Στο πρώτο αφιέρωμα παρουσιάζονται οι "παραδοσιακές" δυνάμεις του θεσμού. Το UCLA, το Νορθ Καρολάινα του Μάικλ Τζόρνταν, οι "Μπλε Διάβολοι" του Ντιουκ, το Ιντιάνα του Μπόμπι Νάιτ κοκ.

Διαβάστε για τα ιστορικά αυτά προγράμματα που συνηθίζουν να πρωταγωνιστούν, να συμμετέχουν σε φάιναλ-φορ και να κατακτούν τους τίτλους στο κολεγιακό μπάσκετ.

Τι ακριβώς όμως είναι το τελικό τουρνουά; Το NCAA δίνει προσκλήσεις στις καλύτερες ομάδες της χώρας, οι οποίες βάσει της πορείας τους στην περιφέρεια ξεκινούν από μια συγκεκριμένη θέση. Οι 64 που ουσιαστικά είναι… 67 (ξεκινούν με έναν προκριματικό γύρο που ονομάζεται «First Four» από τον οποίο προκύπτει η τελευταία ομάδα που θα κλείσει την πόρτα), παλεύουν για τον τίτλο του καλύτερου κολεγίου, ενώ οι υπόλοιπες καταλήγουν στο τουρνουά παρηγοριάς (NIT).

Έτσι εξηγούνται τα seeds, δηλαδή οι θέσεις αφετηρίας των κολεγίων, που σχετίζονται με την πορεία τους, αλλά και το βαθμό δυσκολίας της περιφέρειας. Το Ντιουκ, το Κάνσας, το Οχάιο Στέιτ και το Πίτσμπεργκ ξεκίνησαν φέτος ως top-seeds, δηλαδή ως το Νο1, έχοντας χριστεί δηλαδή τα φαβορί. Και θα πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι η παράδοση δεν παίζει κανέναν ρόλο. Έτσι λοιπόν το Φλόριντα την επόμενη χρονιά του repeat (με τον Νικ Καλάθη στη βασική πεντάδα), δεν πήρε καν μέρος στο τελικό τουρνουά, αλλά κατέληξε στο ΝΙΤ. Το ίδιο έγινε και με το Οχάιο Στέιτ του Κουφού, μετά την αποχώρηση του Γκρεγκ Όντεν.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι μόλις μια χρονιά (πριν τρία χρόνια) προκρίθηκαν όλα τα Νο1 στο φάιναλ-φορ! Κι αυτό γιατί οι εκπλήξεις σε νοκ-άουτ παιχνίδια είναι συνηθισμένες, ειδικά όταν μιλάμε για ομάδες που απαρτίζονται από νεαρούς –και άπειρους- παίκτες.

Ελάχιστα είναι τα προγράμματα που έχουν δείξει συνέπεια και σταθερότητα, συγκεκριμένα θα έπρεπε να διακρίνουμε το Ντιουκ, το Νορθ Καρολάινα αρχικά και στη συνέχεια ομάδες όπως το UCLA, το Κάνσας, το Κεντάκι, το Τζόρτζταουν, που έχουν αρκετές επιτυχίες τα τελευταία χρόνια. Υπάρχουν οι ομάδες-κομήτες που έκαναν μια επιτυχία λόγω συγκυριών και «φουρνιάς» παικτών (Νεβάδα Λας Βέγκας, το Μέμφις, το Σίρακιους, το Κονέκτικατ κτλ), μα πάνω από όλες οι «σταχτοπούτες», οι ομάδες που ξεκίνησαν από το… πουθενά και έκαναν το μεγάλο «μπαμ», έστω κι αν δεν κατέκτησαν τον τίτλο: όπως το Τζορτζ Μέισον, το Μπάτλερ και πολλά άλλα.

