Ολυμπιακοί Αγώνες, Αυστραλία: Η απόλυτη ανάλυση της τρίτης αντιπάλου της Εθνικής ομάδας

Η Εθνική ομάδα αντιμετωπίζει σήμερα (2/8) την Αυστραλία (14:30, ΕΡΤ1 και LIVE από το SPORT24), για την τρίτη αγωνιστική του Ολυμπιακού τουρνουά, ψάχνοντας την πρώτη της νίκη στην διοργάνωση.

Έχοντας γνωρίσει δύο ήττες τις πρώτες δύο αγωνιστικές, η ομάδα του Βασίλη Σπανούλη θέλει οπωσδήποτε την νίκη για να έχει ελπίδες πρόκρισης στα προημιτελικά.

Η Αυστραλία από την πλευρά της έχει ρεκόρ 1-1, αφού νίκησε την Ισπανία στην πρεμιέρα και ακολούθως ηττήθηκε από τον Καναδά για την 2η αγωνιστική, ούσα μία ομάδα με ένα συγκεκριμένο προφίλ, το οποίο διατηρεί εδώ και χρόνια.

Το SPORT24 παρουσιάζει με την βοήθεια του Hudl Instat το προφίλ των Αυστραλών.

Οι NBAερς γκαρντ και τα σκληρά κορμιά κοντά στο καλάθι

Η Αυστραλία είναι μία σχετικά νεανική ομάδα, αφού στο ρόστερ της έχει μόλις 4 παίκτες άνω των 30 ετών (τους βετεράνους Ινγκλς, Μιλς, Ντελαβεντόβα και τον Κέι).

Η μεγάλη δύναμη των “Μπούμερς” είναι η περιφέρειά τους, η οποία διαθέτει 5 εν ενεργεία NBAερ γκαρντ (Μιλς, Γκίντι, Ντάνιελς, Έξουμ, Γκριν) και έναν ακόμα (Ντελαβεντόβα) με εμπειρία από το NBA, ενώ στην θέση του σμολ φόργουορντ υπάρχει και ο - επίσης NBAερ - Τζο Ινγκλς. Συνήθως οι Αυστραλοί έχουν στο παρκέ τρία γκαρντ.

Οι Αυστραλοί έχουν παράλληλα 5 ψηλούς, που έχουν χωριστεί μέχρι στιγμής με ξεκάθαρο τρόπο: Δύο Stretch-4 (τεσσάρια που σουτάρουν από την περιφέρεια - Κέι, ΜακΒέιθ) και τρία πεντάρια (Λάνταλ, Μανγκάι, Ριθ). Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Μπράιαν Γκούρτζαν δεν έχει χρησιμοποιήσει ποτέ μέχρι στιγμής παρέα κανέναν συνδυασμό από τα τρία πεντάρια του, παρά το γεγονός ότι ο Ριθ ξεκίνησε την καριέρα του ως πάουερ φόργουορντ.

Η δωδεκάδα της Αυστραλίας

• Τζος Γκίντι (2.03 μέτρα, 21 ετών, Σικάγο Μπουλς)
• Ντάισον Ντάνιελς (1.97 μέτρα, 21 ετών, Ατλάντα Χοκς)
• Τζος Γκριν (1.98 μέτρα, 23 ετών, Σάρλοτ Χόρνετς)
• Πάτι Μιλς (1.80 μέτρα, 35 ετών, Μαϊάμι Χιτ)
• Ντάντε Έξουμ (1.93 μέτρα, 28 ετών, Ντάλας Μάβερικς)
• Τζοκ Λάνταλ (2.13 μέτρα, 28 ετών, Χιούστον Ρόκετς)
• Ντούοπ Ριθ (2.11 μέτρα, 28 ετών, Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς)
• Τζο Ινγκλς (2.04 μέτρα, 36 ετών, Μινεσότα Τίμπεργουλβς)
• Τζακ ΜακΒέιθ (2.00 μέτρα, 28 ετών, Τασμάνια Τζακτζάμπερς)
• Γουίλ Μανγκάι (2.08 μέτρα, 26 ετών, Τασμάνια Τζακτζάμπερς)
• Μάθιου Ντελαβεντόβα (1.95 μέτρα, 33 ετών, Μέλμπουρν Γιουνάιτεντ)
• Νικ Κέι (2.05 μέτρα, 31 ετών, Σίμαν Σούσανου Μάτζικ)

