Ο Βασιλόπουλος στο SPORT 24
"Γιατί σήκωσα το χέρι; Ήταν κάτι σαν μήνυμα, σαν ξέσπασμα" λέει ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος στο SPORT 24, για το καλάθι που χάρισε στον Ολυμπιακό την 1η θέση στη regular season
Οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού έχουν μια σχέση πάθους με τον Παναγιώτη Βασιλόπουλο. Αυτό δεν είναι (μόνο) καλό. Γιατί, κάθε σχέση που βασίζεται σε έντονα συναισθήματα, έχει και το στοιχείο της οικειότητας, άρα και το περιβάλλουν για αναπτυχθούν κάθε είδους αντιδράσεις και κατηγορίες. Στην περίπτωση του υπ-αρχηγού του Ολυμπιακού, το κατηγορητήριο είναι πολλές φορές βαρύ.
Κάποιοι λένε, ότι δεν παίζει στα μεγάλα ματς (και όμως σε όλα αυτά καλείται και αντιμετωπίζει με επιτυχία τον καλύτερο παίκτη, ανεξαρτήτως θέσης ή ύψους και αποτελεί βασικότατο στέλεχος των ερυθρολεύκων). Άλλοι, πατάνε στο γεγονός ότι δεν έχει σταθερό καλό σουτ από μακρινή απόσταση ή στο ότι προσπαθεί να βρει την ισορροπία του κορμιού του για να τελειώσει μια φάση. Και από όσο θυμάμαι, αυτοί οι παίκτες που τραβούν πάνω τους την κριτική του κόσμου έχουν δύο επιλογές: ή να χαθούν ή να βγουν νικητές. Με βάση το ντέρμπι της Κυριακής, ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος κέρδισε άλλη μια μάχη.
Στην πρώτη φάση του αγώνα, παίρνει την μπάλα, προσποιείται πολύ σωστά, ντριμπλάρει και μένει μόνος του. Αλλά δεν εκτελεί. Διστάζει. Το ΣΕΦ μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου καλύπτεται από ένα βουητό... μουρμούρας. " Ναι, έπρεπε να είχα κάνει αυτό το σουτ" παραδέχεται στο SPORT 24, την ώρα που προσπαθώ να καταλάβω, αν έχει συνειδητοποιήσει την εξέλιξη που είχε ο αγώνας με τον Παναθηναϊκό, ειδικά σε ό,τι αφορούσε τον ίδιο.
" Ακόμη και τώρα, δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς συνέβη. Πες μου εσύ...". Ok. Ξεκίνησε μέτρια έως άσχημα στην επίθεση, έπαιζε όμως εξαιρετική άμυνα στον Δημήτρη Διαμαντίδη, αλλά ούτε αυτό τον βοήθησε να βρει ρόλο στην επίθεση του Ολυμπιακού. Ήταν... αδρανής και στα σουτ που επιχείρησε, άστοχος. Στο τέλος, όμως, κλήθηκε να εκτελέσει δύο κρίσιμες βολές. Η πρώτη ήταν άστοχη και ο κόσμος βούηξε και πάλι. Η δεύτερη μέσα.
Και φτάνουμε στην τελευταία φάση. Ο Θοδωρής Παπαλουκάς έχει πάρει το επιθετικό ριμπάουντ με τη βοήθεια του Λιν Γκριρ και αφού κοιτάζει το χρόνο που απομένει, δίνει την μπάλα στον Βασιλόπουλο. Εκείνος προσποιείται. " Δεν πήγα για προσποίηση" με διακόπτει. Αλλά; " Είχα δει το χρόνο και στο μυαλό μου είχα την επιλογή του σουτ. Συνέχισε...". Εν τέλει προσποιείται, αντανακλαστικά, ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους πηδάει και ο Βασιλόπουλος ξεκινάει το drive.
Σε εκείνο το σημείο 12.000 φίλαλθλοι (και πολλοί περισσότεροι εκτός ΣΕΦ) έχουν σταματήσει να αναπνέουν. Δεν μπορούν. Ο Βασιλόπουλος πιάνει το βηματισμό, " ο Γιάννης (Μπουρούσης) κρατάει σωστά τον Αντώνη (Φώτση) για να μη με κόψει" με διακόπτει και πάλι, και αφήνει την μπάλα στο καλάθι. Ο Ολυμπιακός παίρνει προβάδισμα 77-75, 3.3 δευτερόλεπτα πριν το τέλος. Ο Βασιλόπουλος πέφτει στο έδαφος και αμέσως σηκώνει το χέρι και δείχνει προς το πάνω. Αφιέρωση; " Δεν ξέρω. Ένιωσα να κάνω αυτή την κίνηση. Τη συνηθίζω άλλωστε. Κάτι σαν μήνυμα, σαν ξέσπασμα". Ότι αντέχει και στα δύσκολα; " Κάπως έτσι...".
