Η Γαλατασαράι έζησε διάφορες όμορφες στιγμές την τελευταία εβδομάδα, με τους έχοντες γνώση (τους δημοσιογράφους που καλύπτουν το ρεπορτάζ) να αναφέρουν πως στην προπόνηση που προηγήθηκε του αγώνα με τη Φενέρμπαχτσε (τη Δευτέρα 17/11), ο Νέιθαν Τζαγουάι είχε ένα... τζαρτζάρισμα με τον Κάρλος Αρόγιο. Αυτός ήταν και ο λόγος που στο ντέρμπι της 6ης αγωνιστικής, δεν εμφανίστηκαν ποτέ μαζί στο παρκέ.

Την επομένη, ο Εργκίν Αταμάν κάλεσε τους παίκτες στο γραφείο του και είχαν μια φιλική συζήτηση, στην οποία -λέει- σήκωσαν τη σημαία της ειρήνης, με τον κόουτς της Γαλατά να τιμωρεί τον Αυστραλό "για την απαράδεκτη συμπεριφορά εναντίον του Πορτορικανού", με τον οποίον έχουν μια ιδιαίτερη σχέση. Για αυτή, μπορείτε να διαβάσετε στη συνέχεια.

Η Super BasketBall αμέσως μετά το τέλος του αγώνα του Παναθηναϊκού με την Τουρόφ θα είναι μαζί σας με το τρίτο ημίχρονο και ανάλυση της αναμέτρησης, όπως και του Ολυμπιακός - Βαλένθια. Παρουσιάζουν οι Μάνος Μίχαλος, Στέφανος Τριαντάφυλλος. Μαζί τους ο Γιάννης Φιλέρης.

Εδώ θα μάθετε ότι μετά τους τραυματισμούς του Πότσιους και του Μίτσοφ και σε συνδυασμό με τις τρεις διαδοχικές ήττες που έχουν στη Euroleague (πριν το ματς με τον Ερυθρό Αστέρα, Παρασκεύη 21/11, 20.00), αποφάσισαν να ενισχυθούν. Και είναι πολύ κοντά στη συμφωνία με τον Σκότι Χόπσον. Ο Αμερικανός δεν προλαβαίνει τους Σέρβους -θα κάνει την πρώτη εμφάνιση στην τουρκική λίγκα-, με τον GM της Γαλατασαράι, Μουράτ Οζιέρ να ζητά από τον κόσμο της ομάδας να πάει στο γήπεδο να κάνει ό,τι περνά από το χέρι του "ώστε να πάρουμε μια νίκη που χρειαζόμαστε πάρα πολύ". Ο ίδιος ενημέρωσε πως πέραν του Χόπσον, μιλά και με τον Τζαμόντ Γκόρντον, ο οποίος έχασε πέρυσι όλη τη σεζόν με σοβαρό τραυματισμό "αλλά με τον Χόπσον είμαστε πιο κοντά στη συμφωνία".

Ο Αρόγιο, ο Στόκτον και ο Αταμάν

Πριν λίγη ώρα, προβλήθηκε στο NTV Spor η συνέντευξη που έδωσε ο Πορτορικανός, στην οποία θυμήθηκε τα νιάτα του, ενώ ενημέρωσε πως δεν μπορεί να καταλάβει την ασθενή μνήμη των οπαδών.

Αρχικά, είπε ότι " βρήκα την αγάπη για το άθλημα, σε νεαρή ηλικία. Ο πατέρας μου με πήγαινε στο πάρκο για να παίξω με τον δίδυμο αδελφό μου. Εκείνος μας έμαθε τα πάντα. Αν παίζει ο αδελφός μου μπάσκετ ακόμα; Όχι. Αλλά παίζαμε μια ζωή μαζί. Από τα πέντε. Τότε ήταν που κατάλαβα πως αυτό είναι το πάθος μου".

Έφυγε από το Πουέρτο Ρίκο, όταν σχολείο των ΗΠΑ του έδωσε πλήρη υποτροφία. " Τότε συνέχισα μόνος, προφανώς με τη στήριξη της οικογένειας μου και έβρισκα κίνητρα μέσα στα χρόνια".