Το Sport24.gr θα ξετυλίξει το κουβάρι του κολεγιακού μπάσκετ και της τρέλας του Μαρτίου με μια αναδρομή στην ιστορία…

UCLA

Το ιστορικότερο κολέγιο όλων των εποχών. Οι "Μπρούινς" όχι μόνο έχουν 106 πρωταθλήματα στο NCAA σε όλα τα σπορ (τα περισσότερα δηλαδή από κάθε άλλο), αλλά έχουν και τα περισσότερα στο μπάσκετ με 11 κατακτήσεις (7 σερί). Στη χρυσή τους εποχή, το '60 και το '70 πέρασαν 88 παιχνίδια αήττητοι.

Πρωταθλήματα: 1964, 1965, 1967, 1968, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1975, 1995.

Φάιναλ-φορ: 18 φάιναλ-φορ

Ακόμη: τέσσερις αήττητες σεζόν (1964, 1967, 1972, 1973), 38 σερί νίκες σε τελικό τουρνουά (1964-1974), 134 εβδομάδες στο Νο1, 14 παίκτες σε all-star game του ΝΒΑ και έξι μέλη του Hall of Fame (Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ, Λάρι Μπράουν, Ντένι Κρουμ, Γκάιλ Γκούντριχ, Μπιλ Ουόλτον, Τζον Ουέντεν).

Ο κόουτς: Η μεγάλη μορφή του κολεγίου της Καλιφόρνια, δεν είναι άλλος από τον αείμνηστο Τζον Γούντεν. Τον προπονητή θρύλο. Τον άνθρωπο των ρεκόρ. Τον "μάγο του Ουέστγουντ" που έμελλε να γίνει ο γκουρού της προπονητικής κι ο πιο πετυχημένος κολεγιακός προπονητής.

Διάσημοι απόφοιτοι: Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ (τότε Λούις Άλτσιντορ), Μπιλ Ουόλτον, Κίκι Βάντεγουεϊ, Μαρκ Ίτον, Ρέτζι Μίλερ, Τζακ Χέιλι (ΑΕΚ), Ντον ΜακΛέον (Μίλωνας), Τρέισι Μάρεϊ (Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ), Τάιους Έντνι (Ολυμπιακός), Εντ Ο'Μπάνον (Ηράκλειο), Τόμπι Μπέιλι (Πανιώνιος, Άρης, ΑΕΚ), Τρέβορ Αρίζα, Τζόρνταν Φάρμαρ, Άρον Αφλάλο, Ράσελ Ουέστμπρουκ, Κέβιν Λοβ, Μπαρόν Ντέιβις, Τζερόμ Μουαζό, Που Ρίτσαρντσον, Ερλ Ουάτσον, Τζαμάλ Ουίλκς, Τζορτζ Ζίντεκ.

Η κορυφαία στιγμή: Ο ίδιος ο Τζον Γούντεν είχε ξεχωρίσει την ομάδα του 1968 ως την αγαπημένη του. "Δύσκολο να διαλέξω μια άλλη εκτός από αυτή" είχε πει κάποτε. Οι "Μπρούινς" φυσικά και κατέκτησαν το πρωτάθλημα με ρεκόρ 29-1. Ηττήθηκαν μες στη χρονιά από το Χιούστον του Έλβιν Χέιζ σε ένα ματς που αγωνίστηκαν χωρίς τον Άλτσιντορ.

Στον ημιτελικό οι δύο ομάδες συναντήθηκαν ξανά, με το UCLA να κερδίζει 101-69. Με την ίδια άνεση επικράτησαν και στον τελικό (78-55) του Νορθ Καρολάινα. Σε εκείνη την ομάδα πλην του Άτσιντορ (26 πόντοι, 16 ριμπάουντ), έλαμψαν οι Λούσιους Άλεν, Μάικ Ουόρεν, Λιν Σάκλεφορντ και Μάικ Λιν, όλοι τους με διψήφιο νούμερο πόντων.

