Ο Μάικλ Πόρτερ είχε βραδιά καριέρας στην νίκη των Νάγκετς με 129-116 επί των Ρόκετς με 39 πόντους με 8/12 τρίποντα. Στην πραγματικότητα βέβαια αυτή η εμφάνιση ήταν απλώς η κορύφωση μίας τρομερής περιόδου για αυτόν.

Με τους Νάγκετς να αναγκάζονται να αλλάξουν πράγματα μετά τον σοβαρό τραυματισμό του Τζαμάλ Μάρεϊ (ρήξη χιαστού) που τον έθεσε εκτός για το υπόλοιπο της σεζόν, ήταν δεδομένο ότι ο ρόλος του Πόρτερ θα μεγάλωνε. Είχε έτσι κι αλλιώς αρχίσει να μεγαλώνει ο ρόλος του από τότε που επέστρεψε από τον κορονοϊό. Με τα δεδομένα όμως να έχουν αλλάξει δραματικά πλέον για το Ντένβερ, ο Πόρτερ υποχρεώθηκε να κάνει άλματα τον τελευτάιο καιρό.

Η ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΝΟΔΟΣ ΚΑΙ Η ΕΚΤΟΞΕΥΣΗ

Ο Πόρτερ έχει μέχρι στιγμής την 18.2 πόντους, 7.6 ριμπάουντ και 1 ασίστ μέσο όρο με 44.3% στα τρίποντα σε 31 λεπτά συμμετοχής την φετινή σεζόν, όντας ξεκάθαρο ότι έχει κάνει βήματα μπροστά. Είναι όμως στους τελευταίους 6 αγώνες – από τότε που τραυματίστηκε ο Μάρεϊ δηλαδή – που έχει διαλύσει τα πάντα.

Στους τελευταίους 6 αγώνες ο Πόρτερ έχει εκραγεί αγωνιστικά, παίζοντας σαν All Star, αριθμώντας 24.8 πόντους, 6.3 ριμπάουντ, 1.2 ασίστ και 1.5 κοψίματα μέσο όρο με 55% στα τρίποντα σε 36 λεπτά συμμετοχής! Τα δε Shot Chart του από αυτούς τους έξι αγώνες είναι εξωπραγματικά:

Τα Shot Chart του Μάικλ Πόρτερ στους 6 τελευταίους αγώνες των Νάγκετς (Πηγή: InStat Scout)

ΑΝΘΙΖΕΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟ ΡΟΛΟ

Ο Πόρτερ έχει άλλο ρόλο πλέον και έχει αρπάξει την ευκαιρία. Και αυτό φαίνεται και από τα Advanced Stats του InStat Scout, όπου γίνεται σαφές ότι πλέον κάνει άλλα πράγματα στο παρκέ.

Σύμφωνα λοιπόν με το InStat, στους πρώτους 44 αγώνες της σεζόν ο Πόρτερ επιτίθετο με τους εξής τρόπους:

Catch and Shoot (Σουτ από στάση): 3.2 κατοχές ανά αγώνα – 1.32 πόντοι ανά κατοχή

Transition (Κατάσταση αιφνιδιασμού): 2.5 κατοχές ανά αγώνα – 1.35 πόντοι ανά κατοχή

Cuts (Κοψίματα προς το καλάθι): 1.7 κατοχές ανά αγώνα – 1.49 πόντοι ανά κατοχή

Off Screen (Βγαίνοντας από σκριν για να σουτάρει): 1.4 κατοχές ανά αγώνα – 1.02 πόντοι ανά κατοχή

Catch and Drive (Υποδοχή πάσας και διείσδυση προς το καλάθι): 1.3 κατοχές ανά αγώνα – 0.9 πόντοι ανά κατοχή.

Putbacks (Επιθετικό ριμπάουντ): 1.1 κατοχές ανά αγώνα – 1.26 πόντοι ανά κατοχή.

