Ο Κολοσσός πήρε μαζί του από την Καβάλα το 72-85, με τον Trevor Releford να προσφέρει 23 πόντους (4/5 δίποντα, 5/8 τρίποντα), 4 ριμπάουντ, 4 ασίστ, 5 λάθη και 1 κλέψιμο σε 26.55'' συμμετοχής. Και κάπως έτσι, θελήσαμε να μάθουμε την ιστορία αυτού του τύπου, πριν ανακαλύψουμε ότι ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.

Tο Bishop Miege είναι ένα high school που βρίσκεται στο Roeland Park, του Kansas. Είναι ιδιωτικό και είναι καθολικό. Κάθε χρόνο δέχεται περί τους 750 μαθητές. Το 2007 μεταξύ των αιτήσεων που εγκρίθηκαν, ήταν αυτή του Τrevor Releford. Μια χρονιά νωρίτερα, οι διοικούντες είχαν δεχθεί τον αδελφό του, Travis. Αυτοί οι δύο είναι ακόμα και σήμερα στη λίστα με τους "σημαντικούς παίκτες που παρήγαγε το σχολείο μας και οι οποίοι μετά έπαιξαν μπάσκετ σε κολέγιο". Παρεμπιπτόντως, στην ίδια λίστα μπήκε πέρυσι και ο Matune Bol Bol, γιος του Bol Bol, τύπος που κυκλοφορούσε ως ο ψηλότερος παίκτης που έχει παίξει μπάσκετ, μέχρι να εμφανιστεί ο Muresan . Αλλά ας επιστρέψουμε στο θέμα μας.

Όταν ήταν μικρά τα αδέλφια Releford (έξι τον αριθμό, από διαφορετικούς πατέρες), η μητέρα του συνήθιζε... να "κλαίει" τουλάχιστον ένα από τα αντικείμενα που είχε μέσα στο σπίτι, κάθε μέρα. "Ο Trevor είχε διαρκώς μια μπάλα μπάσκετ στα χέρια και έκανε ντρίμπλες και σουτάκια. Φυσικά παρέσερνε τους δυο μεγαλύτερους αδελφούς του και ενώ ήξεραν πως απαγορεύεται να αθλούνται εντός της οικείας, το έκαναν ούτως ή άλλως. Έσπασαν τραπέζια, έσπασαν διάφορα" είχε ενημερώσει η Venita Vann, πριν καταλήξει στο "ελπίζω μια μέρα να με αποζημιώσει". Η αγαπημένη ασχολία των παιδιών ήταν "ν α παίζουν crack ball. Αυτό που έκαναν ήταν να πετούν την μπάλα στους τοίχους και να σπάνε την μπογιά. Είχαν ρημάξει όλους τους τοίχους".

Για να μην τρελαθεί, αποφάσισε να πάρει την αμέσως επόμενη καλύτερη επιλογή. " Προσπάθησα πολύ για να τους πείσω να μην παίζουν μπάσκετ στο σπίτι, αλλά ό,τι και αν έκανα, αποτύγχανα. Στο τέλος, αποδέχθηκα την κατάσταση. Τους κυνηγούσα μέσα στο σπίτι, αλλά ποτέ δεν κατάφερα να πιάσω τον Trevor. Πάντα μου ξέφευγε. Πιστεύω ότι έτσι έμαθε πώς να ελίσσεται στο football και το μπάσκετ, έτσι έγινε μετρ της crossover ντρίμπλας. Την "είχε" από μικρός".

Το τρίτο από τα έξι παιδιά της οικογενείας, όταν δεν διέλυε κάτι στο σπίτι, έπαιζε στο Vineyard Park που ήταν απέναντι από το σπίτι του, σε μια από τις φτωχογειτονιές του Kansas. Ο Travis (του οποίου ο πατέρας καταδικάστηκε για "δολοφονία πρώτου βαθμού" και ισόβια, όταν εκείνος ήταν μωρό) εξήγησε πως " παίζαμε μπάσκετ, σε κάθε ευκαιρία που είχαμε. Ο μεγαλύτερος αδελφός μας, Tracy, ο Trevor και εγώ ξέραμε τι κάναμε. Πιστεύω δε, πως βοήθησα τον Trevor να βελτιώσει το χειρισμό της μπάλας". Τον βοήθησε και κάπου αλλού.

