Ο Στέφανος Δέδας κάνει το scouting report του Άντι Ράουτινς

Από το μεσημέρι της Κυριακής (12/1), ο Άντι Ράουτινς βρίσκεται επί ελληνικού εδάφους για λογαριασμό του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ. Παρά την κούραση από το ταξίδι, δεν δίστασε μάλιστα να βρεθεί στο ΟΑΚΑ για το εντός έδρας παιχνίδι με το Λαύριο Megabolt. Για πρώτη φορά μετά από μία τετραετία, ο 33χρονος γκαρντ/φόργουορντ θα δοκιμαστεί μακριά από την Τουρκία. Εκεί έφτιαξε το όνομά του, έγινε σεσημασμένος ανά την Ευρώπη για την ικανότητά του στο περιφερειακό σουτ. Υπό τις οδηγίες ενός... δικού μας παιδιού άλλωστε αγωνίστηκε για μια τριετία, σε Γκαζιαντέπ και Μπαχτσεσεχίρ.

Ο Στέφανος Δέδας συνεργάστηκε με το νέο μεταγραφικό απόκτημα του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ σε δύο διαφορετικές περιόδους, μέσα σε τέσσερα περίπου χρόνια. Κάπως έτσι, θα μπορούσε να ειπωθεί πως είναι ο προπονητής που τον ξέρει καλύτερα από κάθε άλλον. Οπότε είναι αντίστοιχα κι ο καθ' ύλην αρμόδιος για να εξηγήσει τι ακριβώς είναι αυτό που προσθέτει στη "μηχανή" του ο Ρικ Πιτίνο.

Ο 37χρονος τεχνικός, που πλέον εργάζεται στη Χάποελ Χολόν, μίλησε στο Sport24.gr για τον Άντι Ράουτινς, τον παίκτη που υπό τις οδηγίες του σούταρε με 35.7% το 2015/16, με 39.1% το 2016/17 και με 44.5% το 2018/19 στη BSL. Για αυτά τα ποσοστά άλλωστε τράβηξε την προσοχή των ανθρώπων του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ. Όχι όμως μόνο γι αυτά...

"Τ ο σουτ είναι πολύ σημαντικό στο παιχνίδι του. Στον αιφνιδιασμό μπορεί να τρέξει γρήγορα χωρίς την μπάλα στα φτερά και να εκτελέσει με catch and shoot, μπορεί να βγει από τα σκριν. Φυσικά έχει στατικό σουτ, αλλά αυτό δεν φαινόταν τόσο πολύ ως επιλογή όσο βρισκόταν στην Τουρκία, γιατί οι άμυνες τον ήξεραν καλά και προσαρμόζονταν πάνω του. Δούλευε πολύ για να βρει ελεύθερο σουτ. Στον Παναθηναϊκό θεωρώ ότι θα είναι πιο εύκολο να βρει τέτοια σουτ στο παιχνίδι" αναφέρει σε πρώτο χρόνο ο Στέφανος Δέδας, ο οποίος βέβαια σπεύδει να διευκρινίσει ότι " είναι πολύ καλός να απελευθερώνει την μπάλα από τα χέρια του. Είτε λειτουργώντας με σκριν μακριά από την μπάλα, είτε με πικ εν ρολ. Μπορεί να δει τις πάσες τόσο στον ψηλό, όταν έχει δύο παίκτες πάνω του, όσο και τις διαγώνιες στην αδύνατη πλευρά της άμυνας".

Ούτως ή άλλως, μιλάμε για έναν παίκτη που στη διάρκεια της πορείας του επί τουρκικού εδάφους έδειξε μεγάλη γκάμα επιλογών στο κομμάτι της εκτέλεσης. Είτε βγαίνοντας από τα σκριν, είτε δημιουργώντας ο ίδιος το δικό του σουτ, είτε περιμένοντας τους υπόλοιπους να δημιουργήσουν τις συνθήκες για εκείνον. Για παράδειγμα, την περσινή αγωνιστική περίοδο στην Μπαχτσεσεχίρ ήταν αρκετά μοιρασμένες οι κατοχές που πήρε μεταξύ του off screen (100), του spot up (93) και του pick n roll (55) στη BSL. Δείγμα της πολύπλευρης ικανότητας που έχει στο κομμάτι της εκτέλεσης.

