Ο Τζος Οπενχάιμερ στο SPORT24: "Ο Γιάννης θέλει ειλικρίνεια, διαφορετικά χάνει την εμπιστοσύνη του σε εσένα"

Ήταν βράδυ της 23ης Οκτωβρίου του 2020 όταν η είδηση της επιστροφής του στους Μπακς ανακοινώθηκε, αλλά πέρασε στα ψιλά, ως μία απλή πρόσληψη και τίποτα περισσότερο. Λίγοι τον γνώριζαν, ακόμη λιγότεροι μπορούσαν να θυμηθούν ότι ο Τζος Οπενχάιμερ είχε εργαστεί στο παρελθόν στο Μιλγουόκι, μετρημένοι στα δάχτυλα ήταν όσοι ήξεραν πως δούλεψε στενά με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, όταν εκείνος έκανε τα πρώτα βήματα της επαγγελματικής του καριέρας.

Ο 53χρονος σήμερα προπονητής με εξειδίκευση στο σουτ, έχει μια αξιοζήλευτη πορεία στους πάγκους. Δούλεψε ως assistant στα Πανεπιστήμια Ντουκέσν, Ντέλαγουερ, ΝτεΠόλ και Κεντ Στέιτ, μπήκε στο NBA ως μέλος των Μπακς το 2013, ακολούθησαν θητείες στους Χιούστον Ρόκετς, στους Λονγκ Άιλαντ Νετς της G-League, στο Πανεπιστήμιο Τζέιμς Μάντισον και η επιστροφή στο Μιλγουόκι.

Ο Οπενχάιμερ υπήρξε ένας αξιόλογος πόιντ γκαρντ με καλό περιφερειακό σουτ, αγωνίστηκε στην Ευρώπη με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ και με μερικές ακόμη ομάδες του Ισραήλ, πλέον όμως έχει έναν πάρα πολύ συγκεκριμένο και ταυτόχρονα πολύ απαιτητικό ρόλο στον οποίο λειτουργεί με πειθαρχία και χειρουργική ακρίβεια.

Είναι ο άνθρωπος που βρίσκεται πιο κοντά από οποιονδήποτε στον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Είναι αυτός που τον ακολουθεί, τον παρακολουθεί και δουλεύει μαζί του. Είναι ο προπονητής που ο Greek Freak εμπιστεύεται και ως ειδικό στο σουτ, αλλά και ως άνθρωπο. Γιατί; Επειδή ο Οπενχάιμερ είναι πάντα εκεί για να τον πιέσει, για να είναι ειλικρινής μαζί του, κυρίως όμως για να τον ακούσει και στη συνέχεια να τον συμβουλεύσει.

Ο Τζος Οπενχάιμερ έχει επισκεφθεί την Ελλάδα αρκετές φορές. Το περασμένο καλοκαίρι ήταν στην Αθήνα για να δουλέψει με τον Γιάννη και με τον Θανάση, τον συναντήσαμε στην πρεμιέρα της ταινίας RISE στα γηπεδάκια του Τρίτωνα στα Σεπόλια και λίγες ημέρες μετά, ακολούθησε η ανακοίνωση της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης που ενημέρωνε ότι ο assistant coach των Μπακς έγινε μέλος του προπονητικού staff της Εθνικής Ελλάδας για το EuroBasket.

Το SPORT24 είχε την ευκαιρία να μιλήσει μαζί του γι' αυτό το ξεχωριστό ταξίδι στην προπονητική του καριέρα κι ο Οπενχάιμερ, που με την καθοριστική συμβολή των ανθρώπων του οργανισμού των Μιλγουόκι Μπακς συνδέθηκε στις 7 το πρωί με την Αθήνα, είχε όλη την καλή διάθεση και κάτι ακόμη περισσότερο για να μοιραστεί με τους Έλληνες αυτά που είδε, αυτά που άκουσε, αυτά που έζησε τις 50 ημέρες στην Αθήνα, στο Μιλάνο και στο Βερολίνο. Αλλά και γι' αυτά που θα ακολουθήσουν...

- Πως ήταν η εμπειρία της συμμετοχής στην Εθνική Ελλάδας;

Καλύτερη απ' όσο περίμενα. Κέρδισα πολλές εμπειρίες ως προπονητής, δουλεύοντας με τον coach Ιτούδη, με όλο το coaching staff, με την ομάδα γενικότερα. Ήταν υπερβολικά όμορφο το ότι έχτισα σχέσεις που ελπίζω ότι θα συνεχιστούν και τα επόμενα χρόνια.

