Ο Βόβορας πήρε την απόφαση, ο Ράντονιτς όχι

Η νίκη του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ επί της Μπάγερν Μονάχου, αλλά κυρίως ο τρόπος, ήταν από τις πιο πειστικές των τελευταίων ετών. Ειδικά από την στιγμή που επρόκειτο για εκτός έδρας παιχνίδι, με το τριφύλλι να δείχνει σκληράδα και καθαρό μυαλό... άλλων εποχών. Για να μπει το τρένο στις ράγες, χρειάστηκε να κάνουν ένα βήμα μπροστά δύο ψηλοί που ήρθαν από τον πάγκο (Μπεν Μπεντίλ - Ντίνος Μήτογλου) και να θυσιαστεί ο Τζίμερ Φρεντέτ. Την ίδια ώρα, που η γερμανική ομάδα απέφυγε να κάνει το ίδιο με το δικό της αστέρι (βλ. Γκρεγκ Μονρό).

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΓΙΝΕ Η ΛΥΣΗ

Στην εκκίνηση του αγώνα, ο Γκρεγκ Μονρό ήταν αυτός που δημιουργούσε τα περισσότερα προβλήματα στην άμυνα του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ. Είτε με πρόσωπο, είτε με πλάτη, είτε ακόμη μετά από επιθετικό ριμπάουντ αποτελούσε μόνιμη πηγή κινδύνων, κάτι που αποτυπώνεται στο γεγονός πως είχε τους 11/19 πόντους της Μπάγερν Μονάχου στα επτά πρώτα λεπτά της αναμέτρησης. Σε πρώτο χρόνο, το ματσάρισμα με τον Γιώργο Παπαγιάννη δεν βγήκε -κυρίως γιατί ο 22χρονος σέντερ δεν κατάφερε να τον σπρώξει τόσο όσο χρειαζόταν για να τον βγάλει εκτός θέσης.

Κάτι που έκανε σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό ο Ντίνος Μήτογλου (δευτερεύοντως κι ο Μπεν Μπεντίλ, αλλά σε πολύ μικρότερο διάστημα) από το δεύτερο δεκάλεπτο κι έπειτα. Κι αυτό δεν είχε να κάνει με το μέγεθος, αλλά με τον τρόπο αντιμετώπισης. Ο φόργουορντ/σέντερ των πρασίνων ήταν πολύ πιο επιθετικός στον τρόπο που αμυνόταν πάνω στο αστέρι της γερμανικής ομάδας. Με ένα χέρι στη γραμμή πάσας (άμυνα τριών τετάρτων επί της ουσίας) και τον κορμό του να σπρώχνει διαρκώς, υποχρέωσε τον Γκρεγκ Μονρό να πάρει σε πολλές περιπτώσεις την μπάλα στα πέντε - έξι μέτρα, αντί για το βαμμένο.

Την ίδια ώρα που επιθετικά μειωνόταν η αποτελεσματικότητά του, παρουσιαζόταν ευάλωτος στην άμυνα. Κάτι που άλλωστε έχουν διαβάσει όλες οι ομάδες που αντιμετωπίζουν την Μπάγερν Μονάχου. Με εκείνον στο παρκέ, το τριφύλλι επιχειρούσε να τρέξει συνεχόμενα πικ εν ρολ (ακόμη και στην ίδια κατοχή) με σκοπό να τον υποχρεώσει να αμυνθεί είτε σε πρώτο είτε σε δεύτερο χρόνο. Δεν τα κατάφερε, κι αυτό ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα για τον Ντέγιαν Ράντονιτς στην τελευταία περίοδο, πάνω στο σημείο (από το 32' έως το 35') που οι γηπεδούχοι επιχείρησαν την τελευταία αντεπίθεσή τους.

