Ο θαυμαστός κύριος Γκόρκα Αρίντα

Ο Ολυμπιακός ξεκινάει απόψε τις φετινές του υποχρεώσεις στην Ευρωλίγκα αντιμετωπίζοντας την Μπιλμπάο στη Χώρα των Βάσκων.

Το Sport24.gr παρουσιάζει τον πολυπράγμονα ιδιοκτήτη της Μπιλμπάο Μπάσκετ, Γκόρκα Αρίντα, μια άκρως ενδιαφέρουσα περίπτωση αθλητικού παράγοντα.

Ο Ολυμπιακός φιλοξενείται απόψε στην Bilbao Arena από την Bilbao Basket, την «ελληνική παροικία» της ACB, με τους Κατσικάρη, Βασιλειάδη και Μαυροειδή. Μια ομάδα που μέσα σε μια δεκαετία ανέβηκε τρεις κατηγορίες και έφτασε να πρωταγωνιστεί στο κορυφαίο πρωτάθλημα της Ευρώπης. Το «Βισκαϊκό θαύμα» συνεχίζεται με την παρθενική συμμετοχή της Μπιλμπάο Μπάσκετ στην Ευρωλίγκα.

Ποιος βρίσκεται όμως πίσω από αυτή την επιτυχημένη πορεία; Ποιος είναι ο υπεύθυνος αυτής της υποδειγματικής διαχείρισης μιας άσημης και φτωχής ομάδας που από την αφάνεια της LEB 2 (3η κατηγορία) έφτασε στην ACB διεκδικώντας πλέον ακόμα και τον τίτλο της πρωταθλήτριας Ισπανίας;

Το Sport24.gr σας παρουσιάζει σε 24 παραγράφους την ιστορία του Γκόρκα Αρίντα, του περιορισμένων δυνατοτήτων τενίστα που μέσα σε 30 χρόνια μεταμορφώθηκε στον απόλυτο «γκουρού» του αθλητισμού στο Μπιλμπάο.

Μεγαλομέτοχος της Bilbao Basket που από τις μικρές κατηγορίες έφτασε να γεμίζει ένα γήπεδο 15.000 θέσεων και να κονταροχτυπιέται με τους μεγάλους της ACB και της Ευρώπης. Αντιπρόεδρος της Kaiku, ομάδας του ιδιόμορφου κωπηλατικού πρωταθλήματος των «traineras» που μετά από 27 χρόνια ανέβηκε ξανά στην κορυφή κερδίζοντας την «Bandera de la Concha». Και τέλος, αφοσιωμένος στην ποδοσφαιρική Αθλέτικ, με την οποία τον ενώνουν συναισθηματικοί όσο και επιχειρηματικοί δεσμοί λόγω της ενασχόλησής του με την εκπροσώπηση παικτών.

Ο Γκόρκα Αρίντα στα γραφεία της Bilbao Basket. Στο ίδιο κτίριο στεγάζεται και η Sport Gestion, η εταιρεία εκπροσώπησης παικτών που ανήκει στον ίδιο.

1. Ο Gorka Arrinda γεννήθηκε το 1963 στο Μπιλμπάο. Ο πατέρας του, Γιόν Αρίντα, ήταν γενικός υποδιευθυντής του Δημοτικού Ταμιευτήριου του Μπιλμπάο. Από αυτόν ο μικρός Γκόρκα κληρονόμησε τη μεγάλη του αγάπη για την Αθλέτικ. Μέλος ήδη από την ηλικία των δυο ετών, «μεγάλωσε» μέσα στο Σαν Μαμές.

2. Στην εφηβική του ηλικία ασχολήθηκε με το τένις. Έγινε πρωταθλητής της Bizkaia (η επαρχία του Μπιλμπάο), στη συνέχεια της Χώρας των Βάσκων και τελικά Βάσκων και Ναβάρας. Όμως δεν μπόρεσε να διακριθεί ποτέ στα πρωταθλήματα της Ισπανίας. Κατέκτησε το πανεπιστημιακό πρωτάθλημα της χώρας και τον ερασιτεχνικό τίτλο, όμως στις επαγγελματικές κατηγορίες δεν ξεπέρασε ποτέ το νούμερο 80 της κατάταξης.

