Οι αλλαγές και το τετελεσμένο
Το αδιέξοδο της εκκίνησης με τον Τζίμερ Φρεντέτ, το πικ εν ρολ που κόπηκε στη μέση, οι τρεις κατοχές που άλλαξαν τη ροή του αγώνα και το μάθημα του Astroballe. Ο Αλέξανδρος Τρίγκας γράφει για την ήττα του Παναθηναϊκού από την Αρμάνι Μιλάνο.
Για δεύτερη σερί εβδομάδα, ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ γνώρισε οδυνηρή ήττα. Ο χαρακτηρισμός αφορά κυρίως στον τρόπο με τον οποίο αυτή ήρθε, αφού οι πράσινοι έχασαν ξανά ένα παιχνίδι που κάλλιστα θα μπορούσε να είχε καταλήξει στα δικά τους χέρια. Σε αμφότερες περιπτώσεις, ένα χαμένο λέι απ από τον Νικ Καλάθη έγραψε τον επίλογο, διαχωρίζοντας την επιτυχία από την αποτυχία.
Στην πράξη βέβαια, η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στη νίκη και την ήττα δεν έχει να κάνει μόνο με την κατάληξη του τελευταίου σουτ του αγώνα, όπως σημείωσε κι ο Αργύρης Πεδουλάκης. Έχει να κάνει με πολλά περισσότερα από αυτό, με εκείνα που προηγήθηκαν και καθόρισαν την εξέλιξη του αγώνα, ως τέτοιου που κρίνεται από μια κατοχή.
Πολύ περισσότερο σε σχέση με την αναμέτρηση του Astroballe, ο Παναθηναϊκός είχε την ευκαιρία να "τελειώσει" την αναμέτρηση με την Αρμάνι Μιλάνο. Ξανά όμως, ο... μποξέρ που είχε αναφέρει στην πρεμιέρα της EuroLeague ο προπονητής του τριφυλλιού δεν έδωσε το τελειωτικό χτύπημα. Αντίθετα, βρέθηκε στα σκοινιά και έχασε... στα σημεία. Η ουσία βέβαια είναι ίδια: το νοκ άουτ!
ΠΡΟ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΟΥ ΜΕ ΤΖΙΜΕΡ ΦΡΕΝΤΕΤ
Η επιλογή του Έτορε Μεσίνα να ξεκινήσει το παιχνίδι με τέσσερα φόργουορντ κι έναν μοναδικό χειριστή της μπάλας (Σέρχιο Ροντρίγκεθ) ουσιαστικά έφερε τον Παναθηναϊκό προ τετελεσμένου, αφού ο Τζίμερ Φρεντέτ δεν μπορούσε παρά να μαρκάρει τον πόιντ γκαρντ της ιταλικής ομάδας. Σωματοδομικά δεν μπορούσε να πάει σε άλλον παίκτη, δεδομένου ότι θα είχε πρόβλημα κοντά στο καλάθι και στα ριμπάουντ. Αυτή τη συνθήκη είχε κυκλώσει ο Έτορε Μεσίνα για την εκκίνηση του αγώνα, αυτή η συνθήκη επέτρεψε στον Λουίς Σκόλα να γίνει παράγοντας της αναμέτρησης ήδη από το πρώτο δεκάλεπτο.
Οι φιλοξενούμενοι εκδήλωσαν συνεχόμενες κατοχές πάνω στο δίδυμο των Τζίμερ Φρεντέτ - Γιώργου Παπαγιάννη, με σκοπό να εκθέσουν αμφότερους. Ο "Τσάτσο" άλλοτε εκτελούσε, άλλοτε δημιουργούσε για τον κατά συνθήκη σέντερ της ομάδας του, που έκανε θραύση με το pop out.
Ένα πρόβλημα με το οποίο έχει μάθει να ζει ο Παναθηναϊκός φέτος, ένα πρόβλημα με το οποίο φαίνεται πως θα πρέπει να μάθει να συνυπάρχει σε όλη τη διάρκεια της σεζόν.
