Καλώς τους, λοιπόν. Καλώς τους κι ας μην αργήσανε! Δεν αργήσανε και πολύ οι Καλαϊτζάκηδες να ξαναβρεθούν συμπαίκτες, κάτι που άλλωστε τους έχει συμβεί σε άλλες τρεις ομάδες.

Προτού σμίξουν στον Παναθηναϊκό οι δίδυμοι γιοι του μπασκετμπολίστα Βαγγέλη Καλαϊτζάκη και της βολεϊμπολίστριας Ελένης Κόντε είχαν κολυμπήσει μαζί στην πισίνα του Ηρακλείου.

Ένα το κρατούμενο, λοιπόν.

Όταν βαρέθηκαν να μετράνε πλακάκια στην πισίνα και δάγκωσαν τη λαμαρίνα με την πορτοκαλί μπάλα με τα σπυράκια συνευρέθησαν σε τρεις ομάδες: πρώτα στο ηρακλειώτικο λίκνον τους (στην ομάδα του "Τένις"), έπειτα στον Άρη Θεσσαλονίκης και ύστερα στη λιθουανική Νεβέζις.

Τρία λεπτά πρεσβύτερος ο Παναγιώτης

Τώρα σεινάμενοι κουνάμενοι θα μοιραστούν τα ίδια αποδυτήρια στο ΟΑΚΑ όπου αρίβαραν με τη σειρά που βγήκαν από την κοιλιά της μάνας τους στις 2 Ιανουαρίου του 1999.

Πρώτα ο κατά τρία λεπτά πρεσβύτερος Παναγιώτης και εν συνεχεία ο Γιώργος, ο οποίος ούτως ή άλλως είναι περπατημένος στα ενδότερα και στα πέριξ των Πρασίνων από την πρώτη θητεία του, προτού πεταχτεί μια βόλτα κατά ΝΒΑ μεριά.

Οι Καλαϊτζάκηδες δεν είναι βεβαίως τα πρώτα αδέρφια που εμφανίζονται στην ίδια (ελληνική) ομάδα. Ούτε καν τα πρώτα δίδυμα, καθόσον στο μπάσκετ και γενικώς στα σπορ, ευδοκιμούν τέτοιες αδελφικές και οικογενειακές ιστορίες.

Ο Πεδουλάκης και η κοτσίδα του Μασλαρινού

Κανείς τους δεν έχει μουστάκι, που είναι κιόλας της μόδας, στην εποχή μας, αλλά δεν τους χρειάζεται κιόλας.

Δεν έχω καμία πρόθεση να αναμειχθώ στα γούστα και στην αισθητική τους, αλλά η συνύπαρξη τους στον Παναθηναϊκό μπορεί να βάλει σε ένα παλιό τριπάκι (και μάλιστα χωρίς μουστάκι) τον Ντέγιαν Ράντονιτς και τον Αργύρη Πεδουλάκη!

Μιας και το 'φερε η κουβέντα στις... τρίχες, το 2005 όταν ανέλαβε τον Πανελλήνιο, ο πρώην παίκτης, μετέπειτα προπονητής και νυν τεχνικός διευθυντής του Παναθηναϊκού είχε προγκήξει τον Γιώργο Μασλαρινό επειδή είχε κοτσίδα και τον ανάγκασε να την... καρατομήσει!

Όσο για τον Μαυροβούνιο προπονητή, θεωρώ απίθανο να μην γνωρίζει μια ιστορία που εκτυλίχθηκε στην παλιά ενωμένη Γιουγκοσλαβία.

Ο "Νίντζα" και τα τέσσερα φάουλ του Ραντοσάβλιεβιτς

Η ιστορία που έχω να διηγηθώ εκτυλίχθηκε τη σεζόν 1975-76 με πρωταγωνιστή τον Λάζαρ Λέτσιτς, τον διαβόητο (για την προπονητική καπατσοσύνη και την πανουργία του) "Νίντζα" του Άρη.

Τότε λοιπόν ο Λάζαρος βρισκόταν στον πάγκο της Ραμποτνίτσκι Σκοπίων, η οποία στο πλαίσιο τoυ Κυπέλλου Κόρατς αντιμετώπιζε τη γαλλική Τουρ, ενώ στον ίδιο όμιλο αγωνίζονταν επίσης ο Ολυμπιακός και η ΤΣΣΚΑ Σόφιας.

Στον πρώτο αγώνα στις 7 Ιανουαρίου του 1976 στην Τουρ η λήξη του πρώτου ημιχρόνου βρήκε τους Γάλλους να προηγούνται με 53-38 και σαν να μην έφτανε αυτό ο βασικός σέντερ και κορυφαίος σκόρερ της Ραμποτνίτσκι, ο Ντράγκαν Ραντοσάβλιεβιτς είχε χρεωθεί με τέσσερα φάουλ.