Πάνω σε αυτό, κι αφού προκύψει η απαραίτητη υποσημείωση ότι μιλάμε για έναν παίκτη που απειλεί αποκλειστικά με πρόσωπο στο καλάθι (κι όχι με πλάτη, όπως για παράδειγμα έκανε ο Ματ Λοτζέσκι), ο έμπειρος τεχνικός αναφέρει πως " μπορεί το 80% των σουτ που παίρνει να είναι για τρεις, αυτό όμως δεν σημαίνει πως μπορεί να χαρακτηριστεί μονοδιάστατος".

Με τον τρόπο που παίζει δεν φαίνεται μονοδιάστατος, γιατί ταλαιπωρεί πολύ την άμυνα με την κίνηση χωρίς την μπάλα και την ταχύτητα εκτέλεσης και την πάσα. Ναι μεν φαίνεται ότι μπορεί μόνο να σουτάρει, αλλά δεν είναι περιορισμένων δυνατοτήτων. Κάνει τόσο καλές τις δουλειές γύρω από το σουτ, που τον βοηθάει. Για παράδειγμα, τη χρονιά που πήγαμε καλά με την Γκαζιαντέπ, φτάνοντας μέχρι την έβδομη θέση στο πρωτάθλημα και παίρνοντας το εισιτήριο για το Basketball Champions League είχε 4.7 ασίστ ανά αγώνα" προσθέτει.

Για να επιχειρηματολογήσει πάνω στο κομμάτι της εκτέλεσης και κατόπιν ερώτησης αναφορικά με το πού παρουσιάζει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα ο Άντι Ράουτινς, ο 37χρονος τεχνικός απαντάει πως " πιο αποτελεσματικός είναι στο να ξεμαρκάρεται, γενικά έχει πολύ καλή κίνηση χωρίς την μπάλα. Έχει ταχύτητα στο πώς θα βγει για να υποδεχθεί την μπάλα, όπως επίσης στο πώς θα χρησιμοποιήσει τα σκριν για να κερδίσει χώρο στην εκτέλεση. Πολύ σημαντικό στοιχείο για έναν παίκτη σαν αυτόν, είναι ότι μπορεί να βγει κι από τις δύο πλευρές για να εκτελέσει, τόσο δεξιόστροφα όσο και αριστερόστροφα. Αντίστοιχα, στην έξοδο από τα σκριν διαβάζει με ταχύτητα την αντίδραση της άμυνας και μπορεί να δώσει αμέσως πάσα στον σκρίνερ με τη λογική ότι οι άμυνες προσαρμόζονται πάνω του και πολλές φορές συμβαίνει να βρίσκεται με δύο αντιπάλους μπροστά του".

Παρένθεση. Δεν μιλάμε για έναν παίκτη που μπορεί να περάσει λεπτά στο "1" για τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ. Περισσότερο πρόκειται για ένα διάρι με τάση να πάει προς το "3". Πολύ απλά γιατί " έχει αδυναμία στον χειρισμό της μπάλας σε όλο το γήπεδο. Μπορεί να παίξει το πικ εν ρολ και να διαβάσει την αντίπαλη άμυνα, αλλά έχει αδυναμία να "κουβαλήσει" την μπάλα σε όλο το γήπεδο. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό που τον πηγαίνει από το "2" περισσότερο στο "3" παρά στο "1" σύμφωνα με τον Στέφανο Δέδα.

Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΑΜΥΝΤΙΚΟ ΡΟΛΟ

Από νωρίς έχει σημειωθεί ότι το νέο μεταγραφικό απόκτημα του τριφυλλιού δεν είναι ο πλέον αξιόπιστος αμυντικός -τουλάχιστον σε ατομικό επίπεδο. Θα χαρακτηριζόταν ίσως ως average σε αυτό το κομμάτι, κυρίως γιατί τον βοηθάει το κορμί του (1μ97) να καλύψει την αδυναμία που έχει στα πόδια. Παρόλ' αυτά, δεν είναι από εκείνους που δεν προσπαθούν στο πίσω μέρος του παρκέ.

Προκειμένου να δώσει τις απαραίτητες εξηγήσεις πάνω σε αυτό το θέμα, ο πρώην προπονητής του αναφέρει πως " δεδομένα, δεν έχει αθλητικότητα στην άμυνα. Έχουμε συνεργαστεί τέσσερα χρόνια, σε συνθήκες που έπαιζε πολύ και ήταν σημαντικός για την ομάδα, οπότε σε αρκετές περιπτώσεις "έκλεβε" στην άμυνα γιατί έπρεπε να είναι αποδοτικός στην επίθεση. Με δική μου παρέμβαση κατά κάποιον τρόπο, με τη λογική ότι προσπαθούσα να τον προστατεύσω και να του δώσω έναν κακό επιθετικό γιατί ήθελα να είναι φρέσκος στην επίθεση. Ουσιαστικά τον έκρυβα, γιατί τον χρειαζόμουν στην επίθεση".

