Δεν πρόλαβε να αριβάρει στο σπίτι του στο Χόλμπρουκ της Νέας Υόρκης ο Ρικ και να τη πάλι η Ελλάδα στην ατζέντα του…

Και μάλιστα στην ατζέντα με τα SOS, όπως λέγαμε παλιά στο σχολείο!

Πάνω λοιπόν που ο Fabulous Rick ξανάβρισκε τις ζεστές αγκαλιές της γυναίκας του, των παιδιών του, των εγγονιών του, ίσως να αγκάλιαζε κιόλας ο ίδιος τα σκυλιά και τα γατιά που δεν ξέρω εάν έχει, επιβεβαίωνε τους στίχους του Ναζίμ Χικμέτ…

Εάν η μισή μου καρδιά, γιατρέ, εδώ βρίσκεται η άλλη μισή στην Ελλάδα βρίσκεται!

Ο Τούρκος ποιητής δεν έγραφε για την Ελλάδα, αλλά για την Κίνα, όσο για τον Πιτίνο, δεν τίθεται ζήτημα να αλλαξοπιστήσει και να πουλήσει τη δεύτερη πατρίδα του.

"Σε ενάμιση μήνα θα είμαι πάλι κοντά σας, το είπα στα παιδιά όταν χαιρετιόμασταν στη Βικτόρια. Θα έρθω μαζί με την ομάδα του Αϊόνα στις 20 Αυγούστου για να παίξουμε τέσσερα ματς προετοιμασίας. Κλείσαμε ήδη τα δυο με το Περιστέρι και τον Παναθηναϊκό και μέσα στις επόμενες μέρες θα οριστικοποιήσουμε άλλα δυο, μάλλον με τον Ολυμπιακό και το Λαύριο"…

Χαράς ευαγγέλια, θα τον ξαναδούμε λοιπόν στα μέρη μας, αλλά με το που μου είπε χαρτί και καλαμάρι το πρόγραμμα του, υπέκυψα στον πειρασμό να του κάνω νωρίτερα μια ερώτηση που την είχα αφήσει για το τέλος…

Δεν θα έλεγα "όχι"

-Πρόκειται για μια υποθετική ερώτηση, κόουτς. Εάν λοιπόν, αύριο, μεθαύριο, του χρόνου, δεν έχει σημασία πότε, σε προκαλέσει πάλι η ΕΟΚ για να αναλάβεις την Εθνική ομάδα, ως πρώτος προπονητής ή να έχεις έναν ρόλο τεχνικού συμβούλου, ή μέντορα ή εμψυχωτή, τι θα απαντούσες;

"Εάν με θέλετε, ξανάρχομαι ευχαρίστως! Αλλά, για μια στιγμή, αυτή η υπόθεση θέλει μεγάλη κουβέντα και κυρίως οργάνωση και προγραμματισμό. Να έρθω για διακοπές και για ένα reunion με τα παιδιά και τους συνεργάτες μου; Όχι, αυτό θα μου άρεσε, αλλά δεν θα με ικανοποιούσε. Εάν η Ομοσπονδία είναι διατεθειμένη και πρόθυμη να ακούσει αυτά που θα πω, έχω όλη την καλή διάθεση να ξαναγυρίσω και δεν θα έλεγα “όχι”".

-Tι θα ζητούσες σε μια τέτοια περίπτωση;

"Προγραμματισμό, φίλε μου, καλύτερο προγραμματισμό. Να ολοκληρωθεί νωρίτερα το πρωτάθλημα και να έχει περισσότερο χρόνο προετοιμασίας η Εθνική. Τι είναι πιο σπουδαίο, πιστεύεις; Το πρωτάθλημα ή η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες ή η διάκριση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα; Μόνος μου ρωτώ, μόνος μου απαντώ, διότι αυτά, κατά την άποψη μου, είναι αυτονόητα. Τη Δευτέρα, όταν χωρίσαμε με την ομάδα, όλοι νιώθαμε ότι αφήσαμε μια δουλειά στη μέση. Στο σύντομο χρονικό διάστημα που διήρκεσε η θητεία μου αγαπηθήκαμε παρά πολύ και ειλικρινά συγκινήθηκα την ώρα που τους αγκάλιαζα και λέγαμε το “αντίο” . Θα μου λείψει αυτή η υπέροχη συντροφιά…"

