Οι "αρχιτέκτονες" του Final Four

Η μεγάλη ώρα στη March Madness έφτασε, αφού σε λίγες ώρες θα προκύψει το ζευγάρι του τελικού. Το Oregon, το North Carolina, το South Carolina και το Gonzaga διεκδικούν το βαρύτιμο τρόπαιο και, μαζί, μια θέση στο πάνθεον. Πολλοί γνωρίζουν τα αστέρια των τεσσάρων ομάδων, τους παίκτες που θα ιδρώσουν για να φτάσουν μέχρι το τέλος του δρόμου, αλλά ελάχιστοι έχουν εικόνα του τι συμβαίνει στον πάγκο.

Λίγο πριν το τζάμπολ του Final Four λοιπόν, το Sport24.gr σάς παρουσιάζει τους τέσσερις προπονητές που θα επιδιώξουν να γράψουν ιστορία αυτές τις ημέρες στο Phoenix.

Dana Altman (Oregon)

Το πιο ενδιαφέρον βιογραφικό στοιχείο του είναι το μέρος που γεννήθηκε. Γιατί αν διαβάσετε ή ακούσετε ότι έχει καταγωγή από την Κρήτη, μπορεί να σας φανεί κάπως. Βέβαια, για να είμαστε ακριβείς δεν πρόκειται για το ελληνικό νησί, αλλά για μια μικρή πόλη της Νεμπράσκα. Ακόμη κι έτσι, μπορεί να αποκαλείται "Κρητικός". Τεχνικά, ο όρος είναι σωστός. Αφήνοντας κατά μέρος το συγκεκριμένο στοιχείο, είναι σημαντικό να επισημάνουμε πως η πρόκριση στο Final Four του Phoenix είναι η μεγαλύτερη προπονητική επιτυχία του. Δεν κατάφερε να φτάσει μέχρις αυτό το σημείο ούτε με το Creighton (1994-2010), ούτε με το Kansas State (1990-'94), στο οποίο έκανε τα πρώτα μεγάλα βήματά του ως πρώτος προπονητής στο NCAA.

Στους "Ducks" όμως έχει επιδείξει σημαντικό έργο τα τελευταία χρόνια, βοηθώντας το κολέγιο να επιστρέψει στην κατηγορία των "κορυφαίων" του κολεγιακού πρωταθλήματος. Γι αυτό άλλωστε ανταμείφθηκε δύο φορές με μεγάλα συμβόλαια. Η πρώτη ήταν στις 24 Απριλίου 2010, όταν η διοίκηση του Oregon του προσέφερε επταετή επέκταση της συνεργασίας τους έναντι του ποσού των 2.000.000 δολαρίων ετησίως. Ποσό που τον ανέβασε αυτόματα στη λίστα με τους πλέον ακριβοπληρωμένους του NCAA.

Η δεύτερη έγινε πριν από μερικούς μήνες, στις 11 Νοεμβρίου 2016, όταν υπέγραψε νέο επταετές συμβόλαιο με τους "Ducks", βλέποντας παράλληλα τον μισθό του να αυξάνεται ελαφρώς, φτάνοντας στο ποσό των 2.635.714 δολαρίων για κάθε χρόνο.

Πλέον, ο Dana Altman λογίζεται ως ένας εκ των κορυφαίων προπονητών στο κολεγιακό πρωτάθλημα, κάτι στο οποίο παίζει μείζονα ρόλο το γεγονός πως οδήγησε το κολέγιο στο Final Four για πρώτη φορά μετά από 78 χρόνια ανομβρίας και άκαρπων προσπαθειών.

Roy Williams (North Carolina)

Ο Roy Williams δεν είναι ένας ακόμη προπονητής στο NCAA, είναι από τους κορυφαίους όλων των εποχών. Έχει κατακτήσει άλλωστε δύο φορές το βαρύτιμο τρόπαιο τα τελευταία χρόνια (2005, 2009), φιλοδοξώντας φέτος να... τριτώσει το καλό. Πέρσι, ήταν το Villanova αυτό που του στέρησε τη χαρά, φέτος θέλει να γράψει διαφορετικά την ιστορία. Παρεμπιπτόντως, πρόκειται για τον μοναδικό προπονητή στην ιστορία του NCAA που έχει 350+ νίκες με δύο κολέγια της πρώτης κατηγορίας. Τόσο στο Kansas όσο και στο North Carolina "έχτισε" τον μύθο του, βάζοντας πλώρη για να φτάσει τις 1.000 νίκες στην καριέρα του (σ.σ.: αυτή την στιγμή έχει 814).

