Για κάθε Ντέρεκ Σαρπ και Φραγκίσκο Αλβέρτη, υπάρχει ένας Ντέγιαν Μποντιρόγκα ή ένας Τζόνι Ρότζερς. Κι αυτό το κεφάλαιο των "Final-Four Stories", των αφιερωμάτων του SPORT 24, θα ασχοληθεί με τους... πολυθεσίτες.

Καταρχήν αξίζει να σημειωθεί ότι ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους έχει φέτος τη δυνατότητα να γίνει ο πρώτος παίκτης που θα κατακτήσει το τρόπαιο με τρίτη διαφορετική ομάδα! Το έχει κάνει το 2003 με τη Μπαρτσελόνα, το 2004 και το 2005 με τη Μακάμπι και φιλοδοξεί να το πετύχει φέτος με τον Παναθηναϊκό.

Ουδείς στο παρελθόν έχει κάτι παρόμοιο. Άλλωστε δεν είναι και πολλοί αυτοί που έχουν αγωνιστεί σε φάιναλ-φορ με τρεις διαφορετικές ομάδες. Ένας από αυτούς είναι ο Ζόραν Σάβιτς (Γιουγκοπλάστικα, Ρεάλ, Κίντερ), ο Ζάρκο Πάσπαλι (Παρτίζαν, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός), ο Ζέλικο Ρέμπρατσα (Παρτίζαν, Μπενετόν, Παναθηναϊκός), ο Νταμίρ Μουλαομέροβιτς (Φορτιτούντο, Εφές, Παναθηναϊκός), ο Τζόνι Ρότζερς (Μιλάνο, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός), ο Πρέντραγκ Ντρόμπνιακ (Παρτίζαν, Εφές, Τάου) κι από τους παίκτες που παίζουν ακόμη στην Ευρωλίγκα ο Ματίας Σμόντις (Κίντερ, Φορτιτούντο, ΤΣΣΚΑ).

Ο μοναδικός Έλληνας που έχει παίξει σε τρία φάιναλ-φορ με διαφορετικές ομάδες είναι ο Μιχάλης Κακιούζης που έχει συμμετοχή με την ΑΕΚ (1998), με τη Σιένα (2004) και τη Μπαρτσελόνα (2006).

Στην ίδια λίστα μπαίνουν φέτος ο Ντέιβιντ Άντερσεν (Κίντερ, ΤΣΣΚΑ, Μπαρτσελόνα) και φυσικά ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους (Μπαρτσελόνα, Μακάμπι, Παναθηναϊκός).

Από την άλλη αρκετοί παίκτες έχουν πάρει μέρος σε ένα φάιναλ-φορ με δύο διαφορετικές ομάδες. Τρεις από αυτούς αγωνίζονται τώρα στον Ολυμπιακό (Παπαλουκάς, Βούισιτς και Χαλπερίν), τρεις στην ΤΣΣΚΑ (Πλάνινιτς, Λάνγκτον και Λόρμπεκ) και δύο στην Μπαρτσελόνα (Λάκοβιτς, Μπαζίλε).

Κι η λίστα συνεχίζεται με τους Μποντιρόγκα, Κούκοτς, Γιαννάκη, Φασούλα, Μπάρλοου, Σμιθ, Τάρλατς, Πίτις, Ντανίλοβιτς, Πετσάρσκι, Τζόρτζεβιτς, Γκάλης, Βράνκοβιτς, Γκράτσις, Μοράλες, Μπαλογιάννης Λάσα, Βολκόφ, Κόρφας, Παπανικολάου, ΜακΝτόναλντ, Νεστέροβιτς, Τομάσεβιτς, Αλεξάντερ, Πρέλιεβιτς, Μαρκονάτο, Γιάριτς, Φούτσκα, Καρνισόβας, Έντνι, Μ. Ζουκάουσκας, Γκόλντγουαϊρ, Μπεσόκ, Κουτλουάι, Ουίνσλοου, Μπετσίροβιτς, Γκρέιτζερ, Γκαρμπαχόθα, Βούκσεβιτς, Χατζηβρέττας, Ντικούδης, Ζεβροσένκο, Βούγιανιτς, Βάντερπουλ, Θόρτον, Μπράουν, Τουρκσάν, Μπετς, Φέμερλινγκ, Σισκάουσκας, Σάντσεζ, Πεκέρ και Τέρενς Μόρις.

Βλέπουμε δηλαδή ότι οι μοναδικοί Αμερικάνοι που έχουν "διπλή" συμμετοχή είναι οι Ρίκι Ούινσλοου (Εστουντιάντες, Εφές), Μάρκους Μπράουν (ΤΣΣΚΑ, Ουνικάχα), Άντονι Γκόλντγουαϊρ (Ολυπιακός, Μπαρτσελόνα), Κεν Μπάρλοου (Μακάμπι, ΠΑΟΚ), Βίκτορ Αλεξάντερ (ΑΕΚ, ΤΣΣΚΑ), Ντέιβιντ Βάντερπουλ (Σιένα, ΤΣΣΚΑ) κι οι... νατουραλιζέ ΜακΝτόναλντ (Ολίμπια, Μακάμπι) και Μάικ Σμιθ (Μπανταλόνα, Ρεάλ).

Κανείς από τους παραπάνω δεν έχει παίξει σε δύο τελικούς με διαφορετική ομάδα!