At the buzzer: Ο γνωστός μας από το πέρασμα του στον Ολυμπιακό, Τάιους Έντνι, είχε χαρίσει τη νίκη στους "Μπρούινς" (απέναντι στο Μιζούρι) με ένα δύσκολο -και προσωπικό- καλάθι αρκιβώς με την εκπνοή του τελικού του 1995.

Ντιουκ

Πρόκειται για το κορυφαίο πρόγραμμα της σύγχρονης ιστορίας κάτι που οφείλεται αποκλειστικά στον Μάικ Σιζέφσκι, τον άνθρωπο που για 30 χρόνια οδηγεί το κολέγιο στην επιτυχία. Οι "Μπλε Διάβολοι" έχουν κατακτήσει 4 πρωταθλήματα (5οι στην ιστορία), πήραν μέρος σε 10 τελικούς (2οι στην ιστορία), 15 φάιναλ-φορ (3οι στην ιστορία), διατηρώντας παράλληλα το καλύτερο ποσοστό νικών (75%) από οποιαδήποτε άλλη ομάδα στο τελικό τουρνουά.

Πρωταθλήματα: 4 (1991, 1992, 2001, 2010 - τα περισσότερα από οποιοδήποτε κολέγιο μετά το 1984)

Φάιναλ-φορ: 11 (πέντε συνεχόμενα από το 1988 ως το 1992). Αναλυτικά: 1986, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1994, 1999, 2001, 2004, 2010.

Ακόμη: 26 συμμετοχές στο τελικό τουρνουά, 77 νίκες (ρεκόρ) στο NCAA, 11 φορές Νο1 και 25 τίτλους περιφέρειας. Έξι πρώην παίκτες κατέληξαν πρώτοι προπονητές σε άλλα μεγάλα κολεγιακά προγράμματα.

Ο κόουτς: Η μεγαλύτερη επιτυχία του "Κόουτς-Κ", ωστόσο, είναι ότι έχει στείλει τους περισσότερους παίκτες στο ΝΒΑ από οποιοδήποτε άλλο κολέγιο, με 71 παίκτες να έχουν γίνει ντραφτ! Συνολικά 55 υπήρξαν All-American, 14 εκ των οποίων είχαν διακριθεί επίσης για τις ακαδημαϊκές τους επιδόσεις!

Διάσημοι παίκτες: Αλάα Αμπελνάμπι (Παπάγου), Μπομπ Χέρλεϊ, Ουίλιαμ Έιβερι (Πανιώνιος, Μακεδονικός, ΑΕΚ, Τρίκαλα), Γκραντ Χιλ, Τράιαν Λάνγκτον, Ντάνι Φέρι, Κρίστιαν Λέτνερ, Έλτον Μπραντ, Σέιν Μπατίερ, Κάρλος Μπούζερ, Κρις Ντουχόν, Μάικ Ντανλίβι, Τζέι Τζέι Ρέντικ (1ος στα τρίποντα στην ιστορία του ΝΒΑ), Κόρεϊ Μαγκέτι, Λούολ Ντενγκ, Τζέι Ουίλιαμς.

At the buzzer: Εκτός από το "the shot" του Τζόρνταν, υπάρχει και το αντίστοιχο του Κρίστιαν Λέτνερ! Το καλάθι που πέτυχε, δηλαδή, απέναντι στο Κεντάκι (πήρε τη μπάλα από το απέναντι καλάθι και έκανε σουτ μετά από προσποίηση και πίβοτ), στον τελικό περιφέρειας.

Η κορυφαία στιγμή: Εκείνη η ομάδα ήταν κι η καλύτερη του Ντιουκ. Τερμάτισαν τη χρονιά με 34 νίκες σε 36 παιχνίδια και βρισκόντουσαν στο Νο1 από την αρχή ως το τέλος της σεζόν. Μάλιστα οι "Μπλε Διάβολοι" επικράτησαν στον τελικό των "Φαμπ Φάιβ" του Μίσιγκαν, έχοντας για πρωταγωνιστή τους Κρίστιαν Λέτνερ (μέλος της "Ντριμ Τιμ" εκείνο το καλοκαίρι).