Σπουδαία εμπειρία, πραγματικά σπουδαία. Και πάνω απ' όλα, το γεγονός ότι είχα την ευκαιρία να περάσω το καλοκαίρι μου σε ένα τόσο ανταγωνιστικό περιβάλλον, να εκπροσωπήσω την Ελλάδα και να δουλέψω με τον Γιάννη και τον Θανάση. Δεν θα μπορούσα να ζητήσω κάτι καλύτερο από αυτό που έζησα.

- Πώς και πότε προέκυψε η ευκαιρία να εργαστείς για την Εθνική Ελλάδας;

Ήρθε με τον καιρό. Θα ήμουν ούτως ή άλλως στο πλευρό του Γιάννη στη διάρκεια του καλοκαιριού, θα τον βοηθούσα σε όλη αυτή τη διαδικασία. Αναπτύχθηκε όμως μία όμορφη σχέση με τον Νίκο Ζήση και πέρασα λίγο χρόνο με τον Δημήτρη Ιτούδη. Έρχονταν και μας έβλεπαν όταν δουλεύαμε με τον Γιάννη, κρατήσαμε επαφή, μιλούσαμε και κάποια στιγμή είπαμε με τον GM Τζον Χορστ και με τον coach Μπουντενχόλζερ ότι αν προκύψει η ευκαιρία, θα είναι ωραίο να γίνω επίσημο μέλος του προπονητικού team της Εθνικής.

Όλοι συμφώνησαν πως θα ήταν όμορφο αν προέκυπτε η ευκαιρία της Εθνικής

Ο coach Ιτούδης, οι Μπακς, ο Γιάννης και ο Θανάσης, όλοι συμφώνησαν πως κάτι τέτοιο θα ήταν όμορφο για όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές. Είμαι ευλογημένος που μου δόθηκε η ευκαιρία και θέλω να πιστεύω ότι πρόσφερα με θετικό τρόπο. Σε εμένα, είχαν όλοι θετική επιρροή, οπότε ήταν μια καταπληκτική εμπειρία.

- Προφανώς η προτεραιότητά σου ήταν ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, ωστόσο ξέρουμε ότι βοήθησες και άλλα παιδιά, κυρίως τα πιο νεαρά της ομάδας. Είχες συγκεκριμένες αρμοδιότητες ή απλώς βοηθούσες όπου χρειαζόταν;

Ο Γιάννης ήταν η βασική μου προτεραιότητα. Έπρεπε να τον βοηθήσω να συνεχίσει να βελτιώνεται, έπρεπε να είμαι εκεί για να μιλάω μαζί του, έπρεπε να τον βοηθήσω να βαδίσει όλη αυτή τη διαδικασία, αλλά ταυτόχρονα να βοηθάω και το προπονητικό team επειδή όσο και αν τον γνωρίζουν, εγώ βρίσκομαι πάντα μαζί του στης προπονήσεις, στους αγώνες, τον ξέρω καλά και πιστεύω ότι έκανα αυτό που έπρεπε για να μην υπάρχει κενό.

Εκτός αυτού, δούλεψα και με άλλα παιδιά όπως τον Λαρεντζάκη, ήμουν εκεί για όλους. Ήθελα να τους γνωρίσω και να τους βοηθήσω να κατανοήσουν τί ζητούσε ο coach Ιτούδης και τα άλλα μέλη του staff. Πιστεύω ότι έδωσα μία διαφορετική οπτική στο κομμάτι της διαχείρισης συγκεκριμένων παικτών.

Ήμουν εκεί για όλους και το απόλαυσα, ήταν σπουδαίο να βλέπω αθλητές που είτε δεν γνώριζα, είτε δεν γνώριζα αρκετά, να έρχονται και να με ρωτούν, να θέλουν να περάσουν περισσότερο χρόνο μαζί μου στο παρκέ, να πάμε μαζί για ένα δείπνο και απλώς να μιλήσουμε για πράγματα που μπορούν να τους βοηθήσουν. Αυτό σε κάνει να αισθάνεσαι όμορφα ως προπονητής. Είναι ωραίο να επηρεάζεις, να θέλουν να βρίσκονται κοντά σου και να δουλέψουν μαζί σου.

