Ο τζογαδόρος Μπομπ Βούλγαρης έβλεπε τους Μάβερικς του Ντόντσιτς σαν (άλλο) ένα στοίχημα

Ο Ντόνι Νέλσον απολύθηκε ύστερα από 24 χρόνια ενασχόλησης με τον οργανισμό. Είχε προηγηθεί η έντονη διαφωνία του με τον ιδιοκτήτη - governor Μαρκ Κιούμπαν. Ο Ρικ Καρλάιλ τον ακολούθησε αφήνοντας το πόστο του προπονητή μετά από 13 σεζόν, παρόλο που το εν ισχύ συμβόλαιό του που έληγε το καλοκαίρι του 2023. Ο Λούκα Ντόντσιτς είχε εκφράσει ανοικτά την επιθυμία του ν' ανήκει σ' έναν οργανισμό που θα νικά. Τον περασμένο Ιούνιο οι Ντάλας Μάβερικς μπήκαν στη βαθύτερη κρίση της δεκαετίας που έχει μεσολαβήσει από τον ένα και μοναδικό τίτλο της ιστορίας του (2011) και για την κατάσταση αυτή δεν ευθύνονταν μονάχα τα "απόνερα" που άφησε πίσω ο έκτος αποκλεισμός κατά τον πρώτο γύρο των playoffs στις ισάριθμες φορές που συμμετείχαν στην postseason από το 2012 έως το 2021.

Ναι μεν οι Mavs δεν εκμεταλλεύτηκαν το 2-0 και το 3-2 απέναντι στους Κλίπερς, χάρη τρεις νίκες τους στο Λος Άντζελες, άρα απέτυχαν αγωνιστικά. Ωστόσο σε κάθε άλλη περίπτωση θα ήταν, μάλλον, εφικτό να απορροφήσουν τους κραδασμούς, αν δεν είχε φθαρεί η βάση του οικοδομήματος. Η βαθύτερη αιτία, αυτή η βραδυφλεγής "βόμβα" στα θεμέλια, (λέγεται πως) είχε ονοματεπώνυμο. Ελληνικότατο. Ο Μπομπ Βούλγαρης δεν είχε προφτάσει καν να συμπληρώσει τρία χρόνια στον οργανισμό κατέχοντας τον ρόλο του Διευθυντή Ποσοτικής Έρευνας – Ανάπτυξης, μετά την πρόσληψή του στις 4 Οκτωβρίου του 2018, και λειτουργώντας ως ένας σκιώδης GM ανακάτεψε πλήρως τις δομές στο front office. Μέχρι να γίνει γνωστό, δια του ιδίου, ότι αποτελεί παρελθόν, διότι η σύμβασή του έληξε και προτίμησε να μην την ανανεώσει.

Προηγουμένως -όντας ως ο εξ απορρήτων του Κούμπαν- αποδείχθηκε πως είχε παρακάμψει οποιαδήποτε ιεραρχία και πάτησε, με την ανοχή της ιδιοκτησίας, στα χωράφια άλλων. Ήταν αυτός ο λόγος που ο Νέλσον είχε αιτηθεί ακρόαση προκειμένου να εκφράσει τα παράπονά του. Ήταν αυτός ο λόγος που ο Ντόντσιτς, ο οποίος είχε βγει εκτός εαυτού... ακούγοντας τις νουθεσίες του, είχε αρχίσει να επαναπροσδιορίζει τις προτεραιότητές του ζυγίζοντας το αν πρέπει να υπογράψει τη max επέκταση για να δεσμευτεί με μια ομάδα που την κουμάνταρε ένας επαγγελματίας παίκτης στοιχημάτων-πόκερ.

Βέβαια, τον σχεδόν 46χρονο ομογενή, με καταγωγή από την Αργολίδα, το στοιχείο αυτό είναι που τον έχει βοηθήσει να χτίσει τη φήμη του από την ανατολική στη δυτική ακτή της Βόρειας Αμερικής. Γεννημένος σε καναδικά εδάφη ο μικρός Χαράλαμπος-Μπάμπης (που για τις ανάγκες έγινε Μπομπ) έγινε η βελτιωμένη βερσιόν του πατέρα του, ο οποίος μαζί με τη μητέρα του είχαν αφήσει την πατρίδα κυνηγώντας να στεριώσουν τη ζωή τους στο Ουίνιπεγκ της κεντρικής περιφέρειας Μανιτόμπα. Ο πατήρ Βούλγαρης ασχολήθηκε με τις αγοραπωλησίες ακινήτων και κατέληξε να κατέχει ένα από τα πιο δημοφιλή εστιατόρια στην περιοχή, τον 'Ερμή' με παραδοσιακές συνταγές, δημιουργώντας μια αξιοζήλευτη περιουσία.

