Ο Τόμας Γουόκαπ στο SPORT24: "Ηρθα στον Ολυμπιακό για να παίξω δίπλα στον Σλούκα"

Βαδίζει προς τα 30ά του γενέθλια, διανύει την πέμπτη σεζόν της επαγγελματικής του καριέρας και προετοιμάζεται για το πρώτο Final Four της πορείας του στη EuroLeague. Ο Τόμας Γουόκαπ επέλεξε το περασμένο καλοκαίρι την προοπτική του Ολυμπιακού, άφησε στο περιθώριο πιο ελκυστικές προτάσεις, όμως εξήγησε στο SPORT24 ποιος ήταν ο λόγος για τον οποίο αποχαιρέτησε το κρύο, αλλά ασύγκριτα μπασκετικό Κάουνας για τον Πειραιά, για το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, για μια ομάδα που δεν το φώναζε, αλλά ήθελε να γυρίσει στην ελίτ της Ευρώπης.

Με 6.3 πόντους (54% στο δίποντο, 28% στο τρίποντο, 73% στις βολές), 2.4 ριμπάουντ, 2.7 ασίστ, 1.1 κλέψιμο, μόλις 1.3 λάθη και 7.5 μονάδες στο σύστημα αξιολόγησης ανά 22:14 σε 35 αγώνες (35 συμμετοχές στην αρχική πεντάδα), ο γεννημένος στην Πασαντίνα του Τέξας μπασκετμπολίστας των 196 εκατοστών εξελίχθηκε στο απόλυτο στήριγμα για τον Κώστα Σλούκα. Για να παίξει μαζί του ήρθε στα μέρη μας, το παραδέχεται, όπως παραδέχεται ποιος είναι ο δυσκολότερος αντίπαλος στη EuroLeague, όπως παραδέχεται πως αγαπημένος του παίκτης στο NBA είναι ένα αμυντικό τέρας και όχι κάποιος σούπερ σκόρερ. Προσγειωμένος, ρεαλιστής, ισορροπημένος χαρακτήρας, ο Τόμας Γουόκαπ είναι μια σπουδαία περίπτωση αθλητή, συμπαίκτη και ανθρώπου.

Πώς αισθάνεσαι...

Νιώθω πραγματικά καλά. Έχω αυτοπεποίθηση, αισθάνομαι άνετος, δεν έχω άγχος. Κάναμε καλές προπονήσεις τις τελευταίες ημέρες, έχουμε και κάποιους αγώνες για το πρωτάθλημα, αλλά είναι σίγουρο, το καταλαβαίνεις, ότι στο πίσω μέρος των μυαλών μας βρίσκεται το Final Four. Προετοιμαζόμαστε πνευματικά γι' αυτό.

Τι είναι αυτό που σου δίνει κίνητρο πριν από κάθε αγώνα;

Η ευκαιρία! Κάθε αγώνας είναι μια ευκαιρία. Σαν μπασκετμπολίστες ξεχνάμε πόσο σπέσιαλ είναι να παίζουμε αυτό το άθλημα. Προσπαθώ να πιέζω τον εαυτό μου για να θυμάμαι πόσο ιδιαίτερο είναι το γεγονός ότι βρίσκομαι εδώ, ανταγωνίζομαι στο επίπεδο της EuroLeague, είμαι μέλος μίας επιτυχημένης ομάδας. Είναι σπάνιο να τα έχεις όλα συγκεντρωμένα σε μία κατάσταση και ναι, πάντα πριν από κάθε αγώνα σκέφτομαι ακριβώς αυτό. Ότι έχω αυτή την ευκαιρία. Ξέρω πόσο σπάνια δίνεται μία ευκαιρία, ξέρω πόσοι θα έδιναν τη ζωή τους για να βρίσκονταν στη θέση μου.