Γίναμε μια γροθιά

-Τώρα που έχουν περάσει τρεις ημέρες από την ολοκλήρωση της προσπάθειας, τι μένει σαν κατακάθι στο μυαλό και στην καρδιά σου;

"Νομίζω ότι η ομάδα πέτυχε περισσότερα πράγματα από αυτά που περίμενε ο κόσμος. Είχαμε πολλές και σοβαρές απουσίες, προπονηθήκαμε λίγες ημέρες, παίζαμε αγώνες τον έναν μετά τον άλλον και όταν δεν έχεις υπόβαθρο προετοιμασίας και άρτιο ρόστερ σε αυτό το επίπεδο, κάπου θα την πατήσεις. Δεν κρύβω όμως ότι αυτή η εμπειρία θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στην καρδιά μου και δεν έχω κανένα παράπονο και καμιά δεύτερη σκέψη. Γνώρισα υπέροχους ανθρώπους, συνεργασθήκαμε, γίναμε μια γροθιά, δώσαμε τη μάχη μας…".

-Ρικ χάσαμε! Στ’ αλήθεια, γιατί χάσαμε από την Τσεχία και μάλιστα χωρίς να εγείρουμε την παραμικρή αντίσταση;

"Η νίκη επί της Τουρκίας ήταν κάτι πολύ ξεχωριστό Μας τσάκισαν στα ριμπάουντ, επέβαλαν τον ρυθμό τους, ήταν πιο δυνατοί και πιο σκληροί από εμάς. Φάγαμε πάνω από 20 πόντους στο low post και δεν καταφέραμε να αντιδράσουμε διότι η ομάδα μας δεν είχε την απαραίτητη ομοιογένεια και βρεθήκαμε παγιδευμένοι σε μια κατάσταση από την οποία αντιλαμβάνεσαι ότι δεν μπορείς να ξεφύγεις. Σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να λειτουργήσουν τα ανακλαστικά όλων των παικτών ταυτόχρονα. Θα έπρεπε δηλαδή να βρεθούν στην ίδια σελίδα από πλευράς απόδοσης ο Σλούκας, ο Καλάθης, ο Παπαγιάννης και ο Μήτογλου, ώστε να σπρώξουν και τους υπόλοιπους. Δεν τους κατηγορώ όμως, διότι αυτό θα συνιστούσε αχαριστία".

Χρειαζόμασταν παραπάνω χρόνο

-Τώρα, όχι πλέον εν θερμώ και υπό το κράτος των συναισθημάτων εκείνης της στιγμής, θεωρείς ότι θα μπορούσες να κάνεις κάτι διαφορετικό και από την πλευρά σου;

"Δεν νομίζω και ήδη εξήγησα τον λόγο. Άλλη ομάδα είχα στο μυαλό μου, με άλλη αναγκάστηκα να πάω στη Βιτόρια και συν τοις άλλοις είχαμε ελάχιστες ημέρες για να προετοιμασθούμε. Ο Καλάθης, για παράδειγμα, έπαιξε με δυο προπονήσεις. Εάν η Ομοσπονδία είχε καλύτερη οργάνωση, θα έπρεπε να φροντίσει να προσφέρει στην ομάδα περισσότερο χρόνο. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποτελούν ένα τεράστιο δέλεαρ, πρέπει να καταστρώσεις ένα μακρόπνοο σχέδιο και να προετοιμάζεσαι τέσσερα χρόνια για να πετύχεις τον στόχο".

-Τι θα έκανες εάν ήσουν εσύ ο πρόεδρος της ΕΟΚ;

"Θα έδινα στην ομάδα μια ευκαιρία με καλύτερες συνθήκες. Το πρωτάθλημα θα έπρεπε να τελειώσει ταυτόχρονα με την Ευρωλίγκα ώστε η Εθνική να προετοιμασθεί όπως έπρεπε και όπως απαιτούσε ο μεγάλος στόχος".

