Ο Τζος Τσίλντρες στο Sport24.gr

Τα δεδομένα της επιστροφής σου στο ΝΒΑ άλλαξαν δραματικά μέσα σε μία μέρα. Τι έγινε τελικά;

"Ειλικρινά δεν περίμενα ότι θα επέστρεφα στο ΝΒΑ. Τουλάχιστον μέχρι την Κυριακή. Υπήρχαν μερικές ομάδες που έδειξαν ενδιαφέρον χωρίς όμως να μου λένε κάτι οι προσφορές τους. Το Φίνιξ δεν υπήρχε στον χάρτη.

Δεν είχα καμία επικοινωνία μαζί τους. Την Κυριακή λοιπόν μου τηλεφώνησε ο ατζέντης μου και με πληροφόρησε πως υπάρχει καλή προσφορά από τους Σανς και μου ζήτησε να τη σκεφτώ. Τηλεφώνησα στην οικογένειά μου, το συζητήσαμε και την Κυριακή το βράδυ είπα αρχικά το ναι. Συμφωνήσαμε στους όρους και αυτό ήταν. Τη Δευτέρα συναντήθηκα με τον ιδιοκτήτη των Σανς, Ρόμπερτ Σάρβερ και τον προπονητή Αλβιν Τζέντρι".

Τα είπαμε και ο κόουτς μου εξήγησε ότι ο χρόνος συμμετοχής είναι κάτι που κερδίζεται στις προπονήσεις. γεγονός που με βρίσκει σύμφωνο. Υποθέτω ότι θα έρχομαι από τον πάγκο σαν έκτος παίκτης. Πέρασα από ιατρικές εξετάσεις πριν λίγες ώρες και αύριο (σ.σ αργά σήμερα το βράδυ ώρα Ελλάδος) θα γίνει η παρουσίασή μου από τους Σανς".

Όλα έγιναν τόσο γρήγορα!

Πότε ειδοποίησες τον Ολυμπιακό για την πρόταση;

"Σήμερα" (σ.σ χθες).

Ενιωθες άσχημα που πλησίαζε η 15η Ιουλίου και δεν είχες βρει ακόμα καλή πρόταση από το ΝΒΑ;

"Ειλικρινά δεν αισθάνθηκα άσχημα, γιατί ήμουν ευλογήμενος που είχα σαν δίχτυ ασφαλείας τον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου μου με τον Ολυμπιακό. Ξέρω ότι η ομάδα ήλπιζε να βρω δουλειά στο ΝΒΑ (γέλια). Ομως ήξερα ότι κάτι θα γινόταν. Αλλά κι ακόμα αν δεν έβρισκα κάτι ιδιαίτερο στο ΝΒΑ είχα τον Ολυμπιακό. Είμαι πανευτυχής που ήρθε το Φίνιξ κι έτσι επιστρέφω στο ΝΒΑ".

Ο Ολυμπιακός σου είπε να βρεις ομάδα;

"Οχι άμεσα λέγοντάς το σε μένα, αλλά εμμέσως το κατέστησαν σαφές ότι θα ήθελαν να φύγω. Με απογοήτευσε λίγο αυτός ο τρόπος. Εγώ έπαιζα και προπονιόμουν κάθε μέρα στο 100% και τα έδινα όλα στην ομάδα. Οπότε ήταν απογοητευτικό το να αιωρείται πάνω από το κεφάλι μου η απροθυμία της διοίκησης να συνεχίσει τη συνεργασία μαζί μου. Ομως εξακολουθώ να είμαι ευγνώμων για όσα μου έδωσε ο Ολυμπιακός και μαζί την ευκαιρία να παίξω στην Ελλάδα. Είμαι ευτυχισμένος κι ενθουσιασμένος που είμαι πίσω στο ΝΒΑ και στους Σανς".

Ενθουσιάστηκα με Σπανούλη-Ιβκοβιτς

Υπήρξαν αλλαγές στις απόψεις σου για το αν εσύ ήθελες να επιστρέψεις στον Ολυμπιακό από την μέρα που τελείωσε το πρωτάθλημα;

"Μετά το τελευταίο ματς υπήρχαν πολλά θέματα που με απασχόλησαν και είχαν να κάνουν κυρίως με τη σωματική μου ακεραιότητα. Την ασφάλειά μου. Ενιωσα ότι τα πράγματα στο τελευταίο παιχνίδι στο ΣΕΦ θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί πολύ χειρότερα. Κάποιος από εμάς θα μπορούσε να είχε τραυματιστεί σοβαρά.