Ο Travis Releford

Μια μέρα, η ομάδα της γειτονιάς, στην οποία άνηκε Travis επρόκειτο να πάει για παιχνίδια στη Florida. " Μας έλειπε ένας παίκτης. Ζήτησα από τον Τrevor να βάλει την εμφάνιση του, έως ότου να έλθει ο απόντας". Αυτό που έγινε ήταν να μπει στο ματς η... σφήνα "και ενώ ήταν 12 χρόνων, αντιμετώπισε παιδιά 19 και 20 χρόνων. Έπαιξε "άσος" και σε μια προσποίηση, ο αντίπαλος του έπαθε διάστρεμμα. Όλοι έμειναν έκπληκτοι και λίγο αργότερα, όλοι φώναζαν το όνομα του".

Αντιλαμβάνεστε τι γινόταν, όταν είχε απέναντι του παιδιά της ηλικίας του. " Η διαφορά ήταν τεράστια. Συνέχισε να βελτιώνεται στο middle school και στο high school" όπου για δυο χρόνια τα αδέλφια βρέθηκαν στην ίδια ομάδα. "Εκείνος ήταν point guard και εγώ... παντού. Κυρίως σκόραρα, εκείνος κυρίως χειριζόταν την μπάλα και έδινε ασίστ".

Το Bishop Miege, πρωταθλητής της πολιτείας το 2001 και το 2010 (με τον νυν παίκτη του Κολοσσού να είναι ο ηγέτης), είχε σταθερά πάνω τους το ενδιαφέρον των ΜΜΕ, γιατί το πρόγραμμα τους εθεωρείτο (και εξακολουθεί να θεωρείται) εκ των πιο συνεπών του είδους. Και κάπως έτσι, όλοι έμαθαν πως στην τρίτη του χρονιά είχε 18.6 πόντους, 6.3 ασίστ και 2.1 κλεψ. ανά αγώνα. Αριθμοί που του έδωσαν μια θέση στην καλύτερη ομάδα της All-Metro. Ο ίδιος ηγήθηκε της ομάδας του, στην πορεία τους τελικούς του 5A State, όπου η παρέα του παραδόθηκε στο Highland Park του Topeka. Στην τελευταία του χρονιά στο λύκειο, έφτασε τους 19.7 π. και τις 6.7 ασίστ, κατά μ.ο., ξαναμπήκε στους καλύτερους της περιφέρειας, ενώ αναδείχθηκε "ο καλύτερος παίκτης" της All Metro, μαζί και αυτός που χειριζόταν καλύτερα την μπάλα.

Μια στιγμή όμως, γιατί παραλείψαμε ένα ακόμα ενδιαφέρον στοιχείο. Όσο έκανε όλα αυτά με την ομάδα μπάσκετ, μετείχε και στις υποχρεώσεις της ομάδας του football και μάλιστα, είχε έναν εκ των πρωταγωνιστικών ρόλων, στην κατάκτηση του πρωταθλήματος της 4A State, το 2009, χρονιά που είδε το όνομα του στην καλύτερη ομάδα του Kansas. Ήταν και η επιλογή κοινού για "καλύτερος defensive back", με το ESPN να εκτιμά πως ήταν από τα πιο "σίγουρα" prospects, της τάξης του 2010. Αυτό, αν επέλεγε το football, με τους Oklahoma και Missouri να 'χουν ήδη ενδιαφερθεί για να τον κάνουν δικό τους. Αλλά επέλεξε το μπάσκετ. " Έπαιζε football, γιατί σε αυτήν την ομάδα ήταν οι φίλοι του" εξήγησε ο αδελφός του, Travis (απόφοιτος του Kansas, που απασχολείται στη D-League, ενώ είχε παίξει και στην U18 της USA το 2008), για να λύσει την απορία.