Και πώς έπαιξες στο ΝΒΑ; "Δεν έγινα πικ στο ΝΒΑ draft, αλλά είχα την ευκαιρία να πάω σε καμπ με τους Ράπτορς. Φυσικά, την αποδέχθηκα, έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα και βρήκα μια θέση στο ρόστερ. Είμαι απίστευτα χαρούμενος που έπαιξα στο ΝΒΑ και έκανα ένα παιδικό όνειρο πραγματικότητα. Ήμουν πολύ τυχερός και από εκεί συνέχισα να δουλεύω σκληρά, οι πόρτες συνέχισαν να ανοίγουν. Νιώθω ευλογημένος".

Έπαιξε και στη Γιούτα "ό που νιώθω ευγνώμων που είχα την ευκαιρία να αγωνιστώ ως μπακ απ του Τζον Στόκτον, του Μαρκ Τζάκσον, να είμαι συμπαίκτης του Καρλ Μαλόουν. Βέβαια, σε ό,τι αφορά τη θέση μου, είχα τη δυνατότητα να είμαι κοντά σε δυο από τους καλύτερους "άσσους" που έπαιξαν ποτέ μπάσκετ. Ήταν σαν να είμαι κάθε μέρα σε καμπ. Επί καθημερινής βάσης, μάθαινα κάτι. Τους έβλεπα πώς συμπεριφέρονταν στο παρκέ, πόσο επαγγελματίες ήταν, πώς προετοιμάζονταν για τα ματς. Ήταν απίστευτη εμπειρία".

Μετά έφυγαν οι Στόκτον και Μαλόουν " ήταν μια νέα εμπειρία για όλους και όσοι ήμασταν εκεί θέλαμε να δείξουμε στο ΝΒΑ πως είμαστε αποφασισμένοι να τα καταφέρουμε. Βγάλαμε λάθος πολλούς τύπους που δεν πίστευαν σε εμάς, γιατί ήμασταν νέοι και δεν είχαμε εμπειρία. Είχαμε όμως, όλα τα κίνητρα που υπήρχαν, αλλά για ένα ματς χάσαμε τα πλέι οφ. Παλεύαμε κάθε βράδυ, υπό τις οδηγίες του Τζέρι Σλόαν, ένας θρυλικός κόουτς. Θέλει να ελέγχει τα πάντα. Παρ' όλα αυτά, νιώθω τυχερός που έπαιξα για εκείνον, γιατί έδινε σημασία στην κάθε λεπτομέρεια. Είχαμε πειθαρχία σε ό,τι κάναμε, κάθε μέρα. Μας έμαθε και πώς να συμπεριφερόμαστε γενικότερα. Απαιτούσε πολλά από εμάς. Μη ξεχνάτε πως τότε ήμασταν μια νέα ομάδα. Ήταν η χρόνια που ο Κιριλένκο έγινε All Star. Ήμασταν χαρούμενοι για εκείνον. Ήταν μια πολύ καλή εμπειρία".

Αφότου συμπλήρωσε έξι χρόνια ως ΝΒΑer, το 2009 διέσχισε τον Ατλαντικό για τη Μακάμπι. " Ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία για εμένα. Ήμουν σε μια κατάσταση που είχα πολλά λεπτά συμμετοχής, σε μια ομάδα που έχει κερδίσει μεγάλο σεβασμό. Δεν τα καταφέραμε στη Euroleague, πήραμε το πρωτάθλημα, αλλά γενικά ήταν μια καλή εμπειρία για εμένα. Πέρασα πολύ καλά με τους συμπαίκτες μου. Η συμπεριφορά τους προς εμένα και την οικογένεια μου, ήταν πέντε αστέρων".

Το 2010 επέστρεψε στις ΗΠΑ για το Μαϊάμι, πριν προσγειωθεί στην Τουρκία. Αρχικά για την Μπεσίκτας. " Ήταν μεγάλη απόφαση. Τότε ήταν το λοκ άουτ στο ΝΒΑ. Πολλοί από το ΝΒΑ ήλθαν στην Ευρώπη, γιατί δεν ήξεραν τι θα γίνει στις ΗΠΑ. Αποφάσισα πως δεν ήθελα να περιμένω άλλο και άδραξα την ευκαιρία που μου έδωσε ο Αταμάν, να παίξω σε μια καλή ομάδα". Με την Μπεσίκτας πήρε τίτλους " με την ομάδα να δένει από την αρχή. Όλα μπήκαν στη θέση τους από το ξεκίνημα. Όλοι καταλάβαμε από την εκκίνηση πως χρειαζόμαστε τους πάντες, για να επιτύχουμε κάτι καλό. Κάποιες ομάδες χρειάζονται 2-3 χρόνια για να "βρεθούν" και να γίνουν μεγάλες. Η Μπεσίκτας τα κατάφερε αμέσως. Δεν μας ένοιαζε ποιος θα πάρει τα συγχαρητήρια. Ήμασταν όλοι αφοσιωμένοι ο ένας στον άλλον και όλοι στο να νικά το σύνολο, ώστε να πάρει το πρωτάθλημα. Για να γίνεις καλή ομάδα, χρειάζεσαι "χημεία", περισσότερο εκτός γηπέδου. Ήταν κάτι που ζήσαμε. Δημιουργήσαμε μια αδελφότητα, ένα δεσμό που θα κρατήσει για πάντα".