Το repeat ήταν κάτι εκπληκτικό για εκείνη την ομάδα αναγκάζοντας τον αντίπαλο προπονητή (τον Στιβ Φίσερ του Μίσιγκαν) να πει: "Δεν μπορεί να γίνει, αλλά αυτοί το κάνουν! Έχουν εξαιρετικούς παίκτες, εξαιρετικό προπονητή και τύχη! Έκαναν μια απίστευτη χρονιά. Και το κάνουν για δεύτερη φορά. Έχουν βρει τρόπους να κερδίζουν παιχνίδια και οι μεγάλες φάσεις είναι αυτές που κρίνουν τους αγώνες του μπάσκετ. Κάνουν ότι και το UCLA στο παρελθόν, κερδίζοντας όλους αυτούς τους τίτλους".

Νορθ Καρολάινα

Το αντίπαλος δέος του Ντιουκ (διάσημες οι κόντρες τους) δεν μετράει μόνο πέντε κατακτήσεις, αλλά έχει να επιδείξει μεγάλη συνέπεια και τρανταχτές επιτυχίες όλα τα χρόνια. Είναι ενδεικτικό ότι πανηγύρισε τον πρώτο τίτλο το 1957 και τον τελευταίο το 2009, έχοντας ακόμη τερματίσει αήττητο το 1924!

Οι "Τάρχιλς" αποτελούν το καμάρι μιας από τις πιο μπασκετικές περιοχές της Αμερικής, της Βόρειας Καρολίνας, έχοντας την τρίτη καλύτερη συγκομοιδή σε νίκες στην πρώτη κατηγορία, το καλύτερο ποσοστό επιτυχίας (73.6%) στο σύνολο των παιχνιδιών και την 3η καλύτερη επίδοση σε ότι αφορά τους τίτλους (5). Μόνο το Νορθ Καρολάινα και το Κεντάκι μετράνε 2.000 νίκες στην ιστορία τους.

Ο κόουτς: Όπως γίνεται σε κάθε κολέγιο που σέβεται τον... εαυτό του έτσι και εδώ το κεντρικό πρόσωπο υπήρξε πάντα ο προπονητής. Η μεγάλη δόξα των "Τάρχιλς" δεν ήταν άλλος από τον "δάσκαλο" Ντιν Σμιθ (τέσσερις φορές προπονητής της χρονιάς), που στη συνέχεια παρέδωσε τη σκυτάλη στον βοηθό του -και νυν πρώτο προπονητή- Ρόι Ουίλιαμς.

Πρωταθλήματα: 1957, 1982, 1993, 2005, 2009

Φάιναλ-φορ: 1946, 1957, 1967, 1968, 1969, 1972, 1977, 1981, 1982, 1991, 1993, 1995, 1997, 1998, 2000, 2005, 2008, 2009

Ακόμη: Έχουν ονομαστεί 13 φορές top-seed, μετρούν τις περισσότερες χρονιές με περισσότερες από 20 νίκες. Έτρεξαν το καλύτερο σερί συνεχόμενων παρουσιών στο τελικό τουρνουά (27 από το 1975 ως το 2001). Ήταν το κολέγιο που ανέδειξε τον Μάικλ Τζόρνταν.

