Τον θυμόμαστε στην επίσημη παρουσίαση του Περιστερίου, ομάδας που τον ανέδειξε, λίγες ημέρες προτού ανοίξει η αυλαία της Α1 για την περίοδο 1999-2000.
Στο πάνελ ο συχωρεμένος ο Αλφόνσο Φορντ, ο Ερικ Μικ, ο Χοσέ Λάσα, ο νεοαποκτηθείς από τη Νήαρ Ηστ Κώστας Τσαρτσαρής, ο Μανόλης Παπαμακάριος και στην... ακρούλα ο 18χρονος τότε Πελεκάνος, ο οποίος όταν τελείωσαν όλοι τις δηλώσεις και ήλθε η σειρά του να μιλήσει στο μικρόφωνο κοκκίνισε τόσο, ώστε το μόνο που πρόλαβε να πει ήταν: "Συμφωνώ με τους υπόλοιπους. Ευχαριστώ!"...



Ο Πελεκάνος ανδρώθηκε, ωρίμασε, αποτελεί μέλος της Εθνικής και αγωνίζεται πια στη Ρεάλ! Από το Περιστέρι, μετακόμισε στο Μαρούσι (ΑΕΚ), από εκεί στην Κυψέλη (Πανελλήνιος) και μετά το εφετινό Ευρωμπάσκετ αποφάσισε να... ριζώσει στη Μαδρίτη παίρνοντας τη μεγαλύτερη προαγωγή στην καριέρα του.

Και επειδή οι εργατικοί στις προπονήσεις, κάποια στιγμή ανταμείβονται, άρχισε να παίζει προσφέροντας μάλιστα ένα "highlight" (στο ματς με τη Ροάν), που όμοιό του είχαμε να δούμε εδώ και αρκετά χρόνια. Για την ακρίβεια, από εκείνο το... αεροπλανικό κάρφωμα που είχε κάνει σε ένα ματς του Περιστερίου με το Ηράκλειο στο Λίντο!

"Η προσαρμογή μου δεν ήταν εύκολη. Ξένη χώρα, διαφορετικός τρόπος ζωής και εγώ ήμουν μέλος μιας ιστορικής ομάδας με πολύ πλούσιο ρόστερ και σημαντικές βλέψεις για την εφετινή χρονιά. Τώρα που το σκέφτομαι, θεωρώ ότι οι δυσκολίες που αντιμετώπισα, επηρέασαν και την απόδοσή μου.

Στην αρχή ο χρόνος συμμετοχής μου ήταν μικρός. Δεν σταμάτησα, όμως, να προσπαθώ στις προπονήσεις, που αποτελούν τον καθρέπτη για κάθε αξιοκρατικό κόουτς και τα 5 λεπτά έγιναν 10, τα 10... 16 και τα 16... 23 στο ματς με τη Ροάν"

, εξομολογήθηκε ο 26χρονος γκαρντ/φόργουορντ συμπληρώνοντας ότι "με βοήθησε πολύ ο Λάζαρος (Παπαδόπουλος), ο οποίος προσπάθησε να επιταχύνει την προσαρμογή μου, όπως και τα άλλα παιδιά"...


Και τι παιδιά! Λούις Μπούλοκ, Τσαρλς Σμιθ, Αλεξ Μουμπρού, Ραούλ Λόπεθ, Κερέμ Τουντσερί, όλοι τους περιφερειακοί, όλοι τους θέλουν να παίζουν όπως εκείνος!

"Μα αυτό είναι απολύτως λογικό! Αυτό σημαίνει να υπάρχει υγιής ανταγωνισμός σε μια ομάδα, ο οποίος σε κάνει καλύτερο παίκτη και εμένα όλη αυτή η ατμόσφαιρα με βοήθησε να βελτιωθώ και να διεκδικώ τον χρόνο που μου αναλογεί.

Αντιλαμβάνομαι ότι είναι η πρώτη χρονιά μου σε μια ομάδα με υψηλούς στόχους και όραμα, αλλά δεν ήλθα εδώ για να κάθομαι. Θα παλέψω και θα το κάνω κάθε βράδυ, στις προπονήσεις και στους αγώνες"

, υποσχέθηκε ο Μιχάλης Πελεκάνος, ο οποίος είναι λογικό να αισθάνεται την αγωνία των οπαδών και της διοίκησης της Ρεάλ, που ονειρεύονται τη συμμετοχή στο Φάιναλ Φορ.

