Olympiacos United

Αυτή η ομάδα του Ολυμπιακού τα τελευταία χρόνια μας έχει συνηθίσει στις υπερβάσεις. Ο παραμυθένιος, αλλά πέρα για πέρα αληθινός τρόπος που αναδείχθηκε Πρωταθλήτρια Ευρώπης το 2012, γράφοντας την ίσως πιο ωραία μπασκετική ιστορία στα χρονικά του αθλήματος στην διοργάνωση, πηγαίνοντας κόντρα στα προγνωστικά και στις προβλέψεις. Ο παλικαρίσιος, θεαματικός και επιβλητικός τρόπος που κατέκτησε για δεύτερη σεζόν το τρόπαιο στο Final-Four του 2013, παίζοντας εκπληκτικό μπάσκετ στο Λονδίνο σημειώνοντας ένα ιστορικό back-to-back.

Ο συναρπαστικός τρόπος που απέκλεισε πέρσι την Μπαρτσελόνα στα playoffs με μειονέκτημα έδρας και ακολούθως η τρίτη σερί νίκη επί της ΤΣΣΚΑ σε Final-Four στην Μαδρίτη, του μόνιμου φαβορί της διοργάνωσης τα τελευταία χρόνια, με μία ακόμη εντυπωσιακή ανατροπή, κάνοντας επίδειξη του πνεύματος του νικητή που την χαρακτηρίζει. Η ομάδα της αυταπάρνησης, που παλεύει μέχρι το τέλος, που δεν εγκαταλείπει ποτέ την προσπάθεια, που προσφέρει συγκινήσεις κάθε σεζόν. Ακόμη και το 2014, όταν οι Πειραιώτες αντιμετώπισαν την τότε πιο φορμαρισμένη ομάδα της Ευρώπης, την Ρεάλ, η οποία είχε ρεκόρ 21-3 στην διοργάνωση σε εκείνο το διάστημα πριν τα προημιτελικά, την ανάγκασε για πρώτη φορά μέσα στην χρονιά σε δύο διαδοχικές ήττες στο ΣΕΦ, χάνοντας την πρόκριση στο πέμπτο ματς στην Μαδρίτη.

Επιτρέψτε μας, λοιπόν, παρακολουθώντας το ρεπορτάζ της συγκεκριμένης ομάδας από κοντά, από την πρώτη της μέρα, και ύστερα από τα όσα έχουμε ζήσει μαζί της, να της έχουμε τουλάχιστον εμπιστοσύνη για το "3 στα 3" στις τελευταίες αγωνιστικές. Καμία αντίρρηση πως ο Ολυμπιακός είναι σε δύσκολη θέση, με την πλάτη στον τοίχο, μη έχοντας περιθώριο για άλλο λάθος μέχρι το τέλος του TOP-16, καλούμενος να προχωρήσει με ένα μεγάλο "πρέπει" στα επόμενα παιχνίδια, αλλά αυτή η ομάδα έχει ανατρέψει τόσες φορές την λογική, που αν υπάρχει μία που μπορεί να πραγματοποιήσει το ακατόρθωτο, αυτός είναι ο Ολυμπιακός. Και αυτή η ομάδα έχει μάθει να ζει για τις προκλήσεις. Σ ε συνέντευξη του στο Euroleague Greece στο ξεκίνημα της σεζόν , ο Γιώργος Πρίντεζης μας είχε πει τα εξής για τον χαρακτήρα αυτής της ομάδας: " Όταν φτάνουν τα δύσκολα παιχνίδια, ο Ολυμπιακός έχει μία άγνοια κινδύνου και αυτό του δίνει ένα προτέρημα, αλλά και ένα πλεονέκτημα σε σύγκριση με τις υπόλοιπες ομάδες". Οι "σειρήνες" έχουν αρχίσει να ηχούν και πάλι και οι Πειραιώτες καλούνται να επιβιώσουν σε μία ακόμη δύσκολη αποστολή.