Διάσημοι παίκτες: Τζακ Κομπ, Λένι Ρόζενμπλαθ, Φιλ Φορντ, Μιτς Κάπτσακ, Μπομπ ΜάκΑντου, Τζέιμς Ούορθι, Μάικλ Τζόρνταν, Κένι Σμιθ, Τζέρι Στάκχαους, Ρικ Φοξ, Σαμ Πέρκινς, Μπραντ Ντόχερτι, Νταγκ Μο, Χιούμπερτ Ντέιβις, Τζορτζ Καρλ, Βινς Κάρτερ, Τζέι Αρ Ριντ, Εντ Κότα, Αντόν Τζέιμσον, Τάιλερ Χάνσμπροου (1ος σκόρερ στην ιστορία του κολεγίου), Ρεϊσόν Τέρι (Άρης), Τζεφ ΜακΊνις (Πανιώνιος), Τζόζεφ Φορτέ (Απόλλων Πατρών), Αντεμόλα Οκουλάγια, Έρικ Μοντρός, Σον Μέι, Ρέιμοντ Φέλτον, Τάι Λόουσον, Βάσκο Εφθίμοφ (Δάφνη, Μαρούσι), Μπρένταν Χέιγουντ, Ντόναλντ Ουίλιαμς (Σπόρτινγκ), Ρασίντ Ουάλας, Στιβ Μπάκναλ (Ηρακλής), Σαμόντ Ουίλιαμς, Πιτ Τσίλκατ, Τζον Κούστερ, Τζορτζ Λιντς, Σον Μέι.

Το buzzer-beater: Μπορεί το ρολόι να μη μηδένισε, αλλά το συγκεκριμένο καλάθι όχι μόνο έκανε "διάσημο" τον... άσημο ως τότε Μάικλ Τζόρνταν, αλλά χάρισε στο Νορθ Καρολάινα τον τίτλο απέναντι στο Τζόρτζταουν του Πατ Γιούιν εν έτει 1982.

Η καλύτερη ομάδα: Η σύγκριση είναι σκληρή ανάμεσα σε εκείνη την ομάδα του 1982 (με Μάικλ Τζόρνταν, Τζέιμς Ουόρθι και Σαμ Πέρκινς στην ίδια πεντάδα) και σε αυτή του 1957 που κατέκτησε τον τίτλο αήττητη (32-0) επικρατώντας στον τελικό του Ουόλτ Τσάμπερλεϊν (έκανε μόλις 13 σουτ) και του Σαν Φρανσίσκο.

Στον ημιτελικό είχαν αποκλείσει το Μίσιγκαν Στέιτ μετά από τρεις παρατάσεις! Κορυφαίος παίκτης εκείνης της ομάδας ήταν ο Λένι Ρόζενμπλαθ. Προπονητής εκείνης της ομάδας ήταν ο Φρανκ ΜακΓκούιρ που "επιβλήθηκε" του Τσάμπερλεϊν χρησιμοποιώντας εκτός από τακτική και... παιχνίδια μυαλού, όπως αυτό που έκανε στο ξεκίνημα του αγώνα βάζοντας τον πιο κοντό παίκτη της ομάδας, τον ύψους 1.78 Τόμι Κιν, να πηδήξει απέναντι του στο τζάμπολ!

Κεντάκι

Μπορεί τα τελευταία χρόνια να μη βρίσκεται στο προσκήνιο, ωστόσο, το Κεντάκι παραμένει ένα ιστορικό κολέγιο, όπως μαρτυρούν κι οι αριθμοί. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι μόνο τo UCLA έχει περισσότερα από τα 7 πρωταθλήματα που έχουν κατακτήσει, ενώ ακόμη και τώρα διατηρεί το ρεκόρ νικών, αλλά και τις περισσότερες συμμετοχές σε τελικό τουρνουά (51).

Ειδικά στα μέσα του προηγούμενου αιώνα οι "Αγριόγατες" υπήρξαν το... φόβητρο του κολεγιακού μπάσκετ, με τον βλοσυρό Άντολφ Ραπ στο ρόλο του δημιουργού.

Ο κόουτς: Ο Ραπ, που έμεινε στην ιστορία και από τον περίφημο τελικό με το Τέξας Ουέστερν (σ.σ με τους Τεξανούς να παίζουν όλο το παιχνίδι με έγχρωμους παίκτες), εξελίχθηκε σε σύμβολο. Από τον πάγκο τους, πάντως, έχουν περάσει μεγάλες μορφές της προπονητικής όπως ο Ρικ Πιτίνο, ο Τάμπι Σμιθ κι ο "φρέσκος" Τζον Καλιπάρι.