Δύο μήνες στο Λας Βέγκας

Μόνο που μαζί του κουβαλούσε ένα άσβεστο πάθος. Το πάθος για τον τζόγο, παίζοντας τα κέρδη του σε ιπποδρομίες, χαρτιά και ζάρια! Έβλεπε στον ύπνο του αριθμούς και, ξυπνώντας το πρωί, κυνηγούσε να επιβεβαιώσει το ένστικτό του. Ήταν εκείνος που μύησε τον μικρό Μπομπ σ' έναν άλλο, παράλληλο, κόσμο. Τον κόσμο των τυχερών παιχνιδιών. "Ήταν ένας αμετανόητος τζογαδόρος που στα 9 μου μού είχε μάθει ήδη να διαβάζω τις αναλύσεις των ιπποδρομιών".

Ήταν τόσο... σεσημασμένος που αφού ο μικρός ενηλικιώθηκε, πλήρωσε τα έξοδα για να πάνε παρέα διακοπές στο Λας Βέγκας, τον απόλυτο παράδεισο των μανιακών "παικτών". Έμειναν περισσότερους από δύο μήνες στο πεντάστερο (και πανάκριβο) Caesars Palace. Ο πατέρας του καθόταν μονίμως σ' ένα τραπέζι του black jack. Στον Μπομπ δεν επιτρεπόταν η είσοδος στο καζίνο του ξενοδοχείου, διότι δεν είχε συμπληρώσει το 21ο έτος της ηλικίας του (προϋπόθεση για τους νόμους των ΗΠΑ) κι αναγκαστικά ξόδευε το χρόνο σε διάφορους άλλους, λουσάτους, χώρους του 'Παλατιού'.

Σε μία αίθουσα αυτού προβάλλονταν οι live αγώνες του ΝΒΑ. Άρχισε να παρακολουθεί με μανία τα ματς και στο μυαλό του καρφώθηκε η ιδέα για πονταρίσματα σε αθλητικές δραστηριότητες. Άρχισε να σημειώνει στοιχεία και παράξενα στατιστικά που άλλοι δεν θα είχαν ποτέ κατά νου. Μικρά πράγματα που θα ήταν πιθανό να του χαρίσουν πλεονέκτημα έναντι των εταιριών. Χρειάστηκε να χάσει για να μάθει. Το μεγαλύτερο ποντάρισμά του σε αυτό το ταξίδι ήταν τα 100 δολάρια - τα "έκλαψε". Έπεισε και τον πατέρα του να παίξει μαζί του.

Κανονικά ο πρεσβύτερος της οικογένειας θα ήταν ένα ζωντανό αντιπαράδειγμα, αλλά ο 18άρης Μπομπ δεν τον αποκήρυξε. Απλώς φρόντισε να ενημερωθεί πώς να μην σκορπάει αβίαστα τα λεφτά του σε ανώφελες και ανούσιες επιλογές. "Κατάλαβα σε μικρή ηλικία ότι είναι δύσκολο να κερδίσεις τη 'μάνα'. Εκτός αν ξέρεις τι κάνεις". Προσπάθησε, δηλαδή, να παίρνει μαθήματα από τα λάθη των άλλων. Αν δεν τα επαναλάμβανε, θα είχε αμέσως το πλεονέκτημα.

"Έμαθα πολλά από τον πατέρα μου αλλά κυρίως τι δεν δουλεύει. Έμαθα ότι αν δεν έχεις όριο σε κάτι, δεν πρόκειται να νικήσεις. Έμαθα ότι αν δεν διαχειρίζεσαι το ταπεραμέντο σου και δεν σκέφτεσαι ορθολογικά, δεν πρόκειται να έχει μακροπρόθεσμο κέρδος. Αλλά έμαθα σίγουρα ότι στη ζωή πρέπει να είσαι πρόθυμος να ρισκάρεις, γιατί πολύ συχνά το μεγαλύτερο στοίχημα απ' όλα είναι να περιμένεις για την τέλεια ευκαιρία που μπορεί να μην έρθει ποτέ".