3. Το 1983 ιδρύθηκε η μπασκετική Caja Bilbao και ο ευκατάστατος πατέρας του, Γιόν, ανέλαβε πρόεδρος. Το 1994, όταν τελικά η ομάδα ανέβηκε για πρώτη φορά στην ACB, οικονομικοί λόγοι την εμπόδισαν να αγωνιστεί σε αυτήν και ο σύλλογος διαλύθηκε μπροστά στην αδυναμία του να γίνει Αθλητική Ανώνυμη Εταιρεία. Η δεκαετής όμως ενασχόληση του Γιόν με τα διοικητικά, έφερε κοντά στο άθλημα και τον Γκόρκα.

4. Αφού σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων στο Ελκάνο, ο Γκόρκα έγινε ο άνθρωπος «ορχήστρα» της Caja Bilbao: Υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων, μεταφραστής, διαχειριστής, ακόμα και στη μεγαφωνία του γηπέδου, από όπου ξεσήκωνε τους θεατές! Η καθημερινή του επαφή με τους παίκτες της ομάδας και η έμφυτη άνεσή του να δημιουργεί καλές σχέσεις με όλους, τον έκανε να αποφασίσει να ασχοληθεί με το μανατζεριλίκι.

5. Το 1991 μπήκε στην Sport Gestión, μια εταιρεία εκπροσώπησης αθλητών και προπονητών την οποία είχε ιδρύσει ο Αϊτόρ Θάρατε, πρώην μπασκετμπολίστας της Caja Bilbao. Πολύ σύντομα ο Γκόρκα αγόρασε όλες τις μετοχές της εταιρείας, η οποία μεγάλωσε και εξαπλώθηκε με πελάτες κυρίως παίκτες του μπάσκετ. Όταν όμως άρχισε να εκπροσωπεί και ποδοσφαιριστές όπως οι Εσκούρθα και Φραν, ο Αρίντα και η Sport Gestión έγιναν γνωστοί σε ολόκληρη την Ισπανία.

Ο Γκόρκα Αρίντα στην αίθουσα τροπαίων της Bilbao Basket.

6. Το πελατολόγιο μεγάλωσε πολύ γρήγορα με γνωστούς παίκτες όπως οι Ρομάι και Γιοφρέσα. Το μεγάλο άλμα έγινε το 1999 όταν απέκτησε τους περισσότερους από τους πιτσιρικάδες πρωταθλητές κόσμου της Εθνικής Ισπανίας: Ρέγιες, Ραούλ Λόπεθ, Καμπέθας. Όχι όμως και τον Πάου Γκασόλ. Ο ίδιος δικαιολογήθηκε σε παλαιότερη συνέντευξή του στην Deia: «Ο ρόλος του Πάου σε εκείνη την ομάδα ήταν δευτερεύων...».

7. Σήμερα η Sport Gestión εκπροσωπεί εκατό περίπου πελάτες. Μερικά από τα σημαντικότερα ονόματα είναι: Από το χώρο του μπάσκετ οι Άλεξ Μουμπρού, Ραούλ Λόπεθ και ο δικός μας Φώτης Κατσικάρης. Από το ποδόσφαιρο οι Χοακίν Καπαρός, Ράντομιρ Άντιτς και Αϊτόρ Όθιο. Από την ποδηλασία ο τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής Όσκαρ Φρέιρε. Η έδρα της εταιρείας συστεγάζεται στο ίδιο κτίριο με την Bilbao Basket, στην οδό Heros στο κέντρο του Μπιλμπάο.

8. Ο Αρίντα παντρεύτηκε το 1998 την Ρακέλ Ροντρίγκεθ, η οποία το 1994 είχε εκλεγεί Miss Ισπανία. Το ζεύγος χώρισε δέκα χρόνια αργότερα, το 2008. Με την Ρακέλ ο Γκόρκα απέκτησε τρία παιδιά, τους Ίκερ (9 ετών), Μάρκελ (7) και την Άνε (4). Σήμερα μένουν στη Μαδρίτη μαζί με τη μητέρα τους, όμως ο Αρίντα ξεκαθαρίζει: «Και τα τρία παιδιά μου γεννήθηκαν στο Μπιλμπάο μετά από δική μου αδιαπραγμάτευτη επιθυμία, ώστε όταν μεγαλώσουν κανείς να μη μπορεί να πει ότι δεν έχουν το δικαίωμα να παίξουν στην Αθλέτικ (!)».