Και ξέρεις τι; Όταν έρχεται ο Γιάννης και σου λέει "coach, κάνεις τη διαφορά στην ομάδα, κάνεις τη διαφορά με αυτούς τους παίκτες γιατί σε εκτιμούν και ακούν όσα τους λες, να το πάρεις στα σοβαρά γιατί θέλουν να μάθουν από εσένα", τότε αυτό είναι αληθινά σπουδαίο.

- Ως σουτέρ, διότι είσαι ακόμη σουτέρ, θεωρείς ότι έλειψε από την Εθνική Ελλάδας η συνέπεια στο τρίποντο στη διάρκεια του EuroBasket 2022;

Κοίτα... Αν βάλεις 1/2, είσαι σπουδαίος σουτέρ. Αν έχεις 50%, είσαι σπουδαίος σε ό,τι κι αν κάνεις στη ζωή σου. Δεν κάνεις κάτι καλά. Κάνεις κάτι άριστα. Στο μπέιζμπολ αν χτυπήσεις τη μπάλα 3/10, γίνεσαι πολυεκατομμυριούχος. Τα βάλαμε τα σουτ, προφανώς και θα μπορούσαμε να έχουμε εκτελέσει καλύτερα, προφανώς και θα μπορούσαμε να έχουμε εκτελέσει καλύτερα σε συγκεκριμένες καταστάσεις όπως για παράδειγμα στον αγώνα με την Γερμανία.

Το σπουδαίο όμως είναι ότι όλοι οι παίκτες σούταραν. Και το έκαναν με αυτοπεποίθηση. Ήθελαν να βάλουν το σουτ, ήθελαν να πάρουν το σουτ, που είναι πάρα πολύ σημαντικό. Κάποιες φορές η μπάλα δεν θα μπει, το σημαντικό είναι να συνεχίσουμε να χτίζουμε ως ομάδα. Με τον Γιάννη κεντρικό πρόσωπο.

Το ίδιο συμβαίνει και με τους Μιλγουόκι Μπακς. Αν μπουν τα σουτ γύρω από τον Γιάννη, γινόμαστε μια ομάδα που πάρα πολύ δύσκολο μπορεί κάποιος να την νικήσει. Έτσι και στην Εθνική Ελλάδας, πρέπει να βάλουμε τα σουτ για να δώσουμε στον Γιάννη περισσότερο χώρο. Αν βρει περισσότερο χώρο ο Γιάννης, τότε έχουν περισσότερο χώρο και οι περιφερειακοί.

Θεωρώ ότι η Εθνική έχει καλούς σουτέρ, παιδιά που επενδύουν πολύ χρόνο για να βελτιώσουν την εκτέλεσή τους. Ξέρουν τα σουτ που θέλουν να πάρουν και ξέρουν και αυτά που πρέπει να πάρουν. Ο coach Ιτούδης ήταν ξεκάθαρος σε αυτό, κάποιες φορές πρέπει απλώς να βγεις μπροστά και να ευστοχήσεις. Κάποιες φορές θα είσαι σε σπουδαία ημέρα και κάποιες όχι. Πιστεύω στους σουτέρ μας, ξέρω ότι και οι υπόλοιποι προπονητές της ομάδας πιστεύουν σε αυτούς και νομίζω ότι θα τα βάλουμε την επόμενη φορά.

- Είδαμε κι άλλες σπουδαίες ομάδες όπως η Σλοβενία του Ντόντσιτς και η Σερβία του Γιόκιτς να αποτυγχάνουν. Τι θεωρείς ότι λείπει από αυτές τις ομάδες, μαζί και από την Εθνική Ελλάδας, για να κάνουν το βήμα προς το επόμενο επίπεδο;

Δεν ξέρω αν τους λείπει κάτι. Το φορμάτ του EuroBasket, το φορμάτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ γενικότερα, είναι πολύ διαφορετικό με αυτό που γνωρίζουν ο Γιάννης, ο Λούκα, ο Γιόκιτς. Το do-or-die παιχνίδι σου βάζει πολλή πίεση, δεν μοιάζει με το στιλ του ΝΒΑ στο οποίο έχουμε σειρές αγώνων και μπορείς να έχεις μία κακή βραδιά, αλλά μπορείς να γυρίσεις και να κερδίσεις τη σειρά.