Αναρωτιέμαι, είσαι τύπος που θα κάνει και μόνος του σκάουτινγκ του αντιπάλου;

Εννοείται. Το κάνουμε ως ομάδα, αλλά το κάνω και μόνος μου. Νομίζω ότι αυτή η διαδικασία είναι απλώς μια διαδικασία την οποία ερωτεύεσαι. Όταν παρακολουθώ έναν αγώνα, όταν βλέπω για παράδειγμα την Εφές να παίζει στη διάρκεια της χρονιάς, παρακολουθώ για να πάρω πληροφορίες. Είναι σαν να σπουδάζω, σαν να διαβάζω. Ερωτεύεσαι τη διαδικασία, την πορεία της βελτίωσής σου.

Άρα είσαι από αυτούς που πηγαίνουν σπίτι και βλέπουν μπάσκετ.

Φυσικά!

Ξέρεις, δεν το κάνουν όλοι.

Για εμένα δεν είναι κάτι που αισθάνομαι ότι πρέπει να το κάνω. Ακόμη κι όταν προπονούμαι, όταν ουσιαστικά βρίσκομαι στην δουλειά μου, δεν το αισθάνομαι έτσι. Όπως κι εσείς, έρχεστε εδώ να δείτε τους αγώνες και να μιλήσουμε, το διασκεδάζετε, το απολαμβάνετε. Εντάξει, προφανώς δουλεύουμε σκληρά, όμως είναι τεράστιο προνόμιο να μπορούμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε.

Με τι στόχο ήρθες στον Ολυμπιακό, τι υπήρχε στο μυαλό σου; Το Final Four για παράδειγμα;

ΝΑΙ! Ήταν ένας τεράστιος στόχος μου. Ξέρω ότι μπορεί να ακουστεί λίγο ανόητο αυτό, αλλά μπορείς να καταλάβεις τα πάντα ακόμη κι όταν προχωράς στον δρόμο. Από την πρώτη εβδομάδα που περπατούσα, οι οπαδοί μου έλεγαν "πάμε στο Final Four φέτος", πράγματα σαν κι αυτό. Το καταλαβαίνω ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν εργάζονται στην ομάδα, αλλά είναι μέρος της.

Η εμπειρία είναι διαφορετική σε σχέση με εκείνη στο Κάουνας, είναι σίγουρα διαφορετική. Δεν μπορώ να μιλήσω για καλύτερη ή για χειρότερη, είναι όμως διαφορετική. Το πάθος του Έλληνα είναι ασύγκριτο, στο Κάουνας η ατμόσφαιρα είναι διαφορετικά... διαφορετική. Μπορώ να πω ότι η Ελλάδα και το Κάουνας, αν είσαι Αμερικανός, είναι τα δύο μέρη που πρέπει να επισκεφθείς για να δεις μπάσκετ.

Υπάρχει έλλειψη σπουδαίων γκαρντ στην Ευρώπη, υπάρχουν όμως και κάποιοι που εκτοξεύουν τους σταρ όπως εσύ.

Αυτό δεν είναι κάτι δύσκολο, καθόλου. Πάντα όλα θα εξαρτώνται από το πως χτίζεις την ομάδα. Ο Ολυμπιακός είναι μια άψογα χτισμένη ομάδα. Δεν υπάρχει παίκτης που κάνει πράγματα τα οποία είναι έξω από τις δυνατότητές του. Όλοι γνωρίζουν τον ρόλο τους, όπως κι εγώ φυσικά. Υπάρχουν αγώνες που πρέπει να σκοράρεις 15 πόντους. Θα το κάνω κάθε βράδυ; Όχι. Έτσι είναι όμως η EuroLeague, έχει σκαμπανεβάσματα. Όταν κάποιος είναι ζεστός, πρέπει να του ανοίξεις χώρο. Μπορεί να έχεις δύο πόντους, χωρίς να σημαίνει ότι ήσουν κακός. Έτσι είναι η EuroLeague.

Γιατί επέλεξες τον Ολυμπιακό;

Για πολλούς λόγους, σίγουρα όμως ο Σλούκας ήταν ο σημαντικότερος όλων. Πίστευα ότι θα δημιουργήσουμε ένα σπουδαίο δίδυμο στα γκαρντ.

Δεν περνούσατε πολύ χρόνο μαζί στο παρκέ στο ξεκίνημα της σεζόν.