9. Διατηρεί άριστες σχέσεις με τα παιδιά του. Οι γιοί του πηγαίνουν σχολείο σε ένα από τα καλύτερα κολέγια της Μαδρίτης. Μια από τις αγαπημένες συνήθειες του Γκόρκα είναι να παίρνει το αεροπλάνο από το Loiu (το διεθνές αεροδρόμιο του Μπιλμπάο) και να παρουσιάζεται απροειδοποίητα έξω από την πόρτα του σχολείου την ώρα που σχολάνε ο Ίκερ και ο Μάρκελ!

10. Ο Γκόρκα οδηγεί φανατικά. Διαθέτει τρία αυτοκίνητα και δυο μοτοσικλέτες. Στη «συλλογή» του υπάρχουν μια Bentley Continental Cabrio, μια Cadillac Scalade και ένα Mini Cooper. Επίσης μια μηχανή BMW K1200 LT και μία τριθέσια BMW R50, μοντέλο του 1942!

Ο Γκόρκα Αρίντα στην Bilbao Arena.

11. Το 2000 μαζί με φίλους και συνεργάτες του έκανε πραγματικότητα το μεγάλο του όνειρο, δημιουργώντας την Club Deportivo Basket Bilbao Berri. Μετά τα προβλήματα που αντιμετώπισε ο σύλλογος την πρώτη του χρονιά, ανατέθηκε στον Αρίντα η γενική διαχείριση. Στο τέλος της δεύτερης περιόδου, η ομάδα ανέβηκε κατηγορία και όλα πήραν τον δρόμο τους.

12. Την περίοδο 2003-04 η Bilbao Basket αναδείχθηκε πρωταθλήτρια στη Β’ κατηγορία και κέρδισε την άνοδο στην ACB. Υποχρεωμένη η ομάδα να γίνει Αθλητική Ανώνυμη Εταιρεία, απέκτησε πολλούς μετόχους με τον Γκόρκα να εκπροσωπεί το μεγαλύτερο μέρος του μετοχικού κεφαλαίου. Διηγείται ο ίδιος: «Αν έχω βάλει χρήματα στον σύλλογο; Μου ανήκει λίγο πάνω από το 60% των μετοχών που αντιστοιχούν σε περισσότερα από 3 εκατομμύρια ευρώ. Όταν ζήτησα δάνειο 1.6 εκατομμυρίων ευρώ από την τράπεζα, εγγυήθηκα με προσωπικά μου περιουσιακά στοιχεία. Οπότε ναι, έχω βάλει χρήματα».

13. Σε καμία στιγμή ο Αρίντα δεν έγινε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ομάδας, όμως είναι «κοινό μυστικό» ότι όλες οι αποφάσεις περνούν από τον ίδιο. Και εκεί – ειδικά στα σημαντικά ζητήματα – ο λόγος του είναι νόμος. Σχεδόν όλοι στο Μπιλμπάο αναγνωρίζουν ότι χωρίς τη δική του παρουσία, η ομάδα δεν θα είχε φτάσει ποτέ σε τόσο υψηλά επίπεδα.

14. Εκτός από το οικονομικό και διαχειριστικό μέρος, καθοριστικός είναι και ο παράγοντας των παικτών που εκπροσωπεί. Σχεδόν όλα τα δικαιώματα της Μπιλμπάο είναι δικά του. Και είναι γεγονός ότι έχει βοηθήσει πολύ τον σύλλογο με τις διευκολύνσεις που φροντίζει να παρέχει στις υπογραφές των συμβολαίων. Πολλοί τον έχουν κατηγορήσει για αυτό θέτοντας θέμα ασυμβίβαστου. Ο ίδιος απαντάει: «Σαχλαμάρες. Αν το σκεφτείτε επιχειρηματικά, αυτή η κατάσταση δε με συμφέρει. Θα προτιμούσα ένα παίκτη της Μπαρτσελόνα, παρά πέντε της Μπιλμπάο. Θα κέρδιζα περισσότερα χρήματα!».