Προσπάθησα να βγάλω το συναίσθημα από την μέση και ν’ αποκτήσω ξεκάθαρη εικόνα της κατάστασης για να πάρω την τελική μου απόφαση. Και τελικά αποφάσισα πως η προτεραιότητά μου για την επόμενη σεζόν θα ήταν να επιστρέψω στο ΝΒΑ. Είχε να κάνει και με την οικογένειά μου. Ηθελα να είμαι κοντά στο σπίτι μου. Με τον θάνατο του πατέρα μου σκέφτηκα πολλά. Δεν ήθελα να ξαναβρεθώ σε μία ανάλογη κατάσταση, να χτυπήσω ξύλο, και να είμαι τόσο μακριά από το σπίτι μου".

Ξέρω ότι είχες συνεχή πληροφόρηση για τα τεκταινόμενα γύρω από την ομάδα και σκόπευες να μιλήσεις και με το νέο προπονητή επειδή ήσουν σίγουρος ότι θα επέστρεφες. Σωστά;

"Ναι. Μα μέχρι το Σάββατο σκεφτόμουν σαν παίκτης του Ολυμπιακού και ήμουν μάλιστα ενθουσιασμένος που ήρθε στην ομάδα ο Σπανούλης αλλά και ο κόουτς Ιβκοβιτς. ΄Ημουν ενθουσιασμένος επειδή θα ερχόταν μία νέα συμπεριφορά κι ένα νέο αγωνιστικό σύστημα. Ετοιμος για τη νέα πρόκληση και σίγουρος ότι θα ήμουν ακόμα καλύτερος σε σχέση με την χρονιά που τελείωσε. Δεν είχα την πρόταση που θα με ικανοποιούσε, αλλά μέσα σε μία μέρα άλλαξαν όλα. Ηρθε μία πολύ καλή ομάδα, όπως οι Σανς με μία δυνατή πρόταση".

Νιώθεις ότι επιστρέφεις καλύτερος στο ΝΒΑ, μετά τη διετή παραμονή σου στον Ολυμπιακό;

"Κατ’ αρχήν πνευματικά είμαι πολύ πιο δυνατός και αυτό έχει επέκταση και στο φυσικό μέρος. Θα δουλέψω πολύ σκληρά αυτό το καλοκαίρι για να είμαι σε μία άψογη φυσικά κατάσταση, επειδή ως γνωστόν οι Σανς παίζουν run and gun. Εμαθα πολλά παίζοντας στην Ευρώπη".

Παίζεις με τα Τρίκαλα; Σαν τους τελικούς του ΝΒΑ!

Το μεγαλύτερο μάθημα;

"Η πίεση. Παίζαμε με τα Τρίκαλα και είχαμε πίεση σα να παίζουμε στους τελικούς στο ΝΒΑ (γέλια). Αυτό θα με βοηθήσει στο ΝΒΑ. Επίσης παίρνω πλέον καλύτερες αποφάσεις πάνω στο παρκέ. Αυτό έρχεται από την πίεση και από το γεγονός ότι στην Ευρώπη έμαθα ν’ αντιμετωπίζω κάθε κατοχή σα να είναι η τελευταία του αγώνα".

Σε δύο σεζόν πήρατε ένα κύπελλο φέτος, παίξατε σε ισάριθμα φάιναλ φορ. Πιστεύεις ότι ο Ολυμπιακός δικαίωσε τις προσδοκίες που δημιουργήθηκαν βάσει του ταλέντου της ομάδας;

"Δε νομίζω ότι υπήρχε άλλη ομάδα που να είχε περισσότερο ατομικό ταλέντο από εμάς. Ομως οι αντίπαλες ομάδες ανακάλυψαν τις αδυναμίες μας, αλλά δυστυχώς εμείς δεν καταφέραμε να βρουμε τα αδύνατα σημεία των άλλων ομάδων και να τα εκμεταλλευτούμε όπως θα έπρεπε. Είναι κάτι που ανήκει στο παρελθόν, αλλά πιστεύω ότι θα έπρεπε να εστιάσουμε περισσότερο στα αδύνατα σημεία των ομάδων γιατί αυτό θα μας επέτρεπε να παίξουμε σε ακόμα υψηλότερο επίπεδο σε σχέση με αυτό που αγωνιστήκαμε".