Εμείς, οι Μπακς, χάναμε 0-2 στη σειρά με τους Μπρούκλιν Νετς, κάναμε ένα άσχημο παιχνίδι εκτός έδρας και ηττηθήκαμε με μεγάλη διαφορά. Ωστόσο, το γυρίσαμε με ομαδική δουλειά. Ο coach Μπουντενχόλζερ βρήκε τη λύση μαζί με την ομάδα, με το προπονητικό team, πήραμε τη σειρά και στη συνέχεια φτάσαμε μέχρι το πρωτάθλημα. Στο EuroBasket δεν είναι έτσι. Έχεις μια κακή βραδιά, δεν σουτάρεις καλά, ίσως κάποιος παίκτης αντιμετωπίσει πρόβλημα με τα φάουλ. Ένα εμπόδιο εδώ, ένα εμπόδιο εκεί, χάνεις τον αγώνα και είσαι εκτός τουρνουά.

Κάποιες φορές χρειάζεσαι και τύχη, δεν αρκεί να έχεις τον καλύτερο παίκτη

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχεις την καλύτερη ή έστω μία από τις καλύτερες ομάδες. Και ξέρεις, κάποιες φορές δεν έχει σημασία αν έχεις τον καλύτερο παίκτη. Το σημαντικό για να βρεθείς σε θέση να κερδίσεις είναι να προσπαθήσεις ως ομάδα. Εμείς πέσαμε πάνω στη Γερμανία, η οποία δεν έφυγε ποτέ από τη χώρα. Εμείς ταξιδέψαμε, όπως και οι υπόλοιπες ομάδες. Και επίσης, χρειάζεσαι και τύχη.

Δεν θέλω να μειώσω την επιτυχία της Γερμανίας, έκαναν το τέλειο ματς την κατάλληλη στιγμή. Από εκεί και πέρα όμως, δεν θεωρώ ότι ομάδες όπως η Σερβία, η Ελλάδα, ομάδες με σπουδαίους ΝΒΑers, πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξουν κάτι. Πιστεύω ότι πρέπει να συνεχίσουν να χτίζουν και να βελτιώνονται.

Κάποιες φορές έχεις ανάγκη λίγη τύχη σε αυτό το φορμάτ των αγώνων, σε τέτοια τουρνουά. Όταν έχεις do-or-die αγώνες, υπάρχει πολλή πίεση, ειδικά όσο πλησιάζεις προς την διεκδίκηση των μεταλλίων. Πρέπει να συνεχίσουμε να χτίζουμε, ο coach Ιτούδης είναι ένας σπουδαίος προπονητής που τα έχει δει όλα. Θα έχει πάντα προετοιμασμένη την ομάδα του. Η ομοσπονδία έκανε τα πάντα για να βρεθούν οι παίκτες στην καλύτερη δυνατή κατάσταση ώστε να κερδίσουν.

Έχω εμπιστοσύνη και αυτοπεποίθηση γι' αυτό το γκρουπ. Ίσως και να είμαι προκατειλημμένος σε αυτό που θα πω, όμως έχουμε τον καλύτερο παίκτη στον κόσμο και πρέπει να χτίσουμε γύρω από αυτόν. Όπως ξέρεις, ο Γιάννης θέλει πάντα να βελτιώνεται και αυτό θα συνεχίσει να κάνει. Την ίδια στιγμή, αυτό θέλουν να κάνουν και οι υπόλοιποι παίκτες της ομάδας και γι' αυτό αισθάνομαι ενθουσιασμό για την Εθνική.

- Μετά απ' όσα έζησες, θεωρείς ότι ο κόσμος στις ΗΠΑ καταλαβαίνει πόσο σημαντικό είναι το EuroBasket για τους Ευρωπαίους;

Σε καμία περίπτωση. Δεν νομίζω ότι στις ΗΠΑ ο κόσμος καταλαβαίνει πόσο σημαντικό είναι το EuroBasket για τα παιδιά που μεγαλώνουν βλέποντας αυτές τις διοργανώσεις. Αυτά τα τουρνουά είναι τα πρώτα στα οποία θέλουν να συμμετάσχουν. Θέλουν να νικήσουν, θέλουν ένα μετάλλιο.