Ο αχθοφόρος με το μισό εκατομμύριο

Ο Μπομπ Βούλγαρης ρίσκαρε. Τότε και πάντα. Ρίσκαρε περί τα 70-80.000 δολάρια που είχε μαζεμένα από την (υποτυπώδη) εταιρία αχθοφόρων στο αεροδρόμιο που είχε συστήσει με τα αδέρφια του προκειμένου να ποντάρει υπέρ των Λος Άντζελες Λέικερς πριν από τους νικηφόρους τελικούς του 2000. "Αγόρασε" την κατάκτηση του πρωταθλήματος από τους "λιμνάνθρωπους" σε απόδοση 6.5. Πόνταρε τα πάντα, μέχρι το τελευταίο σεντ που είχε στην τσέπη του. Ήταν ατάραχος και έτρωγε μακαρόνια στον καναπέ του, όταν στα 10 λεπτά πριν από τη λήξη του έβδομου ματς στους τελικούς της Δύσης οι Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς προηγούνταν 75-60. Οι Λέικερς προκρίθηκαν. Το 4-2 επί των Ιντιάνα Πέισερς τού απέφερε μισό εκατομμύριο!

Είχε έκτοτε το απαιτούμενο απόθεμα για ν' αρχίσει τις μεθοδικές κινήσεις του. Είχε λάβει πτυχίο φιλοσοφίας από το τοπικό Πανεπιστήμιο, αλλά χρειαζόταν έναν μαθηματικό για να υλοποιήσει και κατόπιν να τελειοποιήσει την ιδέα του: τη δημιουργία ενός μοντέλου που θα προβλέπει την έκβαση κάθε αγώνα του ΝΒΑ, αλλά και μεμονωμένων φάσεων-κατοχών-αποφάσεων. Παρακολουθώντας τις κινήσεις και τα πονταρίσματά του, οι books είχαν αρχίσει να αντιλαμβάνονται τον τρόπο που κινείτο και να διορθώνουν τα λάθη τους.

Το 2004 ο Βούλγαρης είχε υποστεί σημαντικές απώλειες από το ταμείο του, διότι άρχισε να πέφτει στις παγίδες τους και παρασύρθηκε. Όφειλε να αναθεωρήσει. Αποφάσισε να κάνει ένα διάλειμμα και να οργανώσει μελετημένα τις επόμενες κινήσεις του. Θα επανερχόταν πιο διαβασμένος. Ήταν βέβαιος πως ένας υπολογιστής και ένα πρόγραμμα θα του προσφέρουν τη λύση που έψαχνε. Άρχισε την αναζήτηση, έκανε συνεντεύξεις, τέσταρε κάποιους υποψηφίους, λιγότερους από δέκα, και κατέληξε στον καταλληλότερο. Έναν συνεργάτη με γνώσεις στατιστικής, μαθηματικών και logistics. Ένα παιδί - θαύμα με βραβεία σε μαθηματικούς διαγωνισμούς. Τον είπε 'Whiz' για να κρατήσει μυστική την ταυτότητά του.

Το πόκερ και το Ewing

Στο μεσοδιάστημα ο Βούλγαρης είχε ήδη αρχίσει να λαμβάνει μέρος σε τραπέζια πόκερ, αρχικά με ημι-ερασιτέχνες και ακολούθως με δυνατούς επαγγελματίες σε γνωστά τουρνουά, για να 'αυγατίσει' τα εισοδήματα που του είχαν περισσέψει μετά το κάζο. Χρειαζόταν τα μετρητά. Συνολικά έπαιξε από το 2003 ως το 2012, αποκομίζοντας περισσότερα από 3 εκατομμύρια δολάρια σε χρηματικά έπαθλα. Το μεγαλύτερο εξ αυτών ήταν οι 904.000 που καρπώθηκε ως φιναλίστ σε τουρνουά του Λος Άντζελες το 2005. Αποδείχθηκε η τυχερή πόλη του. Κι ας ηττήθηκε από κάτοχο χρυσού μπρασελέ στο World Series of Poker, ήταν μια τεράστια προσωπική επιτυχία που τον έκανε να καμαρώνει. Είναι κατανοητό πως, μαζί με άλλα... μικροποσά (από 15.000-450.000) τα χρήματα δεν του έλειπαν πια για να εφοδιάσει τον 'άνθρωπό' του με όσα απαιτούνταν προτού πέσουν μαζί στην αγορά και τινάξουν την μπάνκα.

