Ο πιο ελληνικός Παναθηναϊκός

Η εξαιρετική παρουσία των πέντε "μικρών" του Παναθηναϊκού στο χθεσινό (18/2) παιχνίδι με τα Τρίκαλα αποτέλεσε την πρώτη... είδηση. Η δεύτερη αφορά τη σύσταση της δωδεκάδας, αφού είναι η πρώτη φορά που το "τριφύλλι" παρατάσσεται σε αγώνα του ελληνικού πρωταθλήματος (επί εποχής ΕΣΑΚΕ) με δέκα γηγενείς παίκτες.

Η διαρκής παρουσία έξι ξένων παικτών την τελευταία δεκαπενταετία (και βάλε) δεν άφησε περιθώρια να δούμε δέκα Έλληνες παίκτες στην ίδια δωδεκάδα. Πόσω μάλλον το γεγονός πως πριν το 1996 οι αποστολές των ομάδων αποτελούνταν από δέκα παίκτες -με έναν τουλάχιστον ξένο να βρίσκεται σε αυτή.

Ο Παναθηναϊκός του Ντούσκο Ιβάνοβιτς "έγραψε ιστορία" όμως, με το 10/12 να μην έχει ξανασυμβεί στα χρονικά της ιστορίας των "πρασίνων" στο πρωτάθλημα του ΕΣΑΚΕ. Μέσα σε όλα ήρθε και η εξαιρετική απόδοση των πέντε "μικρών". Το Sport24.gr παρουσιάζει την "ακτινογραφία" των τεσσάρων συν ενός παικτών που διέπρεψαν χθες το απόγευμα (18/2), αναλύοντας τα αγωνιστικά τους χαρακτηριστικά.

Λευτέρης Μποχωρίδης

Είναι ο παίκτης που γνωρίζει περισσότερο από τους υπόλοιπους, ο πολύς κόσμος. Με δύο χρόνια στη Basket League ΣΚΡΑΤΣ ήδη στην "πλάτη" του, άλλωστε δεν είναι δύσκολο. Ο μέχρι πρότινος αρχηγός της Εθνικής ομάδας των Νέων Ανδρών έχει ως χαρακτηριστικό την ικανότητα να σκοράρει τόσο στατικά όσο και μετά από ντρίμπλα. Είναι ιδιαίτερα ικανός στο drive, όταν παίρνει τον αριστερό διάδρομο, ενώ -όταν η άμυνα τον οδηγεί στα δεξιά- σταματάει και σουτάρει, όντας αρκετά αξιόπιστος.

Παράλληλα, βρίσκεται σε πολύ καλό επίπεδο, όσον αφορά τα αθλητικά του προσόντα, κρύβοντας πολλές φορές έτσι την αδυναμία που έχει στην προσωπική άμυνα. Κάτι στο οποίο πάντως δουλεύει διαρκώς τους τελευταίους μήνες, με τη βελτίωσή του να είναι εμφανής μέσα στο 2015.

Βασίλης Χαραλαμπόπουλος

Από τους πιο έξυπνους παίκτες της Ευρώπης, στην ηλικία του. Αυτό είναι άλλωστε το προσόν του και το στοιχείο που τον έκανε να ξεχωρίσει την τελευταία τριετία. Μπορεί να μην παίρνει άριστα σε κάποιο κομμάτι του παιχνιδιού, αλλά κάνει πολλές δουλειές στο παρκέ σε άκρως ικανοποιητικό βαθμό. Γι αυτό και μπορεί να αγωνιστεί σε δύο θέσεις ("3" και "4"), την ώρα που νιώθει άνετα με την μπάλα στα χέρια.

Όσο βρισκόταν άλλωστε στο Αιγάλεω, αγωνιζόταν ως επί το πλείστον ως πόιντ γκαρντ. Έχει φτιάξει σε εντυπωσιακό βαθμό το κορμί του, αυτά τα δυόμιση χρόνια που είναι στο "τριφύλλι", ενώ αποτελεί ηγέτη. Είναι άλλωστε ο λιγότερο "ψαρωμένος" από τους "μικρούς". Κάτι που φαίνεται στον τρόπο που αγωνίζεται φέτος. Γι αυτό έχει διαρκώς αυξανόμενο χρόνο συμμετοχής, ενώ δειλά δειλά παίρνει τις πρώτες του ευκαιρίες στην Euroleague. Η δουλειά που έχει γίνει πάνω του βγαίνει στο παρκέ.