Η σημασία της νίκης και πως θα αξιοποιηθεί
Και τι σημαίνει τελικά αυτή η νίκη για τον Ολυμπιακό; " Αρχικά το αυτονόητο, που είναι οι δύο βαθμοί που πήραμε και παραμείναμε στην κορυφή της βαθμολογίας. Τώρα, πρέπει να συνεχίσουμε έτσι, ώστε να κρατήσουμε το πλεονέκτημα έδρας για τα πλέι οφ στα χέρια μας". Υπήρξε καθόλου ο φόβος, για το τι θα συνέβαινε, αν ο Ολυμπιακός γνώριζε δεύτερη συνεχόμενη ήττα, μία εβδομάδα μετά το χαμένο τελικό Κυπέλλου;
" Όχι, γιατί δεν πιστεύαμε ότι θα χάσουμε. Δεν είχαμε αυτή τη σκέψη στο μυαλό μας, μόνο τη νίκη και τίποτα άλλο. Ξέραμε όμως, ότι αν χάναμε, όλοι θα ήταν έτοιμοι να μας πυροβολήσουν. Και δεν μπορώ να καταλάβω αυτή τη λογική, όπως κανείς παίκτης. Δηλαδή, νομίζει κανείς, ότι θέλαμε να χάσουμε στον τελικό Κυπέλλου; Πιστεύει κάποιος ότι δεν μας πείραξε ή δεν μας πειράζει κάθε άσχημο αποτέλεσμα ή αποτυχία; Δυστυχώς, όμως, αυτή η ατμόσφαιρα που δημιουργείται από γύρω-γύρω, κάνει κακό σε όλους μας και δημιουργεί αρνητικό κλίμα".
Τώρα, τι πρέπει να γίνει, ώστε να φανεί χρήσιμη αυτή η νίκη επί του Παναθηναϊκού, δεδομένου ότι ο Ολυμπιακός παίζει έναν ακόμη... τελικό με την Αρμάνι Μιλάνο; " Αυτό που θέλω και περιμένω, είναι η επόμενη προπόνηση που θα κάνουμε, να είναι τόσο δυνατή και σημαντική όπως ήταν και όλες μετά το χαμένο τελικό Κυπέλλου. Μόνο έτσι, θα έχουμε κερδίσει πολλά από αυτή τη νίκη".
Η ατμόσφαιρα και ο Θοδωρής Παπαλουκάς
Την Κυριακή το ΣΕΦ ήταν κατάμεστο και η ατμόσφαιρα εξαιρετική για... τα ελληνικά δεδομένα. Από την αρχή ως το τέλος (με εξαίρεση τα αντικείμενα που έπεσαν μετά τη λήξη προς τους παίκτες του Παναθηναϊκού), δεν δημιουργήθηκε κάτι το... εγκληματικό. Μόνο τα λέιζερ, έκαναν τη ζωή (όλων) δύσκολη. " Ναι, αυτή η ατμόσφαιρα ήταν πολύ όμορφη και ευχαριστούμε τον κόσμο μας για τη δύναμη που μας έδωσαν και για τη συμπεριφορά που είχαν. Είναι πολύ σημαντικό και ελπίζω να υπάρξει και συνέχεια στο ΟΑΚΑ. Γιατί, τα τελευταία χρόνια κάνουμε ζέσταμα στο βοηθητικό γήπεδο".
Στη συνέχεια η συζήτηση πήγε στον Θοδωρή Παπαλουκά, που επίσης έχει δεχθεί σκληρή κριτική, αλλά εδώ και ένα μήνα έχει ανεβάσει στροφές, με αποκορύφωμα την εμφάνισή του στο ντέρμπι, όπου έκανε τα πάντα και έπαιξε 35 λεπτά σερί. Πλέον, κάνει αυτά για τα οποία ήρθε από τη Μόσχα. Ακόμη και τη... διαχείριση κρίσεων στις κερκίδες ή τις οδηγίες προς τους συμπαίκτες του, έστω και με παραπάνω φωνές ορισμένες φορές.