-Αισθάνθηκες ότι έπρεπε να δώσεις πολύ μεγαλύτερη έμφαση απ’ ό,τι συνήθως κάνεις στις ομάδες σου, στο… μπούρου μπούρου, στους εμπνευστικούς λόγους και στην οιστρηλασία;

"Όταν έχεις περιορισμένο χρόνο προετοιμασίας και συνάμα χάνεις σημαντικούς παίκτες, πρέπει να βρεις κάποια υποκατάστατα. Βεβαίως οι λόγοι και τα συνθήματα δεν παίζουν μπάσκετ και δεν βάζουν την μπάλα στο καλάθι, αλλά σε αυτή τη φάση αισθάνθηκα την ανάγκη να μιλήσω πολύ περισσότερο για να δώσω κίνητρα, να τονώσω την ψυχολογία και να υποβοηθήσω την εκτέλεση του σχεδίου μέσα στο γήπεδο. Στο κάτω κάτω δεν υπάρχει σπουδαιότερη υπόθεση από το προνόμιο να εκπροσωπείς την πατρίδα σου".

Δεν είσαστε για το NBA...

-Αποκάλυψε μου κάτι, εάν όχι περίεργο, τουλάχιστον ασυνήθιστο που είπες αυτές τις μέρες…

"Είπα πολλά και διάφορα, τα έλεγα πριν από τον αγώνα, στην ανάπαυλα, στο τέλος. Ακόμη και στα τάιμ αουτ, πολύ συχνά έβγαζα ανυψωτικούς λόγους! Εκείνη τη στιγμή δεν νιώθεις ότι είσαι ένας υποψήφιος που βγάζει προεκλογικό λόγο από το μπαλκόνι, αλλά κάποιος που πρέπει να στηρίξει μια προσπάθεια και να πείσει τους παίκτες του ότι είναι καλύτεροι και ικανότεροι απ’ όσο οι ίδιοι πιστεύουν για τους εαυτούς τους…".

-Όπως για παράδειγμα;

"Κάποια στιγμή τους είπα το εξής: “Kοιτάξτε, δεν είσαστε τόσο καλοί, ώστε να παίξετε στο ΝΒΑ, αλλά εγώ σας κοιτάζω στα μάτια και νομίζω ότι απευθύνομαι σε μια ομάδα που μόλις έχει κατακτήσει τον τίτλο του ΝΒΑ. Εγώ λοιπόν πιστεύω ότι έχω τον καλύτερο πόιντ γκαρντ, τον καλύτερο σούτιγκ γκαρντ, τον καλύτερο σμολ φόργουορντ, τον καλύτερο πάουερ φόργουορντ και τον καλύτερο σέντερ του κόσμου. Δεν με νοιάζει τι πιστεύει ο κόσμος στην Ελλάδα, παίξτε χωρίς να νοιάζεστε για τον περίγυρο"…

Όταν υστερείς, πρέπει να παίξεις γρήγορα

-Στο τελευταίο μήνυμα σου έγραψες ότι «οι αρχές και το στιλ διδάχθηκαν και το μέλλον θα είναι λαμπρό». Τι εννοείς με αυτό;

"Αναφέρομαι στις αρχές και στο στιλ που προσπαθήσαμε να εμπεδώσουμε και κυρίως την ταχύτητα, τον υψηλό ρυθμό, την ένταση και τα σουτ τριών πόντων. Από την πρώτη στιγμή, ζήτησα γρήγορες επιθέσεις και να περνάμε το κέντρο του γηπέδου στα τέσσερα δευτερόλεπτα. Επρεπε να προσπαθήσουμε να αιφνιδιάσουμε τους αντιπάλους μας, να είμαστε τόσο ταχείς στην κίνηση, στην κυκλοφορία της μπάλας και στην εκτέλεση, ώστε να μη μας προλαβαίνουν. Αυτό δούλεψε στα πρώτα τρία ματς, στα οποία ανοίξαμε το γήπεδο, αλλά δεν έφερε το πολυπόθητο αποτέλεσμα στον τελικό…".