Ο Γιάννης για παράδειγμα, έχει ξεκαθαρίσει ακόμη και δημόσια ότι έχει πάρει βραβεία MVP, έχει πάρει ατομικά βραβεία, έχει κερδίσει το πρωτάθλημα στο ΝΒΑ, όμως ο μεγαλύτερος στόχος του πέρα από το να κατακτήσει κι άλλους τίτλους, είναι ένα μετάλλιο με την εθνική ομάδα.

Αν συνεχίσουμε, αν έχουμε τον κόσμο μαζί μας, θα τα καταφέρουμε

Δεν είχα βρεθεί ποτέ στο περιβάλλον της Εθνικής Ελλάδας μέχρι το καλοκαίρι, όμως ήταν απίθανο να αισθάνομαι ότι η χώρα παρακολουθούσε και υποστήριζε αυτή την ομάδα. Ήταν εκπληκτικό! Πήγαινα για το πρωινό στο ξενοδοχείο μου στην Αθήνα και όλοι με ρωτούσαν για την Εθνική, τι θα γίνει στο ματς, πώς είναι αυτός ο παίκτης, τι συμβαίνει στις προπονήσεις. Μου έδιναν ευχές και μου δήλωναν την στήριξή τους τα παιδιά που σέρβιραν, οι κυρίες που καθάριζαν τα δωμάτια, τα παιδιά στη ρεσεψιόν. Όλοι παρακολουθούσαν την ομάδα.

Από αυτά που μου έχουν εξηγήσει, η ενέργεια και η πίστη του κόσμου απέναντι στην Εθνική, επανήλθαν χάρη σε αυτό το σύνολο. Αν συνεχίσουμε, μιλάω με αυτόν τον τρόπο διότι πραγματικά ελπίζω ότι θα παραμείνω μέλος αυτής της ομάδας, αν έχουμε τον κόσμο μαζί μας, θα τα καταφέρουμε. Είναι απίστευτο να έχεις το όνομα της χώρας στο στήθος σου, στην Ευρώπη αυτό είναι τα πάντα.

Αν ρωτήσεις έναν Ευρωπαίο παίκτη του ΝΒΑ ποιο είναι σημαντικότερο, θα τον δεις να σκέφτεται πολύ, να παίρνει χρόνο για να αποφασίσει αν θέλει ένα πρωτάθλημα Ευρώπης ή ένα πρωτάθλημα στο ΝΒΑ, δεν θα ξέρει ποιο είναι σημαντικότερο. Αυτό συμβαίνει επειδή έχουν μεγαλώσει βλέποντας αυτά τα τουρνουά, έχουν μεγαλώσει με όνειρο να γίνουν μέλη αυτών των διοργανώσεων. Θέλουν να γίνουν παίκτες του ΝΒΑ, όμως η φαντασίωσή τους, το όνειρό τους όταν μεγαλώνουν στη χώρα τους, είναι να γίνουν σαν αυτούς που θαυμάζουν.

Ο Γιάννης είδε την ομάδα του 2006, είδε τον Σοφοκλή Σχορτσανίτη, είδε ότι του έμοιαζε και ότι πέτυχε κάτι που έμοιαζε ακατόρθωτο. Είναι τεράστιο γι' αυτά τα παιδιά να αγωνίζονται με την εθνική ομάδα της χώρας τους και νομίζω πως είναι πάρα, μα πάρα πολύ δύσκολο για εμάς στις ΗΠΑ να το καταλάβουμε. Ίσως μόνο αν δούμε την Team USA, αν και αυτή η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική.

Και μετά απ' όλα αυτά, για να απαντήσω στην ερώτησή σου εν συντομία, όχι, στις ΗΠΑ δεν έχουμε ιδέα για το τι σημαίνει να παίζεις για την εθνική ομάδα της χώρας σου, να κερδίζεις το EuroBasket ή το Παγκόσμιο Κύπελλο.

- Τι σου άρεσε περισσότερο στο διάστημα αυτών των εβδομάδων; Τα πλήθη; Η ένταση; Η δύναμη; Η στρατηγική; Η πίεση;

Νομίζω τις σχέσεις που έχτισα με κάποιους ανθρώπους. Είχα την ευκαιρία να περάσω χρόνο όχι μόνο με προπονητές και με παίκτες. Έκανα φίλους και στην Ελλάδα, έκανα φίλους και στο EuroBasket. Όταν βρίσκεσαι στο ξενοδοχείο μαζί με όλες τις ομάδες, περνάς χρόνο μαζί τους. Είδα προπονητές με τους οποίους ήμουν αντίπαλος ως μπασκετμπολίστας και δεν τους είχα συναντήσει εδώ και 20 χρόνια. Είχα αντιμετωπίσει τον Νταμίρ Μουλαομέροβιτς όταν εκείνος βρισκόταν στην Τσιμπόνα κι εγώ στη Μακάμπι Τελ Αβίβ.