Γιώργος Παπαγιάννης

Ο ύψους 2μ17 σέντερ βρίσκεται στο επίκεντρο της -παγκόσμιας- προσοχής εδώ και περίπου δύο χρόνια. Αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους παίκτες του ύψους και των κιλών του είναι η αθλητικότητά του. Τρέχει πολύ καλά το παρκέ, έχοντας την ικανότητα να τελειώνει φάσεις σε πρωτεύοντα ή δευτερεύοντα αιφνιδιασμό.

Αν υπάρχει κάτι ακόμα που τον κάνει να... διαφέρει, αυτό είναι η ικανότητά του να παίζει πάνω από τη στεφάνη. Εξαιρετικός ριμπάουντερ (το επιβεβαίωσε με τα δώδεκα "σκουπίδια" που μάζεψε χθες), αλλά και μεγάλη έφεση στα κοψίματα. Αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με το μπόι του, αλλά και με το γεγονός πως έχει καλό timing και δεν "ψαρώνει" εύκολα στις προσποιήσεις. Αποτελεί αξιόπιστη λύση για να "θωρακίσει" τη ρακέτα της ομάδας του, όπως έκανε άλλωστε τα τελευταία δύο καλοκαίρια με την Παίδων και την Εφήβων.

Αντώνης Κόνιαρης

Από τους πιο δημιουργικούς γκαρντ της νέας γενιάς, αφού μπορεί να πασάρει με δεκάδες τρόπους. Γι αυτό και μπορεί να κάνει "ζημιά" στην αντίπαλη άμυνα, μέσα από το πικ εν ρολ. Πέραν αυτού έχει πολύ γρήγορα πόδια, ενώ είναι έξυπνος ο τρόπος με τον οποίο αμύνεται στο ένας εναντίον ενός. Οδηγεί τον αντίπαλό του εκεί που θέλει (στις γωνίες μετά το κέντρο) και εκμεταλλευόμενος τα άκρα και την οξυδέρκειά του, κλέβει διαρκώς μπάλες. Ειδικά όταν ο αντίπαλος "κοντός" επιχειρεί να κάνει reverse τρίπλα. Με αυτή την... πατέντα ξεχώρισε στο Πανευρωπαϊκό Παίδων του 2013, στην Ουκρανία.

Από εκεί και πέρα, παρουσιάζετα ασταθής στο περιφερειακό σουτ (κάτι που μπορεί να λυθεί εύκολα, μέσα από την προπόνηση), αλλά το γεγονός πως μοιράζει παιχνίδι με τέτοια άνεση, τον βοηθά να καλύψει αυτή την αδυναμία.

Μιχάλης Λούντζης

Εξαιρετικός αθλητής, από τις σπάνιες περιπτώσεις παικτών στη χώρα μας. Η σωματική του διάπλαση δεν συνάδει με την ηλικία του (δεν έχει κλείσει καν τα 17), την ώρα που είναι πολύ δυνατός -με αυτό ως "όπλο" ξεχωρίζει όταν αγωνίζεται με τους συνομιλήκους του.

Το μεγαλύτερο όπλο του είναι το δεξί drive, αφού δεν επηρεάζεται από την επαφή με τον αντίπαλο ("κοντό" ή "ψηλό"), ενώ σταδιακά βελτιώνει το περιφερειακό του σουτ. Κάτι που έδειξε χθες, ευστοχώντας στις δύο πρώτες προσπάθειες που πήρε, στο δεύτερο δεκάλεπτο.

Το κορμί και τα μεγάλα άκρα του τον βοηθούν πολύ στο πίσω μέρος του παρκέ, όπου μπορεί να παίξει άμυνα και στις τρεις θέσεις της περιφέρειας, ενώ ένα κομμάτι που χρήζει βελτίωσης είναι η διάρκεια στο παιχνίδι του. Κάτι που είναι απόλυτα λογικό, αν κρίνουμε από το νεαρό της ηλικίας του.