Πρωταθλήματα: 7 (1948, 1948, 1951, 1958, 1978, 1996, 1998)

Φάιναλ-φορ: 1942, 1948, 1949, 1951, 1958, 1966, 1975, 1978, 1984, 1993, 1996, 1997, 1998

Ακόμη: Είναι το μόνο σχολείο που έχει κερδίσει πάνω από μια φορά τον τίτλο τόσο του τουρνουά του NCAA, όσο και του ΝΙΤ (της παρηγοριάς). Έχουν δώσει τα περισσότερα παιχνίδια στην τελική φάση (149), έχουν πάρει μέρος σε 13 φάιναλ-φορ (4η θέση) και έχουν παίξει σε 10 τελικούς (2η θέση μαζί με το Ντιουκ). Αναλυτικά 96 παίκτες έχουν επιλεχτεί στο ΝΒΑ, οι 25 εκ των οποίων στον πρώτο γύρο.

Διάσημοι παίκτες: Φρανκ Ράμσεϊ, Νταν Άισελ, Σαμ Μπούι, Κένι "Σκάι" Ουόκερ, Πατ Ράιλι, Τζαμάλ Μάσμπερν, Άντριαν Σμιθ, Αντουάν Ουόκερ, Κελένα Αζουμπούκε, Κιθ Μπόγκανς, ΝτεΜάρκους Κάζενς, Τσακ Χέιζ, Τζααμάλ Μαγκλόιρ, Ναζρ Μοχάμεντ, Ταϊσόν Πρινς, Ραζόν Ρόντο, Τζον Ουόλ, Ντέρεκ Άντερσον, Τόνι Ντελκ (Παναθηναϊκός), Ρον Μέρσερ, Ουόλτερ ΜακΚάρτι, Σκοτ Πάτζετ, Τζεφ Σέπαρντ, Ρεξ Τσάπμαν, Έρικ Ντάνιελς (Καβάλα), Τζέραλντ Φιτς κι ο... Ελληνοαμερικανός Λου Τσιορόπουλος (γεννημένος το 1930) που έπαιξε και στους Σέλτικς!

Η καλύτερη ομάδα: Στην ιστορία πέρασε κι η "φουρνιά" του 1996, οι "Untouchables", που είχαν για ηγέτες τους Τόνι Ντελκ, Αντουάν Ουόκερ, Ντέρεκ Άντερσον, Ρον Μέρσερ και Ουόλτερ ΜακΚάρτι, κατακτώντας με πανηγυρικό τρόπο (και την άμυνα ζον-πρες για σήμα κατατεθέν) τον τίτλο. Με την υπογραφή του... Ρικ Πιτίνο.

Το ρεκόρ τους για εκείνη τη χρονιά ήταν 34-2. Στο τελικό τουρνουά το Κεντάκι κέρδισε με 21 πόντους διαφορά κατά μέσο όρο! Το... δύσκολο για τον Πιτίνο είναι να κρατήσει ευχαριστημένους όλους τους παίκτες. Κι όπως είπε ο προπονητής του Πρόβιντενς, Πιτ Γκίλεν: "Πως μπορεί να έχει χαρούμενο τον Ρον Μέρσερ με 12 λεπτά στο παρκέ; Ο τύπος ήταν ο καλύτερος παίκτης της Αμερικής πέρσι στο γυμνάσιο. Ο Πιτίνο είναι ο καλύτερος ψυχολόγος μετά τον... Σίγκμουντ Φρόιντ. Είναι το είδωλο μου. Θα μπορούσε να πουλήσει... χιόνι στους εσκιμώους".