Hand Offs (Πάσα χέρι με χέρι και σουτ): 0.9 κατοχές ανά αγώνα – 1.48 πόντοι ανά κατοχή

Post Ups (Παιχνίδι με πλάτη): 0.5 κατοχές ανά αγώνα – 0.57 πόντοι ανά κατοχή

Isolation (Ένας εναντίον ενός) 0.5 κατοχές ανά αγώνα – 0.77 πόντοι ανά κατοχή

Στους τελευταίους έξι αγώνες ωστόσο ο Πόρτερ επιτίθεται ως εξής:

Catch and Shoot: 3 κατοχές ανά αγώνα – 1.67 πόντοι ανά κατοχή

Transition: 2.5 κατοχές ανά αγωνα – 1.67 πόντοι ανά κατοχή

Off Screen: 2.3 κατοχές ανά αγώνα – 1.71 πόντοι ανά κατοχή

Catch and Drive: 2.2 κατοχές ανά αγώνα – 1.31 πόντοι ανά κατοχή

Hand Offs: 1.8 κατοχές ανά αγώνα – 1.27 πόντοι ανά κατοχή

Post Ups: 1.3 κατοχές ανά αγώνα – 0.5 πόντοι ανά κατοχή

Cuts: 1.2 κατοχές ανά αγώνα – 1.43 πόντοι ανά κατοχή

Isolation: 1 κατοχή ανά αγώνα – 2.17 πόντοι ανά κατοχή

Putbacks: 0.2 κατοχές ανά αγώνα - 2 πόντοι ανά κατοχή

Τι δείχνουν όλοι αυτοί οι αριθμοί; Ότι πλέον ο Πόρτερ έχει περισσότερη ώρα την μπάλα στα χέρια του, κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα από μία απλή σύγκριση:

Πριν τον τραυματισμό του Μάρεϊ σκόραρε αρκετά συχνά κόβοντας προς το καλάθι (Cuts), δηλαδή τελείωνε φάσεις είτε έπειτα από πάσα που δεχόταν, είτε από επιθετικό ριμπάουντ (putbacks), ενώ παράλληλα – με εξαίρεση τα Catch and Drive – είχε κάτω από 1 κατοχή ανά αγώνα σχεδόν σε οποιοδήποτε είδος επίθεσης χρειάζεται ντρίμπλα (ένας εναντίον ενός, Hand off, παιχνίδι με πλάτη).

Από τότε που τραυματίστηκε ο Μάρεϊ, ο Πόρτερ έχει διπλασιάσει τις κατοχές που απαιτείται να ντριμπλάρει πριν εκδηλώσει επίθεση, έχοντας εκτοξεύσει τα Catch and Drives στις 2.2 κατοχές ανά αγώνα και έχοντας τουλάχιστον μία κατοχή ανά αγώνα σε καταστάσεις Hand Off, Post Up και ένας εναντίον ενός.

ΟΙ ΝΑΓΚΕΤΣ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ

Οι Νάγκετς βλέπουν πλέον στο παρκέ τον παίκτη που ονειρεύονταν ότι απέκτησαν όταν τον επέλεξαν τραυματία στο Νο14 του ΝΒΑ Draft 2018 και χρειάστηκε να περιμένουν έναν χρόνο μέχρι να τον δουν να παίζει μπάσκετ. Έναν σύγχρονο combo forward με τρομερή επαφή με το καλάθι, που μπορεί να σκοράρει από παντού και με κάθε τρόπο. Έναν παίκτη που μπορεί να γίνει το απόλυτο στήριγμα των Γιόκιτς και Μάρεί.

Ο τραυματισμός του Μάρεϊ υποχρέωσε τους Νάγκετς να πηδήξου μερικά στάδια στην εξέλιξη του Πόρτερ. Πλέον δεν του ζητούν απλώς να είναι ο τρίτος σκόρερ της ομάδας, αυτός που θα τους δίνει λύσεις όταν κολλάνε οι Γιόκιτς και Μάρεϊ, περιμένοντας από αυτόν να εξελιχθεί αργά. Πλέον του ζητάνε να γίνει αυτό που περίμεναν όλοι να γίνει όταν ακόμα πήγαινε Γυμνάσιο: Ένας παίκτης επιπέδου All Star. Το δείγμα των τελευταίων έξι αγώνων είναι ενθαρρυντικό.

Ο Πόρτερ ζει με την πίεση να αποδώσει από μικρή ηλικία. Είχε την τύχη να βρεθεί σε έναν οργανισμό που έκανε υπομονή μαζί του, περιμένοντας να εξελιχθεί με σταθερό ρυθμό. Πλέον όμως αυτό δεν είναι αρκετό για τους Νάγκετς. Πλέον αυτό που θέλουν είναι να γίνει ένας εκ των ηγετών της ομάδας. Το φετινό ταβάνι της ομάδας εξαρτάται από αυτό. Βασικά, το φετινό ταβάνι της ομάδας εξαρτάται από αυτόν.

Photo Credits: ⓒ 2021 David Zalubowski/ Associated Press