πολύ μικρός για να συγκριθώ μαζί τους και χρειάζεται να δουλέψω πολύ σκληρά ώστε να γίνω ολοκληρωμένος σέντερ όπως αυτοί. Με τιμά και μόνο η αναφορά του ονόματός μου πλάι σε αυτά τα θηρία, αλλά εγώ τώρα άρχισα να παίζω στον Παναθηναϊκό και δεν είμαι καν σπουδαίος παίκτης!…"