Από αριστερά: Τσαβιέρ Γιόν Νταβαλίγιο (πρώην πρόεδρος της Bilbao Basket), Φώτης Κατσικάρης, Γκόρκα Αρίντα και Γιόν Αρίντα (ο πατέρας του Γκόρκα)

15. Το 2003, όταν αναγνωρίστηκαν ως κοινοτικοί οι παίκτες του πρώην ανατολικού μπλοκ, ο Αρίντα έκανε γερό μπάσιμο κυρίως στην αγορά της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Έφερε στην Μπιλμπάο παίκτες όπως ο Πέτζα Σάβοβιτς (σημερινός πρόεδρος του συλλόγου) και ο Μάρκο Μπάνιτς, δυο επιλογές που αποδείχτηκαν άκρως επιτυχημένες. Αντίθετα, δεν στέριωσαν δυο άλλοι παίκτες, οι Ιβάν Κόλιεβιτς και Μίλαν Μαϊστόροβιτς, που κόστισαν τελικά στη Μπιλμπάο 200.000 (πεταμένα) ευρώ.

16. «Με ενδιαφέρει να βάλω στο πετσί των κατοίκων του Μπιλμπάο την έννοια Μπιλμπάο Μπάσκετ. Για αυτό πιστεύω ότι η φωνή που ακούγεται από τη μεγαφωνία του γηπέδου ξεσηκώνοντας τον κόσμο, είναι πιο σημαντική από το ίδιο το αποτέλεσμα ενός αγώνα. Και νομίζω ότι τελικά τα κατάφερα. Φτιάξαμε ένα μεγάλο γήπεδο και φτάσαμε στην Ευρωλίγκα. Επόμενος στόχος; Το πρωτάθλημα. Αν και αυτό θα είναι πολύ πιο δύσκολο». (Από συνέντευξή του στη βασκική Deia).

17. Όπως γράψαμε ήδη, πέρα από το μπάσκετ, ο Αρίντα είναι λάτρης του ποδοσφαίρου και δηλωμένος φίλαθλος της Αθλέτικ Μπιλμπάο. Είναι γνωστή η φιλική του σχέση με τον μέχρι πρότινος πρόεδρο του συλλόγου, Φερνάντο Γκαρθία Μάκουα. Αντίθετα με όσα έχουν ακουστεί κατά καιρούς, ο Γκόρκα αρνείται την παραμικρή ανάμιξή του στα διοικητικά των «λεόντων».

18. Ο Αρίντα κατηγορήθηκε ανοιχτά ότι είχε βάλει τον Μάκουα να πιέσει τον Εθκέρο (που τότε διαπραγματευόταν τη μεταγραφή του στην Αθλέτικ) να δεχτεί τη διαμεσολάβησή του. Ο ίδιος αρνήθηκε ότι είχε συμβεί κάτι τέτοιο, λέγοντας: «Αν είχε γίνει αυτό που λέτε, θα ήταν έργο της Ναπολιτάνικης Καμόρα. Όμως αυτό δεν ταιριάζει στο δικό μου στιλ».

Χοακίν Καπαρός, Φώτης κατσικάρης και Γκόρκα Αρίντα. Οι δύο πρώτοι εκπροσωπούνται από τον Γκόρκα.

19. Επίσης κατηγορήθηκε ότι επέβαλλε στη Μπιλμπάο τριετές συμβόλαιο για τον πελάτη του, Χοακίν Καπαρός, αλλά και εκεί είχε έτοιμη την απάντηση: «Όσο καιρό είναι πρόεδρος ο Μάκουα, έχω κάνει δυο συμφωνίες μαζί του. Μια με τον Καπαρός και μια με τον Αϊτόρ Όθιο. Αυτό είναι το κέρδος που μου προσφέρει η φιλία μου με τον Μάκουα; Υπάρχουν άλλοι που κάνουν μέχρι και 15 συμφωνίες μέσα σε ένα χρόνο. Ο κόσμος μιλάει για τον Αρίντα, αλλά όχι για τον Ινιάκι Ιμπάνιεθ! Ο οποίος έχει δέκα δικούς του παίκτες στην Αθλέτικ, αλλά δεν τρέχει μια!».