Μήπως η ομάδα κατανάλωσε περισσότερο χρόνο ψάχνοντας για διάφορα άλοθι, από το να ασχοληθεί με τις δικές τις αδυναμίες;

"Σίγουρα. Σε κάποιες περιπτώσεις ένιωθα ότι οι διαιτητές κοντρόλαραν το παιχνίδι. Ομως νομίζω ότι υπήρχαν καταστάσεις όπου εμείς με το παιχνίδι μας δώσαμε την ευκαιρία στους διαιτητές να κοντρολάρουν τον αγώνα. Ηταν κάτι που δεν έπρεπε να συμβεί. Επρεπε να συγκεντρωθούμε και να ξεπεράσουμε το θέμα με τους διαιτητές. Να νικήσουμε κι εκείνους. Υπήρξαν λάθος σφυρίγματα. Ομως είχαμε μία ομάδα με τόσο βάθος, που μπορούσε να ξεπεράσει αυτές τις καταστάσεις. Είναι παρελθόν όμως. Δεν μου αρέσει να κλαίω πάνω από το χυμένο γάλα, όπως λέμε εμείς στην Αμερική".

Στριφογυρίζει ακόμα στο μυαλό σου το τρίτο ματς της σειράς των τελικών στο ΟΑΚΑ όπου είστε μπροστά με 14 πόντους και στο τέλος χάσατε;

"Δε νομίζω ότι θα το ξεχάσω ποτέ αυτό. Χάσαμε το πρωτάθλημα εκεί".

Ο ... έλεγχος των διαιτητών και η δική μας ευθύνη

Τι έγινε σ’ εκείνο το παιχνίδι. Η άποψή σας δεν ακούστηκε ποτέ.

"Το χάσαμε και μαζί το πρωτάθλημα εξ’ αιτίας ενός συνδυασμού γεγονότων. Είμαστε μπροστά στο σκορ επειδή εμείς ευστοχούσαμε κι εκείνοι όχι. Δεν έπαιζαν πολύ καλά, σε αντίθεση με μας. Τα τρία πράγματα που μας σκότωσαν σ’ εκείνο το ματς ήταν.. το ότι ενώ είχαμε τον έλεγχο και είμαστε μπροστά δεν κάναμε ούτε ένα καλό σουτ. Επιθετικά είμαστε χάλια.

Δεν ξέρω αν αυτό είχε να κάνει με τα συστήματα που παίζαμε ή απλά μ’ εμάς τους παίκτες, αλλά γενικώς στο διάστημα αυτό είμαστε χάλια. Πρώτο αυτό. Δεύτερον επειδή είμαστε τόσο κακοί σε αυτό το διάστημα τους δώσαμε την ευκαιρία να βγουν στον αιφνιδιασμό. Να τρέξουν.

Τρίτον, ένιωσα ότι μαζί με αυτά τα δύο γεγονότα οι διαιτητές πήραν πάνω τους τον έλεγχο του αγώνα. Ακόμα όμως και με τους διαιτητές να ελέγχουν τον αγώνα, αν εμείς εκτελούσαμε στην επίθεση και παίζαμε με σχέδιο, θα είχαμε νικήσει. Δεν θέλω να ρίξω την ευθύνη στους διαιτητές, γιατί το ματς το χάσαμε εμείς. Ομως από την άλλη δεν μπορώ να πω ότι οι διαιτητές δεν είχαν επιρροή στην εξέλιξή του".

Γιατί στην πλειοψηφία των κρίσιμων αγώνων με τον Παναθηναϊκό στους τελικούς φέτος και πέρυσι δεν φανήκατε έτοιμοι;

"Παίζαμε καλά όλη τη χρονιά στην έδρα μας. Και φέτος και πέρυσι. Δεν μπορώ να βρω λογική εξήγηση. Ισως υπήρχαν μερικές διαφωνίες εδώ κι εκεί. Απλά δεν τα καταφέραμε".