Κάνσας

Μπορεί να μην μπορεί να συγκριθεί με τα παραπάνω κολέγια σε τίτλους (έχει τρεις) ή διακρίσεις, αλλά δίχως άλλο οι "Τζέιχοκς καυχιούνται ότι αποτελούν το πιο ιστορικό κολέγιο στην Αμερική! Όχι μόνο ξεκίνησαν να αγωνίζονται το 1898, αλλά είχαν για πρώτο προπονητή τους, τον ιδρυτή του μπάσκετ, τον Δρ. Τζέιμς Νέισμιθ!

Το 2008 μάλιστα ψηφίστηκε -από το ESPN- ως το 2ο καλύτερο πρόγραμμα στην ιστορία του μοντέρνου μπάσκετ. Έχουν μάλιστα την καλύτερη συγκομιδή νικών (707) την τελευταία 25ετία. Μετράνε μάλιστα το καλύτερο εν ενεργεία σερί εμφανίσεων στο τελικό τουρνουά (22).

Τα τελευταία χρόνια πανηγύρισαν με το τρίποντο του Μάριο Τσάλμερς (ισοφάρισαν το Μέμφις και κέρδισαν στην παράταση), ενώ είχε προηγηθεί η εκπληκτική χρονιά του Ντάνι Μάνινγκ (με τον Λάρι Μπράουν στον πάγκο) κι ο τίτλος του 1988.

Πρωταθλήματα: 1952, 1988, 2008 (1922 και 1923)

Φάιναλ-φορ: 1940, 1952, 1953, 1957, 1971, 1974, 1986, 1988, 1991, 1993, 2002, 2003, 2008

Ακόμη: Έχουν τις περισσότερες νικηφόρες σεζόν στην πρώτη κατηγορία (92), τους περισσότερους τίτλους περιφέρειας (54).

Διάσημοι παίκτες: Κλάιντ Λόβλετ, Ουίλτ Τσάμπερλεϊν, Τζο Τζο Ουάιτ, Μπαντ Στάλγουορθ, Ζακ Βον, Κερκ Χάινριχ, Ντάνι Μάνινγκ, Ράεφ ΛαΦρεντζ, Πολ Πιρς, Ντρου Γκούντεν, Νικ Κόλισον, Μπράντον Ρας, Ντάρελ Άρθουρ, Μάριο Τσάλμερς, Άαρον Μάιλς (Πανιώνιος, Άρης), Τζεφ Μποσί (Πανελλήνιος), Ράιαν Ρόμπερτσον (Πανελλήνιος), Μπεν Ντέιβις (Μακεδονικός), Σάσα Καούν, Κιθ Λάνγκφορντ, Γκρεγκ Όστερταγκ, Σκοτ Πόλαρντ, Μπίλι Τόμας (Ολύμπια Λάρισας),

Από το πρόγραμμα του Κάνσας έχουν περάσει ακόμη: οι Λάρι Μπράουν, Αρ Σι Μπιούφορντ, Άλβιν Τζέντρι, Γκρεγκ Πόποβιτς.

At the buzzer: Το Μέμφις του Ντέρικ Ρόουζ έχανε τη μια βολή μετά την άλλη. Για αυτό και επέλεξαν να μην κάνουν φάουλ (από τον φόβο ότι θα σταματήσουν το ρολόι, θα κερδίσουν φάουλ και θα χάσουν τις βολές). Ο Μάριο Τσάλμερς, όμως, τους τιμώρησε με ένα εκπληκτικό τρίποντο. Το παιχνίδι πήγε στην παράταση, όπου το Κάνσας πήρε τη σπουδαία νίκη και τον τίτλο.
*Σε εκείνο το παιχνίδι έπαιξε με το Μέμφις ο παίκτης του ΠΑΟΚ (και πέρσι του Κολοσσού) Ρόμπερτ Ντόζιερ.

Η καλύτερη ομάδα: Η ομάδα του 1952 (με τον μαθητή του Νέισμιθ, τον Δρ. Φογκ Άλεν) έφτασε ως την κατάκτηση του τίτλου στο πρώτο φάιναλ-φορ του NCAA (με τη σημερινή του μορφή). Ο Κλάιντ Λόβλετ κέρδισε τον τίτλο του Most Outstanding Player, ενώ αυτός κι άλλοι έξι συμπαίκτες του εκπροσώπησαν την εθνική των ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς Αγώνες εκείνης της σεζόν πανηγυρίζοντας το χρυσό μετάλλιο.