ΠΕΡΙΟΡΙΣΕ ΤΑ "ΣΗΜΑΔΙΑ" ΤΗΣ ΜΠΑΓΕΡΝ

Η απόφαση του Γιώργου Βόβορα να κρατήσει στον πάγκο σε όλο το δεύτερο μέρος τον Τζίμερ Φρεντέτ θέλει θάρρος, δείχνει όμως καθαρό μυαλό και επιλογή που βασιζόταν στην αδυναμία της Μπάγερν Μονάχου να παρατάξει πεντάδες με δύο γκαρντ. Τόσο γιατί ο Πέτερι Κόπονεν ήταν κακός στο διάστημα που χρησιμοποιήθηκε στο πρώτο μέρος (και για δύο περίπου λεπτά στην τρίτη περίοδο), όσο κι επειδή δεν... υπήρχαν άλλες επιλογές -από την στιγμή που ο Νιχάντ Τζέντοβιτς ήταν με πολιτικά στην άκρη του πάγκου. Οι γηπεδούχοι πέρασαν το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα, μετά την ανάπαυλα, με έναν μοναδικό χειριστή και δίπλα του τρία φόργουορντ κι ένα σέντερ. Επιλογή που επί της ουσίας απέτρεπε κάθε σκέψη για χρησιμοποίηση ενός παίκτη με πρόβλημα στην προσωπική και ομαδική άμυνα -ειδικά από την στιγμή που στόχος ήταν κι ο έλεγχος της δράσης του Γκρεγκ Μονρό.

Ο πράσινος πάγκος πήγε στη λογική να περιορίσει όσο το δυνατόν τα "σημάδια" που θα έβαζε στην επίθεση η γερμανική ομάδα, κι από εκεί να "πατήσει" για να βρει ρυθμό στην επίθεση. Κάτι αντίστοιχο δηλαδή με ό,τι είχε επχειρήσει να κάνει ο Αργύρης Πεδουλάκης στο εντός έδρας παιχνίδι με την Αρμάνι Μιλάνο. Τότε δεν δικαιώθηκε (έπαιξε ρόλο κι η κακή -τότε- απόδοση του Ταϊρίς Ράις). Στο Audi Dome όμως, όλα δούλεψαν πολύ καλύτερα.

ΕΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΟΥΤ ΣΕ ΕΞΙ ΛΕΠΤΑ

Η κυριαρχία του Παναθηναϊκου ΟΠΑΠ στο παρκέ σφραγίστηκε από το 22' έως το 28' όταν το -1 έγινε +19 χάρη στα υψηλά ποσοστά ευστοχίας από την περιφέρεια (οι πράσινοι έβαλαν τέσσερα τρίποντα σε αυτό το διάστημα) και την σπουδαία δουλειά που έγινε σε άμυνα και ριμπάουντ. Είναι χαρακτηριστικό πως σε αυτό το διάστημα, οι γηπεδούχοι έκαναν μόλις ένα (!) σουτ δίχως χέρι στην μπάλα. Αφενός γιατί η μπάλα δεν κυκλοφόρησε με την απαιτούμενη ταχύτητα (ήταν πρόβλημα η έλλειψη ενός δεύτερου περιφερειακού), αφετέρου γιατί οι παίκτες του Γιώργου Βόβορα είχαν την απαιτούμενη επικοινωνία για τις περιστροφές, που βέβαια ήταν λίγες από την στιγμή που το τριφύλλι πήγε πολύ σε αλλαγές.

ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ

Κάθε πλάνο, όσο καλό και να είναι, χρειάζεται δύο βασικά στοιχεία για να υλοποιηθεί με επιτυχία: συγκέντρωση και αποφασιστικότητα. Οι πράσινοι είχαν αμφότερα προκειμένου να παρουσιάσουν στο Audi Dome αυτό που είχε (προ)ετοιμάσει ο Γιώργος Βόβορας, μια φιλοσοφία που πάντως "πατούσε" πάνω στις αρχές του Αργύρη Πεδουλάκη. Η βασική διαφορά σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν είχε να κάνει με την σκληράδα που έδειξαν, κυρίως στην άμυνα. Η αλλαγή προπονητή έθεσε σε λειτουργία τα αντανακλαστικά όλων.

Η αποφασιστικότητα μετατράπηκε σε αυτοπεποίθηση, γεγονός που αποτυπώνεται στα υψηλά ποσοστά ευστοχίας του τριφυλλιού σε Κάουνας και Μόναχο. Δεν είναι μόνο το 100% που είχαν οι πράσινοι στις βολές απέναντι στην Μπάγερν Μονάχου, είναι -πολύ περισσότερο- ο τρόπος με τον οποίο εκτελούσαν από την περιφέρεια. Παρεμπιπτόντως, κόντρα σε Ζάλγκιρις και Μπάγερν Μονάχου, ο Παναθηναϊκός έγραψε το μεγαλύτερο ποσοστό πόντων που πήρε από τα 6μ75 τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Στη Zalgirio Arena έφτασε στο 38.4% και στο Audi Dome ανέβηκε στο 43.7% επί του συνόλου.

Η συνέχεια, με τον Ρικ Πιτίνο στην άκρη του πάγκου...

Photo Credits: Eurokinissi