Φέτος είχαμε απίστευτο ταλέντο

Ποια ομάδα του Ολυμπιακού ήταν καλύτερη η περυσινή ή η φετινή;

"Χωρίς αμφιβολία η φετινή. Είχαμε περισσότερο ταλέντο. Απλά στο τέλος της σεζόν δεν παίξαμε το μπάσκετ που ξεκινήσαμε να παίζουμε στην αρχή.

Πριν το φάιναλ φορ, κατά τη διάρκειά του, πριν τους τελικούς του πρωταθλήματος και κατά τη διάρκειά τους. Δεν είμαστε η ίδια ομάδα. Δεν ξέρω γιατί.Δεν ένιωθα την ίδια ενέργεια αλλά και την ίδια λογική που είχαμε στην αρχή.

Δεν ένιωθα ότι θα βγούμε έξω και θα σκοτώσουμε τους αντιπάλους όπως κάναμε σ’ ένα σημείο μέσα στη σεζόν. Αυτό είναι κάτι που το νιώθεις.Χάσαμε κάπου στο δρόμο αυτό το αίσθημα της υπεροχής.

Ειδικά στο φάιναλ φορ η εικόνα της ομάδας και η συμπεριφορά της δεν ήταν ανάλογη της ιστορίας της, του επιπέδου της και της αξίας των παικτών της.

Ελικρινά φίλε μου δεν μπορώ να εξηγήσω τι έφταιξε".

Μήπως χάσατε κάποια στιγμή την επαφή με τον κόουτς Γιαννάκη;

"Σε κάποιο σημείο ναι. τη χάσαμε. Από την εμπειρία μου στο μπάσκετ πάντα ένιωθα ότι ο προπονητής πρέπει να έχει σχέση με τους παίκτες του. Πρέπει να θέλει να χτίσει σχέσεις και να νιώθει τι μπορεί να δουλέψει και τι όχι με αυτούς που έχει στη διάθεσή του. Δε νομίζω ότι πρέπει να είναι του στυλ “άκου αυτό που λέω και κάνε αυτό που λέω γιατί εγώ είμαι ο προπονητής”. Οταν έχεις μία ομάδα σαν εμάς, γεμάτη έμπειρους παίκτες όπως ο Παπαλουκάς και ο Βούισιτς ή με τεράστιο ταλέντο όπως ο Μίλος και ο Λίνας, τότε υπάρχει ένας πλούτος γνώσεων ανάμεσα σε αυτούς ο οποίος δεν πρέπει να μείνει ανεκμετάλλευτος. Δεν υπήρχε ανταλλαγή απόψων και από ένα σημείο και μετά επήλθε η αποξένωση. Οι παίκτες πιστεύουν κάτι και ο προπονητής κάτι άλλο. Αν όμως αρκετοί παίκτες νιώθουν κάπως, θα παίξουν όπως νομίζουν, εκτός κι αν υπάρξει δημιουργική συζήτηση για να λυθούν τα θέματα".

Κάπως έτσι και η πειθαρχία πήγε περίπατο.

"Προσπάθησαν να μας πειθαρχήσουν, αλλά νομίζω ότι το έκαναν όταν ήταν αργά. Υπήρχαν πράγματα για τα οποία κάποιοι θα έπρεπε να είχαν τιμωρηθεί από τον Οκτώβριο, όμως τιμωρήθηκαν τον Μάιο".

Οι φίλοι μου και το ΝΒΑ που γίνεται ... ερυθρόλευκο

Στο τέλος τι σου μένει από αυτή τη διετία στον Ολυμπιακό;

"Οτι ήμουν μ’ ένα σπουδαίο γκρουπ ανθρώπων. Εκανα φίλους ζωής με τους οποίους θα έχουμε επαφή για πάντα. Διασκέδαζα μαζί τους κάθε μέρα".

Οι καλύτεροι φίλοι σου στην ομάδα;

"Ανέπτυξα τρομερή σχέση με τον Γιο Γιο (σ.σ Γιόταμ Χαλπερίν), έκανα πολύ παρέα με τον Πατ (Μπέβερλι), τον Σκούνι (Πεν), τον Λιν (Γκριρ), τον Ιαν (Βουγιούκας). Θα έλεγα ότι ήμουν πιο κοντά στον Πατ και τον Γιο Γιο".