Η στιγμή που ο Χάκετ ενθάρρυνε τον Μάντζαρη: όλοι για έναν και ένας για όλους

Φάνηκε τόσο στο παιχνίδι κόντρα στην ΑΕΚ, το οποίο κρίθηκε στην δεύτερη παράταση, αλλά και εναντίον της Ζάλγκιρις. Ο Ολυμπιακός είναι ενωμένος και η ομάδα προχωρά συσπειρωμένη, σαν μία γροθιά, ώστε να πετύχει τον στόχο της που είναι η πρόκριση στην επόμενη φάση. Κρατάμε μία εικόνα από ένα τάιμ-άουτ, που δείχνει τον χαρακτήρα της ομάδας, αλλά και το καλό κλίμα που υπάρχει στα αποδυτήρια. Στο δεύτερο ημίχρονο κόντρα στην Ζάλγκιρις, ο Βαγγέλης Μάντζαρης πέτυχε το πρώτο του δίποντο ύστερα από πέντε παιχνίδια στο TOP-16, στα οποία δεν είχε σημειώσει κανένα. Στο τάιμ-άουτ που ακολούθησε, ο Ντάνιελ Χάκετ, ο παίκτης με τον οποίο μοιράζονται την θέση του πλέι-μέικερ στο ροτέισον, αφού πρώτα πανηγύρισε έντονα το καλάθι του Έλληνα γκαρντ, μπήκε πρώτος μέσα στο παρκέ για να τον συγχαρεί και για τον εμψυχώσει. Η δύναμη της παρέας, όλοι για έναν και ένας για όλους, το μότο "όλοι μαζί νικάμε, όλοι μαζί χάνουμε", το "εμείς" πάνω από το "εγώ", Olympiacos United!

Διαμαντόπουλος: Το κούτελο του βρικόλακα

Το "3 στα 3", η άμυνα και ο έλεγχος του ρυθμού

Ο Ολυμπιακός έκανε το χρέος του κόντρα στην Ζαλγκίρις, πήρε την νίκη και τώρα έχει μπροστά του τρεις "τελικούς". Το θετικό είναι πως έχει δύο παιχνίδια στο ΣΕΦ και μόλις ένα εκτός έδρας. Υποδέχεται την ερχόμενη εβδομάδα (25/3) την Ρεάλ, ακολούθως ταξιδεύει στην Μόσχα για το ματς με την Χίμκι και την τελευταία αγωνιστική θα αντιμετωπίσει στον Πειραιά την (ενδεχομένως και αδιάφορη βαθμολογικά) ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Τρεις καλές ομάδες, με τις δύο από αυτές (Ρεάλ, ΤΣΣΚΑ) να είναι επιπέδου Final-Four, που διαθέτουν ποιότητα σαν σύνολο, ταλέντο και παίκτες που μπορούν να κάνουν την διαφορά. Τρεις δύσκολοι αντίπαλοι, αλλά ο καλός Ολυμπιακός, αν παίξει μπάσκετ βάσει των δυνατοτήτων του, σαφώς και μπορεί να κάνει το πολυπόθητο "τρία στα τρία", το οποίο θα του δώσει την πρόκριση στα playoffs. Ρίχνοντας μία ματιά στα σενάρια, αν νικήσει σε αυτά τα ματς πέρασε και μαθηματικά. Το μόνο ενδεχόμενο να μείνει εκτός, ακόμη και αν κάνει το "3 στα 3", είναι να κάνει το "3 στα 3" και η Μπάμπεργκ (έχει εντός ΤΣΣΚΑ, έξω Μπαρτσελόνα, εντός Λαμποράλ) η οποία πέρα ότι έχει δύσκολο πρόγραμμα, υστερεί και σε εμπειρία ώστε να διαχειριστεί την κατάσταση. Ας κάνουν όμως οι Πειραιώτες το χρέος τους και αν πέσουν, θα πέσουν με το κεφάλι ψηλά.

Ο Ολυμπιακός κόντρα στην Ζάλγκιρις είχε ορισμένα εξαιρετικά διαστήματα, αλλά δεν εντυπωσίασε με την απόδοση του. Σίγουρα όμως παρουσιάστηκε βελτιωμένος σε ορισμένους τομείς του παιχνιδιού του. Από την στιγμή που πήρε διαφορά ασφαλείας στο σκορ κατάφερε να την διαχειριστεί, διατηρώντας ένα ξεκάθαρο προβάδισμα, φτάνοντας στο τέλος σε μία εύκολη νίκη. Στο Μπάμπεργκ, ακόμη και όταν έπαιρνε διαφορά, ο αντίπαλος κατάφερνε να επιστρέφει συνεχώς στο ματς, με αποτέλεσμα στο τέλος να γυρίσει το παιχνίδι και να πάρει το θετικό αποτέλεσμα. Εδώ οι Πειραιώτες δεν επέτρεψαν στους Λιθουανούς ούτε καν να σκεφτούν το ενδεχόμενο ανατροπής, με αποτέλεσμα να ολοκληρώσουν το αποτέλεσμα έχοντας παθητικό ρόλο στην αναμέτρηση.