Δούλεψαν μαζί σε κάθε μικρή και μεγάλη λεπτομέρεια. Προσομοίωση της προσομοίωσης. Ιστορικά στοιχεία, αγωνιστική κατάσταση, πιθανές 5άδες, εξατομικευμένες προσπάθειες, ματσαρίσματα. Κατοχή προς κατοχή. Αποφάσεις προπονητών υπό συγκεκριμένες συνθήκες και διαιτητικές παραμέτρους από την πρώτη ως την τέταρτη περίοδο. Όλα συγκεντρωμένα στην ίδια δεξαμενή πληροφοριών. Ήθελαν να εξαντλήσουν την πιθανότητα στατιστικού λάθους. Υποτίθεται ότι ξεπέρασαν το 75% επιτυχίας, φημολογείται ότι η εκτίμησή τους προσέγγιζε το 90%! Όταν ολοκλήρωσαν το εγχείρημά τους τού έδωσαν και όνομα. Ήταν το περίφημο "Ewing", με έμπνευση από τη 'Θεωρία του Ewing' που είχε χρησιμοποιήσει ο δημοσιογράφος Μπίλι Σίμονς για να επιχειρηματολογήσει υπέρ της άποψης ότι οι ομάδες βελτιώνονται όταν χάνουν έναν υπερτιμημένο αστέρα τους.

Το 2009 το δίδυμο είχε εξελίξει τόσο πολύ το μοντέλο πρόβλεψης σε live καταστάσεις που "τους συντρίψαμε στο δεύτερο μισό της σεζόν". Ο Βούλγαρης εμπιστευόταν πιστά κάθε εντολή που του δινόταν, φτάνοντας τα 1.000 μεμονωμένα στοιχήματα ανά χρονιά. "Δεν θέλω να καυχιέμαι, ίσως ακούγεται αλαζονικό, αλλά είναι ό,τι καλύτερο σχετίζεται με τα αθλητικά στοιχήματα".

Ο τραπεζικός λογαριασμός γέμιζε συνεχώς. Το ESPN έδωσε τον τίτλο 'θανατηφόρα συσκευή τζόγου'. Ο ομογενής, που δεν σταμάτησε να παρακολουθεί αγώνες και να συλλέγει δεδομένα γνωρίζοντας εκ των προτέρων τι πρόκειται να ζητήσουν στην επόμενη επίθεση ο Τζέρι Σλόαν, ο Έντι Τζόρνταν ή ο Μπάιρον Σκοτ ("ήταν αστείο γιατί ήξερα τι ακριβώς θα έκαναν"), έφτασε να δαπανά 12.500 το μήνα μόνο για το ενοίκιο σπιτιού στο LA.

Το άνοιγμα στον έξω κόσμο

Ήταν σούπερ επιτυχημένος, αλλά δεν έπαψε ν' αναπτύσσει τις φιλοδοξίες του. Είχε ξεκάθαρο στόχο να δουλέψει σε ομάδα του ΝΒΑ. Ξεχείλιζε από αυτοπεποίθηση και πίστευε ότι είναι ικανός να πετύχει πολλά περισσότερα απ' όσα έμπειροι άνθρωποι του χώρου και έχουν μόνο μία οπτική των πραγμάτων. Άρχισε να τρέχει πίσω από το όνειρό του. Να κυνηγά τις... πιθανότητες που αγαπούσε, αφού πρώτα φρόντισε να γνωστοποιήσει πολλά από τα μυστικά του.

Το twitter βοήθησε τρομερά στη διάδοση των στοιχείων της ταυτότητάς του. Δημοσίευε έρευνες, στοιχεία, απόψεις. Ένας άγνωστος, πλην πετυχημένος παίκτης τυχερών παιγνίων προμόταρε τον εαυτό του, διαφήμιζε τη δουλειά του και αξίωνε θέση, με σταθερό μισθό, στο κορυφαίο πρωτάθλημα μπάσκετ του κόσμου. Πήγαινε καλεσμένος σε podcasts και έχτιζε μέρα με τη μέρα τη φήμη του.

Το 2010 λέγεται ότι τον προσκάλεσε στέλεχος ομάδας για να εργαστεί μαζί του. Αυτή η συνεργασία κράτησε λίγο, μόλις πέντε μήνες. Δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ ότι τον "δοκίμασαν" ως στέλεχος οι Χιούστον Ρόκετς του... Ντάριλ Μόρεϊ, του παράγοντα που έφερε το στατιστικό σύστημα διακυβέρνησης στο μπάσκετ (Moreyball). Αν και δεν είχε μείνει ικανοποιημένος από τις αρμοδιότητές του, είχε ανοίξει η πόρτα που έψαχνε. Τον έμαθαν. Όσο μάλιστα αυξάνονταν οι πιστοί φανς του τόσο ο Ελληνο-Καναδός φούσκωνε από την πεποίθηση ότι διαθέτει όλα τα προσόντα να ηγηθεί σύντομα ενός front office. Ότι είναι ο κατάλληλος για να διαχειριστεί ένα πρότζεκτ που θ' αφορά τον καταρτισμό ρόστερ και όλες τις αγωνιστικές επιλογές. Γιατί κατείχε τη μέθοδο και τη γνώση.

