Ο Ζήσης επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος

Η πρώτη (και τελευταία μέχρι στιγμής) Euroleague στην καριέρα του Νίκου Ζήση έχει κατακτηθεί στη Μαδρίτη. Εκεί όπου επιστρέφει, ως μέλος της Φενέρμπαχτσε αυτή τη φορά. Ο 31χρονος κόμπο γκαρντ μετακόμισε στα μισά της χρονιάς στην Κωνσταντινούπολη, για λογαριασμό της ομάδας του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, θέλοντας να κάνει δύο τις ευρωπαϊκές κούπες, σε διασυλλογικό επίπεδο.

Με τους Τούρκους έχει κάνει το πρώτο βήμα, αλλά χρειάζονται άλλα δύο. Εν αρχή ην ο ημιτελικός με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Αυτό που είχε να θυμηθεί πάντως από την πρώτη του παρουσία στην ισπανική πρωτεύουσα, για χάρη ενός Final Four ήταν ότι " πέρασα ένα υπέροχο τριήμερο. Ελπίζω να τα καταφέρω και φέτος. Μακάρι να μας φέρει τύχη αυτό και να κατακτήσουμε το τρόπαιο στη Μαδρίτη. Έχω πολύ καλές αναμνήσεις από τότε", πριν απαντήσει σε ερώτηση του Εμίρ Πρέλντζιτς σχετικά με το τι θυμάται πιο έντονα.

"Τη στιγμή που σηκώσαμε το τρόπαιο", τονίζει ο Νίκος Ζήσης, για να συνεχίσει: " Ήταν πολύ σημαντικό αυτό που καταφέραμε, όπως για κάθε άλλη ομάδα. Σηκώνεις στον αέρα την κούπα και πανηγυρίζεις σκεπτόμενος όλα όσα έχεις κάνει, τις θυσίες και όλα αυτά που έχεις καταφέρει".

Αυτό το οποίο πάντως είχε να συμβουλέψει τον συμπαίκτη του, που θα βρεθεί για πρώτη φορά σε Final Four ήταν ότι " το πιο σημαντικό είναι να μην ενθουσιαστείς από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, αλλά να παραμείνεις συγκεντρωμένος και τότε όλα θα πάνε καλά", για να του επιστήσει την προσοχή σε κάτι ακόμη. Τι είναι αυτό; Η διαφορετική προσέγγιση μίας τέτοιας διοργάνωσης, γιατί " το Final Four σημαίνει να παλεύεις για περίπου τριάντα παιχνίδια, να παίζεις οκτώ μήνες, να ταξιδεύεις σε όλη την Ευρώπη, για να φτάσεις στην κορυφή. Αυτή είναι η διαφορετική ψυχολογική προσέγγιση".

Όσο για το αν κρατάει αναμνηστικά; " Κρατάω σουβενίρ. Το προσπαθώ τουλάχιστον σε όλα τα Final Four που συμμετέχω. Τα έχω στη Θεσσαλονίκη. Όταν σταματάω να παίζω, θα ανοίξω όλα αυτά τα κουτιά για να δω ακριβώς τι έχω πάρει όλα αυτά τα χρόνια", είπε.