Σωστά. Στο τέλος της σεζόν όμως, στη σειρά με την Μονακό που ήταν σαν μια σειρά τελικών, ήμασταν 20-25 λεπτά μαζί. Κλείσαμε την κανονική περίοδο στη δεύτερη θέση.

Αυτό ήταν κάτι που μάλλον δεν περιμένατε να συμβεί.

Ξέρεις τι; Μπορούσαμε να τερματίσουμε τέταρτοι, αλλά τι δεύτερος, τι τέταρτος, δεν έχει κάποια διαφορά. Νομίζω πως, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις εκτός ομάδας, πήγαμε καλύτερα απ' όσο περίμενε ο κόσμος.

Από την προετοιμασία κιόλας θυμάμαι ότι μιλούσαμε και λέγαμε ότι η ομάδα είναι καλή, ότι μπορούμε να πετύχουμε πράγματα. Δεν μπορείς όμως να πεις ότι θα τα καταφέρεις σε όλα, ότι θα πετύχεις όλους τους στόχους σου, ότι πρέπει να κερδίσεις τώρα. Και λόγω της πίεσης και γιατί δεν αντέχεις να τα σκέφτεσαι όλα μαζί. Πρέπει να σκέφτεσαι την κάθε ημέρα ξεχωριστά, το επόμενο παιχνίδι. Σκεφτόμαστε την Εφές, δεν σκεφτόμαστε τον τελικό. Αυτό είναι το λογικό, αυτό μας έλεγαν και τα παιδιά στα αποδυτήρια. Ότι μπορούμε να πετύχουμε κάτι σπουδαίο, αλλά πρέπει να πηγαίνουμε ημέρα με την ημέρα.

Μίλησες για overachieving.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις που γίνονταν εκτός ομάδας.

Τι πρέπει να συμβεί για να πεις εσύ ότι καταφέρατε περισσότερα απ' όσα περίμενες; Να πάρετε τη EuroLeague;

Αυτό θα το πουν όσοι βρίσκονται εκτός ομάδας. Για εμένα, δεν θα είμαστε overachievers. Το μπάσκετ που έχουμε παίξει φέτος, η συμπεριφορά που έχουμε... Δεν θα πούμε ποτέ ότι είμαστε ευτυχισμένοι επειδή φτάσαμε έως εδώ. Θέλουμε να το κερδίσουμε αυτό το τρόπαιο. Αυτή είναι η μενταλιτέ που πρέπει να έχεις για να κατακτήσεις τη EuroLeague. Και επιστρέφω σε αυτό που σου είπα για τις ευκαιρίες. Είναι σπουδαία η ευκαιρία που έχουμε, η συμμετοχή μας στο Final Four, οπότε θα ήταν ανόητο από την πλευρά μας να την αφήσουμε να περάσει και να λέμε πως είμαστε χαρούμενοι που απλώς θα βρισκόμαστε εκεί.

Παρακολουθείς το NBA;

Φυσικά.

Είναι το όνειρό σου να παίξεις εκεί;

Μμμ... Αν γίνει, έγινε. Δεν ζω για το NBA, είμαι χαρούμενος από την πορεία της καριέρας μου και από τον ρόλο που έχω στον Ολυμπιακό, οπότε δεν ξέρω τι θα συμβεί. Είμαι συγκεντρωμένος μόνο στο αύριο.

Ποια είναι η αγαπημένη σου ομάδα στο NBA;

Δεν ξέρω αν έχω κάποια αγαπημένη ομάδα. Είμαι ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ οπαδός του Τζρου Χόλιντεϊ, ο τύπος είναι απίστευτος. Πώς είναι δυνατόν να μην κερδίζει το βραβείο του κορυφαίου αμυντικού της σεζόν; Είναι απίστευτος πραγματικά. Λατρεύω την επιμονή και το πείσμα του, τον συγχρονισμό του στην άμυνα, το πώς κλέβει την μπάλα, δεν χάνεται ποτέ, μπορώ να τον βλέπω όλη μέρα. Είδες τι έκανε στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όταν οι ΗΠΑ δυσκολεύονταν, τις κράτησε στο παιχνίδι με σκορ, με κλεψίματα, μόλις είχε προσγειωθεί από τους NBA Finals. Δεν υπάρχουν αυτά που κάνει, είμαι πωρωμένος, μου έχει γίνει εμμονή να τον παρακολουθώ.