Πάντως φαίνεται να δημιουργείται αδελφότητα Ολυμπιακών στο ΝΒΑ. Πρώτα ο Λίνας, τώρα εσύ και ίσως ακολουθήσει ο Σχορτσανίτης στους Κλίπερς και ο Μπέβερλι στο Μαϊάμι.

"Δεν είναι φοβερό; Θα βρισκόμαστε για να θυμόμαστε τα παλιά. Αυτό το γεγονός μιλά από μόνο του για το πόσο ταλέντο είχε αυτή η ομάδα. Μακάρι να έρθουν ο Πατ με τον Σοφο".

Τι θα σου λείψει περισσότερο από την Ελλάδα;

"Χωρίς συζήτηση, οι οπαδοί μας, παρά το ότι το τελευταίο ματς τελείωσε με μία αρνητική νότα, οι φίλαθλοί μας ήταν τρομεροί. Η υποστήριξη που μου έδειξαν. Η αγάπη".

Ζήτω η Ελλάδα, όχι όμως και ο...ΠΑΟ!

Τι θα έλεγες σε κάποιον αν σου ζητούσε συμβουλή για το αν πρέπει να παίξει ή όχι στην Ελλάδα;

"Οτι η Ελλάδα δεν είναι για όλους τους παίκτες. Δεν είναι απλό για κάποιον που δεν έχει συνηθίσει να παίζει στην Ευρώπη. Είναι δύσκολο επειδή υπάρχουν τεράστιες απαιτήσεις. Η ζωή στην Ελλάδα ήταν σπουδαία, αλλά ήταν δύσκολο να είσαι μακριά από το σπίτι σου. Ηταν σπουδαία εμπειρία και θα το ξαναέκανα με κλειστά τα μάτια".

Ακόμα κι αν σου χτύπαγε την πόρτα ο Παναθηναϊκός;

"Οχι. Πλάκα κάνεις (γέλια). Δεν θα μπορούσα με τίποτε. Δεν υπήρχε τίποτε από την ομάδα τους που να με έλκυε. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου με πράσινη φανέλα, ούτε να παίξω σε άλλη ομάδα εκτός από τον Ολυμπιακό".

Δεν τον γούσταρες τον Παναθηναϊκό και φρόντισες να το δείχνεις και να το λες.

"Δεν συμπαθούσα τους παίκτες τους. Είναι αλήθεια. Δεν θέλω να κατονομάσω κάποιον συγκεκριμένα, αλλά ήταν αρκετοί".

Θα ήθελες κάποιον από τον Παναθηναϊκό για συμπαίκτη;

"Τον Μάικ (Μπατίστ) επειδή πάντοτε έπαιζε καλά στα κρίσιμα παιχνίδια".

Οταν αποφάσισες να παίξεις κόντρα στον Παναθηναϊκό, ενώ είχε πεθάνει ο πατέρας σου συγκίνησε τους πάντες. Πώς κατέληξε σε αυτήν την απόφαση;

"Ηξερα ότι ο πατέρας μου θα ήθελε να παίξω επειδή πάντα απολάμβανε να με βλέπει να παίζω και να με χειροκροτάει. Γι’ αυτό το έκανα και ήταν τρομακτική η αγάπη του κ´σομου. Θα τους είμαι για πάντα ευγνώμων".

Πώς θέλεις να κλείσεις το κεφάλιο Ολυμπιακός και Ελλάδα;

"Θέλω να ευχαριστήσω τους πάντες στη διοίκηση και στην ομάδα του Ολυμπιακού, Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους φιλάθλους και όλους όσους με βοήθησαν να νιώσω άνετα όσο έμεινα στην Ελλάδα. Που μ’ έκαναν να νιώσω σαν στο σπίτι μου. Θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου προς όλους τους συμπαίκτες που είχα. Χωρίς αυτούς δεν θα είχα καταφέρει τίποτε. Γενικώς οι ευχαριστίες μου πάνε σε όλους όσους με βοήθησαν και με υποστήριξαν για να μου μείνουν αυτά τα δύο χρόνια αξέχαστα. Η Ελλάδα και ο Ολυμπιακός βρίσκονται σε ξεχωριστό μέρος της καρδιάς μου".