" Με τον Θοδωρή είμαστε κάποια παιδιά και στην Εθνική ομάδα και ξέρουμε πως λειτουργεί μέσα στο γήπεδο, ξέρουμε πότε αρχίζει να παίζει καλά. Αλλά και αυτός έχει δεχθεί επιθέσεις και αρνητικό κλίμα. Ένας παίκτης με τους τίτλους και την καριέρα του, καλείται να αποδεικνύει κάθε βράδυ την αξία του. Δεν είναι λάθος αυτό; Όσοι είναι έξω από το χορό, λένε διάφορα, αλλά χορό δεν ξέρουν".
Η πίεση (που δεν νιώθει) και η περιβόητη... αίτηση για αλλαγή
Πάντως, ο Βασιλόπουλος δεν νιώθει πίεση, ούτε έχει... ψυχολογικά προβλήματα. " Τον τελευταίο καιρό δεν παίζω καλά και προσπαθώ να διορθώσω ό,τι φταίει. Δεν νιώθω κανένα άγχος, καμία πίεση, δεν με ενδιαφέρει αν παίζω σε τελικό ή σε φιλικό αγώνα. Κάνω ό,τι πρέπει για να κερδίσει ο Ολυμπιακός, αυτό με νοιάζει. Αν αυτό σημαίνει να μη σουτάρω σε δύο φάσεις, δεν με πειράζει καθόλου. Και είμαι τυχερός που έχω τέτοιους συμπαίκτες, που με βοηθάνε. Όλοι μας βοηθάμε ο ένας τον άλλον, για να κερδίζει η ομάδα".
Την ομάδα σκέφτηκε και στο τρίτο δεκάλεπτο, όταν μετά από μια λάθος πάσα, ζήτησε από τον Παναγιώτη Γιαννάκη να τον αλλάξει. Κίνηση που έχει προκαλέσει απορία σε πολύ κόσμο. " Δεν καταλαβαίνω το γιατί; Ήμουν αρνητικός για την ομάδα μου και για κανένα λόγο δεν θα έβαζα το εγώ μου πάνω από τον Ολυμπιακό. Εκείνη τη στιγμή η ομάδα χρειαζόταν πέντε παίκτες να παίζουν καλά και εγώ δεν ήμουν ένας από αυτούς".
Λίγο πριν τελειώσει η κουβέντα μας, μου ξαναλέει " αυτό το πρώτο σουτ έπρεπε να το είχα κάνει, πάντως". Το τελευταίο, όμως; Θα το έπαιρνε ακόμη ακόμη και αν δεν ήξερε ότι θα το βάλει; "Εννοείται. Θα το έπαιρνα και ας το έχανα". Υποθέσεις... Στην πραγματικότητα, το πήρε και το έβαλε.
Το καλάθι της νίκης δια χειρός Βασιλόπουλου
Κάποιοι λένε, ότι δεν παίζει στα μεγάλα ματς (και όμως σε όλα αυτά καλείται και αντιμετωπίζει με επιτυχία τον καλύτερο παίκτη, ανεξαρτήτως θέσης ή ύψους και αποτελεί βασικότατο στέλεχος των ερυθρολεύκων). Άλλοι, πατάνε στο γεγονός ότι δεν έχει σταθερό καλό σουτ από μακρινή απόσταση ή στο ότι προσπαθεί να βρει την ισορροπία του κορμιού του για να τελειώσει μια φάση. Και από όσο θυμάμαι, αυτοί οι παίκτες που τραβούν πάνω τους την κριτική του κόσμου έχουν δύο επιλογές: ή να χαθούν ή να βγουν νικητές. Με βάση το ντέρμπι της Κυριακής, ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος κέρδισε άλλη μια μάχη.
Στην πρώτη φάση του αγώνα, παίρνει την μπάλα, προσποιείται πολύ σωστά, ντριμπλάρει και μένει μόνος του. Αλλά δεν εκτελεί. Διστάζει. Το ΣΕΦ μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου καλύπτεται από ένα βουητό... μουρμούρας. " Ναι, έπρεπε να είχα κάνει αυτό το σουτ" παραδέχεται στο SPORT 24, την ώρα που προσπαθώ να καταλάβω, αν έχει συνειδητοποιήσει την εξέλιξη που είχε ο αγώνας με τον Παναθηναϊκό, ειδικά σε ό,τι αφορούσε τον ίδιο.