Ιντιάνα

Το κολέγιο που συνέδεσε το όνομα του με τον "θρύλο" Μπόμπι Νάιτ αποτελεί ένα από τα πιο πετυχημένα στην ιστορία του κολεγιακού μπάσκετ, όπως αποδεικνύεται άλλωστε από τους πέντε τίτλους και τα οκτώ φάιναλ-φορ.

Τα τελευταία 19 χρόνια, ωστόσο, οι "Χούζιερς", έχουν μόνο μια συμμετοχή (2002), έχοντας χάσει τη λάμψη του παρελθόντος. Άλλαξαν, άλλωστε, σελίδα από τη στιγμή που έκλεισε το κεφάλαιο του Μπόμπι Νάιιτ.

Ο κόουτς: Ήταν σκληρός, ιδιόρρυθμος και αθυρόστομος. Ο λόγος για τον κόουτς Νάιτ, που κάθισε στον πάγκο από το 1971 ως το 2000. Υπήρξε, ωστόσο, δάσκαλος και μέντορας πολλών παικτών. "Βγάζω ανθρώπους, όχι μόνο μπασκετμπολίστες" συνήθιζε να λέει.

Πρωταθλήματα: 1940, 1953, 1976, 1981, 1987

Φάιναλ-φορ: 1940, 1953, 1973, 1976, 1981, 1987, 1992, 2002

Ακόμη: Έχουν κατακτήσει δέκα φορές τον τίτλο της Big-Ten, ενώ η ομάδα του 1976 παραμένει η τελευταία αήττητη ομάδα.

Διάσημοι παίκτες: Σκοτ Μέι, Μάικ Γούντσον, Ράντι Ουίτμαν, Κάλμπερτ Τσέινι, Έι Τζέι Γκάιτον (Ολύμπια Λάρισας), Κερκ Χέιστον, Τζάρεντ Τζέφρις, Ντι Τζέι Ουάιτ, Ουόλτ Μπέλαμι, Αϊζάια Τόμας, Άλαν Χέντερσον, Έρικ Γκόρντον, Ντιν Γκάρετ (ΠΑΟΚ), Αντρέ Πάτερσον (Αιγάλεω), Κιθ Σμαρτ, Μπρέισι Ράιτ (Άρης)

At the buzzer: Το Σίρακιους βρισκόταν πίσω στο σκορ με 73-72. Στα 4'' ο Κιθ Σμαρτ, όμως, παίρνει τη μπάλα και γράφει ιστορία, χρίζοντας την Ιντιάνα πρωταθλήτρια για το 1987.

Η καλύτερη ομάδα: Για δύο σεζόν είχαν ρεκόρ 63-1, με τους "Χιούζερς" του 1976 να τελειώνουν τη χρονιά αήττητοι (32-0), κερδίζοντας τον τίτλο απέναντι στο Μίσιγκαν. Η παρέα του Σκοτ Μέι, του Κεντ Μπένσον και του Κουίν Μπάκνερ κέριζε τους αντιπάλους εκείνη τη χρονιά με 17.6 πόντους.

Χαρακτηρίστηκαν από τον Τύπο ως η "μαφία με τα αθλητικά παπούτσια".

Φινάλε...

Από δύο τίτλους έχουν ακόμη: Σινσινάτι (1961, 1962), Κονέκτικατ (1999, 2004), Φλόριντα (2006, 2007), Λούιβιλ (1980, 1986), Μίσιγκαν Στέιτ (1979, 2000), Νορθ Καρολάινα Στέιτ (1974, 1983), Οκλαχόμα A&M (1945, 1946), Σαν Φρανσίσκο (1955, 1956),