Η πορεία του δεν θα μπορούσε άλλωστε να είναι διαφορετική από την στιγμή που έχει ζήσει από νεαρή ηλικία στο πλευρό του Dean Smith. Ο θρυλικός προπονητής των Tar Heels τον είχε στο πλευρό του, όταν ο Roy Williams, δευτεροετής ακόμη όντας, θέλησε να δίνει το "παρών" στις προπονήσεις και τους αγώνες της ομάδας, προκειμένου να μάθει τα μυστικά της προπονητικής. Κι όπως φαίνεται, ήταν εξαιρετικός μαθητής. Παρεμπιπτόντως, σε όλη αυτή την διαδρομή έχει συνεργαστεί με παίκτες όπως ο Nick Collison, ο Kirk Hinrich, ο Paul Pierce, ο Ty Lawson, ο Harrison Barnes, αλλά κι ο -γνωστός μας από το πέρασμά του από την ΑΕΚ- Τζαουάντ Ουίλιαμς.

Frank Martin (South Carolina)

Ένας από τους πιο ευγενικούς προπονητές που θα συναντήσει κάποιος στο NCAA, παρά το παρουσιαστικό του που παραπέμπει σε κάτι πιο... άγριο. Ο προπονητής του South Carolina έχει καταφέρει να μετατρέψει την ομάδα του σε κορυφαίου επιπέδου, μετά τις συνεχόμενες αποτυχίες των προηγούμενων ετών. Σταδιακά "έχτισε" μια ομάδα που παλεύει και πλέον όλοι θεωρούν υπολογίσιμη δύναμη. Αφού έδειξε μέρος των δυνατοτήτων του στο Kansas State, ανέλαβε τις τύχες του South Carolina το 2012 και έκτοτε διαγράφει ανοδική πορεία, με αποκορύφωμα τη φετινή συμμετοχή στο Final Four.

Στη διάρκεια της καριέρας του έχει "βγάλει" αρκετούς παίκτες που είναι γνωστοί στα μέρη μας, όπως ο Τζέικομπ Πούλεν και ο Ντομινίκ Σάτον, ενώ ήταν ο άνθρωπος που βοήθησε τον Μάικλ Μπίσλεϊ να φτάσει μέχρι το Νο2 του Draft το 2008.

Mark Few (Gonzaga)

Η περίπτωση του Mark Few είναι ιδιαίτερη, από την άποψη πως δεν έχει καθίσει σε άλλο πάγκο στην καριέρα του, πέραν από αυτόν του Gonzaga. Στους "Bulldogs" βρίσκεται από το 1989, είτε ως βοηθός είτε ως πρώτος. Κι αυτό είναι το πλέον εντυπωσιακό, όπως επίσης το γεγονός πως οδήγησε την ομάδα του στο πρώτο Final Four της ιστορίας της. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται, αφού εδώ και πολλά χρόνια το Gonzaga λογίζεται μεταξύ των κορυφαίων προγραμμάτων στο NCAA, ουδέποτε είχε καταφέρει να φτάσει μέχρι τους αγώνες που δίνουν το τρόπαιο.

Κι όλα αυτά από έναν προπονητή που στα νιάτα του ήταν σούπερ σταρ, στο Creswell High School. Θα μπορούσε μάλιστα να κάνει καριέρα σε κολεγιακό επίπεδο, αλλά ένας τραυματισμός στον ώμο τον έβγαλε πρόωρα εκτός από κάθε προσπάθεια διεκδίκησης του συγκεκριμένου ονείρου του. Προσπάθησε να κάνει στροφή στην καριέρα του, επιλέγοντας το baseball, αλλά στάθηκε άτυχος αφού το Oregon (σ.σ.: μεταγράφηκε εκεί μετά το Linfield College), απέσυρε το πρόγραμμά του για το συγκεκριμένο άθλημα, με αποτέλεσμα να μείνει στο... ράφι. Κάπως έτσι, επικεντρώθηκε στις σπουδές του, παίρνοντας πτυχίο ως γυμναστής -για να γίνει μετέπειτα προπονητής.

Η πορεία που έχει διαγράψει όλα αυτά τα χρόνια με το Gonzaga είναι αξιοσημείωτη, αφού μιλάμε για τον προπονητή που καταλαμβάνει την τρίτη θέση στη λίστα με αυτούς που έφτασαν πιο γρήγορα στα πεντακόσια παιχνίδια, ενώ είναι δεύτερος στις περισσότερες νίκες στις πρώτες τρεις σεζόν του ως πρώτος προπονητής και στις περισσότερες νίκες σε μια σεζόν (με 37).