" Ακόμη και τώρα, δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς συνέβη. Πες μου εσύ...". Ok. Ξεκίνησε μέτρια έως άσχημα στην επίθεση, έπαιζε όμως εξαιρετική άμυνα στον Δημήτρη Διαμαντίδη, αλλά ούτε αυτό τον βοήθησε να βρει ρόλο στην επίθεση του Ολυμπιακού. Ήταν... αδρανής και στα σουτ που επιχείρησε, άστοχος. Στο τέλος, όμως, κλήθηκε να εκτελέσει δύο κρίσιμες βολές. Η πρώτη ήταν άστοχη και ο κόσμος βούηξε και πάλι. Η δεύτερη μέσα.
Και φτάνουμε στην τελευταία φάση. Ο Θοδωρής Παπαλουκάς έχει πάρει το επιθετικό ριμπάουντ με τη βοήθεια του Λιν Γκριρ και αφού κοιτάζει το χρόνο που απομένει, δίνει την μπάλα στον Βασιλόπουλο. Εκείνος προσποιείται. " Δεν πήγα για προσποίηση" με διακόπτει. Αλλά; " Είχα δει το χρόνο και στο μυαλό μου είχα την επιλογή του σουτ. Συνέχισε...". Εν τέλει προσποιείται, αντανακλαστικά, ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους πηδάει και ο Βασιλόπουλος ξεκινάει το drive.
Σε εκείνο το σημείο 12.000 φίλαλθλοι (και πολλοί περισσότεροι εκτός ΣΕΦ) έχουν σταματήσει να αναπνέουν. Δεν μπορούν. Ο Βασιλόπουλος πιάνει το βηματισμό, " ο Γιάννης (Μπουρούσης) κρατάει σωστά τον Αντώνη (Φώτση) για να μη με κόψει" με διακόπτει και πάλι, και αφήνει την μπάλα στο καλάθι. Ο Ολυμπιακός παίρνει προβάδισμα 77-75, 3.3 δευτερόλεπτα πριν το τέλος. Ο Βασιλόπουλος πέφτει στο έδαφος και αμέσως σηκώνει το χέρι και δείχνει προς το πάνω. Αφιέρωση; " Δεν ξέρω. Ένιωσα να κάνω αυτή την κίνηση. Τη συνηθίζω άλλωστε. Κάτι σαν μήνυμα, σαν ξέσπασμα". Ότι αντέχει και στα δύσκολα; " Κάπως έτσι...".
Η σημασία της νίκης και πως θα αξιοποιηθεί
Και τι σημαίνει τελικά αυτή η νίκη για τον Ολυμπιακό; " Αρχικά το αυτονόητο, που είναι οι δύο βαθμοί που πήραμε και παραμείναμε στην κορυφή της βαθμολογίας. Τώρα, πρέπει να συνεχίσουμε έτσι, ώστε να κρατήσουμε το πλεονέκτημα έδρας για τα πλέι οφ στα χέρια μας". Υπήρξε καθόλου ο φόβος, για το τι θα συνέβαινε, αν ο Ολυμπιακός γνώριζε δεύτερη συνεχόμενη ήττα, μία εβδομάδα μετά το χαμένο τελικό Κυπέλλου;
" Όχι, γιατί δεν πιστεύαμε ότι θα χάσουμε. Δεν είχαμε αυτή τη σκέψη στο μυαλό μας, μόνο τη νίκη και τίποτα άλλο. Ξέραμε όμως, ότι αν χάναμε, όλοι θα ήταν έτοιμοι να μας πυροβολήσουν. Και δεν μπορώ να καταλάβω αυτή τη λογική, όπως κανείς παίκτης. Δηλαδή, νομίζει κανείς, ότι θέλαμε να χάσουμε στον τελικό Κυπέλλου; Πιστεύει κάποιος ότι δεν μας πείραξε ή δεν μας πειράζει κάθε άσχημο αποτέλεσμα ή αποτυχία; Δυστυχώς, όμως, αυτή η ατμόσφαιρα που δημιουργείται από γύρω-γύρω, κάνει κακό σε όλους μας και δημιουργεί αρνητικό κλίμα".
Τώρα, τι πρέπει να γίνει, ώστε να φανεί χρήσιμη αυτή η νίκη επί του Παναθηναϊκού, δεδομένου ότι ο Ολυμπιακός παίζει έναν ακόμη... τελικό με την Αρμάνι Μιλάνο; " Αυτό που θέλω και περιμένω, είναι η επόμενη προπόνηση που θα κάνουμε, να είναι τόσο δυνατή και σημαντική όπως ήταν και όλες μετά το χαμένο τελικό Κυπέλλου. Μόνο έτσι, θα έχουμε κερδίσει πολλά από αυτή τη νίκη".
