Το βράδυ της Τετάρτης (11/9) στη Ντονγκουάν, ήταν ιστορικό για το αμερικανικό και το γαλλικό, για το παγκόσμιο μπάσκετ γενικότερα. Η νίκη των "μπλε" επί της Team USA έσπασε το σερί των 13 χρόνων των NBAers χωρίς ήττα, μας άφησε όμως και μια περίεργη γεύση καθώς το κοινό -που δεν γέμισε την Ντονγκουάν Μπάσκετμπολ Αρίνα- ήταν μάλλον με το μέρος των τρικολόρ και όχι με το μέρος των παικτών του Γκρεγκ Πόποβιτς.

ΝΤΟΝΓΚΟΥΑΝ: Χάρης Σταύρου

Λίγο το γεγονός ότι η Γαλλία ήταν το αουτσάιντερ, λίγο το γεγονός ότι αυτή την Team USA δεν την στελέχωσαν σούπερσταρς, λίγο το γεγονός ότι η συγκεκριμένη δεν είναι και... μπασκετούπολη και πολλοί είχαν κλείσει νωρίς τα εισιτήριά τους για να δουν παίκτες όπως ο Στέφεν Κάρι, ο Τζέιμς Χάρντεν και ο Άντονι Ντέιβις, οδήγησαν σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Όταν οι Γάλλοι πήγαν στο 43-53, αποθεώθηκαν. Όταν οι Αμερικανοί έκαναν την ανατροπή και μέσα σε λίγα λεπτά προηγήθηκαν με επτά, χειροκροτήθηκαν. Στο φινάλε όμως, τα πράγματα άλλαξαν.

Με τους παίκτες του Κολέ να βάζουν μεγάλα σουτ (στο τρίποντο του Ντιλικίνα τα ντεσιμπέλ έπιασαν κόκκινο) και να είναι εύστοχοι στις βολές, οι Κινέζοι άρχισαν να αποδοκιμάζουν τις επιθέσεις των Αμερικανών. Αρχικά πιστέψαμε ότι ακούγαμε επιφωνήματα ανυπομονησίας, σαν να περίμεναν από τον Κέμπα Γουόκερ και τον Ντόνοβαν Μίτσελ ένα κρίσιμο τρίποντο. Και όμως, ήταν αποδοκιμασίες καθώς όλοι ήθελαν να δουν κάτι ιστορικό, αρκετοί ήθελαν και να δουν τους Αμερικανούς να αποτυγχάνουν.

Ανάμεσα σε αυτούς που δεν ήθελαν αποτυχία της Team USA ίσως ήταν και ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ο οποίος παρακολούθησε και τον σημερινό ημιτελικό στην Ντονγκουάν Μπάσκετμπολ Αρίνα μαζί με τον γιο του, Δημήτρη. Λέμε ίσως διότι ο Γιαννάκης ήταν ο τελευταίος που νίκησε τους Αμερικανούς (το 2006 στον ημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου στην Σαϊτάμα) και θα ήθελε να παραμένει τέτοιος. Σίγουρα όμως στο φινάλε της αναμέτρησης χειροκρότησε την Γαλλία και τον Βενσάν Κολέ γι' αυτή την ιστορική τους επιτυχία.