" Ο κόσμος με ρωτούσε γιατί ρίσκαρα τραυματισμό, παίζοντας και football, τη στιγμή που το πρώτο μου σπορ ήταν το μπάσκετ. Τους έλεγα πως... έπρεπε να παίζω όταν ήμουν μικρότερος και ήταν κάτι που μου άρεσε", είχε πει ο ίδιος το 2010 στην Topeka Capital Journal. Εκεί, ο προπονητής του στο high school, Rick Zych θα πρόσθετε πως " το football τον βοήθησε να αποκτήσει τις δυνατότητες ηγέτη που διαθέτει και να έχει τον έλεγχο στην άμυνα. Όταν ερχόταν η ώρα που ξεχώριζαν τα παιδιά από τους άνδρες, ήξερες πού θα πάει".

O πρώτος Releford που είχε γνωρίσει ο Anthony Grant, coach της Alabama το 2010, ήταν ο Travis, απ' όταν ο παίκτης είχε δοκιμαστεί στην U18 της Team USA και ο κόουτς ήταν assistant στην εθνική που πέρασε τη δοκιμασία δεκαήμερου ταξιδιού στην Αργεντινή. Την άνοιξη του 2009, ο Grant αποδέχθηκε την πρόταση των Alabama Crimson Tide και άκουσε τον συνεργάτη του, John Brannen να του λέει για έναν Trevor Releford. Τον κάλεσε για προπονήσεις και από τις πρώτες κινήσεις, ήξεραν πως θέλουν να τον αποκτήσουν. Εκείνος δεν ενοχλήθηκε από το γεγονός ότι θα έφευγε 700 μίλια μακριά από το σπίτι του. Τον είχε ήδη "κερδίσει" ο Grant, από όλους τους άλλους που είχαν επισκεφτεί το σπίτι του για να τον πείσουν να τους επιλέξει. " Ήταν αυτός που δεν μου είπε πολλά ψέματα", ομολόγησε χρόνια μετά.

Στην πρώτη του σεζόν, ξεκίνησε στα 36 από τα 37 ματς. Η μόνη απουσία που είχε, οφειλόταν σε ίωση. Στις 12/11 του 2010 έγινε ο τέταρτος πρωτοετής της Alabama που ξεκίνησε στην πρεμιέρα της αγωνιστικής περιόδου, στον "άσο" (μετά τους Ennis Whatley το 1982, Mo Williams το 2002 και Ronald Steele, το 2005). Σε 25' συμμετοχής στο 76-73 επί του Florida A&M, είχε 3 ασίστ, 5 πόντους και μηδέν λάθη. Είκοσι εννέα ματς αργότερα, είχε ως μ.ο. 31', 10.4π., 3.4 ασίστ και 2.4 λάθη. Ήταν ο βασικός point guard και αναδείχθηκε δυο φορές "ο καλύτερος πρωτοετής της Southeastern Conference", ενώ με το τέλος της αγωνιστικής περιόδου (2010-11) επελέγη ως μέλος της καλύτερης πεντάδας των freshmen. Κατά μ.ο. είχε 11π. και 3.4 ασίστ, αριθμοί που την επόμενη χρονιά έγιναν 12 και 2.1, ενώ πρόσθεσε και 2.1 κλεψίματα στο κάθε βράδυ του. Ήταν ένας εκ των ηγετών της SEC, στον συγκεκριμένο τομέα.

Ως τριτοετής, έδινε 14.9π., 2.8 ασίστ και 2.3 κλεψ. σε κάθε ματς και ήταν ηγέτης του κολεγίου του, στο σκοράρισμα και στα κλεψίματα, ενώ είχε θέσει ιστορικό ρεκόρ στην τελευταία κατηγορία. Οι 36 πόντοι που είχε σκοράρει εναντίον του LSU ήταν η καλύτερη επίδοση της σεζόν, που βρήκε την παρέα του στο ΝΙΤ Tournament και στην πρόκριση στο Sweet Sixteen, πριν αποκλειστούν από το Maryland, για έναν πόντο (57-58). Στις 11 Φεβρουαρίου του 2012, ήταν ένας από τους τρεις παίκτες του κολεγίου που τιμωρήθηκαν επ αόριστον (οι άλλοι δύο ήταν οι JaMychal Green και Antrew Steele), επειδή παραβίασαν κανόνα της ομαδικής λειτουργίας. Ήταν όλοι starters και το κολέγιο είχε για ρεκόρ 16-7, άρα ήθελε το κάτι παραπάνω για να προκριθεί στο NCAA Tournament.