Διπλή κατάκτηση

Μόνο έξι παίκτες στην ιστορία του θεσμού έχουν κατακτήσει το τρόπαιο με δύο διαφορετικές ομάδες. Τρεις από αυτούς έχουν τρεις κατακτήσεις. Ο λόγος για τους Σάβιτς, Γιασικεβίτσιους και Μποντιρόγκα. Ακολουθούν με δύο οι Ντανίλοβιτς, Ρέμπρατσα, Σισκάουσκας κι ο Δημήτρης Παπανικολάου (αν και δεν ήταν στην 12άδα του Παναθηναϊκού στο φάιναλ-φορ του 2007),

Φέτος έχουν την ευκαιρία να μπουν στη λίστα οι Ντέιβιντ Άντερσεν, Νίκολα Βούισιτς και Θοδωρής Παπαλουκάς.

Πολύ... παγκίτες

Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς έχει κατακτήσει την κορυφή της Ευρώπης με τέσσερις διαφορετικές ομάδες (Παρτίζαν, Μπανταλόνα, Ρεάλ και Παναθηναϊκό), ενώ έχει συμμετοχή και με μια πέμπτη (Μπενετόν). Ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς έχει κατακτήσεις με τρεις συλλόγους (Γιουγκοπλάστικα, Λιμόζ και Παναθηναϊκό), ενώ έχει παρουσία ακόμη με τη Μπαρτσελόνα και την Τάου!

Ο Έτορε Μεσίνα από την άλλη έχει πάρει μέρος σε φάιναλ-φορ με τρεις ομάδες (Κίντερ, Μπενετόν, ΤΣΣΚΑ) έχοντας κατακτήσει την κορυφή με τους Μπολονέζους και τους Μοσχοβίτες.

Κανείς άλλος τεχνικός δεν έχει κατακτήσει τον τίτλο με διαφορετικές ομάδες, ενώ υπάρχουν αρκετοί που έχουν εμπειρία από τη διοργάνωση με διαφορετικά... χρώματα όπως ο Ντούσαν Ίβκοβιτς (ΠΑΟΚ, Ολυμπιακός και ΤΣΣΚΑ), ο Γιάννης Ιωαννίδης (Άρης, Ολυμπιακός, ΑΕΚ), ο Μάικ Ντ' Αντόνι (Μιλάνο, Μπενετόν), ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς (Τάου, Μπαρτσελόνα), ο Σέρτζιο Σκαριόλο (Σκαβολίνι, Ουνικάχα) κι ο Ερτζίν Αταμάν (Εφές, Σιένα).

Άλλαξαν ρόλο...

Η τελευταία κατηγορία αφορά τα πρόσωπα που έχουν πάρει... γεύση από την "τετράδα" με διαφορετικές ιδιότητες. Το πιο σύνηθες είναι ένας παίκτης να γίνει προπονητής. Το έκανε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς που έπαιξε το 1988 με την Παρτίζαν, πριν ακολουθήσει προπονητική καριέρα, για να ακολουθήσουν κι άλλοι.

Συμμετοχή ωστόσο σε φάιναλ-φορ είχαν μόνο οι Μάικ Ντ' Αντόνι (έπαιξε στο Μιλάνο και προπόνησε την ίδια ομάδα αλλά και την Μπενετόν), Ντούσκο Ιβάνοβιτς (αγωνίστηκε με τη Γιουγκοπλάστικα και κάθισε στον πάγκο της Τάου και της Μπαρτσελόνα), Βέλιμιρ Περάσοβιτς (ως παίκτης της Γιουγκοπλάστικα κι ως τεχνικός της Τάου), ενώ στη λίστα προστείθεται κι ο Παναγιώτης Γιαννάκης!

Ο "Δράκος" είχε ιδρώσει τη φανέλα του Άρη και του Παναθηναϊκού, ενώ τώρα μπαίνει στο "κλαμπ" ως κόουτς του Ολυμπιακού. Αν κατακτήσει τον τίτλο θα είναι ο μοναδικός που το έχει κάνει ως παίκτης και προπονητής!

Ακόμη υπάρχουν αρκετοί παίκτες που ακολούθησαν την καριέρα του τζένεραλ μάνατζερ. Οι Ντανίλοβιτς και Πάσπαλι της Παρτίζαν δεν έχουν καταφέρει ως παράγοντες να γευτούν την εμπειρία ενός φάιναλ-φορ, ενω τη... σειρά του περιμένει κι ο GM της Ρόμα, Ντέγιαν Μποντιρόγκα. Ο μοναδικός που έχει... εμπειρια από όλα τα πόστα ειναι ο Ζοραν Σάβιτς που είχε διατελέσει γενικός διευθυντής της Μπαρτσελόνα.

Bonus (από... ασίστ του Βασίλη): Υπάρχουν δύο παίκτες στην ιστορία των φάιναλ-φορ που τη μια χρονιά αγωνίστηκαν ως αντίπαλοι και την επόμενη αντιμετώπισαν αμφότεροι την παλιά τους ομάδα! Ποιοι είναι; Ο Ζάρκο Πάσπαλι κι ο Σάσα Βολκόφ που έπαιξαν στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό αντίστοιχα το 1994, για να "αλλάξουν φανέλες" το 1995.