-Ξέρεις, αυτό το αγωνιστικό πνεύμα συνιστά μια δραματική ανατροπή του ελληνικού μπασκετικού status quo…

"Το ξέρω, αλλά έχω την απάντηση… Όταν υστερείς σε ταλέντο και σε πληρότητα, πρέπει να παίξεις γρηγορότερα. Στην Ελλάδα υπάρχει η πεποίθηση ότι σε περίπτωση ελλείμματος, πρέπει να παίζεις αργά για να φυλάξεις τα νώτα σου. Λάθος, το αντίθετο πρέπει να συμβαίνει. Σε επιθέσεις 5 εναντίον 5 θα νικούν πάντοτε οι ψηλότεροι και οι δυνατότεροι και γι’ αυτό προσπάθησα από την αρχή να βγάλω την ομάδα από το τριπάκι του παιχνιδιού στο μισό γήπεδο. Σε πληροφορώ λοιπόν ότι ο Σλούκας για παράδειγμα μπορεί να απογειώσει το παιχνίδι του σε αυτό το στιλ, το ίδιο ισχύει ακόμη και για τον Καββαδά, που είναι βαρύς".

-Κρίμα που δεν τα καταφέραμε, Ρικ…

"Εμένα θα μου το πεις αυτό; Χίλιες φορές κρίμα, αλλά όταν τελειώνει κάτι, αρχίζει κάτι άλλο. Από χθες κιόλας η Ελλάδα θα πρέπει να κοιτάζει προς το Παρίσι και να οργανωθεί ώστε να διεκδικήσει ένα μετάλλιο το 2024".

Μην γκρινιάζετε στους διαιτητές

-Εχω μια …unfair ερώτηση: Ποιον προπονητή θα σύστηνες για να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της Εθνικής, στη θέση σου;

"Στις δυο θητείες μου με τον Παναθηναϊκό, αλλά και τώρα στην Εθνική συνάντησα πολλούς σπουδαίους προπονητές. Εχω πολύ μεγάλη εκτίμηση και τρέφω απεριόριστο σεβασμό στους συνεργάτες μου στο επιτελείο της Εθνικής, ήταν όλοι τους καταπληκτικοί και με βοήθησαν σε υπερθετικό βαθμό".

-Τι τους είπες φεύγοντας;

"Να μην ασχολούνται με τους διαιτητές (ΣΣ: γελάει δυνατά). Να μην ψάχνουν στα σφυρίγματα δικαιολογίες για τις ήττες και να μη γκρινιάζουν. Συνέβη κάτι τέτοιο στον αγώνα με τον Καναδά, διότι οι περισσότεροι πίστευαν ότι λόγω έδρας, ΝΒΑ και των χρημάτων που έδωσαν για να αναλάβουν τη διοργάνωση, οι Καναδοί θα ευνοούνταν από τους διαιτητές και θα προκρίνονταν. Ε, λοιπόν, ούτε στον τελικό δεν προκρίθηκαν"!

Μίλησα στους παίκτες για το πόσο σημαντική είναι μία πρόκριση εις βάρος της Τουρκίας

-Ποια ξεχωρίζεις ως την πιο δυνατή στιγμή που βίωσες στη Βικτόρια;

"Η νίκη επί της Τουρκίας ήταν κάτι πολύ ξεχωριστό και μάλιστα όπως εξελίχθηκε το ματς, με την ανατροπή. Εχω διαβάσει την ελληνική ιστορία, ξέρω για τη σκλαβιά από τους Τούρκους και για την επανάσταση του 1821, οπότε είχα το υπόβαθρο να τσιγκλήσω τις χορδές τους. Δεν μίλησα για την… οθωμανική αυτοκρατορία, αλλά εστίασα πολύ στη σημασία που θα είχε μια νίκη και η πρόκριση μας εις βάρος τους. Ήξερα ότι αυτό ήταν κάτι παραπάνω από ένα ματς και εκείνη τη στιγμή όταν προσπάθησα να τους εμπνεύσω, ένιωσα σαν να μιλάω στους παίκτες μου στο Κεντάκι και στο Λούιβιλ πριν από τους τελικούς του Final 4 στο ΝCAA".