Η ΕΙΔΙΚΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΕΓΙΝΕ Ο ΚΑΝΟΝΑΣ
Πολύ γρήγορα, ο Αργύρης Πεδουλάκης ακολούθησε τον Έτορε Μεσίνα. Πάρκαρε στον πάγκο τον Γιώργο Παπαγιάννη (ο Ίαν Βουγιούκας ήταν εκτός δωδεκάδας), πήγε σε χαμηλά σχήματα με τον Τζέικομπ Γουάιλι και τον Ντίνο Μήτογλου στο "5" για το υπόλοιπο της αναμέτρησης -ήδη από το 5ο λεπτό. Αυτόματα τροποποιήθηκε η αμυντική φιλοσοφία του Παναθηναϊκού, που πήγε στη λογική των αλλαγών σε όλα τα σκριν, με σκοπό να κόψει στη μέση τις συνεργασίες της ιταλικής ομάδας μέσα από το πικ εν ρολ.
Με αυτή τη λογική πορεύτηκε το τριφύλλι μέχρι τέλους, με ελάχιστες εξαιρέσεις στη διάρκεια του σαρανταλέπτου, κυρίως πάνω στον Ρικάρντο Μορασκίνι και τον Αντρέα Τσιντσαρίνι, που αντιμετωπίστηκαν πολύ πιο παθητικά.
Η ΑΡΜΑΝΙ ΕΚΟΨΕ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΟ ΠΙΚ ΕΝ ΡΟΛ
Από την άλλη, η Αρμάνι Μιλάνο επέλεξε να δώσει στον Νικ Καλάθη τη δυνατότητα να εξελιχθεί σε εκτελεστής. Οι κόκκινοι αντιμετώπισαν είτε με "δύο εναντίον δύο" τα πικ εν ρολ που έτρεξε ο αρχηγός του τριφυλλιού, με τον ψηλό όμως να μένει βαθιά στη ρακέτα για να μην χάσει τον έλεγχο με τον προσωπικό του αντίπαλο, είτε οδηγούσαν έναν παίκτη της πεντάδας (αυτόν που βρισκόταν στον αγκώνα της βολής, είτε σε strong είτε σε weak side) να τσεκάρει πολύ επιθετικά το κόψιμο του ψηλού του Παναθηναϊκού.
Οι περιφερειακοί των πρασίνων δεν διάβασαν αυτή τη συνθήκη, το παιχνίδι τους επικεντρώθηκε στο κομμάτι της εκτέλεσης από το "1" και έτσι ο Νικ Καλάθης περισσότερο εκτέλεσε παρά δημιούργησε. Βέβαια, για πολύ μεγάλο διάστημα του αγώνα, ο αρχηγός του τριφυλλιού ήταν ουσιαστικός και συνεπής στο μπροστινό μέρος του παρκέ, αφού τελείωσε την πλειοψηφία των κατοχών που πήρε (7/10 δίποντα, 3/6 τρίποντα).
ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΕ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΚΑΤΟΧΕΣ
Κρίσιμο για την έκβαση του αγώνα ήταν το διάστημα κατά το οποίο η ιταλική ομάδα γύρισε από το -7 χάρη στα 3/3 τρίποντα που σημείωσε, με διαφορετικούς παίκτες: Βλάντιμιρ Μίτσοφ, Τζεφ Μπρουκς, Μάικλ Ρολ. Μέσα σε ένα λεπτό (και κάτι...), σε τρεις διαδοχικές κατοχές, η άμυνα του Παναθηναϊκού εκτέθηκε ανεπανόρθωτα, με τους παίκτες του να χάνουν τη συγκέντρωσή τους, σε ό,τι έχει να κάνει με την επιλογή των αλλαγών σε όλα τα σκριν.
Στις δύο από τις τρεις περιπτώσεις μάλιστα, ο Τζέικομπ Γουάιλι ήταν αυτός που είχε αργή αντίδραση, με αποτέλεσμα να προκύψουν ισάριθμα ιταλικά τρίποντα. Στην πρώτη, πηγαίνει πολύ παθητικά πάνω στον Βλάντιμιρ Μίτσοφ κατά την αλλαγή που γίνεται (κι ενώ η επίθεση τελειώνει), στη δεύτερη δεν διαβάζει την ακαριαία ασυνεννοησία του Νικ Καλάθη με τον Ταϊρίς Ράις, μένει κολλημένος πάνω στον παίκτη του στην κορυφή, κι ο Μάικλ Ρολ με μια πολύ απλή κίνηση βρίσκει τον χώρο και τον χρόνο για να εκτελέσει. Μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα, οι πράσινοι από το +7 βρέθηκαν στο -2, με την ψυχολογία του αγώνα να αλλάζει και το μομέντουμ να πηγαίνει προς την ιταλική πλευρά.