Όταν ο Αταμάν πήγε στη Γαλατασαράι, τον πήρε μαζί του. Μπορείτε να πείτε δηλαδή, ότι έχουν ένα ιδιαίτερο δέσιμο. " Δεν έγιναν όλα ένα βράδυ. Η σχέση μας έγινε αυτή που είναι σήμερα, λόγω των σκαμπανεβασμάτων που είχε. Μου έδωσε την ευκαιρία να είμαι ο εαυτός μου, ο ηγέτης που μπορούσα να γίνω. Μου έδωσε πολλές ευθύνες. Τρέφω μεγάλο σεβασμό για εκείνον και για το πάθος που έχει για το μπάσκετ. Λατρεύει να νικά. Σε αυτό μοιάζουμε. Μου άνοιξε την πόρτα στην Τουρκία και έως τώρα είναι όλα υπέροχα".

Εκείνοι που τον αποθέωναν στην Μπεσίκτας, τώρα δεν θέλουν ούτε να τον βλέπουν μπροστά τους. "Ειλικρινά και αυτό ήταν κάτι που με μπερδεύει. Αυτό που κάναμε τότε με την Μπεσίκτας ήταν να κάνουμε ό,τι μπορούμε, ώστε να διακριθούμε για το σύλλογο και τους φαν. Όλοι οι παίκτες επιζητούν το καλύτερο. Ένα καλύτερο συμβόλαιο, μια καλύτερη ευκαιρία. Να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς για την οικογένεια σου. Όλοι δουλέψαμε για αυτό, εκείνη τη σεζόν. Για την αγάπη που είχαμε για το άθλημα, αλλά και για τον κόσμο. Πολλοί είχαμε την ευκαιρία να πάμε κάπου αλλού. Οι φίλαθλοι δεν το κατάλαβαν αυτό. Πολλοί δέχθηκαν επίθεση, γιατί επέλεξαν να υπογράψουν αλλού. Είναι όμως, μέρος του παιχνιδιού".

Επέλεξε να πάει στη Γαλατά " όχι γιατί πήγε εκεί ο Αταμάν. Για να σας πω την αλήθεια, συζητούσα με την Μπεσίκτας, αλλά η ομάδα δεν ενδιαφέρθηκε να με κρατήσει. Ήθελαν να μειώσουν το μπάτζετ. Ήταν δική τους απόφαση. Και εγώ πήρα τη δική μου. Οι παίκτες που ήταν ο κορμός εκείνης της ομάδας ήθελαν να μείνουν. Αλλά προφανώς ο σύλλογος δεν μπορούσε να μας κρατήσει όλους. Πήραμε λοιπόν, ο καθένας την καλύτερη απόφαση για τον εαυτό του. Παρ' όλα αυτά, μπερδεύομαι. Κάναμε τόσα για την Μπεσίκτας και μας φέρονται λες και δεν παίξαμε ποτέ εκεί. Είναι λυπηρό. Θα έπρεπε να μας θυμούνται με χαρά. Όχι να πηγαίνουμε εκεί και να ζούμε ένα δράμα".

Τώρα στη Γαλατά όλοι τον αγαπούν -μέχρι νεοτέρας φυσικά. Αλλά του αρέσει αυτό που ζει. " Δεν με ενοχλεί που έρχονται και μου μιλούν, όταν κυκλοφορώ στην πόλη. Ακόμα και όταν χάνουμε, μου φέρονται λες και έχουμε νικήσει. Πάντα που λένε πόσο παθιασμένοι είναι με την ομάδα. Η γλώσσα δεν με βοηθά να καταλάβω ακριβώς τι εννοούν, αλλά μου φέρονται καλά. Φέτος δεν έχουμε και τόσο καλή σεζόν, μέχρι τώρα, αλλά και πάλι δεν μου λένε κάτι κακό".