Μπορεί κάποιος να πει ότι είσαι ένας Τζρου Χόλιντεϊ στην Ευρώπη.

Μπορεί να το πει ναι, έχουμε ομοιότητες. Δεν μπορώ να συγκρίνω εκείνον με εμένα, όμως ο δυναμισμός μας και η αμυντική μας προσήλωση είναι χαρακτηριστικά του παιχνιδιού μας.

Ποια είναι η αγαπημένη σου πεντάδα στο NBA;

Ο Τζόρνταν, ο Τζαμπάρ ήταν πολύ πριν από την εποχή μου οπότε θα βάλω τον Σακ, ο ΛεΜπρόν φυσικά, θέλω να έχω μια ισορροπία, οπότε θα πάω με Κόμπι και Λάρι Μπερντ. Αν σκεφτώ περισσότερο έναν πόιντ γκαρντ μπορεί να πάω με τον Μάτζικ ή με τον Στεφ Κάρι, αλλά είναι δύσκολη ερώτηση αυτή, είναι δύσκολο να δεις όλη την ιστορία και να βάλεις κάποιον που δεν έχεις παρακολουθήσει. Δύσκολη ερώτηση.

Ξέρεις το βραβείο του καλύτερου συμπαίκτη, το πήρε για δεύτερη φορά ο Χόλιντεϊ. Σε ποιον θα το δώσεις στον Ολυμπιακό;

Κι αυτή είναι δύσκολη ερώτηση. Πιθανότατα θα επιλέξω τον Παπανικολάου, είναι ηγέτης με το παράδειγμα, ηγείται με την δουλειά του. Ωστόσο αυτή η ομάδα είναι επιτυχημένη επειδή έχει πολλά παιδιά που δουλεύουν σκληρά και στο παρκέ και στα αποδυτήρια. Μπορώ να σου δώσω έξι ονόματα. Τον Κουίνσι Έισι, τον Σλούκα, τον Παπανικολάου, τον Χασάν, τον Μουστάφα Φαλ, είναι τόσοι πολλοί που πεθαίνουν για την ομάδα. Όταν έχεις 12 τέτοιους παίκτες στην ομάδα, μόνο καλά πράγματα μπορούν να συμβούν.

Ο πιο απαιτητικός αντίπαλος; Αυτός με τον οποίο πρέπει να κάνεις την καλύτερη εμφάνισή σου;

Μόλις τον αντιμετωπίσαμε, ο Μάικ Τζέιμς. Είναι σκληρός. Ακόμη κι όταν δεν σουτάρει καλά, όπως έγινε σε αυτή τη σειρά με την Μονακό, βρίσκει τρόπους για να γίνεται αποδοτικός γιατί πηγαίνει στη γραμμή των βολών, έχει 10 ασίστ με ένα λάθος. Είναι δύσκολο να τον μαρκάρεις, πρέπει να είσαι 40 λεπτά επάνω του, σε κατάσταση συναγερμού. Αν γλιστρήσεις, αν σου ξεφύγει, θα σκοράρει. Φοβερός.

Το SPORT24 στο Final Four στο Βελιγράδι

Το SPORT24 “κατεβάζει” την δική του μπασκετική 5άδα στο Final Four 2022! Π. Διαμαντόπουλος, Σ. Καβαλιεράτος, Β.Σκουντής, Γ. Φιλέρης και Χ. Σταύρου βρίσκονται στο Βελιγράδι και είναι έτοιμοι να μεταδώσουν τον παλμό και όλα τα αγωνιστικά νέα της ομάδας του Ολυμπιακού από την Stark Arena!

Κάνε εγγραφή στα push notifications του SPORT24 και στο κανάλι στο Youtube για να ενημερώνεσαι και να μη χάνεις καμία στιγμή!