"Η φιλοσοφία της ομάδας είναι να κοιτάζει ένα ένα τα ματς χωριστά και όχι να βιάζεται να φτάσει στο τέλος του προορισμού. Στόχος μας είναι να δίνουμε τα πάντα στα παιχνίδια και να μαζέψουμε όσο περισσότερες νίκες γίνεται.

Δεν θα μιλήσω για τους συμπαίκτες μου, αλλά μόνο για μένα. Θα ήμουν ψεύτης αν σας έλεγα ότι το Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκας δεν περνά από το μυαλό μου. Απλώς, δεν το αφήνω να μένει καρφωμένο στη σκέψη μου, αλλά το αφήνω να φεύγει για να επιστρέψει όταν πρέπει.

Αλλωστε, είναι ακόμη νωρίς να μιλάμε για τον Μάιο του 2008. Η σκέψη μας βρίσκεται στο πώς θα αντιμετωπίσουμε τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, σε τίποτε άλλο"



, υποστήριξε ο διεθνής γκαρντ/φόργουορντ, ο οποίος έχει παρακολουθήσει αρκετούς αγώνες του πρωταθλητή Ευρώπης.

"Ναι, τον έχω δει αρκετές φορές. Αλλωστε, όπως ξέρετε δεν βγαίνω πολύ από το σπίτι, οπότε όλο και κάποια ματς θα πετύχω στην τηλεόραση. Τον Παναθηναϊκό τον παρακολουθώ από την αρχή της χρονιάς.

Η αλήθεια είναι ότι δεν ξεκίνησε πολύ καλά, αλλά τις τελευταίες εβδομάδες έχει βρει τον ρυθμό του και όχι μόνο κερδίζει, αλλά ισοπεδώνει τους αντιπάλους του. Γνωρίζουμε ότι η αποστολή μας στην Αθήνα είναι πολύ δύσκολη, αλλά δουλεύουμε σκληρά για να μπορούμε να κοιτάζουμε όλες τις ομάδες στα μάτια.

Και σε τελική ανάλυση, απέναντι στους πρωταθλητές Ευρώπης θα μετρήσεις τις δυνάμεις σου, θα δεις πού βρίσκεσαι και πού πονάς



", σχολίασε ο Πελεκάνος, ο οποίος είναι ενθουσιασμένος... "που θα συναντήσω και θα τα πούμε έστω για λίγο με τα παιδιά της Εθνικής, τον Διαμαντίδη, τον Ντικούδη, τον Σπανούλη, τον Τσαρτσαρή, τον Χατζηβρέττα. Η Εθνική δεν είναι ομάδα μόνο το καλοκαίρι, αλλά όλο τον χρόνο και αυτό συμβαίνει λόγω των σχέσεων μεταξύ των παικτών".



Με τους συμπαίκτες του στην Εθνική υπάρχει επικοινωνία. Με τους Ισπανούς, όμως, τι γίνεται; Ο Λάζος δήλωσε τις προάλλες ότι μαζί με τον Μιχάλη παρακολουθούν μαθήματα ισπανικών δύο φορές την εβδομάδα! "Είναι αλήθεια! Συναντιόμαστε με τον κύριο Μιγκέλ, ο οποίος μας μαθαίνει τη γλώσσα έχοντας ένα μεγάλο χάρισμα. Γνωρίζει άπταιστα ελληνικά, γιατί είναι καθηγητής Πανεπιστημίου αρχαίων ελληνικών και αυτό μας βοηθάει απίστευτα.

Τον γνωρίσαμε στη διάρκεια του Ευρωμπάσκετ και από τότε έχει γίνει ο άνθρωπός μας. Ηταν κάτι σαν συνοδός της αποστολής, ο οποίος μας βοηθούσε σε κάθε βήμα μας στην Ισπανία. Και τώρα, κάνουμε... ιδιαίτερα μαζί του"

, αστειεύτηκε ο 26χρονος διεθνής, ο οποίος έχει περάσει τόσες κακουχίες στη ζωή του, ώστε κάλλιστα θα μπορούσε να γράψει βιβλίο. Μέχρι στιγμής, πάντως, ο τίτλος που θα του χαρίζαμε είναι... "Ενα παιδί μετράει τα άστρα"!