20. Μια από τις μεγάλες του αγάπες είναι οι «traineras», ιδιότυποι κωπηλατικοί αγώνες με παλιές, παραδοσιακές λέμβους, στις οποίες παίρνουν μέρος πληρώματα κυρίως από τα διαμερίσματα της βόρειας Ισπανίας (Χώρα των Βάσκων, Καντάμπρια, Αστούριας και Γαλίθια). Και σε αυτό το άθλημα τον μύησε ο πατέρας του, Γιόν, φίλαθλος ενός από τους πιο ιστορικούς συλλόγους των traineras, της «Kaiku» που εδρεύει στο Σεστάο, ένα προάστιο του Μπιλμπάο.

21. Το 2007 ο Γκόρκα αποφάσισε να αναμιχθεί στα διοικητικά της Kaiku και ανέλαβε χρέη αντιπρόεδρου. Πολλοί κατηγόρησαν τον Αρίντα ότι απώτερος στόχος του ήταν να ξεπουλήσει τα οικόπεδα στα οποία στεγάζονταν οι εγκαταστάσεις του συλλόγου για να χτίσει έναν... ουρανοξύστη!

22. Ο ίδιος χαρακτήρισε γελοίες τις κατηγορίες και ανταπάντησε ότι στόχος του ήταν να ξανακερδίσει η Kaiku την «Bandera de la Concha», έναν αγώνα με traineras που διεξάγεται κάθε χρόνο (από το 1879) τις δυο πρώτες Κυριακές του Σεπτέμβρη στην Bahía de la Concha του Σαν Σεμπαστιάν. Αμέσως δε, τοποθέτησε στη θέση του προέδρου τον Χοσέ Μανουέλ Μόνχε, υπεύθυνο επικοινωνίας στην Bilbao Basket!

Πανηγυρίζοντας την κατάκτηση της Liga San Miguel με την Trainera της Kaiku. Αριστερά ο Γκόρκα Αρίντα με την παραδοσιακή τσαπέλα στο κεφάλι και δεξιά ο Χοσέ Μανουέλ Μόνχε, πρόεδρος της Kaiku και υπεύθυνος επικοινωνίας της Bilbao Basket.

23. Διηγείται ο ίδιος ο Μόνχε: «Εκείνες οι κατηγορίες για τον δήθεν ουρανοξύστη ήταν προσβλητικές για όλους μας. Ξοδέψαμε πολλά χρήματα από την τσέπη μας και πολλές ώρες από τον χρόνο μας για την Kaiku. Η εταιρεία του Γκόρκα είναι χορηγός στο ειδικό όχημα που μεταφέρει τις λέμβους. Η έκταση και οι εγκαταστάσεις της Kaiku ανήκουν στα μέλη του συλλόγου. Πριν ασχοληθούμε εμείς, υπήρχαν 350 μέλη, σήμερα έχουμε ξεπεράσει τα 800».

24. Τελικά δεν χτίστηκε ουρανοξύστης, αντίθετα ο Γκόρκα επανέφερε την Kaiku στην ελίτ των traineras. Όπως είχε υποσχεθεί το 2007, όταν ανέλαβε τον σύλλογο, κέρδισε τα πάντα την τελευταία τετραετία: 3 πρωταθλήματα Ισπανίας, 1 πρωτάθλημα San Miguel (πρωτάθλημα βόρειας Ισπανίας) και 2 πρωταθλήματα της Χώρας των Βάσκων. Όμως η κορυφαία στιγμή ήταν η κατάκτηση της «Bandera de la Concha» το 2009, 27 χρόνια μετά την τελευταία νίκη της Kaiku στη σημαντικότερη διοργάνωση των traineras. Θυμάται ο Αρίντα: «Όταν είχα μιλήσει για την Concha με είχαν χλευάσει και με αποκάλεσαν φανφαρόνο. Τους την αφιερώνω λοιπόν και τους στέλνω χαιρετίσματα!».

Ευχαριστούμε τις εφημερίδες Deia και Mundo Deportivo για τις χρήσιμες πληροφορίες και το φωτογραφικό υλικό που μας παραχώρησαν.