Ο Τρέι Γιανγκ σημείωσε 31 από τους 48 πόντους του σε καταστάσεις Πικ εν Ρολ στο Game 1 με τους Μπακς

Ο Τρέι Γιανγκ ήταν ο δήμιος των Μπακς στο Game 1 των τελικών της Ανατολής, οδηγώντας τους Χοκς στην νίκη με 116-113, πραγματοποιώντας μεγαλειώδη εμφάνιση.

Ο σταρ των Χοκς ήταν ασταμάτητος, ολοκληρώνοντας τον αγώνα με 48 πόντους με 13/21 δίποντα, 4/13 τριποντα, 10/12 βολές, 7 ριμπάουντ, 11 ασίστ και 6 λάθη σε 41 λεπτά συμμετοχής, ενώ ήταν υπεύθυνος συνολικά για 72 από τους 116 πόντους της ομάδας του. Το θέμα όμως ήταν πώς έκανε την ζημιά στο Μιλγουόκι, που ενώ ήξερε τι να περιμένει, άφησε τον Γιανγκ να αλωνίζει.

Τα 34 Πικ εν Ρολ και το φονικό floater

Σύμφωνα με το InStat Scout, οι Χοκς “έτρεξαν” συνολικά 51 Πικ εν Ρολ στο Game 1 με τους Μπακς. Τα 34 από αυτά τα “έτρεξε” ως χειριστής της μπάλας ο Γιανγκ, είτε ολοκληρώνοντας ο ίδιος την φάση, είτε πασάροντας σε κάποιον συμπαίκτη του, σε μία αναμενόμενη επιλογή για την Ατλάντα, αφού είναι γνωστό ότι από τον σταρ της ξεκινούν όλα στην επίθεση.

Σύμφωνα λοιπόν με το InStat Scout, ο Γιανγκ σημείωσε συνολικά 31 πόντους ως χειριστής της μπάλας σε κατάσταση Πικ εν Ρολ αν συμπεριληφθούν και οι βολές που σημείωσε έπειτα από φάουλ που κέρδισε. Το ενδιαφέρον ωστόσο είναι ότι κανένας από αυτούς τους 31 πόντους δεν σημειώθηκε με λέι-απ!

Ο Γιανγκ σημείωσε 16 πόντους με σουτ από μέση ή μακρινή απόσταση έπειτα από Πικ που δέχθηκε και – το κυριότερο – 15 πόντους με floater, στο πιθανότατα πιο δυνατό στοιχείο του παιχνιδιού του. Γιατί ενώ ο κόσμος εστιάζει συνήθως στα τρίποντά του και γενικά στην επαφή του με το καλάθι, στην πραγματικότητα αυτό που κάνει ξεχωριστό τον Γιανγκ είναι ότι έχει ένα από τα καλύτερα floater στο ΝΒΑ, με το οποίο σουτάρει από απόσταση 3-5 μέτρων από το καλάθι. Όσο για τον λόγο που έχει τελειωποιήσει αυτό το σουτ; Η απάντηση είναι σαφέστατη: Με ύψος 1.85 μέτρα και μέτρια αθλητικά προσόντα δεν έχει την πολυτέλεια να πηγαίνει μέχρι μέσα στο καλάθι. Μπορεί όμως να σουτάρει από λίγο πιο πίσω.

Στην πραγματικότητα οι Χοκς έκαναν αυτό που λίγο-πολύ κάνουν όλες οι ομάδες όταν αντιμετωπίζουν τους Μπακς και στο παρκέ είναι ο Μπρουκ Λόπεζ (ή ο Μπόμπι Πόρτις). Με το Μιλγουόκι να έχει επιλέξει να παίξει άμυνα Drop στο Πικ εν Ρολ (ο ψηλός μένει πίσω), πρέπει η αντίπαλη ομάδα να έχει παίκτες που μπορούν να σουτάρουν με διάφορους τρόπους από μέση απόσταση για να τους τιμωρήσουν. Ο Γιανγκ έκανε ακριβώς αυτό όλο το βράδυ, σημάδεψε με μανία τον Λόπεζ και τον Πόρτις και δικαιώθηκε, όπως και οι Χοκς.

Το Μιλγουόκι θα προσαρμοστεί, το ίδιο και ο Γιανγκ

Μία από τις πρώτες οδηγίες που – λογικά – πήραν οι παίκτες των Μπακς στην αντιμετώπιση του Τρέι Γιανγκ ήταν να του κόψουν το floater. Με το Game 1 να έχει ολοκληρωθεί και τον Γιανγκ να ολοκληρώνει τον αγώνα με 48 πόντους και 11 ασίστ, είναι σαφές ότι αυτή η οδηγία μάλλον δεν ακολουθήθηκε στο έπακρο. Είναι όμως πολύ νωρίς για πανικό για το Μιλγουόκι και για πανηγυρισμούς για τους Χοκς.

Είναι δεδομένο ότι οι Μπακς θα προσαρμοστούν. Ίσως ο (εξαιρετικός αμυντικός) Τζρου Χόλιντεϊ να είναι πιο πιεστικός και να “κολλήσει” περισσότερο στον γοφό του Γιανγκ έπειτα απο σκριν. Ίσως οι Μπακς να μην επιλέξουν την εύκολη λύση των αλλαγών όταν γίνεται σκριν μεταξύ περιφερειακών από τους Χοκς για να σημαδέψει ο Γιανγκ τον Πατ Κόνατον. Ίσως ο Λόπεζ ανέβει πιο ψηλά στην άμυνα στο Πικ εν Ρολ (δύσκολο) ή το Μιλγουόκι να επιλέξει την λογική του blitz στο Πικ εν Ρολ (όπου γίνεται δυναμικό double-team) για να διώξει την μπάλα από τα χέρια του Γιανγκ. Όπως και να έχει, οι Μπακς θα προσαρμοστούν. Και οι Χοκς θα προσαρμοστούν.

Το μόνο σίγουρο έπειτα από το τέλος του Game 1 της σειράς των Χοκς με τους Μπακς είναι ότι ο Τρέι Γιανγκ έκανε ό,τι ήθελε, όπως ήθελε και όποτε ήθελε. Αν το Μιλγουόκι δεν θέλει να πέσει θύμα έκπληξης θα πρέπει να προσαρμοστεί ανάλογα. Και, κυρίως, να μην υποτιμήσει την Ατλάντα, νομίζοντας ότι μπορεί να την νικήσει παίζοντας μόνο επίθεση.