Όταν οι δυο ομάδες πήγαν στα αποδυτήρια ο δαιμόνιος Λέτσιτς αναρωτιόταν τι μπορούσε να κάνει για να αναστρέψει την κατάσταση και του ήρθε μια φαεινή ιδέα.

Ξύρισέ του το μουστάκι

Ποια ήταν αυτή; Ζήτησε από τον φυσικοθεραπευτή της ομάδας να πάρει ένα ξυράφι, να φτιάξει αφρό και να ξυρίσει το μουστάκι του Ραντοσάβλιεβιτς!

Στο ρόστερ της ομάδας υπήρχε ως αναπληρωματικός σέντερ ο Μπράνκο Νικιφόροβιτς που δεν είχε παίξει καθόλου στο πρώτο ημίχρονο και έμοιαζε φυσιογνωμικά με τον Ραντοσάβλιεβιτς.

Η δουλειά έγινε γρήγορα και παστρικά: ο Ραντοσάβλιεβιτς με ξυρισμένο μουστάκι φόρεσε το Νο4 του Νικιφόροβιτς, ο οποίος έβαλε το Νο 14 και εμφανίσθηκε αντ' αυτού στο γήπεδο.

Ήταν δηλαδή ο (χρεωμένος με τέσσερα φάουλ) Ραντοσάβλιεβιτς, αλλά θα αγωνιζόταν πλέον ως Νικιφόροβιτς!

Ούτε οι Γάλλοι παίκτες ούτε οι διαιτητές πήραν χαμπάρι την απάτη, καθόσον οι δυο παίκτες έμοιαζαν στη φάτσα και είχαν το ίδιο μπόι!

Με το που άρχισε το δεύτερο ημίχρονο ο Λέτσιτς έβαλε στην πεντάδα τον Νικιφόροβιτς για να ρίξει στάχτη στα μάτια των Γάλλων και τον ορμήνεψε πως πρέπει να συμπεριφέρεται σαν να είναι ο Ραντοσέβλιεβιτς.

Πέντε φάουλ; Μα είναι το πρώτο

Ο Νικιφόροβιτς πέτυχε ένα καλάθι και στην επόμενη φάση υπέπεσε σε φάουλ που κανονικά ήταν το πέμπτο, όπως έδειξε και η γραμματεία.

Ο Νικιφόροβιτς μέσα στην σύγχυση του ξέχασε ποιος ήταν ή μάλλον ποιον υποδυόταν και άρχισε να διαμαρτύρεται προς τους διαιτητές υποστηρίζοντας ότι δεν είχε κάνει κανένα φάουλ!

Όντως ως Νικιφόροβιτς δεν είχε κάνει κανένα φάουλ, αφού πέρασε όλο το πρώτο ημίχρονο στον πάγκο, αλλά ως Ραντοσάβλιεβιτς μετρούσε πέντε και έπρεπε να αποβληθεί, όπερ και εγένετο.

Προ του κινδύνου να αποκαλυφθεί η απάτη και να γίνει ρεζίλι ο Λέτσιτς όρμησε στο γήπεδο, τράβηξε τον ψεύτικο Ραντοσάβλιεβιτς και τον πήγε σηκωτό στον πάγκο για να βάλει τον αληθινό Ραντοσάβλιεβιτς που αγωνιζόταν με τη φανέλα του Νικιφόροβιτς.

Μύλος δηλαδή!

Η ήττα και η επική πρόκριση

"Μού κατέστρεψε όλο το κόλπο" σχολίασε αργότερα ο Λέτσιτς, ο οποίος δεν δικαιώθηκε σε πρώτο χρόνο, αλλά σε δεύτερο.

Η Τουρ νίκησε σε εκείνο το ματς με 99-83, με τον Ραντοσαβλιεβιτς να σκοράρει 16 πόντους (ως ο εαυτός του και ως Νικιφόροβιτς), αλλά στη ρεβάνς της 14ης Ιανουαρίου στα Σκόπια η Ραμποτνίτσκι επιβλήθηκε με 107-90 και με διαφορά ενός πόντου προκρίθηκε στην ημιτελική φάση όπου αποκλείσθηκε από την Ολίμπια Μιλάνο (67-90, 104-89).

Ο Ραντοσέβλιεβιτς και ο Νικιφόροβιτς απλώς έμοιαζαν. Ο Γιώργος και ο Παναγιώτης Καλατζάκης είναι δίδυμοι και μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό, οπότε ας κρατήσει ο Ράντονιτς στο πίσω μέρος του μυαλού του την πονηριά του Λέτσιτς.

Ποιος ξέρει, μπορεί, κάποια στιγμή, να του φανεί χρήσιμη!