Το ρεκόρ καριέρας του Τέρενς Μαν στο ΝΒΑ ήταν μέχρι πρόσφατα οι 25 πόντοι, τους οποίους είχε σημειώσει στον τελευταίο αγώνα κανονικής περιόδου της σεζόν 2019/20 στην “φούσκα” του Ορλάντο, σε ένα παιχνίδι που δεν θυμάται κανείς. Αυτά που έκανε στο Game 6 των Κλίπερς με τους Τζαζ μάλλον δεν θα τα ξεχάσει ποτέ κανείς όμως.

Είναι στιγμές που σου πάνε όλα όπως θέλεις. Βασικά, που σου πάνε καλύτερα από ότι έχεις ποτέ ονειρευτεί. Αυτό ακριβώς συνέβη στον Τέρενς Μαν στο Game 6 των Κλίπερς με τους Τζαζ, όπου οδήγησε την ομάδα του σε ανατροπή 25 πόντων και τελικά στην νίκη με 131-119. Μία νίκη που έστειλε τους Κλίπερς στους τελικούς της Δύσης για πρώτη φορά στην 51χρονη ιστορία τους.

Ο Μαν έγινε... Σούπερμαν για ένα βράδυ, πραγματοποιώντας εμφάνιση επιπέδου video-game: 39 πόντοι με 8/11 δίποντα, 7/10 τρίποντα, 2/2 βολές, 2 ριμπάουντ, 1 ασίστ, 2 κλεψίματα σε 36 λεπτά συμμετοχής έγραψε το... κοντέρ. Οι 20 εξ αυτών ήρθαν στην τρίτη περίοδο όταν οι Κλίπερς επέστρεψαν από το -25, με τον εκρηκτικό γκαρντ/φόργουορντ να μοιάζει περισσότερο με τον Κουάι Λέοναρντ (δεν αγωνίστηκε λόγω προβλήματος στο γόνατο) παρά με τον Μαν που ξέρει ο κόσμος.

Η σκληρή δουλειά και το διαστημικό +/- στην σειρά με τους Τζαζ

Όταν ο Μαν ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Φλόριντα Στέιτ το 2019 και δήλωσε συμμετοχή στο ΝΒΑ τον ακολουθούσαν μία σειρά από θετικά σχόλια: Καλός αθλητής, κάνει λίγο από όλα, εξίσου καλός και στις δύο πλευρές του παρκέ, καλός αθλητής, μπορεί να σκοράρει συμπαθητικά μετά από ντρίμπλα, ποστάρει καλά, πασάρει καλά, είναι εξαιρετικός στο ανοιχτό γήπεδο, δίνει πάντα το 100%, είναι έξυπνος. Υπήρχαν και δύο επισημάνσεις: Είναι ασταθής σουτέρ και ενίοτε είναι διστακτικός στην επίθεση, ψάχνοντας υπερβολικά τους συμπαίκτες του αντί για το δικό του σουτ. Υπήρχε πάντως ένα πράγμα στο οποίο συμφωνούσαν όλοι: Ανήκε στο ΝΒΑ.

Παρά τα εξαιρετικά σχόλια, ο Μαν κατρακύλησε στο Νο48 του ΝΒΑ Draft. Ο λόγος; Ήταν ήδη 23 ετών και θεωρείτο μεγάλος σε ηλικία για να τον πάρει κάποια ομάδα νωρίτερα. Πολλοί φοβήθηκαν ότι είχε πιάσει ήδη το ταβάνι του. Δεν ασχολήθηκαν με όλα τα θετικά του. Εστίασαν στην ηλικία του και το μέτριο σουτ του και ας σούταρε με 39% στην τελευταία του σεζόν στο κολέγιο. Οι Κλίπερς είδαν πέρα από αυτό.

Έπειτα από μία μέτρια ρούκι σεζόν – όπου είχε μόλις 2.4 πόντους και 1.3 ριμπάουντ μέσο όρο σε 9 λεπτά συμμετοχής – ο Μαν κέρδισε φέτος μία θέση στο ροτέισον της ομάδας χάρη στην δουλειά του. Ανταποκρίθηκε σε αυτό προσφέροντας 7 πόντους, 3.6 ριμπάουντ και 1.6 ασίστ μέσο όρο με 41.8% στα τρίποντα σε 19 λεπτά συμμετοχής. Είχε μετατραπεί πλέον σε έναν 3 – and – D παίκτη. Είχε κερδίσει σεβασμό. Το μόνο που ήθελε ήταν μία ευκαιρία στα playoffs.

Αυτή την ευκαιρία έμελλε να την πάρει από το Game 3 της σειράς με τους Τζαζ κι έπειτα, όταν οι Κλίπερς βρέθηκαν στο 0-2. Και την άρπαξε από τα μαλλιά, όντας σταθερά στους διακριθέντες της ομάδας, μέχρι να έρθει η έκρηξη στο Game 6. Αποτέλεσμα; Να κλείσει την σειρά με τους Τζαζ έχοντας το αδιανόητο +66 στον τομέα +/- (η ομάδα του δηλαδή σημείωσε 66 πόντους περισσότερους από την Γιούτα όταν ήταν αυτός στο παρκέ), το καλύτερο ανάμεσα στους Κλίπερς, με τον Μαν να είναι ο μοναδικός που είχε θετικό +/- και στους 6 αγώνες της σειράς!

Η δικαίωση ενός παιδιού που δούλεψε σκληρά

Ο Μαν αποτελεί το απόλυτο παράδειγμα δουλειάς. Είναι ένα παιδί που ήρθε σε μία ομάδα γεμάτη σταρ όπως οι Κλίπερς από το Νο48 του ΝΒΑ Draft. Ξεκίνησε όντας ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Βρέθηκε στην G-League. Εκμεταλλεύτηκε όμως κάθε λεπτό που του δόθηκε. Τσαλακώθηκε, προσαρμόστηκε στον ρόλο που του ζητήθηκε. Και, τελικά, έγινε βασικό μέλος της ομάδας.

Το Game 6 με τους Τζαζ ήταν η βραδιά που ο Μαν συστήθηκε για τα καλά στον κόσμο. Ήταν η βραδιά που θα μνημονεύουν όλοι. Για να φτάσει όμως ο 25χρονος γκαρντ/φόργουορντ να κάνει την διαφορά στο υψηλότερο επίπεδο, χρειάστηκε πρώτα να βάλει το κεφάλι κάτω και να δουλέψει πιο σκληρά από όλους. Η δικαίωση τελικά ήρθε. Και οι Κλίπερς δεν θα μπορούσαν να είναι πιο χαρούμενοι για αυτό.