Λάτρεψα τον Σλούκα περισσότερο απ' όλους

-Ποιο από τα παιδιά που δεν ήξερες, συμπάθησες ή και λάτρεψες ακόμα;

"Χωρίς δεύτερη κουβέντα, τον Σλούκα. Ο Κώστας είναι ένα σπάνιο, ένα απίθανο παιδί και μακάρι να δρέψει στη ζωή του τους καρπούς που αξίζει. Ενας μπαρουτοκαπνισμένος προπονητής ο οποίος έχει περάσει δεκαετίες στο κολεγιακό μπάσκετ βλέπει πάντοτε κάθε παίκτη σαν ένα κομμάτι πηλού, που πρέπει να το διαπλάσει και να του δώσει μορφή.

Εδώ βεβαίως έχεις να κάνεις με ενήλικες και επαγγελματίες παίκτες, αλλά το σκεπτικό της δικής μου διαδικασίας και η κουλτούρα μου δεν αλλάζουν. Λάτρεψα τον Σλούκα για όλο το πακέτο που διαθέτει: το μπασκετικό ταλέντο του, τη νοοτροπία του, τον χαρακτήρα, την εργατικότητα, την επιθυμία του.

Κάποια στιγμή μάλιστα που τον εκθείαζα, γύρισε ο Λαρεντζάκης και μου είπε «Ε, κόουτς φτιάξε μας κι εμάς λίγο”! Ε, του είπα ότι είναι το μεγαλύτερο παλικάρι που έχω και πολύ το ευχαριστήθηκε! Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ακόμη και οι βετεράνοι παίκτες παραμένουν παιδιά και χρειάζονται ανάλογη μεταχείριση".

Το ελληνικό μπάσκετ με μια λέξη είναι potential, αρκεί να το καταλάβετε

-Εμείς όντως μάθαμε πολλά πράγματα από εσένα. Εσύ τι έμαθες από εμάς;

"Πολλά και σημαντικά πράγματα από όλους που βρίσκονται στην ομάδα και δεν εννοώ μονάχα παίκτες και προπονητές. Έμαθα πολλά από τον μάνατζερ Κώστα Κότση, από τον γιατρό, από τον φυσικοθεραπευτή και πάει λέγοντας… Έμαθα τι σημαίνει να αγαπάς κάτι, να το γουστάρεις και να δείχνεις αφοσίωση επί 24 ώρες, χωρίς να νοιάζεσαι εάν και πόσο πληρώνεσαι! Στην Αμερική εάν δεν πληρώνεσαι καλά και δεν τυγχάνεις αναγνώρισης δεν δίνεις ούτε του αγγέλου σου νερό!!!"

-Εάν προκρινόμασταν, τι αλλαγές θα έκανες;

"Πάντα θα υπάρχει χώρος για τον Γιάννη, αλλά θα εμπιστευόμουν και θα τιμούσα τα παιδιά που θα είχαν πετύχει την πρόκριση".

-Πού αντλείς όλη αυτή την ενέργεια, έχω την περιέργεια να το μάθω…

"Γεννήθηκα με αυτή τη νοοτροπία, πάντοτε ψαχνόμουν και είχα περιέργεια και αγωνίες. Να σου πω κάτι; Η ενασχόληση μου με την Εθνική Ελλάδος αναζωογόνησε τα κύτταρα μου και ένιωσα ότι μαζί με τα παιδιά, εκπροσωπούσα κι εγώ την πατρίδα μου"!

-Ελληνικό μπάσκετ, με μια λέξη…

"Potential (ΣΣ: δυναμική, προοπτική), αρκεί να το καταλάβετε και να το εκμεταλλευθείτε".