Σημείωση: με αυτά τα τρία μεγάλα σουτ, η ομάδα του Έτορε Μεσίνα απάντησε στους έντεκα αναπάντητους ελληνικούς πόντους, που προς στιγμήν είχαν φέρει τα πάνω κάτω στο ΟΑΚΑ.
ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΤΡΕΙΣ
Ο μεταγραφικός σχεδιασμός του Παναθηναϊκού είχε να κάνει με την παρουσία πέντε παικτών στο "1" και το "2" με τη λογική της ποικιλομορφίας και της δυνατότητας να παραταχθούν διαφορετικά σχήματα. Στην παρούσα φάση όμως, οι πέντε έχουν γίνει τρεις: Νικ Καλάθης, Ταϊρίς Ράις, Τζίμερ Φρεντέτ. Από τη μία, υπάρχει ο Νίκος Παππάς που ακόμη δεν είναι στο επίπεδο να προσφέρει σε αγώνες της EuroLeague, από την άλλη ο Ριόν Μπράουν που δείχνει αρκετά μακριά από το να θεωρηθεί παίκτης για αυτό το επίπεδο.
Έτσι, ο Αργύρης Πεδουλάκης έχει περιορισμένες επιλογές στο rotation. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εξάρτηση που υπάρχει από την δράση του Νικ Καλάθη και την... ανάγκη να είναι καλά τόσο ο Ταϊρίς Ράις όσο κι ο Τζίμερ Φρεντέτ, προκειμένου το τριφύλλι να έχει την απαιτούμενη σταθερότητα στην περιφέρεια, για να είναι αξιόπιστο και αποτελεσματικό.
Η ΑΛΛΑΓΗ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ASTROBALLE
Σε αντίθεση με ό,τι έγινε πριν από μία εβδομάδα, ο προπονητής του τριφυλλιού επέλεξε να παίξει σχεδόν σε όλη την τέταρτη περίοδο με τον Ταϊρίς Ράις δίπλα στον Νικ Καλάθη. Αφενός γιατί ο αριστερόχειρας γκαρντ είναι πολύ καλύτερος στην άμυνα (και δη στο κομμάτι του low post) σε σχέση με τον Τζίμερ Φρεντέτ, αφετέρου γιατί χρειαζόταν έναν δεύτερο χειριστή της μπάλας, έναν παίκτη που μπορεί τόσο να εκτελέσει με προσωπική φάση όσο και να δημιουργήσει.
Η κατεύθυνση που ακολούθησε ο Αργύρης Πεδουλάκης μοιάζει να προκύπτει περισσότερο ως αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο εκτέθηκε η άμυνα των πρασίνων πριν από μια εβδομάδα, όταν στο φινάλε η Βιλερμπάν "χτύπησε" πάνω στον Τζίμερ Φρεντέτ στις κατοχές που άλλαξαν τη ροή του αγώνα. Τότε, ο 30χρονος γκαρντ έμεινε στο παρκέ, ίσως κι επειδή είχε βάλει πέντε μαζεμένους πόντους, έχοντας κερδίσει την... ευκαιρία του.
Στο ΟΑΚΑ όμως στη διάρκεια της τρίτης περιόδου ήταν ξανά εμφανής η αδυναμία του να αμυνθεί είτε σε προσωπική είτε σε ομαδική άμυνα. Γεγονός που τον κράτησε στον πάγκο...
Ενδεχομένως να μην είναι η τελευταία φορά που θα δούμε κάτι τέτοιο στην EuroLeague. Όσο ο Τζίμερ Φρεντέτ είναι "μαύρη τρύπα" στην άμυνα, δεν θα πρέπει να προκαλεί εντύπωση να μένει στον πάγκο για τόση ώρα, στο φινάλε των αγώνων.
Photo Credits: Eurokinissi