Οι Πειραιώτες επέστρεψαν στις εξαιρετικές τους εμφανίσεις στον ανασταλτικό τομέα. Κράτησαν τον αντίπαλο τους στους 59 πόντους, παίζοντας καταπληκτική άμυνα, με πίεση πάνω στην μπάλα, επιδιώκοντας τις επαφές, βγάζοντας μεγαλύτερο πάθος και ενέργεια στα μετόπισθεν, με μπόλικο τρέξιμο και κυνήγι στους παίκτες, περνώντας... χειροπέδες στους Λιθουανούς. Στην τρίτη περίοδο, οι φιλοξενούμενοι είχαν σημειώσει μόλις ένα καλάθι σε οκτώ λεπτά, με τους "ερυθρόλευκους" να τους αναγκάζουν να έχουν απελπιστικά ποσοστά ευστοχίας (13/36δ-36.1%, 2/14τρ-14.3%). Οι γηπεδούχοι έπαιξαν μπάσκετ με υψηλό βαθμό συγκέντρωσης στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, είχαν και πάλι θετικό πρόσημο στον συσχετισμό ασίστ/λάθη (16/10), ενώ πήραν και την μάχη στα ριμπάουντ (42-38), μαζεύοντας 14 επιθετικά.

Διαβάστε: Τα σενάρια πρόκρισης του Ολυμπιακού

Δεν έτρεξε όσο θα μπορούσε στο ανοιχτό γήπεδο

Οι Πειραιώτες στο ξεκίνημα του αγώνα ήταν κάπως νευρικοί και έχαναν αρκετά σουτ και εύκολα καλάθια, δείγμα και του άγχους που είχαν στο ματς. Η άμυνα όμως ήταν αυτή που τους κρατούσε μέσα στο παιχνίδι, αλλά και που τους έδωσε ακολούθως ρυθμό στην επίθεση. Ο Ολυμπιακός έτρεξε στο ανοιχτό γήπεδο και σκόραρε με τον αγαπημένο του τρόπο, δηλαδή με αιφνιδιασμούς, είτε ύστερα από μία καλή άμυνα, είτε μετά την ασφάλιση του αμυντικού ριμπάουντ, κάτι που αποτελεί σήμα κατατεθέν του.

Συνυπολογίζοντας όμως τις πολλές καλές άμυνες που έβγαλε η ομάδα σε συνδυασμό με τα αρκετά ριμπάουντ που πήρε (28 αμυντικά) δεν έτρεξε όσο θα ήθελε, δεν σκόραρε όσο θα μπορούσε σε καταστάσεις fast-breaκ. Και αυτό γιατί υπήρχαν στιγμές που οι ίδιοι οι παίκτες καθυστερούσαν να δώσουν την πρώτη πάσα μετά το ριμπάουντ. Υπήρχαν αρκετές φάσεις που παίκτης των "ερυθρολεύκων" έπαιρνε το ριμπάουντ, ένας και δύο συμπαίκτες του ξεχύνονταν στον αιφνιδιασμό (τομέας στον οποίο είναι εξαιρετικός ο Πρίντεζης, τρέχοντας συνήθως από την δεξιά πλευρά, κάνοντας πάντα νεύμα στον συμπαίκτη του ώστε να γίνει αποδέκτης της μπάλας), αλλά ο παίκτης που είχε στην κατοχή του την μπάλα, συνήθως, αναλωνόταν σε ντρίμπλα, με αποτέλεσμα είτε ο αντίπαλος να σταματά την φάση με φάουλ, είτε να "χαλάει" ο αιφνιδιασμός και ο Ολυμπιακός να στρέφεται σε σετ-παιχνίδι.

Για παράδειγμα, ήταν τέλειος ο αιφνιδιασμός όταν ύστερα από κλέψιμο του Παπαπέτρου, ο Ιταλός στην συνέχεια έτρεξε στο ανοιχτό γήπεδο, πάσαρε γρήγορα στον Σπανούλη, με τον αρχηγό να δίνει αμέσως ασίστ στον Στρόμπερι που τέλειωσε την φάση, κάνοντας το σκορ 21-15 (όπως θα δείτε και στο βίντεο). Σε αυτές τις καταστάσεις πρέπει όχι μόνο να τρέχεις γρήγορα, αλλά και να πασάρεις γρήγορα. Είπαμε γρήγορα, όχι βιαστικά.