Μπορεί να παίξει άμυνα, ξέρει τα χαρακτηριστικά των αντιπάλων. Είναι μορφωμένος σε μπασκετικό επίπεδο, καταλαβαίνει και αντιλαμβάνεται πολλά ήδη από το video meeting. Θα είναι καλύτερη η εικόνα του στην άμυνα σε σχέση με την Τουρκία, γιατί θα έχει λιγότερες ευθύνες και μικρότερο χρόνο συμμετοχής στον Παναθηναϊκό, οπότε αντίστοιχα θα αυξάνεται η ενέργεια που θα καταναλώνει κι η προσπάθεια που θα βάζει στην άμυνα".

Από εκεί και πέρα, ο Στέφανος Δέδας είχε να σημειώσει επίσης πως " είναι καλύτερος στην ομαδική άμυνα. Στην προσωπική άμυνα, αν δεν είναι πολύ physical ο αντίπαλος, δεν έχει τόσο μεγάλο θέμα. Μπορεί να παίξει έξυπνα και σωστά για να τον περιορίσει".

Με το ριμπάουντ τι γίνεται όμως; Ένα ερώτημα που προκύπτει εξαιτίας της αδυναμίας που έχει δείξει ο Παναθηναϊκός ως ομάδα στο συγκεκριμένο κομμάτι του παιχνιδιού. Στην Τουρκία, ο Άντι Ράουτινς είχε 3.3 ριμπάουντ κατά μέσο όρο. Ούτε ζέστη, ούτε κρύο. Η ουσία πάνω σε αυτό έχει να κάνει με το γεγονός πως " θα δώσει τις μάχες του, έχει το κορμί να κάνει box out. Σε άμυνα αλλαγών, όταν έχει την υπευθυνότητα να κάνει box out σε ψηλό, μπορεί να βοηθήσει. Αλλά γενικά δεν είναι σημείο αναφοράς στα χαρακτηριστικά του, το κομμάτι των ριμπάουντ".

Η ΤΕΛΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Λίγο πριν από το φινάλε, ζητήθηκε από τον Στέφανο Δέδα να κάνει μια αξιολόγηση στο κομμάτι του recruiting των πρασίνων και της πιθανότητας να... πετύχει η επιλογή του Άντι Ράουτινς. Η απάντησή του;

" Σε γενικές γραμμές είναι ένας παίκτης που μπορεί να λειτουργήσει ως back up στην EuroLeague. Κι αυτό γιατί σε όσο χρόνο του δώσει ο προπονητής, μπορεί να ανταποκριθεί. Μπορεί σε λίγο χρόνο να κάνει τον αντίπαλο να τον νιώσει. Βλέπουμε πολλές φορές ομάδες της EuroLeague να παίρνουν παίκτες που είναι πρωταγωνιστές σε μικρότερο επίπεδο, και ξαφνικά στα οκτάλεπτα ή τα δωδεκάλεπτα να μην μπορούν να αντεπεξέλθουν. Σε παίκτες που λογίζονται ως back up, το σημαντικό είναι η συμμετοχή που μπορεί να έχει στο παιχνίδι της ομάδας του, στο διάστημα που θα βρεθεί στο παρκέ. Γι αυτό ο Άντι Ράουτινς μπορεί να βοηθήσει τον Παναθηναϊκό, για οκτώ - δέκα - δώδεκα λεπτά θα τον νιώσει ο αντίπαλος. Πιστεύω ότι είναι καλή επιλογή, θεωρώ ότι βάσει του ευρωπαϊκού στυλ είναι καλύτερος κι από τον Γουέσλι Τζόνσον -επιθετικά σίγουρα. Θα φανούν όλα στο γήπεδο".

Ενώ για το τέλος κράτησε κάτι εξίσου σημαντικό, που πολλές φορές δεν λαμβάνεται υπόψιν από μεγάλη μάζα του κόσμου -πλην όμως έχει ιδιαίτερη σημασία: " Είναι παίκτης νικητής. Δεν θέλει να χάνει. Είναι πολύ αγαπητός στους συμπαίκτες του, είναι κοινωνικός. Δεν έχει κακή ζωή έξω από το γήπεδο. Είναι low profile και κάνει αισθητή την παρουσία του μόνο στο γήπεδο".

Τα υπόλοιπα θα τα δείξει ο ίδιος ο Άντι Ράουτινς στο παρκέ. Με την πράσινη φανέλα πλέον.

Photo Credits: FIBA