Το σχολείο τους, εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία ανέφερε πως είναι απογοητευμένο από τις επιλογές που έκαναν οι νεαροί άνδρες, με τον κόουτς Grant να καταλήγει στο " το ταλέντο είναι χάρισμα, αλλά ο χαρακτήρας επιλογή". Τον ρώτησαν τι έκαναν οι παίκτες, αλλά δεν απάντησε. Αυτό που έκανε ήταν να ενημερώσει στις 13 του ίδιου μήνα (δυο ημέρες μετά) πως οι Releford και Steele επρόκειτο να επιστρέψουν σύντομα. Ως τελειόφοιτος, ήταν starter στα 30 από τα 31 ματς της σεζόν και έλαβε για μία ακόμη φορά τιμές, ως μέλος των καλύτερων της περιφέρειας. Αναδείχθηκε ο πιο outstanding παίκτης της ομάδας του, με highlight ένα ασύλληπτο σουτ. Στις 9 Μαρτίου του 2013, από τα χέρια του Releford έφυγε το σουτ από το κέντρο του γηπέδου που έγινε buzzer beater στο 67-58 επί του Georgia.

Όταν έφυγε από το πανεπιστήμιο, ήταν ο τέταρτος σκόρερ όλων των εποχών, με 1.873 πόντους. Ήταν ο πρώτος στην ιστορία του σχολείου στα κλεψίματα και πέμπτος στη SEC, με 263, ενώ άλλαξε την πρώτη θέση της κατηγορίας "συμμετοχές σε παιχνίδια" με 134. Ήταν ο πρώτος στην ιστορία των Tide που είχε τουλάχιστον 1000 πόντους, 300 ασίστ και 200 κλεψίματα. Πήρε και πτυχίο στη "συμπεριφορά καταναλωτών".

" Ένας από τους λόγους που ήθελα να τελειώσω το πρόγραμμα στο Alabama, ήταν για αν πάρω το δίπλωμα. Δεν είναι πολλοί αυτοί που μπορούν να πουν ότι έμειναν τέσσερα χρόνια στο κολέγιο και πήραν πτυχίο. Ήταν μια πολύ ιδιαίτερη στιγμή, για εμένα και τη μητέρα μου", είχε σχολιάσει. Γενικότερα, είπε πως " ελπίζω να άφησα το στίγμα μου στο πρόγραμμα. Ήταν κάτι που ήθελα να επιτύχω, από την πρώτη ομάδα. Ήταν τα τέσσερα καλύτερα χρόνια της ζωής μου". Και στην τελευταία του χρονιά διακρίθηκε σε επίπεδο SEC και φυσικά πήγε στη σχετική βράβευση -στο Westin Hotel του Birmingham, στην Alabama, όπου συνάντησε... το παιδί που θα δείτε στη φωτογραφία και επίσης είχε ξεχωρίσει, με όσα είχε προσφέρει στο Florida.

" Ήταν πάντα πολύ ανταγωνιστικός. Σε ό,τι και αν έκανε. Το πιο σημαντικό είναι πως είναι πολύ καλό παιδί. Τα πάει καλά με όλους, είναι κοινωνικός και μπορεί να ταιριάξει παντού. Πάντα έχει ένα χαμόγελο στα χείλη και πάντα κάνει ό,τι μπορεί για να χαμογελά και όποιος είναι απέναντι του" ενημέρωσε ο αδελφός του, με τη μητέρα του να προσθέτει " όταν προσπαθούσα να τον κάνω να πειθαρχήσει, στεκόταν με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο. Του έλεγα πως σοβαρά επρόκειτο να τον τιμωρήσω και εκείνος συνέχιζε να γελά".