Διαβάστε: Η κριτική των παικτών του Ολυμπιακού

Ανεβαίνουν αγωνιστικά οι Έλληνες του, μεγάλωσε το ροτέισον ο Σφαιρόπουλος

Οι "ερυθρόλευκοι" για να τα καταφέρουν μέσα στα επόμενα παιχνίδια τους, ναι μεν θα πρέπει να λειτουργήσουν εξαιρετικά σαν σύνολο, αλλά θα χρειαστούν και τους ηγέτες τους να βγουν μπροστά, ώστε να κάνουν την διαφορά. Το καλό για τον Ολυμπιακό είναι πως οι Έλληνες του που βρίσκονται χρόνια στην ομάδα δείχνουν να βρίσκονται σε καλή κατάσταση και σε αγωνιστική άνοδο. Ο Γιώργος Πρίντεζης είναι μακράν ο MVP των "ερυθρολεύκων" στην τρέχουσα σεζόν, αλλά και ο πιο σταθερά αποτελεσματικός παίκτης τους, όντας εγγύηση στην επίθεση στο low-post. O Bασίλης Σπανούλης πατά γερά στα πόδια του και όταν τον βλέπεις να διεισδύει με κάθε τρόπο στο αντίπαλο καλάθι, δημιουργώντας συνεχώς ρήγματα στον αντίπαλο, τελειώνοντας τις φάσεις με τα αγαπημένα του μπασίματα, συνεισφέροντας σε σκορ και δημιουργία, τότε καταλαβαίνεις πως είναι καλά.

Ο Κώστας Παπανικολάου βρίσκει σιγά-σιγά τον ρυθμό του. Είναι κάπως "βαρύς" σε σχέση με την προηγούμενη θητεία του στο μεγάλο λιμάνι, αλλά όσο περνά ο καιρός βρίσκει τα πατήματα του. Στα 13 λεπτά που αγωνίστηκε έδωσε επιθετική ώθηση, αλλά και λύσεις στην άμυνα. Ο Βαγγέλης Μάντζαρης ήταν σε κακό φεγγάρι μέχρι και το ματς στο Μπάμπεργκ, αλλά τόσο κόντρα στην ΑΕΚ, όσο και απέναντι στην Ζάλγκιρις, παρουσίασε βελτίωση. Ήταν περισσότερο τολμηρός στην επίθεση, ενώ ήταν πολύτιμος στο δημιουργικό κομμάτι, ειδικά σε καταστάσεις αιφνιδιασμού. Μάντζαρης, Σπανούλης, Παπανικολάου, Πρίντεζης και Χάντερ σε ρόλο Χάινς. Η συνταγή είναι γνωστή και πετυχημένη. Ο Ολυμπιακός πόνταρε και συνεχίζει να ποντάρει στον ελληνικό βασικό κορμό του.

Οι Ντι Τζέι Στρόμπερι και Ντάνιελ Χάκετ ήταν πολύτιμοι στην άμυνα και έβγαλαν ενέργεια στην επίθεση, ενώ ο Οθέλο Χάντερ έμεινε για πρώτη φορά φέτος χωρίς σκορ, αν και έκανε τεράστια δουλειά στα ριμπάουντ (11). Ο Νίκολα Μιλουτίνοβ είχε καλές στιγμές στο ματς, αλλά απέναντι σε "ψηλούς" του ίδιου αγωνιστικού στυλ με εκείνον, όπως ο Ίαν Βουγιούκας, θα πρέπει να παρουσιάζεται περισσότερο αποτελεσματικός. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος χρησιμοποίησε στο παιχνίδι και τους 12 παίκτες του, μοιράζοντας τον χρόνο συμμετοχής σε όλους, σε αντίθεση με τα προηγούμενα παιχνίδια της ομάδας στα οποία άρχισε να κλείνει το ροτέισον. Αυτό το έκανε τόσο για να διατηρήσει φρέσκια την ομάδα του στο ματς, όσο και για να κρατήσει σε υψηλά επίπεδα ενέργειας την αμυντική συμπεριφορά των παικτών του κόντρα στην Ζάλγκιρις. Και όλα αυτά σε αντίθεση με το ματς στο Μπάμπεργκ που ουσιαστικά χρησιμοποίησε στο ματς μόλις 9 παίκτες. Ενδεχομένως κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης στο ΣΕΦ να κλείσει και πάλι το ροτέισον, αλλά αυτό είναι κάτι που θα το δούμε στην πράξη.