Το Depth Chart της Αυστραλίας

• PG: Πάτι Μιλς, Ντάντε Έξουμ, Μάθιου Ντελαβεντόβα
  
• SG: Ντάισον Ντάνιελς, Τζος Γκριν
  
• SF: Τζος Γκίντι, Τζο Ινγκλς
  
• PF: Νικ Κέι, Τζακ ΜακΒέιθ
  
• C: Τζοκ Λάνταλ, Γουίλ Μανγκάι, Ντούοπ Ριθ
  
• Προπονητής: Μπράιαν Γκούρτζαν

Το transition, ο δαιμονιώδης ρυθμός και η αλλαγή φρουράς στην περιφέρεια

Παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή: Η Αυστραλία είναι μία ομάδα που παίζει στα κόκκινα διαρκώς. Πρώτη επιλογή της είναι πάντα το transition (κατάσταση αιφνιδιασμού). Στα 4 φιλικά της πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες εκδήλωνε 16.5 επιθέσεις ανά αγώνα με τέτοιο τρόπο (για 18.5 πόντους) σε ένα τεράστιο νούμερο. Στους δύο αγώνες της στους Ολυμπιακούς Αγώνες αυτός ο αριθμός έπεσε σχεδόν στο μισό (8.5 κατοχές ανά αγώνα - 11 πόντοι), αφού Ισπανοί και Καναδοί είναι από τις κορυφαίες ομάδες στον κόσμο στον έλεγχο του ρυθμού και στις επιστροφές στην άμυνα.

Ακόμα κι έτσι, η ταχύτητα παραμένει το βασικό χαρακτηριστικό των Αυστραλών στην επίθεση, αφού εκδηλώνουν τις επιθέσεις τους γρήγορα, ακόμα και σε σετ παιχνίδι. Σύμφωνα με το Hudl Instat, στους δύο πρώτους αγώνες τους οι Αυστραλοί εκδήλωσαν το 41.2% των επιθέσεών τους στα πρώτα 11 δευτερόλεπτα (59 από τις 143 κατοχές τους). Οι “Μπούμερς” τρέχουν γρήγορα το γήπεδο και στήνουν άμεσα κάποιο Pick and Roll με σκρίνερ τον Λάνταλ (12.5 κατοχές ανά αγώνα σε κατάσταση Pick and Roll - 1.08 πόντοι ανά κατοχή). Αυτό ωστόσο που τους κάνει πραγματικά επικίνδυνους είναι ότι έχουν διαρκή handoff (πάσα χέρι με χέρι) στην επίθεσή τους.

Οι Αυστραλοί έχουν πολλούς παίκτες με ικανότητα στην δημιουργία (Μιλς, Γκίντι, Ντάνιελς, Έξουμ). Κι αν ο Μιλς είναι γνωστό ότι παίζει μία ταχύτητα πάνω από όλους στην περιφέρεια και εκτελεί με το που πάρει την μπάλα, η τριάδα των Γκίντι (2.03 μέτρα), Ντάνιελς (2.01 μέτρα), Έξουμ (1.96 μέτρα) είναι αυτή που πάει συνεχώς προς το καλάθι, αφού πρόκειται για γκαρντ με μέγεθος που κάνουν διαρκώς drive. Και όλα αυτά χωρίς να μπουν στην εξίσωση ο Γκριν (3-and-D περιφερειακός με σπουδαία αθλητικά προσόντα) και ο Ινγκλς (Playmaking wing, δηλαδή περιφερειακός που δημιουργεί).

Το κυριότερο ωστόσο για τους Αυστραλούς είναι ότι δείχνουν πλέον να περνάνε σε μία αλλαγή φρουράς. Ο Πάτι Μιλς εξακολουθεί να είναι ο εμβληματικός ηγέτης της ομάδας - και εδώ και μερικές ημέρες ο 5ος σκόρερ στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, καθώς και αυτός που θα πάρει τα κρίσιμα σουτ. Παράλληλα όμως είναι σαφές ότι γίνεται μία αλλαγή φρουράς και η ομάδα περνάει στα χέρια του Γκίντι (18 πόντοι και 7 ασίστ μέσο όρο που δίνουν 16 πόντους ανά αγώνα σε 28 λεπτά συμμετοχής), ο οποίος εκδηλώνει το 36% των Pick and Roll της ομάδας και το 42% των Handoff της Αυστραλίας.

Τέλος, πρέπει να γίνει ξεχωριστή αναφορά τον Τζοκ Λάνταλ. Ο σέντερ των Ρόκετς κάνει ένα σπουδαίο τουρνουά (18 πόντοι, 10 ριμπάουντ και 4.5 ασίστ μέσο όρο που δίνουν άλλους 11.5 πόντους σε 29 λεπτά συμμετοχής). Πρόκειται για έναν εξαιρετικό ψηλό σε κατάσταση Pick and Roll, αλλά και έναν πολύ καλό πασέρ. Αυτός είναι εξάλλου που πασάρει σε κατάσταση Handoff, αλλά και κανοντας Short Roll (όπου ρολάρει στα 3-4 μέτρα μετά από σκριν), βρίσκοντας ελεύθερο συμπαίκτη στην περιφέρεια.