Αυτά είναι υπέροχα πράγματα, το να κάθεσαι σε ένα μπαλκονάκι, να έχεις μία μπίρα στο χέρι και να μιλάς με παλιούς φίλους, για το ΝΒΑ, για το ευρωπαϊκό μπάσκετ, είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να σου συμβεί. Οι νίκες και οι ήττες έρχονται και φεύγουν, οι σχέσεις όμως είναι αυτές που χτίζεις και αυτές που μένουν για πάντα. Μιλούσα πριν από μερικές ημέρες με έναν παίκτη, μετά μιλούσα με έναν προπονητή από την Ουκρανία, τον ρωτούσα πώς είναι η κατάσταση εκεί, όλα αυτά είναι σημαντικότερα από μία μπάλα που πέφτει στο καλάθι. Αυτό ήταν το καλύτερο κομμάτι όλης της εμπειρίας.

- Θεωρείς ότι η Εθνική Ελλάδας πρέπει να είναι αμυντική ή επιθετική ομάδα; Πόσο δύσκολο είναι να ισορροπήσεις ανάμεσα σε άμυνα και επίθεση σε ένα τουρνουά τόσο γρήγορο, σε ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα;

Και τα δύο είναι δύσκολα διότι παίρνεις παίκτες από διαφορετικές ομάδες. Παίρνεις παίκτες που έχουν διαφορετικούς ρόλους στις ομάδες τους και τους βάζεις όλους στην Εθνική. Παίρνεις παίκτες που είναι πρώτες επιλογές στους συλλόγους τους και τους ζητάς να γίνουν ρολίστες, να κάνουν βήματα προς τα πίσω και να θυσιαστούν, να κάνουν διαφορετικά πράγματα από αυτά στα οποία είναι συνηθισμένοι. Αυτό είναι το δυσκολότερο κομμάτι.

Ο Γιάννης σκέφτεται πρώτα τους γύρω του σε σημείο που κάποιες φορές αυτό είναι λάθος

Ο coach Ιτούδης έκανε καταπληκτική δουλειά στο μοίρασμα των ρόλων, στο να βάλει κάθε παίκτη σε μια κατάσταση στην οποία θα μπορεί να είναι αποδοτικός για το καλό της ομάδας. Το να στηριχθείς στην άμυνα είναι προφανώς πολύ δύσκολο, όμως και το κομμάτι της επίθεσης είναι πάρα πολύ ζόρικο όταν έχεις τον Γιάννη, τον καλύτερο παίκτη στον κόσμο και πρέπει να χτίσεις τα πάντα γύρω του. Ο Ιτούδης έφτιαξε μία ιεραρχία.

Ο Γιάννης, όπως τον γνωρίζεις, είναι τόσο ομαδικός που σκέφτεται πρώτα για τους γύρω του και μετά για τον εαυτό του, σε σημείο που κάποιες φορές αυτό είναι λάθος.

Σκέφτεσαι, πώς θα γίνω καλός αμυντικά όταν έχω έναν παίκτη σαν τον Γιάννη που προστατεύει τους πάντες; Πώς θα γίνω καλός αμυντικά με παίκτες όπως ο Κώστας και ο Παπαγιάννης, που προστατεύουν τους πάντες.

Η προτεραιότητά μας ήταν να έχουμε υγεία. Προσπαθήσαμε να κάνουμε τα πάντα σε άμυνα κι επίθεση, να παίζουμε με ρυθμό, να έχουμε αποστάσεις, να τους κρατήσουμε όλους υγιείς. Δεν θα το πω ως δικαιολογία, όμως είχαμε τραυματισμούς. Χάναμε έναν σημαντικό παίκτη, επέστρεφε κάποιος άλλος, οπότε το να τους ενσωματώσεις όλους σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ήταν τόσο σημαντικό, όσο η άμυνα και η επίθεση.