Αυτό το χαμόγελο, το διατήρησε και όταν δεν βρήκε δουλειά στο ΝΒΑ, μολονότι είχε δουλέψει με αρκετές ομάδες (Hazz, Rockets, Bulls) πριν το NBA draft του 2014. Παρακολούθησε τη διαδικασία από το σπίτι του, παρέα με την οικογένεια του. Ήταν ωστόσο, έτοιμος και για το τι θα γίνει, αν δεν επιλεγεί. Όταν λοιπόν, δεν άκουσε το όνομα του, κοίταξε τι είχε στα χέρια του. Επέλεξε να πάει στο Summer League με τους Hawks, οι οποίοι τον χρησιμοποίησαν σε πέντε ματς στο Las Vegas (6.8π., με 52% στα σουτ) και μετά του έδωσαν συμβόλαιο. Αλλά δεν ήταν εγγυημένο. Για αυτό, στις 31/7 του 2014 ενημέρωσε πως θα υπέγραφε το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιο με την King Wilki Morskie Szczecin, στην Πολωνία. Για την ιστορία, υπήρχε δημοσίευμα που τον ήθελε να είναι στο στόχαστρο του ΠΑΟΚ.

" Είναι μια ενθουσιώδης στιγμή για την οικογένεια μου και εμένα" είχε πει, " σημαίνει πολλά το γεγονός ότι δούλεψα σκληρά και βρήκα αυτήν την ευκαιρία, να παίξω επαγγελματικά μπάσκετ. Ανυπομονώ". Στην Πολωνία, όπου πήγε μαζί με την κοπέλα του, για να έχει μια πιο άνετα προσαρμογή, πρόλαβε να παίξει σε 16 παιχνίδια, από 32' σε κάθε ένα και να δώσει 18π., 3 ριμπ., 5 ασίστ και 2 κλεψ. κάθε βραδιά, πριν τραυματιστεί στο γόνατο και υποχρεωθεί να μπει στο χειρουργείο. Διαδικασία στην οποία υποβλήθηκε στις ΗΠΑ. Από την πρώτη ευρωπαϊκή εμπειρία, κράτησε ότι " εκεί οδηγούν σαν τρελοί. Δεν υπάρχει όριο ταχύτητας! Πήγαινα κανονικά και άκουγα κόρνες όλη την ώρα"! Σε ό,τι αφορούσε τους αγωνιστικούς χώρους, ενημέρωσε πως " ακούς πολλές ιστορίες, για άβολες καταστάσεις στο εξωτερικό, όπου πηγαίνουν παίκτες και γίνονται όμηροι κακών συνθηκών. Εγώ ήμουν τυχερός. Πέρασα καλά", μέχρι που χτύπησε.

Θέλησε να δοκιμάσει ξανά, μήπως και βρει μια θέση στο ΝΒΑ, με μια θέση σε ομάδα για το Summer League. Το πρόβλημα που είχε ξεπεράσει ωστόσο, ήταν ένα θέμα. Οπότε είχε δουλέψει στο μυαλό του την προοπτική να επιστρέψει στην Ευρώπη, όπου είχε ήδη βρει δουλειά ο Travis Releford (στην Μaccabi Kiryat Gat). Μόλις οι γιατροί του έδωσαν το ΟΚ, ξεκίνησε δουλειά με προπονητή φυσικής κατάστασης, ενώ ήταν και σε διαρκή επικοινωνία με τον " άνθρωπο μου", δηλαδή τον κόουτς που είχε στο κολέγιο, ο οποίος είχε απολυθεί.

" Δεν είχε πρόβλημα με την απόφαση. Ξέρει πώς είναι αυτή η δουλειά. Εγώ πάλι, εκνευρίστηκα πάρα πολύ, γιατί ξέρω τι άνθρωπος και τι προπονητής είναι". Προφανώς το αναγνώρισαν και οι Oklahoma City Thunder και τον προσέλαβαν για assistant, του Billy Donovan. Στο θέμα μας: ο Releford διάλεξε τον Κολοσσό, για το δεύτερο συμβόλαιο της καριέρας του και το ανακοίνωσε στο Twitter, όπου θα λέγατε ότι είναι εξαιρετικά ενεργός. Πριν ωστόσο, αυτοανακοινωθεί, το όνομα του είχε συνδεθεί με τον Άρη, για να γίνει ο αντικαταστάτης του Waters.