Ούτως άλλως το ποσοστό κέρδους από το περίφημο μοντέλο του είχε αρχίσει να μειώνεται και ο ίδιος να κουράζεται από τη διαρκή ενασχόληση. Το ομολογούσε ο ίδιος, μια και οι 'αντίπαλοί' του γίνονταν εξίσου ισχυροί προκειμένου ν' αποκρούουν τέτοιες επιζήμιες απειλές. Βρήκαν κι αυτοί τους δικούς τους ανθρώπους, ανέπτυξαν τους δικούς τους μηχανισμούς για να ορίζουν τις αποδόσεις και τα προσφερόμενα στοιχήματα. "Δεν μπορείς να το κάνεις για πάντα", παραδεχόταν ειλικρινέστατα. Ούτε στο ΝΒΑ άρεσε που η δράση του παρέμενε ανεξέλεγκτη.

Ο Κιούμπαν άναψε τη σπίθα, αλλά δεν τη σβήνει

Η επίσημη πρόταση που προσδοκούσε έμελλε να κατατεθεί από τον Μαρκ Κιούμπαν τον Οκτώβριο του 2018. Τα analytics είχαν ενσωματωθεί στο οργανόγραμμα των αμερικανικών franchises και ο δαιμόνιος ιδιοκτήτης πίστεψε ότι με τον Μπομπ Βούλγαρη θα βρεθεί ένα βήμα μπροστά από τον ανταγωνισμό. Θεώρησε ότι η ένταξή του στην ομάδα που τον περιστοίχιζε θα περιχαρακώσει την επένδυσή του και θα μειώσει τα ρίσκα στη στρατηγική.

Προσφέροντάς του απλόχερα αρμοδιότητες που τον καθιστούσαν παρά τω ιδιοκτήτη, έγινε η πιο ισχυρή φωνή, τού επέτρεψε να θρέψει αχόρταγα το 'εγώ' του και χωρίς πρότερη εμπειρία στη διαχείριση ισχυρών προσωπικοτήτων να έρθει σε προστριβές με πολλούς. Ο Νέλσον ένιωθε ότι καπελώνεται διότι κάθε εισήγησή του έπρεπε να έχει την έγκριση του Βούλγαρη, ο Καρλάιλ είχε την υποχρέωση να τον ακούει σαν να 'ναι συνεργάτης του. Ο Ντόντσιτς τον έβρισε όταν τον περασμένο Φλεβάρη, στη διάρκεια αγώνα με τους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς, όταν τού ζήτησε με χειρονομίες να ηρεμήσει. Σε αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του για τα εσωτερικά των Μαβς το Athletic είχε επικαλεστεί ανώνυμη πηγή μεταφέροντας την πληροφορία πως ο Βούλγαρης "δεν ξέρει πώς να μιλάει στους ανθρώπους". Προτού αποδομηθεί ως στέλεχος, ήρθαν οι σαρωτικές αλλαγές στο οργανόγραμμα των Μάβερικς.

Διέρρευσε μαζί ότι θα αποχωρήσει κι αυτός. Ο -έξαλλος με τις φήμες- Μαρκ Κιούμπαν δεν είχε πει την τελευταία λέξη του. Ήταν άλλο ένα παιχνίδι πιθανοτήτων. Μένει-φεύγει. Εκ των υστέρων αποδείχθηκε ότι ο Βούλγαρης είχε ήδη υποβάλει την παραίτησή του, αλλά επειδή δεν έγινε δεκτή από την ιδιοκτησία αποφάσισε να εξαντλήσει το συμβόλαιό του χωρίς να το ανανεώσει. Τουλάχιστον ο Τζέισον Κιντ δεν θα χρειάζεται να νιώθει υπόλογός απέναντί του. Πόσο μάλλον ο νέος GM Νίκο Χάρισον. Ο Έλληνο-Καναδός αντιμετώπισε τους Μάβερικς σαν ένα μακροχρόνιο στοίχημα που δεν τον δικαίωσε.