Πιστεύω ότι αυτά που κατάφερε ο coach Ιτούδης μαζί με τους υπόλοιπους προπονητές ήταν απίστευτα. Πιστεύω ότι εγώ από τη μεριά μου βοήθησα, γνωρίζοντας ότι το training camp στο ΝΒΑ είναι πολύ σύντομο σε σχέση με τις προετοιμασίες των ευρωπαϊκών ομάδων. Έκαναν όλοι ό,τι καλύτερο μπορούσαν για να βοηθήσουν και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Δεν μπορώ να πω ότι η άμυνα ή η επίθεση είναι σημαντικότερη, πρέπει να τα κάνεις και τα δύο καλά για να έχεις την ευκαιρία να κερδίσεις στο επίπεδο του EuroBasket.

- Κάθε προπονητής πρέπει να είναι ειλικρινής με τους παίκτες σου και γνωρίζω ότι εσύ πάντα είσαι ειλικρινής με τον Γιάννη. Τι του είπες μετά από το EuroBasket;

Του εξήγησα ότι έχει την ευκαιρία να γίνει ακόμη καλύτερος, ότι έχει την ευκαιρία να συνεχίσει να βελτιώνεται. Το ευρωπαϊκό στιλ είναι ένα διαφορετικό άθλημα επειδή δεν βρίσκεις τόσους χώρους. Δεν έχεις τόσο χώρο για να παίξεις κι ας φαίνεται ότι και στο ΝΒΑ κάνει παρόμοια πράγματα.

Ουδείς είχε ακούσει τον "τοίχο" πριν από την εποχή του Γιάννη. Τώρα υπάρχει. Τον βλέπεις να επιτίθεται απέναντι σε δύο, τρεις, τέσσερις αντιπάλους και στην Ευρώπη το γήπεδο είναι μικρότερο. Οι αποστάσεις είναι διαφορετικές. Συζητήσαμε και του είπα πως αν σε αυτούς τους χώρους μπορεί να είναι τόσο αποδοτικός, πιθανότατα θα κάνει το ίδιο και στο ΝΒΑ. Ακόμη κι αν βρίσκει απέναντί του δύο, τρεις, τέσσερις παίκτες, θα έχει περισσότερο χώρο. Εντάξει, βέβαια εκεί τα κορμιά είναι μεγαλύτερα. Τέλος πάντων, κάθε φορά που έχεις την ευκαιρία να παίζεις ανταγωνιστικό μπάσκετ, έχεις την ευκαιρία και να βελτιώνεσαι.

Ο Γιάννης θέλει ειλικρίνεια, θέλει να κερδίζει και είναι εθισμένος σε αυτό μετά από το πρωτάθλημα

Ο Γιάννης θέλει ειλικρίνεια, δεν θέλει γύρω του ανθρώπους που θα του λένε αυτό που θέλει να ακούσει. Αν το κάνεις αυτό, τότε πιθανότατα έχεις βρει τον πιο γρήγορο δρόμο για να χάσει την εμπιστοσύνη του απέναντί σου.

Του είπα ότι πρέπει να συνεχίσει να βελτιώνεται. Βέβαια πιστεύω πως στο EuroBasket ήταν σπουδαίος, είμαι πραγματικά περήφανος για όσα κατάφερε, για την προσπάθεια που έκανε και για το πόσο σκληρά έπαιξε. Είχε ματς με 30 και με 40 πόντους, με 20 ριμπάουντ. Θέλει να κερδίζει και βασίζει τα πάντα στις νίκες. Είναι εθισμένος σε αυτό μετά από το πρωτάθλημα γιατί ξέρει τι γεύση έχει η νίκη.

Είναι ακόμη 27 ετών, δεν μεγάλωσε σε κάποια μεγάλη ομάδα όπως ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, η Ρεάλ Μαδρίτης ή η Φενέρμπαχτσε. Μεγάλωσε σε μία μικρότερη ομάδα και ακόμη και τώρα, κάποιες από τις καταστάσεις που αντιμετωπίζει, του φαίνονται νέες. Μαθαίνει συνεχώς, αυτή ήταν η πρώτη φορά που είχε τον ρόλο του ηγέτη στην Εθνική και είχε πολλές ευθύνες. Πρέπει να συνεχίσει να ωριμάζει ως ηγέτης και να μιλάει, να χρησιμοποιεί τη φωνή του. Το ξέρει και ο ίδιος. Έχει κάνει τεράστια βήματα σε αυτό το κομμάτι στην Εθνική Ελλάδας και πρέπει να το κάνει και στους Μπακς πλέον. Αυτό είναι το επόμενο βήμα για εκείνον, να ωριμάσει ως ηγέτης, κάτι που δεν είναι πάντα εύκολο.