Το μέγεθος στην άμυνα, το ξύλο και τα (πολλά) τρίποντα λόγω του "Pack the Paint"

Οι Αυστραλοί είναι μία ομάδα με μέγεθος στην περιφέρεια. Οι Μιλς και Ντελαβεντόβα είναι οι μοναδικοί παίκτες της ομάδας με ύψος κάτω από 1.96 μέτρα, με αμφότερους ωστόσο να πιέζουν εξαιρετικά την μπάλα. Αυτό από μόνο του λέει πολλά για τους Αυστραλούς, που γενικά πάντα έπαιζαν σκληρά και αυτό κάνουν και τώρα.

Οι “Μπούμερς” βάζουν συνεχώς τα χέρια στην μπάλα, κλείνουν χώρους, ακολουθώντας την λογική του “Pack the Paint” (Μετάφραση: Έχουν πολλά κορμιά μέσα στην ρακέτα). Συχνά κάνουν το λεγόμενο Jump to the ball, δίνοντας δηλαδή βοήθεια στον στον παίκτη που έχει την μπάλα και πάει προς το καλάθι. Γενικά δίνουν πάντα βοήθειες, ακόμα και αν αυτό έχει σαν τίμημα να βγει κάποιο ελεύθερο σουτ στη περιφέρεια. Δεν ρισκάρουν όμως για να πάνε στο κλέψιμο. Συνήθως όμως δεν ωθούν τους αντιπάλους τους σε πολλά λάθη.

Στα δύο πρώτα παιχνιδια τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι αντίπαλοι των Αυστραλών είχαν 10.5/31 τρίποντα ανά αγώνα (33.9%), ενώ επιχείρησαν συνολικά μόλις 27 σουτ στο “ζωγραφιστό” (μέσα στην ρακέτα - 13.5 ανά αγώνα). Για να καταλάβει κάποιος πόσο σημαντικό είναι αυτό ενόψει του αγώνα με την Εθνική ομάδα, αρκεί να ξέρει το εξής: Στα δύο πρώτα παιχνίδια της, η Ελλάδα επιχειρούσε 26.5 σουτ ανά αγώνα στο ζωγραφιστό, δηλαδή τον διπλάσιο αριθμό από αυτόν που άφησαν οι Αυστραλοί σε δύο παιχνίδια!

Το νόημα της άμυνας των “Μπούμερς” είναι σαφές: Θέλουν να προστατέψουν το καλάθι τους με κάθε κόστος. Θα δώσουν το σουτ. Αν μπουν κάποια σουτ, ίσως βρεθούν χώροι. Αν όχι, η ρακέτα θα κλείσει ακόμα περισσότερο.

Ένα απαιτητικό παιχνίδι

Η Αυστραλία ήταν, είναι και θα είναι μία ιδιαίτερη ομάδα. Ο κυριότερος λόγος για αυτό είναι πως παραμένει μία από τις λίγες ομάδες στον κόσμο που έχει μία ξεκάθαρη - δική της - ταυτότητα που διατηρεί εδώ και 30 χρόνια, έχοντας ένα πολύ σπάνιο χαρακτηριστικό: Θα παίξει το δικό της μπάσκετ ανεξαρτήτως αντιπάλου.

Στα μάτια των “Μπούμερς” δεν έχει σημασία αν έχουν απέναντί τους την Team USA, την Ισπανία, την Ελλάδα, τον Καναδά ή ακόμα και τον… Λίβανο. Η βασική αρχή των Αυστραλών είναι ότι θα υποχρεώσουν τον αντίπαλο να παίξει το δικό τους μπάσκετ, ανεξαρτήτως ποιότητας. Αυτό στο μυαλό κάποιων μπορεί να μοιάζει ακόμα και ως… ξεροκεφαλιά, αλλά λέει πολλά για τον τρόπο που σκέφτονται και δουλεύουν στην Αυστραλία.

Η Εθνική ομάδα έχει ένα πολύ απαιτητικό παιχνίδι μπροστά της. Η Αυστραλία είναι μία ομάδα που δεν αστειεύεται και - κυρίως - δεν ξέρει τι θα πει φρένο. Είναι μία ομάδα που μπορεί να διαλύσει έναν αντίπαλο σωματικά και ψυχολογικά. Για αυτό ακριβώς χρειάζεται συγκέντρωση και ετοιμότητα σε όλα τα επίπεδα. Η νίκη, προφανώς, είναι μονόδρομος. Τίποτα άλλο δεν έχει σημασία.

Ο διευθυντής του SPORT24, Παντελής Βλαχόπουλος βρίσκεται στη Λιλ και μαζί με τη ΔΕΗ ακολουθεί την πορεία της Εθνικής ομάδας μπάσκετ στους Ολυμπιακούς Αγώνες.