Η ατμόσφαιρα και ο Θοδωρής Παπαλουκάς
Την Κυριακή το ΣΕΦ ήταν κατάμεστο και η ατμόσφαιρα εξαιρετική για... τα ελληνικά δεδομένα. Από την αρχή ως το τέλος (με εξαίρεση τα αντικείμενα που έπεσαν μετά τη λήξη προς τους παίκτες του Παναθηναϊκού), δεν δημιουργήθηκε κάτι το... εγκληματικό. Μόνο τα λέιζερ, έκαναν τη ζωή (όλων) δύσκολη. " Ναι, αυτή η ατμόσφαιρα ήταν πολύ όμορφη και ευχαριστούμε τον κόσμο μας για τη δύναμη που μας έδωσαν και για τη συμπεριφορά που είχαν. Είναι πολύ σημαντικό και ελπίζω να υπάρξει και συνέχεια στο ΟΑΚΑ. Γιατί, τα τελευταία χρόνια κάνουμε ζέσταμα στο βοηθητικό γήπεδο".
Στη συνέχεια η συζήτηση πήγε στον Θοδωρή Παπαλουκά, που επίσης έχει δεχθεί σκληρή κριτική, αλλά εδώ και ένα μήνα έχει ανεβάσει στροφές, με αποκορύφωμα την εμφάνισή του στο ντέρμπι, όπου έκανε τα πάντα και έπαιξε 35 λεπτά σερί. Πλέον, κάνει αυτά για τα οποία ήρθε από τη Μόσχα. Ακόμη και τη... διαχείριση κρίσεων στις κερκίδες ή τις οδηγίες προς τους συμπαίκτες του, έστω και με παραπάνω φωνές ορισμένες φορές.
" Με τον Θοδωρή είμαστε κάποια παιδιά και στην Εθνική ομάδα και ξέρουμε πως λειτουργεί μέσα στο γήπεδο, ξέρουμε πότε αρχίζει να παίζει καλά. Αλλά και αυτός έχει δεχθεί επιθέσεις και αρνητικό κλίμα. Ένας παίκτης με τους τίτλους και την καριέρα του, καλείται να αποδεικνύει κάθε βράδυ την αξία του. Δεν είναι λάθος αυτό; Όσοι είναι έξω από το χορό, λένε διάφορα, αλλά χορό δεν ξέρουν".
Η πίεση (που δεν νιώθει) και η περιβόητη... αίτηση για αλλαγή
Πάντως, ο Βασιλόπουλος δεν νιώθει πίεση, ούτε έχει... ψυχολογικά προβλήματα. " Τον τελευταίο καιρό δεν παίζω καλά και προσπαθώ να διορθώσω ό,τι φταίει. Δεν νιώθω κανένα άγχος, καμία πίεση, δεν με ενδιαφέρει αν παίζω σε τελικό ή σε φιλικό αγώνα. Κάνω ό,τι πρέπει για να κερδίσει ο Ολυμπιακός, αυτό με νοιάζει. Αν αυτό σημαίνει να μη σουτάρω σε δύο φάσεις, δεν με πειράζει καθόλου. Και είμαι τυχερός που έχω τέτοιους συμπαίκτες, που με βοηθάνε. Όλοι μας βοηθάμε ο ένας τον άλλον, για να κερδίζει η ομάδα".
Την ομάδα σκέφτηκε και στο τρίτο δεκάλεπτο, όταν μετά από μια λάθος πάσα, ζήτησε από τον Παναγιώτη Γιαννάκη να τον αλλάξει. Κίνηση που έχει προκαλέσει απορία σε πολύ κόσμο. " Δεν καταλαβαίνω το γιατί; Ήμουν αρνητικός για την ομάδα μου και για κανένα λόγο δεν θα έβαζα το εγώ μου πάνω από τον Ολυμπιακό. Εκείνη τη στιγμή η ομάδα χρειαζόταν πέντε παίκτες να παίζουν καλά και εγώ δεν ήμουν ένας από αυτούς".
Λίγο πριν τελειώσει η κουβέντα μας, μου ξαναλέει " αυτό το πρώτο σουτ έπρεπε να το είχα κάνει, πάντως". Το τελευταίο, όμως; Θα το έπαιρνε ακόμη ακόμη και αν δεν ήξερε ότι θα το βάλει; "Εννοείται. Θα το έπαιρνα και ας το έχανα". Υποθέσεις... Στην πραγματικότητα, το πήρε και το έβαλε.
Το καλάθι της νίκης δια χειρός Βασιλόπουλου