Είμαι πολύ περήφανος για εκείνον, για όσα έκανε ως παίκτης, ως συμπαίκτης, ως ηγέτης αυτής της Εθνικής. Νομίζω ότι οι συμπαίκτες του έμειναν έκπληκτοι από το πόσο ταπεινός, πόσο ανοιχτοχέρης ήταν, από το πόσο θυσιάστηκε για εκείνους εντός κι εκτός παρκέ. Νομίζω πως γι' αυτό είπε ότι αγάπησε ξανά το παιχνίδι.

Ο Γιάννης είναι σπουδαίος όταν το απολαμβάνει, όπως συμβαίνει με όλους μας. Αν απολαμβάνεις αυτό που κάνεις, αν περνάς καλά, τότε δεν πηγαίνεις για δουλειά. Πρέπει να διασκεδάζουμε, πρέπει να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Δεν θα είμαστε άριστοι. Ουδείς είναι τέλειος. Όμως έτσι θα έχεις την ευκαιρία να γίνεις ο καλύτερος που μπορείς. Ο Γιάννης το έκανε με την Εθνική Ελλάδας και θεωρώ ότι αυτό θα μεταφερθεί και στους Μπακς στη διάρκεια της φετινής σεζόν.

- Τον είδαμε να αλλάζει τη ρουτίνα του στις βολές. Μπορεί να προσεγγίσει το 80% φέτος; Κι αν το κάνει, θα είναι κι αυτό άλλο ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός;

Βελτιώνεται στις βολές, όπως βελτιώνεται σε όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού. Καταλαβαίνω ότι το κομμάτι των βολών είναι ένα ζήτημα που έχει συζητηθεί πολύ, όμως ξεπέρασε το 70% πέρυσι και άγγιξε το 80% με την Εθνική. Δεν νομίζω ότι υπάρχει θέμα συζήτησης, θεωρώ ότι αναλύεται περισσότερο απ' όσο θα έπρεπε.

Εμείς ποτέ δεν βάζουμε νούμερο, ποτέ δεν μιλάμε για εύστοχες ή για άστοχες βολές. Μιλάμε μόνο για το πώς θα εκτελέσει με τον σωστό τρόπο. Το αισθάνεται. Πρέπει να εμπιστευθεί το σώμα του, πρέπει να εμπιστευθεί τη ρουτίνα και το σουτ του, πράγματα που νομίζω ότι τα κάνει πλέον. Κάποιες φορές θα κάνεις καλό σουτ και η μπάλα θα μπει και θα βγει.

Κάποιες φορές θα κάνεις ένα κακό σουτ, η μπάλα θα αναπηδήσει δύο φορές και θα μπει. Ποιο είναι τότε το καλύτερο σουτ; Αυτό που θα μπει ή το άστοχο;

Καταλαβαίνει ότι πρέπει να πάει στη γραμμή, να ακολουθήσει τη ρουτίνα του, να σουτάρει, να εμπιστευθεί την εκτέλεσή του, το σώμα του και να ζήσει με αυτό. Το κάνει όλο και περισσότερο και έχει εξαιρετικά αποτελέσματα. Μπορώ να μιλάω με τις ώρες για την προσπάθεια, για τον κόπο του, είμαι περήφανος για εκείνον και πρέπει να είναι και εκείνος περήφανος για το πόσο έχει βελτιωθεί. Πλέον όλοι πιστεύουν πως θα ευστοχήσει κάθε φορά που πηγαίνει στη γραμμή.

- Άρα, δεν έχεις προγραμματίσει διακοπές για το καλοκαίρι του 2023, σωστά;

Το πλάνο μου είναι να βρεθώ στην Ελλάδα, να βοηθήσω τον Γιάννη και τον Θανάση, να βοηθήσω όποιον παίκτη μπορώ, να βοηθήσω και την Εθνική Ελλάδας να πετύχει τους στόχους και τα όνειρά της στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Ευχαριστούμε τον Vice President of Communications των Μιλγουόκι, Νταν Σμίτσεκ, για την οργάνωση της συνέντευξης που έγινε τις πρώτες πρωινές ώρες.